No różnie ludzie reagują na tego typu straty i katastrofy.
Dobrym przykładem jest Korea płn. Gdzie po klęsce głodu (bo państwo na jedynych uprawnych terenach sieje mak na opium), w której zginęło 3mln ludzi kilku popełniło samobójstwo, wielu zaczęło jeść mięso ludzkie a nawet nim handlować. Tak samo działo się podczas IIWŚ w gettach żydowskich. Jestem przekonana, że te same osoby w normalnych warunkach i spokoju egzystencji zapytane o to, czy w sytuacji ekstremalnej dopuściłyby się kanibalizmu odpowiedziałyby, że jest to dla nich obrzydliwe i nigdy by tego nie zrobiły.
Nie prorokowałabym swoich własnych zachowań w obliczu takiego kataklizmu, bo nigdy go nie przeżyłam i nie jestem w stanie sobie wyobrazić, jak reagowałabym na tak ekstremalną sytuację. Nie wiem, czy zwyciężyłaby wola przetrwania, czy trauma po katastroficznym wydarzeniu. Na prawdę nikt nigdy w 100% nie powie sam za siebie, jak zachowa się w określonej sytuacji, póki jej nie przeżyje. Do tego nasze zachowania w wielkiej mierze są wynikową tego, na co jest przyzwolenie w społeczeństwie. jestem pewna, że w sytuacji, gdy tego społeczeństwa nie ma, nie działa władza, ludzie są sobie wrogami, każdy żyje na skraju i musi sobie radzić sam, to takie sprawy jak rabunek, kanibalizm czy niewolnictwo, w obliczu braku jakichkolwiek konsekwencji odgórnych - stają się dopuszczalne, póki nie wykryte. Jeszcze w momencie gdy nie ma ogólnych systemów łączności, inernetu, telefonu, mediów informacyjnych to już tym bardziej.
