533 odpowiedzi w tym temacie

[Aidil]

Trudno czyta się książki o tematyce duchowej, które powstają na bazie z nie do końca zrozumianych innych książek i kompilowania z ich następnej pozycji. Mało jest książek powstałych z autentycznego doświadczenia, które posługują się na dodatek językiem prostym i klarownym, pełnym opisem. Psychofizjologia postrzega człowieka tylko na poziomie materialnym i nie bierze pod uwagę jego wielopłaszczyznowej natury. Rozróżnia się doznania psychiczne i są one jakoby wynikiem własnej wytwórczości wywołanej większym lub mniejszym wydzielaniem np hormonów i doznania fizyczne polegające na pobudzeniu z zewnątrz jakiegoś zmysłu. W procesach psychicznych biorą udział bardzo często je wywołując bodźce na zmysły fizyczne. Tak w uproszczeniu próbuje się opisać skąd biorą się doznania człowieka. Człowiek jest istotą wielopłaszczyznową i doznanie jego nie pochodzą tylko z naszej trójwymiarowej rzeczywistości, ale również z poziomów do których nasze zmysły fizyczne nie tyle nie sięgają ile nasza współczesna nauka ogłosiła, że nie istnieją. Każdy nasz zmysł fizyczny posiada percepcję na tych wszystkich płaszczyznach lecz każdy z nas musi nauczyć się rozróżniać te doznania. Posłużę się przykładem. Zmysł wzroku. Na płaszczyźnie fizycznej pomaga nam rozróżniać przedmioty, oceniać odległość ale gdy wyćwiczymy go do postrzegania na płaszczyźnie mentalnej jawi się on jako intuicja.

Użytkownik Aidil edytował ten post 17.06.2010 - 09:15

[Marian]

Witam.

Cieszę się zainteresowaniem jakie wywołał mój ostatni post. Śpieszę z odpowiedzią.

Osirisie.

Chcesz nam przekazać że miłość i inne uczucia nie są rejestrowane i przetwarzane przez nasz mózg?
A czy nie jest tak że podczas naszego żywota mózg jest sprzężony z duszą i jest też receptorem sygnałów z zewnątrz jak i ze sfery duchowej?

Nie bardzo rozumiem Twego pytania. Mózg jest narzędziem, które współdziała ze wszystkim, według potrzeb. Nie stanowi jednak organu zmysłowego dla percepcji uczuć i emocji. Przejmuje wszystkie informacje, nie znaczy jednak, że zaciera ich źródła pochodzenia.

Lidio.

Mało jest książek powstałych z autentycznego doświadczenia, które posługują się na dodatek językiem prostym i klarownym, pełnym opisem.

Są takie książki, pisane językiem klarownym, np. dzieła R. Steinera, N. Maharay'a, Rama Czaraki, C.G. Junga, M.F. Longa, Bo-Yin-Ra i wielu innych. Nie wiem natomiast co masz na myśli pisząc o języku prostym? Przecież, aby zapoznać się z jakimś nowym dla mnie doświadczeniem czy pojęciem, muszę poznać jego treść. Do tego nie zawsze wystarczy zakres znanych mi pojęć i słów.

Rozróżnia się doznania psychiczne i są one jakoby wynikiem własnej wytwórczości wywołanej większym lub mniejszym wydzielaniem np hormonów i doznania fizyczne polegające na pobudzeniu z zewnątrz jakiegoś zmysłu. W procesach psychicznych biorą udział bardzo często je wywołując bodźce na zmysły fizyczne.

To prawda. Zdolność do odróżniania uczući i emocj ma naturę wewnętrzną, ale ich uaktywnienie (impuls) pochodzi zwykle od receptorów zewnętrznych.

Zmysł wzroku. Na płaszczyźnie fizycznej pomaga nam rozróżniać przedmioty, oceniać odległość ale gdy wyćwiczymy go do postrzegania na płaszczyźnie mentalnej jawi się on jako intuicja.

Myślę, że ze zmyslem wzroku nie jest tak jak piszesz. W swojej istocie nie różni się on od pozostałych zmysłów. Przypuszczam, że najbardziej pierwotnym zmysłem jest zmysł dotyku. Inne zmysły są jedynie jego rozwinięciem. Słuch jest związany z dotykiem fal akustycznych, wzrok z dotykiem fal elektromagnetycznych. Podobnie może być ze zmysłem smaku i powonienia. Intuicja ma inną naturę i jest przekazem wewnętrznym, pochodzącym od Jaźni.

Małgosiu.
Myśl Huny rozpowszechnił M.F. Long. Posługiwał się on terminologią zaczerpniętą od hawajskich Kahunów, wśród których prowadził swoje prace badawcze. Z. Freud natomiast był pierwszym współczesnym badaczem, który otworzył drogę do psychiki głębi. Tworzył nowe terminy (jak np. superego), sam jednak był obciążony kompleksami. Kontynuatorzy jego badań, a głównie C.G. Jung, który był człowiekiem oświeconym lecz bardzo dbał o naukowy charakter swoich prac - nadał współczesny kształt tzw. psychologii głębi i ustanowił odpowiednią terminologię. Nie ma u niego terminu "niższa jaźń" gdyż Jaźń jest "cząstką" Boga Osobowego i nie może być "niższa". Piszesz:

nie mozna sie bezwzglednie opierac na teoriach jednego naukowca, ale nalezy kierowac sie raczej ograniczonym zaufaniem, lub....intuicja.

C.G. Jung nie jest jedynym naukowcem prezentującym psychologię głębi. Są także: E. Fromm, A Adler i wielu innych. Jung był, jak powiedziałem, człowiekiem oświconym duchowo i opierał się na autentycznej intuicji. W moim przekonaniu prezentowana przez niego wiedza jest zgodna z wieloma innymi źródłami wiedzy duchowej.

Odnośnie do cytatu z książki: Być może w innych fragmentach ten problem jest inaczej naświetlony. W każdym razie zacytowane przeze mnie sformułowanie jest zdecydowanie błędne.

Użytkownik Marian edytował ten post 18.06.2010 - 21:14

[Marian]

mag1-21.

„Jeśli się uda uczynić jaźń nowym ośrodkiem grawitacji jednostki, to powstaje osobowość, która cierpi tylko jakby na swoich niższych piętrach, natomiast na wyższych jest w szczególny sposób oderwana zarówno od bolesnych, jak i radosnych zdarzeń.”

To slowa Junga zaczerpniete z jednej z prac filozofa Zbigniewa Robakiewicza. Jesli o mnie chodzi to tak jakby powiedzial "nizsza jazn", choc uzyl tylko "jazn" i nizsze pietra.

Małgosiu, to jest fantazyjny bełkot. Co to znaczy: "uczynić nowym ośrodkiem grawitacji?" Poza tym - przypuszczam, że Jung tego nie mógł napisać, chyba że w jakimś innym kontekście. Mam na myśli zarówno konstrukcję zdania jak i treść. Może jednak chodzi o cierpienia i radości ego, które jeszcze nie doznało zjednoczenia z Jaźnią? Jaźń jest pełnią szczęścia. To akurat pozostało mi w pamięci, tak jak i wielu innym osobom, a niektórym także na tym Forum.

Użytkownik Marian edytował ten post 19.06.2010 - 04:28

[Aidil]

Psychologia w wydaniu nawet największych autorytetów ma ten mankament, że zdają oni sobie w pełni sprawę zwłaszcza Jung, że jest coś więcej niż „chemia mózgu”. Jednak nie potrafią oderwać się od flirtu z materialistyczną psychologią. Nie będę tutaj nikogo cytowała,bo cytatów nie pamiętam, ale napiszę swoimi słowami. Starodawna wiedza ezoteryczna wniosła pojęcie Duszy Zbiorowej. Dusza ta jest pierwowzorem, archetypem przejawień ziemskich, fizycznych. Wszystkie stwarzanie poprzez ewolucję idzie z Centralnego Ośrodka Duchowego wszechświata w coraz to niższe części przejawienia, aż tworzy swoje odbicia na planie fizycznym w naszym przypadku, na ziemi. Najprostszym przejawem fizycznym danego archetypu jest minerał. Wszystkie minerały jednego gatunku mają wspólny archetyp i jest to ich wtórnik duchowy, wyższa jaźń. Ewolucja która nie odbywa się tak jak chciał Darwin na ziemi, tylko w sferach wyższych poprzez „reperkusje”, tworzy zróżnicowane przejawienia, aż po zwierzęta i człowieka włącznie. Zwierzęta np myszy mają jedną wspólną duszę, archetyp (zastrzegam, że łączenie duszy i archetypu, albo Platonowskiej Idei powinno być bliżej zdefiniowane, bo nie są do końca tym samym, ale moja wypowiedź była by za długa) i to jest ich wspólny mianownik, źródło instynktu i ich wspólnej wiedzy. Każdy człowiek, najbardziej zróżnicowana istota na ziemi, ma swoją duszę, chociaż teoretycznie mogą zdążyć się dwa lub kilka równoległych przejawień danej duszy, wyższej jaźni. Zastrzegam iż w ezoteryce duszą często nazywa się triadę: ciało fizyczne, astral, niższa mental a jaźnią lub ciałem przyczynowym wyższy mental, buddi i atma, które są jakby archetypami dla przejawień niższych np atma jest archetypem dla buddi. Wracając na ziemię termin wyższa jaźń jest tym co w ezoteryce nazywamy Ciałem Przyczynowym, chociaż i ono jest przejawieniem niższym w stosunku do Atmana a on z kolei swój archetyp posiada w Najwyższym Przejawieniu. Świetnie to jest opisane w Bagawat Gicie i demonstracji Kriszny przed Ardżuną. Podświadomość, Nieświadomość są to próby opisania przez psychologię relacji i powiązań naszych wyższych przejawień, ich łączności między sobą na wyższych poziomach, oraz naszych możliwości posługiwania się nimi. Percepcji poprzez nie i ich oddziaływania na nas np jako głos sumienia ( jest on informacją przebijającą się z naszej świadomości wyższej do świadomości niższej, która jest naszym ziemskim ego), są naszą bardzo rozbudowaną świadomością ziemską . osiris na tym filmiku zobaczyłam najwyraźniej stan Twojego systemu nerwowego w trakcie tworzenia tego filmiku. Dziękuję.

Użytkownik Aidil edytował ten post 18.06.2010 - 09:16

[Aidil]

osiris he he pogłębioną analizę postaram się zrobić wieczorem. Może być podobna do tej jaka zrobiłam przy Twoim "kacu" ?

Użytkownik Aidil edytował ten post 18.06.2010 - 21:23

[Aidil]

Oris obiecałam, że napiszę coś więcej na temat Twojego filmu. Może jestem rzeczywiście bliżej materii niż ducha. Przyjrzałam mu się jeszcze raz i podążyłam za rozwijająca się akcją którą przede wszystkim są jakieś przepływy. Wężyki, rureczki, druciki łączą się w system w którym przepływa woda?, energia? Pierwsze skojarzenie jakie mi się nasunęło to roztopy wiosenne po zimie na poziomie mikro lub jakieś tkanki bioelektroniczne w których coś pulsuje. Ale jestem pełna podziwu, udanej realizacji filmu w końcu. Zwłaszcza, że jak sam napisałeś to Twoje początki.

[Aidil]

Mag. Owszem czytałam sporo na temat ezoteryki wschodu. Wspominałaś o hunie. Faktem jest, że pod koniec XIX wieku Helena Bławatska i jej Towarzystwo Teozoficzne, Rudolf Steiner przybliżyli Europie wiedzę Indii i Tybetu ale Tradycja Europejska Wywodząca się z Egiptu, Judaizmu (który miał mocne związki z Egiptem) i Sumeru skodyfikowana przez Greków i rozwinięta przez Neoplatończyków (będących syntezą elementów platońskich i pitagorejskich) jest wiedzą kompletną, którą można z przyjemnością porównywać do tego co prezentują np Indianie czy ludy afrykańskie. Okazuje się, że podstawy wiedzy ezoterycznej w różnych kulturach są podobne i nie zaprzeczają sobie. Bardzo ciekawy jest Heglowski monizm spirytualistyczny, który w swojej istocie jest tym co głosili Gnostycy, czyli Wszech Duchem, który wyłonił z siebie cząstki. Cząstki te miały poznać same siebie i poprzez nas ludzi Duch powraca do siebie. Wiedza ezoteryczna, nie mylić ze strywializowaną przez wróżki 24 kartowe kabałom, jest niczym potężna istota, którą współczesna psychologia, niczym pchła obskakuje nie próbując zrozumieć.