mariush
I co? Wyszło tak, jak opisują w podręcznikach? Czy może inaczej?
A jak myślisz ? W podręcznikach nie rozpisują się zbytnio o poprawności obrazów uzyskanych w kaskach astronautów, jednak odpowiednie powiększenie tych zdięć może jednak zdziałać cuda - na samej krawędzi to nawet wygięte w przeciwną stronę do krzywizny kuli linie będą w jej części środkowej równoległe do tej krzywizny.
Zdradzisz mi, jaki związek z geometrycznym opisem powstawania zaćmienia Słońca ma zjawisko relatywistycznego skrócenia Lorentza?
Geometryczny opis zaćmienia Słońca bez perspektywy był by niemożliwy z wiadomych względów a perspektywa bez odpowiedniego oddalenia czy oddalania się od obserwowanego obiektu nie powstanie, chyba że obiekt ten... jest wielkich rozmiarów.
Wszystko co posiada duże wartości - wielkość, prędkość czy odległość lub parametry te razem wzięte powodują nie lada zagwozdkę do interpretacji dla naszych mózgów, jeśli tylko wzrok jest w stanie zjawiska te zarejestrować.
Nawet prędkości rzędu nadświetlnych -jeśli takie istniały by- wzrok nasz potrafił by zarejestrować gdyby miały one miejsce w odpowiedniej od nas odległości i gdyby perspektywa nie sprawiła, że były by one dla nas nie wiidoczne... i tyle tytułem wstępu.
Właściwie to nawet nie ma już czego rozwijać, skoro prędkość obiektu nie ma wpływu na jego fizykalność, tylko widoczny wpływ na odbiór jego "gabarytów" przez obserwatora, to... o czym tu więcej pisać ?
Tobie na pewno przyjdzie jeszcze uwierzyć w nie jeden filmik z YouTube.
Być może, bo dla mnie świat nie składa się wyłącznie z tego co dowiedzione naukowo, a naukowe to takie, w którym wszystko jest już wiadome i... udowodnione - jest to jak dla mnie zbyt proste.
Ja przyjmuje to, co poprawnie opisuje otaczającą mnie rzeczywistość. Co nie spełnia tego kryterium, nie jest dla mnie przedmiotem zainteresowania. Bardzo proste i na pewno nie bezkrytyczne kryterium.
Zbyt proste jak na człowieka z krwi i kości - bo z robotem chyba nie rozmawiam ?
Czyli dla Ciebie liczy się... tylko nauka, bo tę Twoją poprawność kto inny jak nie ona wytycza, zupełnie jakby miała już wszystko za sobą i pozostało jej tylko upajanie się dotychczasowymi osiągnięciami
Życie dniem wczorajszym mnie nie zadawala, a nawet dzień dzisiejszy wymaga czegoś więcej...
To Twój krytycyzm pozbawiony jest jakichkolwiek podstaw. Jedyne kryterium, jakie stosujesz to: "bezwarunkowo nie zgadzać się ze wszystkim, co zawierają podręczniki i w tym duchu pozostając ufać każdemu, nawet najgłupszemu filmiku z You Tube". Tak wygląda Twój "krytycyzm".
Powiedział bym prościej - wobec mojego krytycyzmu w stosunku do nauki, to Twój jest niczym i powtórzę po raz n-ty... nie wszystko co naukowe jest do bani.
Nigdy nie odważyłeś się zdradzić swojego wieku, ale mam wrażenie, że jesteś przeciętnym gimnazjalistą (w ostateczności licealistą), który na lekcjach matematyki, fizyki czy chemii siedzi jak na tureckim kazaniu i niczego w ząb z tego nie rozumie. I nie stanowiłoby to żadnego problemu, gdyby nie perspektywa, iż tą "niepojętą wiedzę" będzie trzeba w końcu zaliczyć.
Czy mam rozumieć że inaczej traktowany był by przez Ciebie stuletni starzec i kilkunastoletni młodzieniec czy... dziecko "indygo" ? Jeśli ma to jednak dla Ciebie znaczenie nawet wobec anonimowości internetu, to muszę powiedzieć że "wkuwanie" mam już za sobą i nie chwaląc się, to nauka szła mi nawet lepiej niż dobrze - co miało też i swoje wymierne korzyści nie tylko materialne - a "niepojęta wiedza" w każdym znaczeniu tych słów nie budziła wówczas jak i teraz we mnie żadnego respektu.
Takie poprawne naukowo podejście do tematu znacznie ułatwiało życie i powodowało że wszystko było jasne i wyjątkowo proste, czyli... podobne do stanowiska jakie preferujesz obecnie.
Pozostaje Ci zatem bezmyślne kucie niezrozumiałych regułek, wzorów i praw i to powoduje Twoją frustrację. Brak zrozumienia rodzi w Tobie wątpliwości ("...a może oni mi wałka z tymi wszystkimi teoriami wkręcają?"), które w ostatecznym odruchu obronnym popycha Cię do stworzenia własnej, zrozumiałą dla siebie ( i prawdopodobnie tylko dla siebie), łatwej i przyjemnej "naukowej" wizji rzeczywistości...
Daruj sobie te niezwykle merytoryczne wędrówki psychologiczne, które i tak nie wpłyną na moje postrzeganie rzeczywistości, bo nawet gdyby było ono tylko moim, to i tak starał bym się je w miarę przystępnie przedstawić - do tego właśnie służą fora.
To, że te słowa się sprawdzają w jedną stronę, nie znaczy wcale, że sprawdzają sie także w stronę drugą. Wszakże:
Nie każdą dzisiejszą fantazję będzie można kiedykolwiek udowodnić.
Tak więc słowa Blake'a są marnym uzasadnieniem Twoich fantasmagorii.
Może nie sprawdzają się one dosłownie, ale na pewno w dwie strony, lecz żeby słowa te nieco bardziej uwiarygodnić dodał bym, że większość dzisiejszych fantazji doczeka się realizacji bo te "zbyt kreatywne" muszą... jeszcze poczekać.
Nie jest takie pewne czy te nawet najbardziej fantastyczne z obecnego punktu widzenia pomysły nigdy się nie sprawdzą, tym bardziej, że nawet "moje fantazmagorie" nie są aż tak dalekie od zaistnienia w naszej rzeczywistości, jak to starasz się je przedstawiać.
To, że realność otaczającego mnie pokoju oraz krajobrazu za oknem nie budzi moich wątpliwości, nie oznacza wcale, że takich wątpliwości nie może budzić kwestia istnienia Wyspy Wielkanocnej.
Jesteś w stanie udowodnić mi, że owa wyspa istnieje?
Wątpliwość jest rzeczą ludzką, dlatego stopień realności mojego otoczenia może różnić się nieco od dalej położonych - niedostępnych dla oka czy innych zmysłów w każdym momencie - obiektów, a myślę iż jestem w stanie udowodnić istnienie Wyspy Wielkanocnej nie gorzej, niż Ty byłbyś w stanie udowodnić istnienie obszaru o nazwie... Trójkąt Bermudzki.
