Sprawa schwytania UFO dla celów czysto technologicznych stała się z czasem priorytetową sprawą. Pozwolę sobie dlatego przedstawić krótki przegląd FAKTÓW- na podstawie odtajnionych dokumentów z FOIA – Ustawy o swobodnym dostępie do informacji (Freedom of Information Act), zeznań samych światków, raportów z przeróżnych projektów które zostały odtajnione i wszystko można zweryfikować.
Po pierwsze już w 1950- roku zdawano sobie sprawę z realności fenomenu UFO, oraz fakt iż są to pojazdy kierowane przez obcą, pozaziemską formę inteligentnego życia. Czemu? Ponieważ potwierdzają to liczne raporty np:
23.09.1947 – amerykańskie Centrum Technicznego Wywiadu Lotniczego (ATIC) sporządziło tajny raport o UFO podpisany przez szefa ówczesnego lotnictwa gen. Nathana Twininga:
„1. Fenomen, o którym mowa, nie jest fantazją ani urojeniem, lecz zjawiskiem całkiem realnym.
2. Chodzi tu o obiekty pokaźnych rozmiarach, porównywalnych z dużymi samolotami i posiadające najprawdopodobniej kształt zbliżony do dysku. (…)
4. Charakterystyka działania tych obiektów, a przede wszystkim ich wielka prędkość, niezwykła manewrowość w toku wykorzystania ewolucji oraz zachowanie w powietrzu, który musi być uznany za unikanie kontaktu z samolotem, pozwala wysunąć wniosek, iż są one sterowane ręcznie, zdalnie, lub automatycznie.”
02.12.1950 - Projekt Magnet – utworzony przez kanadyjski Departament Transportu (DOT) wspierany przez Ministerstwo Obrony prowadzony pod kierunkiem Wilberta B. Smith'a. stwierdza iż za fenomenem UFO kryją się pojazdy kierowane przez inteligentną cywilizację pozaziemskiego pochodzenia wykorzystując (manipulując) polem elektromagnetycznym Ziemi.. (de fakto właśnie owa technologia napędu owych UFO, opierająca się, jak rozumiano, na manipulowaniu polem magnetycznym Ziemi miano przejąć, upatrując w tym szanse odkrycia darmowej wolnej energii ).
Po drugie UFO potrafi się bronić... więc jak tu upolować UFO...
7.01.1948 - dochodzi do pierwszej konfrontacji z UFO, kiedy to wojskowy lotnik kpt. Thomas Mantell próbuje ostrzelać dyskoidalne UFO, więc te odpowiada ogniem niszcząc maszynę.
04.04.1950 – na specjalnej konferencji prasowej w Key West prezydent Truman stwierdził: „
UFO nie pochodzi ani z USA ani z żadnego innego kraju naszego globu”.
07.01.1948 – w następstwie incydentu zestrzelenia przez UFO samolotu wojskowego pilotowanego przez kpt. Thomasa Mantella, powstaje komisja tzw. Panel Liddela. Grupa ta składająca się z rzeczoznawców z różnych dziedzin nauki i techniki, powołana została przez Dowództwo Marynarki Wojennej, w celu zweryfikowania fenomenu UFO. Na podstawie przebadania kilkuset najbardziej interesujących przypadków stwierdzono: „
latające talerze nie są ciałami niebieskimi, tylko mechanicznymi nie pochodzącymi z naszej planety”.
Po trzecie UFO jest zainteresowane pilnie ukrywanym arsenałem nuklearnym... i lata sobie jakby nigdy nic w formacjach 3, 6 9 i i więcej!
17.03.1950 – (za "Farmington Times" z 18.03.1950) czytamy „
500 obiektów latających w kształcie srebrzystych dysków przeleciało bezgłośnie nad ściśle strzeżoną strefą atomową w Nowym Meksyku i z nieopisaną prędkością odleciało. (a w samym mieście Farmington przez 3 dni między 11 a 13 godz. obserwowano non stop przeloty takich obiektów w formacjach”.
Po czwarte. UFO walczy ze sobą.
21.06.1947 – załoga AM. statku przybrzeżnego „Tacoma Harbor Patrol” jest świadkiem (w pobliżu Maury Island), jak 5 wielkich dysków krążyło wokoło wiszącego nieruchomo pojazdu. Zbliżywszy w się w takiej formacji, okrążając będące w środku Ufo, nagle te eksplodowało, spadając do morza. Pozostałe UFO uniosło się gwałtownie i poleciało w dal.
I w końcu, władze przyznają się do ścigania tego draństwa za wszelką cenę....
1951 – Rozkaz JANAP-146 (uzupełniony następnie w 12.1953 roku). Obejmuje całokształt instrukcji zachowania się wojska wszystkich jednostek na wypadek zetknięcia się z UFO.
28.08.1953 - Dyrektywa AFR-200-2 (która sygnatura zostałam zmieniona 19.09.1966 roku na 80-17) – szczegółowo ustala cel obserwacji UFO. I tak czytamy: „stwierdzić, czy UFO stanowi dla sił Stanów Zjednoczonych potencjalne niebezpieczeństwo, a także wykorzystać dane naukowe i techniczne, które podczas obserwacji uda się zebrać”
1957 - członek Izby Reprezentantów i późniejszy senator Lee Metcalf zwrócił się do dowództwa Amerykańskich Sił Powietrznych z pytaniem: „ Czy to prawda, że amerykańscy piloci urządzają formalne polowania na UFO? W odpowiedzi listowej ze Sztabu Głównego USAF przy interpretacji dyrektywy AFR-200-2 podpisanej przez gen. mjr. Joe W.Kelly czytamy: „Myśliwce USAF (AM. siły powietrzne) ścigają UFO tylko ze względu na bezpieczeństwo państwa bądź dla uzyskania technicznych szczegółów budowy tych obiektów”.
Czemu więc chęć strącenia UFO? Ponieważ przejęcie technologii Obcych dawałoby ogromną przewagę nad innymi narodami, większą konkurencyjność (teoretycznie) z samymi kosmitami, jak i strach przed przejęciem tej technologii przez inne państwo, a nie daj Bóg przez ZSRR. Najlepiej ujął to członek rady dyrekcji NICAP, dr. Bruce A. Rogers w 1970 pisząc do D.E.Keyhoe (opublikował to w swojej książce „Aliens from Space”). Czytamy: „pisał on do mnie na temat niebezpieczeństwa, które mogłoby powstać gdyby jakiś inny naród Ziemi zdążył szybciej od nas opracować tajniki nieznajomych z kosmosu. Zdobycie tej wiedzy przez jakiś kraj nieprzyjazny wobec nas stałby się śmiertelnym ciosem dla Stanów Zjednoczonych. Taki kraj mógłby się stać panem świata (…) Posiadanie przezeń tego typu wiedzy mogłoby wpłynąć na całą przyszłość i uzależnić ją, aż do kwestii naszego przetrwani włącznie.”
Oczywiście założeniem było, aby zmusić załogę UFO do poddania. Jednak jak przytoczyłem wcześniej próby choćby zbliżenia się do nich jest piekielne trudne, a co dopiero o ich przymuszeniu do czegokolwiek, a nawet nieraz może się to skończyć tragicznie. W związku z powyższym zaczęto coraz bardziej przychylać się do prób strącenia UFO. Np:
01.08.1953 – 2 myśliwce chcą zmusić do lądowania UFO nad Parkiem Narodowym Sequoia kings w Kaliforni. Bez rezultatu.
12.08.1953 – w pobliżu Levoy (stan Nowy York) UFO urządziło sobie istna zabawę z odrzutowcem wojskowym. „
UFO z początku udawał, że ucieka – pisze o tym w Blue Book E. J.Ruppelt – później jednak zawrócił i siadł na ogonie myśliwca. (…) UFO bawiło się samolotem jak kot z myszką, to uciekając, to znów goniąc maszynę”.
01.07.1954 – wojskowa baza lotnicza w Griffis w stanie Nowy York wykryła UFO. Wysłano Starfighter F-94 z zadaniem przechwycenia UFO. Po niedługim czasie nawiązano kontakt radaru pokładowego, a chwile później i wzrokowy. Był to klasyczny błyszczący obiekt podobny do dysku. Kiedy samolot zbliżył się do stojącego w miejscu UFO, nagle poczuł falę tak niesamowitego gorąca, iż musiał się katapultować. Samolot stając w płomieniach spadł w centrum miasta Walesville zawadzając o wieżowiec i zabijając w samochodzie małżeństwo i dwójkę dzieci. Piloci zostali uniewinnieni i objęci tajemnica wojskową (nie mogli nawet złożyć kondolencji rodzinie ofiar tej tragedii).
Przykłady wideo:
Puerto Rican man Abducted by Aliens
http://www.youtube.com/watch?v=_qmBrUoZS0E
UFO - or Cracked canopy? Courtesy BBC
http://www.youtube.com/watch?v=DcGJukSMmns&feature=watch_response
20.12.1949 – Powstaje Program Twinkle, którego celem było monitorowanie przestrzeni Nowego Meksyku, aby uzyskać możliwe jak najdokładniejsze dane potrzebne do analizy i wyjaśnienia kwestii tzw. zielonych kul, które od końca lat 40-tych nawiedzały tereny NM ze szczególnym upodobaniem bezczelnie latając sobie nad tajnymi kompleksami wojskowymi takimi jak np. Los Alamos, Narodowe Laboratoria Sandia i wiele, wiele innych, o których nie wiedziała przecież opinia publiczna. Projekt realizował USAF – Departament Sił Powietrznych z Land-Air.Inc w Varghn w NM. Plaga kul rozpoczęła się od grudnia 1948 roku, nie pozwalając spać wojskowym. Główną postacią mającą zinterpretować owy fenomen, był dr. Lincoln La Paz, specjalista od meteorytów, ówczesny dyr. Instytutu Badań nad Meteorytami oraz kierownik Katedry Matematyki i Astronomii na Un. w NM, współpracujący również dla wojska, m.in. na poligonach doświadczalnych w NM na zlecenie Biura Badań Naukowych i Rozwoju.
Wg niego owe kule nie były meteorytami, choć ich prędkości oszacowano od 1 do 20 km/sekundę! ( 44 tys km/h), które jak już wspomniałem szczególnie lubiły latać nad tajnymi bazami USA w NM.
12.08.1954 – Dowództwo Sił Zbrojnych wydaje rozporządzenie 200-2 ( dotyczące katastrof UFO) które zleca wykonanie Dowództwu Obrony Powietrznej. „przeprowadzi wszystkie badania terenowe, w celu ustalenia tożsamości każdego UFO”. Owe zadanie ma realizować 4602d Aiss. Projekt ten nazwano Program Moondust.
1960 – Powstaje Program Saint (Święty), ogłoszony przez zastępcę szefa sztabu amerykańskich sił powietrznych gen. por. Roscoe C. Wilson’a. Celem projektu było opracowanie systemu zbliżania się amerykańskich jednostek powietrznych do UFO już na orbicie okołoziemskiej i bezsocznie ich niszczenie „w wypadku stwierdzenia wrogich zamiarów. (…) Naturalnie chcieliśmy za wszelka cenę zawładnąć jedną z tych rzeczy” – ujawnia oficer wywiadu tego sztabu mjr. Jeremiah Boggs w rozmowie z mjr. Keyhoe. „Piloci otrzymali rozkaz realizacji tego, jakimkolwiek sposobem. Choćby nawet zahaczając je ogonem”.
Aby Wam uzmysłowić jak bardzo wojskowym zależało na tej technologii posłużę się przykładem Second Storey.
22.04.1952 – powstaje w Kanadzie Program Second Storey (Drugie Piętro), a raczej tajny komitet powołany w Kanadzie , aby uporać się z materiałem dotyczącym latających spodków. Celem było zebranie, skatalogowanie danych z raportów obserwacji UFO, aby oszacować jego głębsze aspekty, już nie tyle prawdziwości, co już danych technicznych, specyfikacji itp. Szczytem ich pomysłowości, a może desperacji, było wybudowanie lotniska dla UFO w prowincji Alberta, w pobliżu ośrodka eksperymentalnego kanadyjskiego biura lotnictwa w Suffield. Tam zamierzano przechwycić UFO, który miałby pierw wylądować na tymże lotniku jakby nigdy nic, a następnie dobrowolnie się poddać, aby technicy kanadyjscy mogliby wtedy, na spokojnie rozmontować to cudo na części i przejąć ową obcą technologię. Na tej iście sprytny pomysł wpadło Królewskie Kanadyjskie Siły Powietrzne (RCAF) w porozumieniu z Komisją Badań Obronnych. Ujawnił to w 1967 roku ówczesny minister obrony Paul Hellgar. Oczywiście nic nie wylądowało, bo i skąd mogli o tym Obcy wiedzieć, jeżeli to było tajne?
Choć starałem się pilnować owego 1950 zgodnie z tytułem owego tematu, to pozwolę sobie wskazać Wam jeszcze jedną kwestię, związaną z zestrzeliwaniem UFO.
1963 - Aby lżej było na duszy nieborakom, którym kazano ścigać UFO, i kiedy podczas prób strącenia UFO, liczono się z ich faktycznym zestrzeleniem , a więc i śmiercią załogi, w kwestię ewentualnej moralnej rozterki Departament Sprawiedliwości stwierdził:
„Jeżeli weźmiemy pod uwagę wszystkie istniejące zasady prawne w całej ich rozciągłości, należy wątpić, by w wypadku zabójstwa istot inteligentnych, nawet o ludzkim wyglądzie, ale obcych naszej planecie, można było zastosować przepisy prawa ścigające za ludobójstwa. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy uprzednio uznamy je za przynależne do jakiegoś ściśle zdefiniowanego rodzaju czy gatunku ludzkiego.” Źródło: Moje zbiory
Ripsonar
Użytkownik Ripsonar edytował ten post 02.11.2012 - 00:26