Zdrowy rozsądek każe uznać, ze to samo co w innych tego typu miejscach o takiej godzinie.
Popatrzmy racjonalnie, zakładając, że historia jest prawdziwa:
- 1966, głęboki komunizm,a tu banda nastolatków idzie sobie obozować i wzywać duchy... Pierwsza dziwna sprawa, bo wtedy się było albo z kościołem, albo z rządzącymi, Ci to musieli być outsiderzy.
- załatwili wszystkie potrzebne rzeczy i przeczytali dostępną literaturę... Skąd te rzeczy i literatura? Przecież na półkach w NRD pomarańcze były rarytasem, a tu jakieś almanachy i nietoperze skrzydła dorwali, jak?
- zmiany meteorologiczne na szczycie wzgórza... wiatr który ucichł, niezwykłe! Zupełnie jak u mnie, na górce na osiedlu 21.04.1996. Pamiętam, że wtedy też coś dziwnego w powietrzu wisiało, moja ulubiona wrona zniknęła.
- coś biegało wkoło ich obozowiska, którego centralnym punktem było ognisko. Oczywiście, założenie, ze to typowy psiak, co szukał towarzystwa i ucieszył się na widok ludzi, a bał ognia i podejść za blisko, to już za daleko idące wnioski? Bo mnie tak odnalazł pewien kundel, który aktualnie mieszka sobie spokojnie w gospodarstwie, w którym wtedy mieszkałem. Też bał się ogniska, ale też z radości dostał głupawki i biegał w koło.
- wpadli w panikę i w nocy przedzierali się przez pochyły, zalesiony teren... Ja się dziwie, ze do wioski dobiegło aż dwóch, bardziej bym oczekiwał poskręcania wszystkich czterech wyimaginowanych karków na takiej trasie.
- chłopaków nigdy nie znaleziono.... UUuuu, straszne., Gdyby były dowody, że istnieli naprawdę. Albo, ze poszukiwania nie były prowadzone metodą "na Popiełuszkę", bo jak tak, to mogli co najwyżej karat złapać. Tam zdaje się, straszne przeciągi są, o ile aktualnie powietrze nie zamiera w melodramatycznej pozie gęstej tajemnicy.
- stracili dwóch kumpli, jak tu nie mieć koszmarów?
- "Aargaroth", przegrzebałem całą bibliotekę etnologiczną i kulturoznawczą UWr i Towarzystwa Ludoznawczego, nic tam o takim demonie/potworze/uborzęciu/diable/innym draństwie nie ma. Nawet tego wywiadu, co miał chłopaczek do gazety dać (intratna sprawa, nie ma co), nie widać.
- Obaj szybko zaginęli. Ale czy istnieli naprawdę? Akty urodzenia? Meldunki? Akta tamtej sprawy? Pamięć góralska? Cokolwiek wspomina o nich, poza kontekstem tej afery? Pomijając fakt, ze mogli zwyczajnie trzasnąć kolegów, a potem dać dyla gdziekolwiek indziej. Aparat Partyjny dawał szerokie możliwości "zaczęcia od nowa".
- Inne zaginięcia. To samo co wyżej + po proszę o miejsca siedzące, bo tego pewno długo się będzie szukać.
- nikt nie pozostał tam po zmroku. Pewno wierutna bzdura, bo zakładam, ze autor tej całej historyjki nie ma tam podglądu na żywo przez 24/7?
Konkluzja? Nad czym my tu debatujemy? Już szybciej doszukamy się wróżki Zębuszki na jedno złotówce.
