Czy Słońce ma regulator jasności?
Istnieje pewien rodzaj regulatora oświetlenia wewnątrz słońca, który powoduje wzrost i spadek jasności Słońca co około 100,000 lat - okres równy okresowi pomiędzy epokami lodowcowymi na Ziemi. Potwierdza to fizyk, który stworzył komputerowy model jądra naszej najbliższej gwiazdy. Robert Ehrlich z Uniwersytetu w Fairfax w Virginii, zamodelował efekt zmian temperatury wewnątrz Słońca. Zgodnie z typową opinią, temperatura jądra Słońca jest stała i podtrzymują ją przeciwstawne siły grawitacji i fuzja nuklearna. Jakkolwiek, Ehrlich sądzi, że niewielkie zmiany tej temperatury są możliwe. Oparł się na pracy Attila Grandpierre z Obserwatorium Konkoly Bułgarskiej Akademii Nauk. W 2005 roku, Grandpierre i współpracownik, Gabor Agoston, obliczyli, że pola magnetyczne w jądrze Słońca mogą wytwarzać małe niestabilności w słonecznej plazmie. Te niestabilności odpowiadają za zmiany temperatury. Model Ehrlicha pokazuje, że większość tych oscylacji równoważy się, choć niektóre z nich zostają wzmocnione i odpowiadają za długookresowe zmiany temperatury. To sprawia, że Temperatura jądra Słońca oscyluje w granicach 13,6mln stopni Celsjusza w cyklach trwających 100,000 lub 41,000 lat.
Ehrlich mówi, że przypadkowe interakcje w polu magnetycznym Słońca mogłyby spowodować zmiany w długościach cykli. Te dwie skale czasowe (100,000 i 41,000 lat) są rozpoznawalne dla każdego, obeznanego z epokami lodowcowymi Ziemi. Przez ostatni milion lat, epoki lodowcowe następowały z grubsza co 100,000 lat. Wcześniej okres ten wynosił 41,000 lat. Większość naukowców sądzi, że epoki lodowcowe są rezultatem subtelnych zmian w orbicie Ziemi, znanych jako cykle Milankovitcha. W jednym takim cyklu, Ziemia stopniowo zmienia swoją orbitę z koła na lekką elipsę, by ponownie zmienić orbitę na kolistą. Proces ten trwa 100,000 lat. Teoria wskazuje, że to zmienna ilość promieniowania słonecznego odpowiada za wywoływanie epok lodowcowych. Jakkolwiek, głównym problemem w tej teorii jest niemożność wytłumaczenia, dlaczego częstotliwość występowania epok lodowcowych zmieniła się milion lat temu z 41.000 na 100.000 lat. W teorii cykli Milankovitcha nie ma dobrej idei na wyjaśnienie dlaczego częstotliwość zmieniła się z jednej w drugą - powiedział Neil Edwards, klimatolog z Uniwersytetu w Milton Keynes, UK. Nie jest to jedyny problem jakiego nie można wyjaśnić teorią Milankovitcha. Ehrlich i inni krytycy twierdzą, że zmiany w temperaturze wywołane cyklami Milankovitcha nie są na tyle duże aby prowadzić do nastania epoki lodowcowej. Co zatem odpowiada za cykle i epoki lodowcowe na Ziemi?
Tłumaczenie: Eurycide
źródło: http://www.unexplained-mysteries.com/
