Na marsie nikt inny oprócz NASA nie ląduje, więc im oficjalnie nie udowodnią.
Poczekaj jeszcze troche a i zobaczysz zdjęcia Marsa dzięki Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA), która planuje wysłać na Marsa swój próbnik. Misja ExoMars ma się składać z orbitera i dużego dwustu kilogramowego mobilnego lądownika marsjańskiego. Będzie mógł poruszać się po planecie, a także pracować zupełnie autonomicznie dzięki wbudowanemu oprogramowaniu. Nawigacja będzie możliwa przy wykorzystaniu sensorów optycznych. Na wyposażeniu łazika znajdzie się także system wiertniczy (do 2 metrów), zestaw kamer, mikroskop, narzędzia naukowe do analizy marsjańskich skał oraz które mają pomóc w poszukiwaniu znaków życia. Przetarg na budowę sondy ExoMars wygrały firmy europejskie, są to: Alenia Spazio (Italy), Alcatel Space (France) i EADS Astrium (France).
NASA nie przyzna się, że retuszuje zdjęcia z marsa bo toby zaważyło nad "prawdziwością" wyprawy na księżyc.
jeśli na księżycu byliśmy 50 lat temu, to przy obecnej technologii potrafilibyśmy założyć co najmniej dużą bazę astronomiczną...
Chodźcie, wszyscy razem stworzymy własnego robota, i poślemy go na własnej rakiecie, NASA to kłamcy!!!!!
Pomożecie? Pomożemy!
Pomyśl, że jednym z największych pragnień naukowców badających Księżyc czy planetę Mars, prócz oczywiście stałej bazy naukowej na powierzchni jednej z nich, jest osobiste przebadanie próbek gruntu marsjańskiego. Żadna, nawet najbardziej zautomatyzowana misja i 1000e zdjęć nie przyniosą tyle pożytku, co analiza marsjańskich próbek w ziemskich laboratoriach - do tej pory nie udało się tego dokonać. Pewnie myślisz, że to hop-siup. Rozumiem, że trudno jest wyobrazić sobie technologie, rozwiązania logistyczne potrzebne do osiągnięcia sukcesu w ambitnym przedsięwzięciu jakim jest powrót z Marsa, to nie film z serii s-f. Dla przykładu misja Mars Sample Return (MSR), której budową mają się zająć EADS LV (Launch Vehicles) z Francji i Surrey Satellite Technology Limited (SSTL) z Wielkiej Brytanii, będzie miała na celu pobranie próbek skał marsjańskich z powierzchni oraz z pod powierzchni i przetransportowanie ich na Ziemię w celu dalszych analiz. Aby misja mogła zakończyć się powodzeniem musi być rozwiązanych i przetestowanych wiele nowych technologii, a realizacja tej misji miałaby wyglądań następująco: W roku 2011 zostanie wystrzelona sonda międzyplanetarna z kapsułą powrotną i po dotarciu do Marsa, umieszczona na jego orbicie. Dwa lata później wystrzelona zostanie sonda z lądownikiem (Descent Module) oraz modułem startowym (Mars Ascent Vehicle ? MAV).
Podobnie jak kapsuła powrotna, tandem Descent Module/MAV zostanie skierowany na spotkanie z Marsem oraz wprowadzony w atmosferę planety i ostatecznie osadzony na powierzchni. Następnie rozpoczną się zautomatyzowane odwierty w celu pobrania próbek gruntu z głębokości pomiędzy 2,54 cm a 2 metry. Próbki zostaną umieszczone w szczelnym pojemniku na pokładzie modułu MAV. Zawierający cenne próbki, moduł MAV wystartuje z powierzchni, aby spotkać się na orbicie z pierwszym statkiem. Tam pojemnik z próbkami zostanie umieszczony w kapsule powrotnej. Całość wejdzie na kurs powrotny ku Ziemi. Po wejściu w atmosferę ziemską, kapsuła delikatnie osiądzie na powierzchni. Odzyskana kapsuła zostanie dostarczona do laboratorium, gdzie po jej otwarciu próbki zostaną przesłane do analizy. Projekt kapsuły zapewni integralność pojemnika z próbkami nawet w przypadku twardego lądowania, spowodowanego awarią spadochronów.
Techniki spotkania i dokowania w przestrzeni kosmicznej są chyba najbardziej skomplikowane w całym przedsiewzięciu.
