Czy powinni się zgodzić? A za kogo oni się uważają? Za Wielkiego Prawodawcę, czy jak?
Ale jakoś wszyscy ich słuchają?
Wszyscy słuchają katolików? W kwestii aborcji? Czy szanowni państwo są aby pewni, że wiedzą o czym mówią? To może jest trochę głupie pytanie, skoro są wśród nas osoby, którym w pewnym przywołanym i tutaj wątku trudność sprawiało (i nadal sprawia) objęcie swoją percepcją faktu, że jajko jest swoistym inkubatorem dla małej kury, a nie samą kurą (jest swego rodzaju odpowiednikiem macicy i brzucha matki). No ale jednak można i należy pytać. Czy wiecie o czym mówicie pisząc o Wielkich Prawodawcach i o Katolikach, których wszyscy słuchają?
(...)
"Niedawno doszło do głośnej kontrowersji między Giuliano Ferrarą a byłą minister zdrowia i minister ds. rodziny w rządzie Romano Prodiego - Rosy Bindi. Ta ostatnia, notabene wice-przewodnicząca Włoskiej Akcji Katolickiej, stwierdziła publicznie, że istnieją dwa rodzaje wolności - wolność do popełnienia aborcji i wolność sumienia lekarzy do odmowy aborcji - i oba są jednakowo ważne. W liście otwartym Ferrara odpowiedział jej: "Nie wiem, czy Pani twierdzenie jest katolickie, wiem natomiast, że nie jest słuszne z punktu widzenia laickiego."
Laickiego publicystę dziwi fakt, że katolicka minister "głosi swobodę popełniania aborcji z lapsusem moralnego zobojętnienia, który w przeciągu ostatnich trzydziestu lat wyniósł do rangi idola wyzwolenia ową zacofaną i niedzisiejszą praktykę zabijania poczętego życia ludzkiego". Ferrara kończy swój list stwierdzeniem: "Ja idę naprzód, a Pani niech sobie poszuka kierownika duchowego."
(...)
Wybitny włoski myśliciel Norberto Bobbio, deklarujący się publicznie jako osoba niewierząca. Kiedy pytano go, dlaczego podczas referendum w 1981 r. głosował przeciwko legalizacji aborcji, odpowiedział: "Chciałbym zapytać, jakaż to niespodzianka może kryć się w fakcie, że laicki humanista traktuje nakaz "nie zabijaj" jako powszechnie obowiązujący w sensie absolutnym, jako imperatyw kategoryczny. Zdumiewa mnie, że niewierzący chcą pozostawić wierzącym przywilej i honor potwierdzania tego, iż nie wolno zabijać."”
Sprzeciw wobec aborcji może wynikać także z wierności ideałom lewicowym, o czym przekonuje przykład Giuliano Amato - ministra spraw wewnętrznych w rządzie Romano Prodiego. Ten socjalistyczny polityk w 1992 r. jako premier Włoch domagał się prawnego zakazu aborcji. Według niego etos lewicy zawsze polegał na stawaniu po stronie wykluczonych, dyskryminowanych i bezbronnych. Dziś najbardziej dyskryminowane i bezbronne są dzieci nienarodzone, gdyż odbiera im się najbardziej podstawowe prawo - prawo do życia.
"Życie jest wartością człowieka fundamentalną. Jeśli będziemy je czynić nadal przedmiotem dyskusyjnej gry, jeśli nie poddamy zasadniczej rewizji tych opinii, wedle których jeden człowiek może kwestionować życie drugiego, wówczas przekreślamy samą podstawę umożliwiającą współżycie między ludźmi, podstawę głębszą jeszcze niż zasada solidarności", przekonywał Amato i dodawał: "To nade wszystko dane czysto racjonalne zmuszają mnie do uznania, iż życie ludzkie - raz ukształtowane - uzyskuje jako takie tytuł do tego, by było samo w sobie respektowane i chronione."
Amato przyznawał, iż traktował zawsze jako osobistą obrazę uwagi krytyków, którzy zarzucali mu, że przyjmuje papieski punkt widzenia. Podkreślał, że zajmuje takie stanowisko jako człowiek świecki, przedstawiciel lewicy, wierny etyce laickiej. Dla niego sprzeciw wobec aborcji to nie nakaz religijny, lecz zakorzeniony w człowieku wyraz respektowania wartości ludzkiego życia. I nie ma żadnego znaczenia, czy ktoś jest wierzący, czy nie.
(...)
Warto w tym kontekście przypomnieć, że najstarszy zachowany kodeks etyki lekarskiej, czyli przysięga Hipokratesa, zawierał bezwzględny zakaz aborcji i eutanazji. Dokument ten powstał ok. 450 r. przed Chrystusem na greckiej wyspie Kos i przez 25 wieków określał istotę i powinności medycyny.
Źródło:
http://tiny.pl/s2p2 W Polsce gdy Trybunał Konstytucyjny uznał możliwość dokonania aborcji przez kobietę znajdującą się w trudnej sytuacji materialnej za sprzeczną z konstytucją nie wspominał ani słowem o Biblii ani Dekalogu, natomiast na kilku stronach powołuje się na powszechnie przyjmowane w Europie i na świecie wartości wyrażone w Konstytucji i ratyfikowanych przez Polskę umowach międzynarodowych.
W istocie obrońcy życia nie powołują się na dogmaty Chrześcijańskie, a właśnie na powszechnie przyjmowane wartości i wiedzę na temat życia poczętego. Ja także w jednym z poświęconych aborcji wątków, starałem się zebrać argumenty przeciwko aborcji w oderwaniu od argumentacji religijnej i wyszło mi 15 stron A4.
Ja rozumiem, że spora część osób wypowiadających się w tym wątku żywi obsesyjną nienawiść do Chrześcijaństwa, co wielu forumowiczów udowadnia niemal każdego dnia, ale twierdzenie, że wszyscy słuchają potulnie Katolików jest jakąś projekcją rzeczywistości rozfanatyzowanych umysłów. Polecam, gorąco polecam chociaż podjęcie próby złapania kontaktu z rzeczywistością. Jeżeli nie interesuje Was Biblia, to poczytajcie sobie Konstytucję, Powszechną Deklarację Praw Człowieka, czy Konwencję Praw Dziecka, na marginesie można dodać, że te trzy ostatnie są źródłami powszechnie obowiązującego prawa, w związku z czym mają charakter normatywny dla każdego z nas i jesteście zobowiązani ich postanowień przestrzegać, a wartości leżące u podstaw tych aktów są podobno wspólne dla każdego Europejczyka, czy każdego człowieka na Ziemi, jak widać m.in. na tym forum nie dla każdego...
Temat jest zamknięty
