Z dedykacją dla Marlenki
Ashwalker
____
Ludzie często kojarzą relaksację przed LD z hipnagogiami. Są w błędzie, bo chociażby takie zjawisko jest charakterystyczne dla śnienia w ogóle! Co tak naprawdę wiecie o swoim śnie? Ile rewolucji podczas pierwszych prób OBE tak naprawdę jest naturalną reakcją organizmu? Czytajcie dalej...
Sen jest to cykliczny stan czasowej utraty świadomości, podczas którego organizm wypoczywa, regeneruje się i porządkuje pamięć.
Sen składa się z dwóch głównych faz:
1. Sen o wolnych ruchach gałek ocznych (NREM „ z ang. non-rapid eye movement, sen powierzchniowy, głęboki lub wolnofalowy). Podczas tej fazy zwiększa się aktywność fal delta w mózgu. Stan snu powierzchniowego poprzedza proces tzw. zasypiania. Fazę NREM dzielimy na 4 stadia.
2. Sen o szybkich ruchach gałek ocznych (REM „ z ang. rapid eye movement lub sen paradoksalny) W tej fazie najczęściej występują marzenia senne (sny). W fazie tej występuje całkowite rozluźnienie mięśni śniącej osoby i paraliż senny.
Cały proces snu i czas trwania poszczególnych faz następujących po sobie przedstawia ta grafika.
(źródło: www.toja.com )
Zasypianie
Jest to stan rozluźnienia na granicy jawy i snu. Podczas zasypiania:
- wyrównuje się tętno,
- oddech staje się regularny,
- opada temperatura ciała,
- pogrążamy się w wyobrażeniach hypnagogicznych.
- rytm alfa powoli zanika
Utrata świadomości
Po pewnym czasie zasypiamy i tracimy świadomość. Od tego momentu przeciętny człowiek nie ma pojęcia co się dzieje z jego ciałem, chyba, że celowo przedłuży swoją świadomość.
Właśnie w tym momencie oczy poruszają się powoli pod zamkniętymi powiekami. W tym czasie pojawiają się gwałtowne wyładowania elektryczne w mózgu, przypominające napad padaczkowy, podczas którego występują napięcia mięśni i drgania ciała zwane zrywami mioklonicznymi. Bezpośrednio po zaśnięciu powieki nieco się otwierają, lecz mimo tego śniący nie odbiera wrażeń wzrokowych z zewnątrz, ponieważ już wtedy pojawia się „pozorna” ślepota czynnościowa.
NREM
I Faza
- pogłębione rozluźnienie mięśni
- zwolnienie rytmu serca
- wrażenie unoszenia się lub opadania
- przepływ „leniwych” niekontrolowanych myśli
II Faza
- wrzeciona snu
- powolny, regularny ruch oczu w prawo i lewo.
III Faza
W tej fazie trudno obudzić śpiącego:
- wrzeciona snu
- pogłębione fale delta
- dalsze rozluźnianie mięśni
- dalszy spadek rytmu serca
- spadek temperatury ciała
- spadek ciśnienia krwi
- spowolnienie oddechu
IV Faza „ Sen delta
Fazę tę nazywamy „snem delta” ponieważ wielkie, regularne fale delta dwóch półkul mózgowych synchronizują się. Obudzić śniącego można za pomocą hałasu lub często potrząsania ciałem, gdzie odzyskiwanie świadomości trwa nawet do kilku sekund.
Po 60 „ 90 minutach od zaśnięcia, następuje szybki powrót do płytszych faz snu. W ciągu kilku minut przechodzi się płynnie z powrotem, aż do fazy I (a raczej jej pogłębionej formy), gdzie aktywność mózgu przypominaj stanu czuwania. Śniący jest oderwany od świata bardziej, niż przy zasypianiu, a obudzić go może tylko bardzo silny hałas. Paradoksem jest to, iż ciche wyszeptanie imienia śniącego lub cichy płacz dziecka śniącej matki automatycznie wzbudza śniącego ze snu.
Faza REM (Trwa kolejno 10, 20, 30 i 40 minut)
Oczy zaczynają szybko poruszać się pod powiekami zupełnie tak samo, jakby śniący obserwował jakiś dynamiczny obraz, scenę.
- nieregularny, płytki oddech
- ciśnienie krwi i rytm serca wzrastają jak w czasie przeżywania silnych emocji lub podczas wysiłku
- wzrasta spalanie - zużycie tlenu; temperatura mózgu przekracza normalną temperaturę podczas czuwania
- obniżenie poziomu tlenu we krwi do takiego stopnia, iż wydaje się, że śniący wstrzymuje oddech
- całkowite rozluźnienie i zwiotczenie mięśni
- paraliż senny
- przeważanie fal theta
- marzenia senne
Następuje rozluźnienie mięśni szyi i karku, które już nie mogą utrzymać głowy i bezwładnie skręca się ona na bok. Jednocześnie, niektóre mięśnie twarzy, nadal są napięte, a osoby przeżywające napięcia psychiczne zgrzytają w tej fazie zębami!
U mężczyzn następuje erekcja, u kobiet zwilżenie pochwy „ wbrew pozorom takie reakcje to nie skutek marzeń erotycznych, a jedynie naturalna reakcja organizmu, która występuje nawet u dzieci czy osób starszych. Taka reakcja jest wstrzymana w razie snów o charakterze lękowym.
W tej fazie śpiącego trudno obudzić, ponieważ mózg mimo stałego odbierania bodźców z zewnątrz selekcjonuje je i przetwarza tylko te najważniejsze. Podświadomość zadaje się dbać o nasz nieprzerwany sen i budzi nas tylko wtedy, kiedy dzieje się coś naprawdę poważnego. Wbrew pozorom, mimo hałasu, może obudzić nas też szept np. nasze imię czy "POŻAR! UCIEKAĆ", a nie obudzi nas zwykłe: "Wstawaj! Ej nie śpij!".
REM, dlaczego sen „paradoksalny”
Ciało jest maksymalnie rozluźnione, oddech prawie zanika, ciśnienie krwi, rytm serca wzrastają, a mózg śniącego zachowuje się jak podczas sytuacji stresowej! Mózg pracuje intensywniej niż podczas stanu czuwania! Z wykresy EEG można wtedy błędnie odczytać, że śniący już nie śpi! Jest to tak odrębny rodzaj snu, że niektórzy badacze nie uznają go za sen, lecz za inny stan świadomości??Â?Ś
____
Najważniejsze pojęcia
Rytm fal mózgowych
- Fale Alfa
- Fale Delta
- Fale Theta
(mam nadzieję, że linki do innego forum nie będą razić...)
Marzenia senne
Zjawiska zbliżone do halucynacyjnych pojawiające się w czasie snu. Są one tworami fizjologicznymi. Ich wizualny charakter jest zazwyczaj najbardziej wyrazisty. Zdarzają się jednak marzenia senne o przewadze doznań słuchowych. Człowiek, który ich doświadczył opisuje je jako bardzo realistyczne, dotyczące życia i problemów codziennych. U każdego mogą się pojawiać wątki całkowicie fantastyczne a nawet surrealistyczne.
Badania przeprowadzone w XIX wieku wykazały, że przyczyną marzeń sennych może być błędna interpretacja doznawanego w czasie snu wrażenia zmysłowego. Przykładem może być hałas, który dochodzi do śpiącego może pojawić się w śnie jako burza z piorunami lub ucisk kołdry jako dusząca zmora. W wieku XX ustalono zależność między fizjologicznym elementem snu (nazywanym fazą REM) a przeżywaniem w tym czasie marzenia sennego. Pokazano, że charakter snów jest znacznie częściej nieprzyjemny i związany z sytuacją życiową osoby śniącej.
Brak logicznej całości i ciągłości snów sprawia wrażenie, że są one niekiedy odbierane jako dziwne. Ciekawe jest to, że w czasie snu często zdarza nam sie rozwiązać problem z jakim się borykamy. Zachodzące w czasie snu procesy syntetyzujące mogą wspomagać niekiedy świadome myślenie.
Paraliż senny (porażenie przysenne, paraliż przysenny)
Zwykle nie zdajemy sobie sprawy z jego istnienia. Jest to pewnego rodzaju klatka, nakładana przez mózg na ciało podczas snu. Powoduje on, że gdy w śnie np. biegniemy, nie wykonujemy ruchów w rzeczywistości. Gdy zasypiamy, nie zdajemy sobie sprawy z jego obecności - rozpoczyna się on, gdy mózg jest pewien, że straciliśmy świadomość.
Paraliż przysenny to stan występujący podczas zasypiania lub rzadziej podczas przejścia ze snu do czuwania, objawiający się porażeniem mięśni przy jednoczesnym zachowaniu pełnej świadomości. Osoba doświadczająca paraliżu przysennego ma wrażenie ogarniającej niemocy, nie jest w stanie wykonać żadnych ruchów, mówić ani otworzyć oczu. Zjawisku temu towarzyszą zazwyczaj bardzo nieprzyjemne doznania psychiczne, takie jak wrażenie ogłuszającego dudnienia lub dzwonienia w uszach, bezwładnego spadania, wykręcania ciała lub przygniecenia klatki piersiowej. Prawie zawsze towarzyszy mu przyśpieszony rytm serca oraz uczucie strachu.
Stan taki występuje fizjologicznie podczas snu i zapobiega wykonywaniu przypadkowych ruchów ciała. Ze zjawiskiem paraliżu przysennego mamy do czynienia wówczas, gdy mózg zaczyna wysyłać owe impulsy w niewłaściwym momencie: przy gwałtownym wybudzaniu się ze snu w fazie REM, lub podczas zasypiania, gdy nie doszło jeszcze do utraty świadomości.
W czasie paraliżu przysennego jedyną grupą mięśni na które można mieć świadomy wpływ są mięśnie oddechowe. Wykonywanie szybkich i gwałtownych zamierzonych wdechów i wydechów może ułatwić wybudzenie się z tego nieprzyjemnego stanu.
Wyobrażenia hypnagogiczne (hypnagogi, hipnagogi, hipnagogia)
To halucynacje powstałe w stanie pomiędzy snem a czuwaniem (jawą). Wiążą się one z wzmożonym występowaniem fal theta. Podczas hipnagogii występują także marzenia senne różniące się nieco od pojawiających się podczas fazy sennej - REM. Taki sen cechuje mniejsza dynamika i zabarwienie emocjonalne.
Zrywy miokloniczne
Są to naturalne i niegroźne nagłe skurcze mięśni i drgania całego ciała, spowodowane nagłymi wyładowaniami w mózgu. Mogą czasami wybudzić zasypiającego.
Wrzeciona snu
Gwałtowne i szybkie wyładowanie elektryczne na wykresie EEG.
EEG (Elektroencefalografia)
Nieinwazyjna metoda diagnostyczna służąca do badania bioelektrycznej czynności mózgu za pomocą elektroencefalografu. Badanie polega na odpowiednim rozmieszczeniu na powierzchni skóry czaszki elektrod, które rejestrują zmiany potencjału (odprowadzenia jednobiegunowe) lub różnice w potencjale różnych części mózgu (odprowadzenie dwubiegunowe) i po odpowiednim ich wzmocnieniu tworzą z nich zapis - elektroencefalogram. Jeśli elektrody umieści się bezpośrednio na korze mózgu (np. podczas operacji) badanie nosi nazwę elektrokortykografii (ECoG).
- Człowiek podłączony do elektroencefalografu
- Wykres EEG
____
Autor: Ashwalker
W artykule użyto kilku informacji zaczerpniętych między innymi z:
- Wikipedii - Wolnej encyklopedii
- Adam Bytof „Oneironautyka”
Użytkownik Ashwalker edytował ten post 06.02.2008 - 23:34
