Osoby starsze w komunikacji miejskiej

W ogóle nie przepadam za tym pseudo przenikliwym wzrokiem byłego esbeka, który gapi się na wszystkich w koło, ale mam pewne przemyślenia wokół tej kwestii. Staruszek w autobusie! To jest to. Trochę zagubiony, oszołomiony, wdrapuje się na stopień, gapi się w poszukiwaniu wolnego (albo i nie) miejsca i rusza ku swej ofierze. Nie żeby ktoś mnie dzisiaj napastował w podróży. Niektórzy myślą chyba, że siwy włos to absolutne usprawiedliwienie postępowania w stylu "ustąp-mi-miejsca-idioto-albo-dostaniesz-w-łeb-laską". Tak jest. Autobusy krążą po mieście, wiadome, kto wsiada na pierwszych przystankach, ten ma wolne miejsce siedzące. I teraz wsiada taki stary dziad, buńczucznym rzuci spojrzeniem, i myśli, że mu się należą salwy armatnie i psalmy pochwalne. No ludzie!

Ludzie starsi mają zdanie o młodych jakie mają, ale - na Boga! - może niech sami dadzą przykład. Co mnie obchodzi, że renta to tylko czterysta złotych. Trzeba było harować za młodu, to by się miało. Wielce obrażeni na świat cały. Nie dociera, że młodszego też może boleć, może miał operację kolana, raka kości, zwyrodnienie kręgosłupa, wrastające paznokcie u stóp, cokolwiek. Starcze kochany - nie jesteś wyjątkiem. Nie dość, że mają przejazdy za śmieszny pieniądz, to jeszcze nie pasuje. Szacunek trzeba sobie zaskarbić, takie życie. Siwizna nie daje władzy i nie usprawiedliwia chamstwa.