533 odpowiedzi w tym temacie

[Marian]

Witam!


Przeglądając dziś ten temat dostrzegam pewną nieciągłość wypowiedzi. Jest to spowodowane wycofaniem postów Przema, jednego z czołwych uczestników. "Zasłużonego" i Super Moderatora. Dotyczy to także jego wypowiedzi w innych tematach. Szkoda że odszedł z tego Forum.

Użytkownik Marian edytował ten post 20.02.2012 - 14:11

[Marian]

Ubawiła mnie zmiana nicka Wiem Wszystko na nick Wszystko. Na razie chyba jednak nie dostrzegasz żartów z siebie. Zwróciłem także na to uwagę przeglądając ostatnie komentarze do tematu "Wątek Foto". Bądź dobrej myśli, Wszystko.

Użytkownik Marian edytował ten post 05.03.2012 - 20:02

[Marian]

Witam znów!

Zachęcam do przeczytania mego czteroczęściowego artykułu "Przejawienie Ducha". Jest zamieszczony na portalu "Rozwój Duchowy - Forum Partnerskie" pod linkiem http://www.forum.roz...php?f=11&t=1955

Pozdrawiam.

Użytkownik Marian edytował ten post 18.03.2012 - 09:42

[Olivander]

Z ciekawością przeglądnąłem cały temat - szkoda że brakuje części postów. Jeden z wątków zwrócił moją uwagę (posty 242 i 250, zakładka 17).

Mag i parę innych osób odnosiło się do wierzeń dagonów, struktury szachownicy i jej odpowiednika w trzecim wymiarze, nawiązując również do jednego z piktogramów obrazującego ten proces.

Jakiś czas temu podczas poszukiwań informacji na temat śnienia i świadomego snu, w kulturze aborygeńskiej natknąłem się na ilustrację kosmologii tej grupy:



"W kosmologii aborygeńskiej są trzy sfery: Nieżyjących, Żywych, Umierających oraz Nienarodzonych. Sfera Nieżyjących jest kontrolowana przez aspekt męski, sfera Nienarodzonych przez aspekt żeński. Sfera Żywych i Umierających jest sferą świadomości, rzeczywistości odczuwanej pięcioma zmysłami. Aborygeni poruszają się między tymi sferami bez większych problemów. Śnienie dla nich nie jest jakimś specjalnym stanem umysłu, jest po prostu inną realnością, tak samo prawdziwą jak rzeczywistość."

Dla przypomnienia za informacjami do których prowadził link (post 250) - warto zwrócić uwagę na animację łączącą koliste struktury z szachownicą i na ilustracje piktogramu z 2004 roku.
Mój odnośnik

Ciekawa zbieżność

[Marian]

Dzień dobry.

Próbuję zachęcić Wszystkich kto może, do udziału w Globalnej Medytacji, która odbędzie się dziś w nocy, 21 maja 2012 r. o godz. 3.30 warszawskiego czasu. Ma to związek z pierścieniowym zaćmieniem słońca. Szczegóły są pod linkiem:

http://krystal28.wor...cmienia-slonca/

Przepraszam za tak późne powiadomienie, ale sam dowiedziałem się o tym niemal przed chwilą. W każdym razie uważam, że warto przynajmniej zapoznać się z treścią zawartą pod podanym linkiem.

Serdecznie pozdrawiam.

[Marian]

Witam!

Dziś chciałbym powiedzieć o sprawach duchowych to samo co dawniej, ale trochę inaczej.

Wyobraźmy sobie, że jesteśmy Niezależnym Obserwatorem, obdarzonym zdolnością postrzegania i wyobraźnią. Wiemy o istnieniu Ducha, ale nie posiadamy szczegółowej wiedzy o Nim. Nie znamy także pojęć czasu i przestrzeni.

Naraz coś się wydarzyło. Duch się przejawił, postanowił bowiem doświadczyć sam siebie. To „naraz”, w wyobraźni Obserwatora, stanowi jakby „przebłysk” czasu. Jest „początkiem” czasu. Pojawia się także wyobrażenie przestrzeni, umożliwiające postrzeganie kolejnych procesów duchowych.

Przejawienie Ducha jest Pierwotnym Źródłem dla Obserwatora. Duch przejawia się w postaci Pierwotnej Dwójni: Świadomości Kosmicznej i pramaterii-energii. Elementy tej Dwójni nie mogą istnieć oddzielnie, posiadają wzajemnie przeciwstawne cechy i stanowią sobą Kosmos. Świadomość Kosmiczna jest „narzędziem konstrukcyjnym” Kosmosu. Zawiera też w sobie „znamię” Ducha (jest jakby wykonawcą Jego woli), a pramateria-energia jest „budulcem” tego Kosmosu.

Świadomość Kosmiczna posiada władzę nad owym „budulcem”. Osiąga ją (tę władzę) przyjmując cechę nieprzeliczalnej pseudo-mnogości monad, czyli stan monadyczności (zachowując przy tym cechę jedności). Monady, łącząc się z energią, „zagęszczają” ją tworząc elementarne cząstki materii. Dążą także do zjednoczenia (zagęszczenia) same ze sobą i z Pierwotnym Źródłem, powodując w ten sposób proces ewolucji form materialnych.

Gdy formy materialne osiągają odpowiedni stopień rozwoju wówczas zachodzi bardzo istotne zjawisko. Zagęszczone grupy zjednoczonych monad mogą częściowo „odspoić się” od form materialnych (nie tracąc przy tym identyfikacji z nimi). Tworzą zmysły, pozwalające na kontakt między materialnymi formami. Jest to pierwszy krok kardynalny na drodze ku wyzwoleniu monad od zaślepiającego je związku z pramaterią-energią. Powstaje życie!

Formy materialne wtargnęły więc w świat zewnętrzny. W procesie dalszego monadycznego zagęszczania Świadomości Kosmicznej – z materii nieożywionej powstaje świat roślinny, odżywiający się jej produktami. Następnie powstają różne formy świata zwierzęcego, zasilane zarówno produktami materii nieożywionej, jak też roślinami i zwierzętami. Rozwój ten doprowadza do wykreowania grupy ssaków w postaci praczłowieka.

I tu następuje drugi krok kardynalny na drodze ku wyzwoleniu monad. Do samoświadomości praczłowieka wtargnęła grupa monadyczna Świadomości Kosmicznej obdarzona znamieniem Ducha, polegającym na zdolności decyzyjnej w procesie twórczym. Narodził się człowiek ziemski, który uzyskał „ślad” Ducha w postaci osobowości, poczucia „ja”, ego. Człowiek ziemski został obdarzony Jaźnią, w tym zdolnością do abstrakcyjnego myślenia. Doprowadziło to do rozwoju mowy artykułowanej i twórczości w strefie materii nieożywionej, a w ślad za tym do rozwoju techniki i cywilizacji.

Opisany dotąd proces jest wytworem wyobraźni owego Niezależnego Obserwatora. Na tym jednak jego rola kończy się. Proces ten wskazuje na dwoistą naturę człowieka ziemskiego: wewnętrzną i zewnętrzną.

Człowiek ziemski dokonuje percepcji świata fizycznego poprzez pięć zmysłów. Posiada też zdolność do ekspresji, władając ciałem fizycznym. Przeżywa również stany duchowości jako radość istnienia i życia. Nasza wiedza jest jednak ograniczona zasięgiem zmysłów. Oficjalna nauka ma wciąż fundament materialistyczny, nie posiadamy bowiem organów fizycznych do percepcji świata wewnętrznego. Doznajemy go poprzez intuicję jako przebłyski odczucia wewnętrznego, które stanowi też podstawę wierzeń religijnych.

Tu zbliżamy się do zrozumienia roli człowieka ziemskiego. Jesteśmy ostatnim ogniwem rozwoju związanym z materią fizyczną. Przechodzimy swoistą szkołę duchwości. Mamy pozbyć się atawistycznego zaślepienia, pozwalającego na ukrywanie własnych myśli i działań skierowanych głównie przeciw innym ludziom. Każdy z nas jest jednak elementem mnogości, obdarzonym nieograniczoną boską wolą twórczą. Wolę tę ogranicza jednak owa mnogość. Powstaje przez to konflikt generujący cierpienie, które jest „narzędziem dydaktycznym”, kierującym człowieka ziemskiego ku Jedności. Jesteśmy więc u progu trzeciego kroku kardynalnego, zwanego Przebudzeniem.

[Marian]

Małgosiu, widzę że końcowy akapit mego ostatniego postu pobudził Ciebie do głębszej refleksji.

Otóż odnośnie do cierpienia. Jest ono nieodzownym elementem w życiu organizmów w świecie fizycznym. Przede wszystkim chroni żywy oranizm przed różnymi zagrożeniami. Myślę, że rola "narzędzia dydaktycznego" jest dodatkowa i dotyczy tylko człowieka ziemskiego. Nie dlatego, żeby czlowiek był za coś karany. W tym aspekcie cierpienie jest skutkiem nieprawidłowego postępowania, spowodowanego niewiedzą i chęcią zaspokojenia niepożądanych (w świetle rozwoju duchowego) pragnień.

Przypuszczam, że zasadniczy model Kosmosu jest martwy, jest czymś w rodzaju komputera. Zawiera także w sobie prawo karmy. Na ten automatyczny mechanizm nakłada się jednak świadome działanie człowieka, będącego na różnych szczeblach rozwoju. Być może każdy z nas ma swoich opiekunów którzy dbają o to, aby cierpienia nie było w życiu więcej niż jest to niezbędne. Oczywiście, trudno jest to ocenić z pozycji człowieka ziemskiego. Pamiętajmy, że Jezus nauczał: Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli, a także Kriszna: Ja mędrca nad karmą przeniosę.

[Marian]

Małgosiu, już nieraz Ciebie prosiłem, żebyś nie śpieszyła się z odpowiedzią na moje posty przed głębszym zastanowieniem się nad ich treścią. Piszesz:

Jeśli zasadniczy model kosmosu byłby martwy, to niemożliwym by było samoistne przejawienie się choćby tylko potencjału życia.

Przypuszczam, że za tym zdaniem kryje się przekonanie o posiadaniu cech życia przez energię. Ale pamiętajmy, że energia należy do świata zewnętrznego i w tym ujęciu jest nieożywiona. Czy zwróciłaś uwagę na mój akapit w poście # 459:

Gdy formy materialne osiągną odpowiedni stopień rozwoju wówczas zachodzi bardzo istotne zjawisko. Zagęszczone grupy zjednoczonych monad mogą częściowo "odspoić się" od form materialnych (nie tracąc przy tym identyfikacji z nimi). Tworzą zmysły, pozwalające na kontakt między materialnymi formami. Jest to pierwszy krok kardynalny na drodze ku wyzwoleniu monad od zaślepiającego je związku z pramaterią-energią. Powstaje życie!

Materia nieożywiona i życie, w rozumieniu człowieka ziemskiego, istnieje tylko w świecie zewnętrznym. Poza tym "kosmicznym komputerem" stoi przecież Duch, który obdarza życiem materię nieożywioną poprzez wykonawcę Jego woli, jakim jest Świadomość Kosmiczna. Natomiast w świecie wewnętrznym wszystko jest życiem.

W Twoim poście wygląda na to, jakbyś narzędzie Świadomości Kosmicznej jakim jest energia - obdarzyła boskim atrybutem. Ale właśnie tego ja nie mogę przyjąć. Według mnie tak postawiona sprawa stoi na głowie, i świetnie służy do tworzenia owych magicznych "zabawek na choinkę", przydatnych do podtrzymania postawy zachowawczej na naszej Planecie.

Inne zamieszanie wprowadza pojęcie Obserwatora. Przecież post # 459 zaczyna się od słów:

Wyobraźmy sobie, że jesteśmy Niezależnym Obserwatorem, obdarzonym zdolnością postrzegania i wyobraźnią. I kończę późniejszym akapitem: Opisany dotąd proces jest wytworem wyobraźni owego Niezależnego Obserwatora. Na tym jednak jego rola kończy się. Proces ten wskazuje jednak na dwoistą naturę człowieka ziemskiego: wewnętrzną i zewnętrzną.

A więc mówię przecież wyraźnie, że tym Obserwatorem jest właśnie człowiek ziemski, a więc my. Ponieważ nie posiadamy zmysłów zwróconych na świat wewnętrzny - więc musimy posługiwać się wyobraźnią. Wyobrażony w ten sposób obraz może być częściowo potwierdzony przez rozwiniętą intuicję, głównie w stanie zmienionej samoświadomości np. poprzez medytację.

[Aidil]

Do Mariana i Mag.
W moim przekonaniu "materia nieożywiona" to tylko pewna forma obserwacji tej materii a nie istota jej sama w sobie. Materia i energia, która jest pewną postacią materii oraz świadomość, wszystkie te formy, są emanacją Pierwszej Przyczyny i tylko od poziomu obserwatora i jego możliwości postrzegania zależy jak te przejawy Pierwszej Przyczyny postrzega. Materie "ożywioną" i "nie ożywioną" różni tylko relacja ze "świadomością", która nasycając materię nadaje jej formę. Energie możemy postrzegać jako nośnik i jako stan skupienia materii, jako jej formę, która ma określoną funkcje. Stan zorganizowania materii to funkcja tejże materii i świadomości. Często świadomość, która jest nośnikiem, wzorem formy utożsamia się z energią. Energia nie jest nośnikiem formy ale siłą jej budowania. Nośnikiem formy jest świadomość.