1 odpowiedź w tym temacie

[Marcelo]

Majami/USA-bazując na swoich 30 letnim badaniach i nadzwyczajnym doświadczeniu, pijąc wodę z kielicha Nanteos, opowiada amerykańska autorka Ysatis De Saint-Simon, prawdziwą historię o odnalezieniu św. Graala.

Kielich Nanteos mógł być prześledzony do czasów Józefa z Arymatei i jest według De Saint-Simon prawdopodobnie "Świętym Graalem". Ten z drzewa oliwnego zrobiony kielich miał być przez Józefa z A. przewieziony do Anglii. W Glastonbury Józef był z św. Graalem tak jak głosi legenda, tam też urywają się ślady kielicha.

*** ciach***

De Saint-Simon badała wokół Nanteos Mansion, które zostało zbudowane w 1738 przez Wiliama Powella i znalazła punkty zaczepienia na to, że Nanteos kielich może być św. Graalem.

W jej aktualnej 15 stronnej dokumentacji "My Search for the Holy Grail", z znaczącymi zdjęciami o relikwii Nanteos, opisuje także osobiste, nadzwyczajne rzeczy z tym kielichem, który jest w jej rękach.

Również inne postaci miały swoje przeżycia z tym kielichem. Tak skomponował Richard Wagner operę "Parzival" poprzez inspirację, którą otrzymał w Nanteos. De Saint-Simon znowu przyznaje, że jej dokumentacja da odpowiedź na pytane "Czy Św. Graal naprawdę istnieje" i tak tłumaczy teorię filmu "Kod da Vinci". W międzyczasie pracuje autorka nad trylogią jej badań.

Renomowana autorka, która już otrzymała "Silver Medal of Acala", jednej z najwyższych odznaczeń Hiszpańskiego uniwersytetu w Acala, idzie oczywiście za tradycją rodziny.

Wujek Saint-Simons, Antoine De Saint-Exupery został znany na świecie przez swoją książkę "Mały Książę". Wdowa bestselerowego autora Consuelo De Saint-Exupery, była duchowym mentorem Ysatis De Saint-Simon.



A gdzie źródło?

Ivellios

http://www.eworldwir...sreleases/14275

/EDIT/ Niestety to nie ta strona. Jeśli chodzi o źródło: http://www.geister-u..._04_20_Gral.htm
Angielski nie jest moją mocną stroną Sorry zapomniałem podać ;/

Użytkownik +..... edytował ten post 15.08.2009 - 22:47
hotlinkowanie

[może tak może nie]

Odpowiedź na retoryczne pytanie, dlaczego dziś nie poszukuje się całunu (chciałoby się nawet napisać całunu turyńskiego) jest taka, że już go mamy. Przynajmniej jest spore grono ludzi co tak twierdzi. Z racji tego machanie jakąś starą tkaniną nie budziłoby sensacji. Dlaczego zatem od lat mnożą się coraz odważniejsze a zarazem coraz dziwniejsze teorie na temat graala? Do niedawna Kościół posiadał dwa grale, jeden znajdował się we Włoszech, w katedrze w Genui, drugi w Hiszpanii w katedrze w Walencji. Jednemu się poszczęściło, drugiego poszło gorzej. Po badaniach w połowie XX wieku, włoski graal okazał się produktem pochodzącym z renesansu. W latach 60-tych historycy sztuki przebadali tzw puchar z Walencji - i dopiero wtedy władze kościelne odetchnąć mogły z ulgą. Ten przynajmniej okazał się stary, tak że od biedy mógł służyć Jezusowi. Problem w tym, że datowanie tego kamiennego naczynia nic nie dowodzi. Równie dobrze co drugi kubek ze stanowiska archeologicznego na bliskim wschodzi, można uznać za Świętego Graala. Jak udowodnić że to właśnie ten a nie inny puchar? Chyba jedyna starożytna czara której właściciel nie budzi kontrowersji, to słynny naczynie z napisem "nalezę do Fidiasza", znalezione w ruinach pracowni słynnego rzeźbiarza. Jednak nawet "należę do Jezusa Chrystusa" nie znaczyłoby, że akurat ten kielich jest Graalem. Na dole, zasadniczo już oficjalny Graal chrześcijan, w rękach znamienitych gości.

ps: nie obraża się jeśli jakiś wszechwładny mod z edytuje posta i wstawi zdjęcie "normalnie". Mi, po unowocześnieniu forum, jakakolwiek ingerencja w posta, nawet pogrubienie tekstu, nie jest już dana.

ps2: dzięki