http://www.geocities...Ladenphoto.htmla przede wszystkim źródła...
Te zdjęcia nie są raczej fałszywe, a przynajmniej na takie nie wyglądają.
Do końca wojny w Afganistanie CIA przerzuciła tam jeszcze kilkaset rakiet, raz na zawsze pozbawiając Rosjan ostatniego asa - nieograniczonej przewagi w powietrzu i przesądzając o losie radzieckiej interwencji. Na skraju pasa startowego lotniska w Dżalalabadzie we wrześniu 1986 r. skończyła się też faktycznie trwająca pół wieku konfrontacja pomiędzy dwoma światowymi supermocarstwami i ich militarnymi blokami.
W wydanej ostatnio w USA powieści szpiegowskiej Milta Beardena, byłego wysokiego rangą oficera CIA działającego m.in. w Afganistanie, dwóch oficerów radzieckiego wywiadu dyskutuje w chwilę po tym, jak mudżahedini zestrzelili radzieckie helikoptery. - To były stingery - mówi jeden. - A skąd ta pewność? - pyta drugi. - Bo te rakiety zadziałały.
http://serwisy.gazet...74,1160887.htmlCIA zapewniało afgańskiemu ruchowi oporu znaczne wsparcie logistyczne i dostawy uzbrojenia, pomocy udzielały też Wielka Brytania, Chiny, Iran i państwa arabskie - zwłaszcza Arabia Saudyjska. Na terenie Pakistanu i Iranu utworzono bazy szkoleniowe i zaopatrzeniowe mudżahedinów. Liczbę mudżahedinów szacowano na 60 000 w początkowym okresie wojny, natomiast około roku 1988 już na prawie 180-200 000 bojowników - niewątpliwie przyczyniły się do tego fakt powstania w Pakistanie i Iranie kilkuset obozów treningowych w których szkolono i uzbrajano mudżahedinów oraz zjawisko masowej dezercji z armii afgańskiej, jak również nacechowany religijnie charakter ruchu oporu. Od początku bowiem związany był on częściowo z radykalnymi oraz umiarkowanymi nurtami islamu - tworzyło go od początku 7 partii sunnickich (wspieranych z terytorium Pakistanu) oraz 8 partii szyickich które otrzymywały wsparcie z Iranu. Do przekazywania pieniędzy i sprzętu CIA wykorzystywała głównie pakistański wywiad ISI, wskutek utraty możliwości wpływu na irańskie służby wywiadowcze SAVAK, rozwiązane w lutym 1979 roku w czasie rewolucji islamskiej w Iranie. Większość dostaw kierowano do radykalnego ugrupowania którym dowodził Gulbuddin Hekmatjar. W minimalnym stopniu wspierano identyfikujący się z bardziej umiarkowanym nurtem islamu ruch komendanta Masuda, gdyż wywiad pakistański nie dowierzał mu jako Tadżykowi.
http://pl.wikipedia...._w_Afganistanie