Napisano 28.05.2008 - 13:53
Napisano 28.05.2008 - 14:38
Cały wszechświat składa się z energii - fizyka kwantowa.
P.S: i proszę Cię, daruj sobie te pseudo naukowe gadaniny. Dusza istnieje, tak jak świat poza zmysłowy i niestety żadna nauka nie zaprzeczy temu wszystkiemu.
Szkoda mi Was, niedowiarki. Wasz problem.
Napisano 28.05.2008 - 16:40
Napisano 29.05.2008 - 15:26
mozesz przecztać tutaj ,..oczywiście pod warunkiem, że jeszcze [z/po]dołasz zrozumieć oraz pojąć to, co tam na ten temat napisałem,..bo nie ukrywam, że zrozumienie jest wypadkową stopnia popadniecia w zauroczenie hipnozą "obiektywnosci i racjonalnosci"
Napisano 29.05.2008 - 23:13
Napisano 30.05.2008 - 13:35
Scpt moim zdaniem zbyt ślepo ufasz innym ludziom, ich dokonaniom.
Tak jeśli mowa o historii, archeologi i innych podobnych naukach. Podstawy się nie zmieniają a jeśli już to są dodawane nowe odkrycie i wszystko jest łączone w całość(jak np. fizyka). Dla przykładu patrzysz przez mikroskop elektronowy i co widzisz? Atomy Patrzysz w teleskop i co widzisz? Światło docierające do nas z obiektów w kosmosie. Można dac miliony takich przykładów. Natomiast w religii pozostaje wyłącznie wiara.Nauka nauką ale wiele w nauce to też domysły nie udowodnione na 100% zauważ ile, w historii było zmian w naukowych odkryciach gdy ludzie odkrywali że nie są prawdziwe i nie pokrywają się z innymi nie tworząc spójnej całości.
Szanuje twoje zdanie ale jak nauko wytłumaczysz uczucia (miłość, żal, radość, smutek)
Emocja, (łac. emotion) - silne odczucie (świadome lub nieświadome) o charakterze pobudzenia pozytywnego (pod wpływem szczęścia, zachwytu, spełnienia) lub negatywnego (pod wpływem gniewu, odrazy, strachu).
W szerszym znaczeniu emocje (procesy emocjonalne) to procesy psychiczne, które poznaniu i czynnościom podmiotu nadają jakość oraz określają znaczenie, jakie mają dla niego będące źródłem emocji przedmioty, zjawiska, inni ludzie, a także własna osoba, czyli wartościują stymulację.
Tradycyjna psychologia introspekcyjna wyróżniała trzy istotne cechy procesów emocjonalnych:
* znak emocji (wartościowość, walencja) - ich pozytywny (przyjemność) lub negatywny (przykrość) charakter;
* natężenie emocji, które wiąże się z wielkością wpływu tego procesu na zachowanie, tok myśli itp.;
* treść emocji, które określa znaczenie bodźca i usposabia do konkretnego zachowania (np. lęk do ucieczki, a gniew do zachowań agresywnych).
Procesy emocjonalne są często dzielone na:
* uczucia - stany psychiczne wyrażające ustosunkowanie się człowieka do określonych zdarzeń, ludzi i innych elementów otaczającego świata, polegające na odzwierciedleniu stosunku człowieka do rzeczywistości. Czuje się coś do kogoś lub czegoś np. miłość. Uczucia stanowią świadomą interpretację emocji, dokonywaną na podstawie zakodowanych w pamięci człowieka wzorów kulturowych i doświadczeń oraz podyktowanej nimi oceny sytuacji. Ta sama emocja - rozumiana jako niezależny od woli proces psychiczny, będący reakcją organizmu na bodźce - może zostać zinterpretowana jako różne uczucia w zależności od sytuacji. Przykładowo zespół reakcji organizmu związany m.in. ze wzrostem poziomu adrenaliny, przyspieszonym tętnem i odpowiednim pobudzeniem układu nerwowego może być interpretowany (uświadamiany) jako strach, lęk, obawa lub panika w zależności od nasilenia emocji oraz rozpoznania wywołujących ją bodźców. Ponieważ rozpoznanie (uświadomienie sobie, zinterpretowanie) emocji jako określonego uczucia polega na nadaniu jej określonego znaczenia (związaniu jej z określonym pojęciem), uruchomiona zostaje wiedza o właściwych temu uczuciu konotacjach kulturowych. Może być to motorem określonych działań człowieka. Uczucia wyższe obejmują m.in. uczucia moralne (etyczne), uczucia estetyczne i uczucia intelektualne. Niekiedy używa się pojęcia uczucia do określenia zarówno emocji, nastroju jak i sentymentu.
* afekty – uczucia powstające najczęściej pod wpływem silnych bodźców zewnętrznych, zwłaszcza działające nagle, (gniew, złość, rozpacz, radość i strach). Posiadające wyraźny komponent fizjologiczny i ograniczające racjonalność działania. Pojęcie używane niekiedy jako synonim emocji.
* emocje - silne wzruszenie, silne uczucie. Np. gniew, trema. Można czuć miłość do kogoś - to jest uczucie, lub przypływ miłości - to emocja. Pojęcia "uczucie" i "emocja" są używane niekiedy zamiennie.
* nastroje – uczucia długotrwałe o małej sile i spokojnym przebiegu (zadowolenie lub niezadowolenie, wesołość lub smutek, niepokój, tęsknota).
* namiętności – to trwałe skłonności do przeżywania różnych nastrojów i afektów w związku z określonymi celami dążeń człowieka. Namiętności mają dużą siłę pobudzającą, ukierunkowują myśli, spostrzeżenia, pamięć i inne procesy psychiczne. Są charakterystyczne dla wieku młodego, z czasem słabną, ale niektóre (np. chciwość) mogą narastać.
* sentymenty (postawy emocjonalne) - odnosi się do trwałych sympatii bądź antypatii np. "nie lubię antypatii", "nie lubię brukselki".
Ze względu na wielość pojęć, które odnoszą się do stanów afektywnych, trudno o takie definicje, które nie nakładałyby się na siebie. Znakomita większość badaczy zgadza się co do wyraźnego rozróżnienia dwóch odmienne zjawisk:
* emocja jako względnie nietrwałe stany afektywne, o silnym zabarwieniu i wyraźnym wartościowaniu, poprzedzone jakimś wydarzeniem i ukierunkowane. Na emocje składają się trzy odrębne składniki: wyraz mimiczny, pobudzenie fizjologiczne i subiektywne doznanie (zobacz: dwuczynnikowa teoria emocji).
* nastrój - o znacznie mniejszym nasileniu i długim czasie trwania (np. nostalgia, irytacja, samotność, tęsknota, dobrostan wewnętrzny).
Emocje są również dzielone na pierwotne - niższe, które dotyczą zaspokojenia biologicznych potrzeb organizmu i wtórne - wyższe, mające charakter społeczny, dotyczące sfery wartości i wiedzy.
Fizjologia emocji
Procesy emocjonalne są ściśle związane z funkcjonowaniem układu limbicznego, jako układu integrującego czynności struktur korowych (zwłaszcza kory czołowej) z procesami neuroendokrynnymi i czynnością autonomicznego układu nerwowego. Zaangażowany jest głównie pień mózgu i układ limbiczny, ciało jest obszarem ekspresji emocji.Według podejścia fizjologicznego emocje są złożonymi reakcjami automatycznymi. Powstały w wyniku rozszerzenia mechanizmów zachowania homeostazy.
Badania
Charakterystyczne przejawy emocji badał Karol Darwin, a swe wnioski przedstawił w książce O wyrazie uczuć u człowieka i zwierząt [1]. Teoretyczną podstawą emocji zajmował się Immanuel Kant i David Hume. Teoria Jamesa-Langego jest jedną z pierwszych, próbujących wyjaśnić powstawanie emocji, które opisuje w sekwencji zauważenie bodźca - zmiany somatyczne - interpretacja zmian somatycznych jako emocji. Podobnie traktuje zagadnienie dwuczynnikowa teoria emocji (teoria etykietowania poznawczego) - najpierw człowiek musi uświadomić sobie, że jest pobudzony, następnie musi zinterpretować swoje pobudzenie. Badaniami emocji zajmowali się również: Joseph LeDoux, Arlie Russell Hochschild, Susan Shott, Paul MacLean (teoria układu limbicznego jako odpowiedzialnego za emocje). Funkcjonujące teorie emocji to: teoria ośrodkowych procesów nerwowych Cannona i Barda, poznawcza teoria pobudzenia Lazarusa i Schachtera.
To już by trzeba książke napisacAlbo jak działa świadomość wytłumacz mi dokładnie żebym nie miał żadnych wątpliwości.
Deprywacja sensoryczna - stan w którym do organizmu dopływa minimum bodźców zewnętrznych.
Osiągnięcie tego stanu jest możliwe na przykład dzięki specjalnie skonstruowanemu kontenerowi, w którym człowiek zostaje zanurzony w roztworze soli MgSO4 * 7H2O o temperaturze skóry, czyli ok. 34,5°C - dzięki dużej gęstości, ciało ludzkie swobodnie sie unosi na powierzchni, z reguły na głębokości 25 cm od dna. Aby uzyskać jak największą izolację zmysłową, należy dokładnie zamknąć się w takim pojemniku, odcinając się od źródeł światła i dźwięku.Eksperyment taki stanowić może głębokie, nierzadko traumatyczne doświadczenie. Osoby badane zwykle doświadczają w takiej sytuacji halucynacji lub pojawiają sie halucynoidy. Niekiedy pozwala na wgląd do wnętrza własnej psychiki i skonfrontowanie się ze swoimi fobiami, lękami.
Krąg Papeza - element układu limbicznego po raz pierwszy opisany przez Jamesa Papeza w 1937 roku.
Krąg ten opisuje drogę konfiguracji zamkniętej niektórych z zespoleń limbicznych. Pamięć istnieje w nich dopóty, dopóki informacja krąży w tym kręgu.
Schemat drogi Krągu Papeza
formacja hipokampa → sklepienie → ciało suteczkowate → pęczek suteczkowo-wzgórzowy → jądro przednie wzgórza → odnoga przednia torebki wewnętrznej → zakręt obręczy → zakręt hipokampa → droga przeszywająca → formacja hipokampa
Krąg Papeza dokładniej
* formacja hipokampa (łac. hippocampus)
* sklepienie (łac. fornix)
* ciało suteczkowate (łac. corpus mammilare)
* pęczek suteczkowo-wzgórzowy (łac. fasciculus mammilothalamicus sive Vicq d'Azyr)
* jądro przednie wzgórza (łac. nucleus anterior thalami)
* odnoga przednia torebki wewnętrznej (łac. crus anterius capsulae internae)
* zakręt obręczy (łac. gyrus cinguli)
* zakręt hipokampa (łac. gyrus hippocampi)
* droga przeszywająca (łac. tractus perforans)
* formacja hipokampa (łac. hippocampus)
Inne "stacje" drogi Krągu Papeza
Nowe badania w neuroanatomii przynoszą nowe wnioski dotyczące dróg Krągu Papeza. Rozważa się również większe zamknięte konfiguracje włączające inne struktury anatomiczne mózgowia:
* podwzgórze (łac. hypothalamus)
* ciało migdałowate (łac. corpus amygdaloideum)
* zakręt przyhipokampowy (łac. gyrus parahippocampalis)
* przegroda przezroczysta (łac. septum pellucidum)
Napisano 30.05.2008 - 13:47
Napisano 30.05.2008 - 14:42
ale naukę można udowodnić choćby przez zbudowanie kompasu w misce z zapałki i magnesiku.
Napisano 30.05.2008 - 14:51
Napisano 30.05.2008 - 22:47
Napisano 30.05.2008 - 23:20
To skoro miłość to tylko biochemiczny proces to idź i powiedz to swojej matce, która chowała ciebie przez te wszystkie lata.
Szanuje twoje zdanie ale z takim podejściem upodabniamy się do robotów, a nie do istot ludzkich.
Napisano 31.05.2008 - 11:19
No właśnie może tu tkwi różnica, nauka prowadzi rodzaj ludzki do rozrastania się, wykorzystywania surowców naturalnych i niszczenia naszej planety (w przyszłości może i planet) w celu osiągania swoich własnych korzyści dla gatunku w tym przypadku przedłużenie rodzaju ludzkiego. Ale jak się spojrzy na to z perspektywy obserwatora to nie jesteśmy tutaj sami są też zwierzęta, rośliny, no i ziemia której środowisko jest niszczone. A rozwój duchowy uczy pokojowej postawy do wszystkich istot żywych co pozwala na zaistnienie równowagi we wszechświecie, przynajmniej ja tak to widzę.mimo że naszym głównym celem jest reprodukcja
Napisano 31.05.2008 - 12:40
O tuż w czasie jednego z wyjść udało mi się znaleźć przedmiot który zginą mi jakiś czas przed wyjściem z ciała i nie miałem pojęcia gdzie on jest, udało mi się wyjść i w astralu udało mi się go znaleźć pod łóżkiem w samym rogu gdy wróciłem do świata prawdziwego okazało się że przedmiot ten był dokładnie tam gdzie go widziałem w astralu.
A rozwój duchowy uczy pokojowej postawy do wszystkich istot żywych co pozwala na zaistnienie równowagi we wszechświecie, przynajmniej ja tak to widzę.
Nauka = rozrastanie się rodzaju ludzkiego, najważniejszy cel przetrwanie gatunku i jego ewolucja
Rozwój duchowy = równowaga
Napisano 01.06.2008 - 12:57
Napisano 01.06.2008 - 13:55
Jeśli tego nie wiesz, to stan miłości wytwarza pewne procesy bilogiczno-chemiczne w organizmie ale nie dzieje się odwrotnie !
Miłośc jest niemierzalnym zagadnieniem.
0 użytkowników, 3 gości oraz 0 użytkowników anonimowych