życie i zbrodnie jednego z najbardziej obłąkanych amerykańskich seryjnych morderców.
Jest tylko kilku seryjnych zabójców w historii Stanów Zjednoczonych, których zbrodnie pamiętane są do dzisiaj, lecz wyglądają one niewinnie w porównaniu do obłąkanych i szatańskich uczynków Alberta Fisha.
Miał wygląd dobrodusznego, ulubionego dziadka, lecz za tą cichą fasadą jego siwych włosów i wąsów kryl się potwor który żerował na młodych i niewinnych ofiarach ze swymi “instrumentami piekielnymi” - tasakiem, , nożem rzeźnickim oraz pilą.
W ciągu ponad 30 lat zamordował ponad 400 dzieci, a według głęboko wstrząśniętych badających go psychiatrów miał on powiedzieć - “Miałem życie pełne wspaniałej perwersji”.
Fish w 1930 roku
Albert Fish pozostaje jedna z najstarszych osób straconych na krześle elektrycznym, lecz jego śmierć przyszła za późno dla wielu z jego ofiar.
Po swoim złapaniu za swe zbrodnie obwiniał swoje ciężkie dzieciństwo. Fish został porzucony we wczesnym dzieciństwie i umieszczony w sierocińcu, gdzie widział i brał udział w wielu aktach sadyzmu. Ukończył szkole publiczna, i pracował głównie jako "złota raczka" lub malarz. Jest bardzo prawdopodobne ze jego psychoza ujawniła się w młodym wieku, lecz według zeznań jednego z jego dzieci, jego dziwne i nieprzewidywalne zachowanie nie ujawniało się do stycznia 1917 roku. W tym właśnie czasie jego żona uciekła z domu ze swym kochankiem Johnem Straube, opóźnionym w rozwoju robotnikiem, który mieszkał w sąsiedztwie. Pewnego dnia Fish po powrocie z pracy do domu znalazł go opuszczony i ogołocony z mebli.
Zona Fisha była najwyraźniej trochę dziwna. Pewnego dnia wróciła do domu wraz ze Starubem i zapytała męża czy może się razem z nim wprowadzić z powrotem. Fish odpowiedział ze możne wrócić tylko ona, na co małżonka przystała i przepędziła kochanka precz. Kilkanaście dni później Fish odkrył ze żona w tajemnicy przetrzymuje Staruba na poddaszu i donosi mu jedzenie. Fish ponownie pozwolił zonie pozostać, pod warunkiem że wyrzuci kochanka. Tym razem zakochana para wyniosła się z domu ponownie, i już nigdy więcej Pani Fish nie widziano.
Wkrótce po tym wydarzeniu Fish stał się bardzo dziwny. Zabrał swa rodzinę do swego letniego domku, Wisteria Cottage, w Westchester County, stanie Nowy Jork, gdzie mogli obserwować przerażeni kiedy wspinał się na pobliskie wzgórze z pięściami wycelowanymi w niebo i gwałtownie krzyczącego “Jestem Chrystusem”. Równocześnie znajdywał on dziwna przyjemność kiedy był bity i uderzany, np trzepaczka. Zachęcał swoje dzieci a także dzieci sąsiadów aby uderzały go nią w pośladki, aż do krwi. Często trzepaczka miała wbite prawie 3 centymetrowe gwoździe. Fish zaczął wbijać w swe ciało duże ilości igieł, głownie w okolice genitaliów, a także przypalał się żelazkiem.
W tym czasie opowiadał również na ogłoszenia matrymonialne zamieszczane przez wdowy poszukujące męża. Jego listy – 46 zostało odnalezionych i zabezpieczonych jako dowód w jego procesie sadowym – były zbyt obsceniczne i zbyt lubieżne aby ukazać je ówczesnej publiczności. Najogólniej rzecz ujmując Fish pisał w swych listach że nie jest zainteresowany małżeństwem, lecz w kręgu jego zainteresowań jest bicie i poniżanie go. Żadna z kobiet nie zaakceptowała jego oferty.
Pewnej nocy podczas pełni księżyca – według zeznań jego dzieci – Fish zjadł ogromne ilości surowego mięsa. W ciągu kilkunastu lat Fish zbierał materiały na temat kanibalizmu i w swej kolekcji miał najstraszniejsze artykuły owych czasów a także dotyczące jego osoby.
Przed swymi pierwszymi zabójstwami Fish był badany przez psychiatrów w słynnym szpitalu dla umysłowo chorych Belleuve, lecz zawsze był zwalniany z adnotacja “ Niezrównoważony, lecz nie szalony”
Nie jest znana data pierwszego zabójstwa dokonanego przez Fisha. Sam przyznał się do 6 morderstw, oraz wymijająco wspomniał coś o kilkudziesięciu innych, lecz ofiary, miejsca i daty zatarły w jego pamięci. Przyznał się do zamordowania mężczyzny w Wellington, stan Delaware,
torturował i okaleczył upośledzonego umysłowo chłopca w Nowym Jorku w 1910 roku, zabił murzyńskiego chłopca w Waszyngtonie w 1919 roku, molestował i zamordował czteroletniego Williama Gaffneya w 1929 roku, udusił 5-letniego Francisa McDonnela w Long Island w 1934 roku. Najbardziej sensacyjne morderstwo dokonane przez Fisha, to uprowadzenie i straszne morderstwo Grace Budd w 1928 roku. Jej uprowadzenie doprowadziło do złapania Fisha – wysyłał on anonimowe listy do rodziców dziewczynki.
Grace Budd
Fish przedstawi się rodzinie Budd w sposób nie wzbudzający ich podejrzeń. Albert Budd, ojciec Grace, zarabiał na życie jako odźwierny, jednak jego zarobki nie wystarczały na utrzymanie rodziny. Dlatego 28 Maja 1928 roku zamieścił ogłoszenie w dziale Praca w New York Telegram w którym podał imię, nazwisko i adres swojego 18 letniego syna Franka.
Tego samego popołudnia, schludnie ubrany mężczyzna zapukał do ich mieszkania, przedstawiając się jako Frank Howard, farmer z Long Island, który gotów był zapłacić młodzieńcowi 15$ na tydzień. Rodzina nie mogla uwierzyć w szczęście młodzieńca, i szybko zaprosiła Howarda do środka. Po wysłuchaniu informacji o pracy jaka miał wykonywać młody Budd na jego farmie, rodzina zaakceptowała warunki, Howard miał wrócić w następnym tygodniu aby zabrać do pracy nie tylko młodego Budda lecz również jego kolegę.
Jednakże Fish nie wrócił po upływie tygodnia, lecz przesłał telegram z przeprosinami i przyjechał w poniedziałek. Ujęta jego manierami, rodzina Budd przyjęła go ciepło i zaprosiła go na obiad.
Fish powiedział ze właśnie odwiedza swego dziadka, a także rozdał dzieciom kilka dolarów. Następnie powiedział że idzie na przyjecie urodzinowe dzieci swojej siostry która miała mieszkać przy 137 Ulicy i Columbus Avenue, i jeżeli państwo Budd się zgodzą możne zabrać na nie ich córkę a następnie wrócić wieczorem i zabrać Francisa i jego kolegę do pracy.
Rodzina Budd pomachała odchodzącym na pożegnanie i był to ostatni raz kiedy widziano ją żywą.
Kiedy Grace nie wróciła do domu tej nocy , rodzina Budd nie wystraszyła się zbytnio. Myśleli ze party mogło się przeciągnąć i dziewczynka została w domu siostry Howarda. Nawet następnego ranka, kiedy Grace wciąż nie wróciła do domu, rodzina nie martwiła się nadal. W końcu ojciec poszedł po adres podany przez Howarda, I z przerażeniem stwierdził ze rzeczona siostra nie istnieje, ulica Columbus kończyła się na numerze 109. Budd powiadomił policję o całym zajściu, a następnie został skierowany do Biura Osob Zaginionych i detektywa Williama Kinga. Detektywowi cala sytuacja wydala się podejrzana od początku. Stwierdził ze Frank Howard i jego farma nie istnieje. Nie udało się natrafić na żaden ślad porywacza, telegram nadany w Western Union zawierał fałszywy adres. Jednakże był to jedyny ślad prowadzący do mordercy. King spędził ponad 15 godzin szukając kopii telegramu aż w końcu znalazł upragniona kopię. Dzięki niej ustalono ze telegram został nadany w oddziale w East Harlem. Przeszukanie kwartału nie wchodziło w rachubę, lecz pozostał jeszcze jeden ślad – koszyczek truskawek oraz kawałek sera kupiony dla pani Budd, która powiedziała ze były świeże i pochodziły z jakiejś farmy.
Śledczy znaleźli delikatesy w East Harlem, gdzie Howard kupił ser oraz ulicznego sprzedawcę który sprzedał Howardowi truskawki – ten opisał go bardzo dokładnie, lecz na tym ślad się urwał.
Zniknięcie Grace Budd zapoczątkowało szerokie poszukiwania na terenie Nowego Jorku, równoczesne detektyw King oraz rodzina dziewczynki powiadomiła media. Fotografia Grace trafiła na pierwsze strony największych gazet, a efektem tego były setki listów, wskazówek oraz informacji wywiadowczych od przerażonych i spanikowanych ludzi.
Mimo iż poszukiwania objęły teren wschodniego wybrzeza i Kanady, po kilku miesiącach nie natrafiono na najmniejszy slad dziewczynki.
Jednakże King był żywa legenda policji Nowego Jorku i słynął z tego że nigdy się poddawał. Nie było dnia żeby nie myślał o małej Grace. W pewnym momencie już wydawało się ze natrafił na ślad porywacza – otrzymał teczkę mężczyzny o imieniu Albert Corthell, który próbował porwać małą dziewczynkę z agencji adopcyjnej. King śledził go miesiącami, aż w końcu złapał go i niestety dowiedział się że Corthell siedział w więzieniu kiedy dokonano porwania.
W tym samym czasie kiedy detektyw King sprawdzał kolejnych podejrzanych, w Nowym Jorku dokonano zatrzymania kolejnego mężczyzny za wysyłanie obscenicznych listów. Fish przedstawiał się w nich jako znany producent hollywoodzki, i oferował on duże sumy pieniędzy w zamian za sadomasochistyczne orgie z jego udzielam. Po aresztowaniu został skierowany na 10-dniowe badanie w szpitalu Belleuve. W tym czasie jednak nie znaleziono związku pomiędzy Fishem i poszukiwanym Howardem. Fish spędził w szpitalu kolejne 30 dni, dal się poznać jako miły i skory do współpracy pacjent. Doktorzy orzekli ze Fish jest chory psychicznie oraz ma problemy seksualne, powiązano to jednak z demencja starcza – Fish miał już 60 lat. Został zwolniony ze szpitala i oddany pod opiekę swej córki, Anny.
Kiedy już wydawało się ze nikt nigdy nie dowie się co się stało z Grace, sześc lat po jej zniknięciu, matka dziewczynki otrzymała anonimowy list. List był podpisany jako “przyjaciel kapitana Johna Davisa”. Autor listu przedstawił Kapitana Johna Davisa jako marynarza, który podczas swoich podroży na daleki Wschód poznał smak ludzkiego mięsa, mięsa dzieci. W liście opisano jak John Davis po powrocie do Nowego Jorku, porwał i zamordował dwóch chłopców, następnie ugotował i zjadł ich ciała. Według Davisa, mięso było dobre i kruche, wiec autor listu postanowił spróbować tego specjału samemu, dlatego odwiedził dom Buddow i zabrał ze sobą dziewczynkę.
List z detalami opisywał jak dziewczynka została zabrana do pustego domu w Westchester, stanie New York. Autor pozwolił dziewczynce zrywać kwiaty w ogrodzie, podczas gdy on sam rozebrał się do naga. Następnie zawołał dziewczynkę do domu, a kiedy ta zobaczyła go nagiego zaczęła płakać, a następnie uciekać. Mężczyzna złapał ja i następnie udusił. Następnie rozwałkował jej ciało, ugotował i zjadł małe kawałki. Mężczyzna zaznaczył ze nie molestował seksualnie dziewczynki, oraz ze umarła jako dziewica.
Po tym strasznym liście, śledczy skierowali wszystkie siły żeby złapać potwora który go napisał.
Śledztwo poprowadził ponownie detektyw King, który przeszedł dwa lata wcześniej na emeryturę.
King szybko odnalazł telegram wysłany 6 lat temu do rodziców dziewczynki i porównał pismo z pismem z listu – było ono takie same.
Po badaniu mikroskopowym stwierdzone ze koperta w której znajdował się list ma bardzo niecodzienny kształt oraz szereg liter – N.Y.P.C.B.A – po szybkim sprawdzeniu w książce telefonicznej znaleziono New York Private Chauffeur's Benevolent Association z siedziba na 627 Lexington Avenue. Stowarzyszenie szybko udostępniło swe akta Kingowi porównując pismo z listu z wpisami do dokumentów ponad 400 obecnych i byłych pracowników. Niestety, nie znalazł podobnego. Dlatego wezwał na przesłuchanie wszystkich pracowników i szczegółowo ich przesłuchał. Okazało się ze niedawno skradziono spora ilość materiałów piśmienniczych z samochodu firmy. Detektyw ofiarował immunitet dla złodzieja w zamian za wszelkie informacje o mordercy dzieci.
Dzieki jego wezwaniu, jeden z kierowców firmowych Lee Sicowsky, powiedział ze zabrał do domu materiały firmowe i zostawił je w pokoju który wynajmował na 622 Lexington. Detektywi szybko udali się pod wskazany adres, lecz nikogo nie znaleźli. Detektyw King zaczął naciskać Sicowskiego aby przypomniał sobie kolejne miejsca gdzie mógł używać materiałów firmowych. Ten przypomniał sobie o kolejnym miejscu – tanim domu kwaterunkowym przy ulicy 200 East 52 Street.
Podany adres był strzałem w dziesiątkę – gospodyni opisała obecnego lokatora jako osobę przypominająca porywacza Franka Howarda, lecz nazywającego się Albert Fish. Porównano podpis Fisha z listem – były identyczne.
13 grudnia 1934 roku dokonano aresztowania Fisha.
Detektyw King i Albert Fish
Podczas przesłuchania Fish przyznał się ze w zamyśle jego ofiara miał być Frank Budd, lecz kiedy zobaczył ze jest to duży i mocny młodzieniec, zmienił zdanie i postanowił porwać Grace.
Po przewiezieniu jej do Westchester County, zabił ja , poćwiartował jej zwłoki, a następnie zjadł w przeciągu 9 dni. W trakcie śledztwa ustalono ze Fish pił również jej krew.
Przerażeni detektywi pojechali do Wisteria Cottage i odkryli pozostałości szkieletu Garce, zakopany w kawałkach poza kamiennym płotem z tylu domu. Detektyw King w końcu znalazł morderce. - lecz Fish nie przestał zeznawać. Opisał kolejne morderstwa dokonane pomiędzy 1910 a 1934 rokiem. Większość z nich okazała się fałszywym tropem (prawdopodobnie na skutek demencji starczej), lecz Fish podał wystarczająco dużo detali, aby śledczy doszli do wniosku ze zabijał on wcześniej. Detektywów poraziła wiadomość ze morderstw mogło być kilkaset!
Fish został zbadany przez zespól psychiatrów – podczas badan opowiedział o swej fascynacji przemocą, perwersją, opowiedział o wbijaniu igieł w genitalia (po prześwietleniu rentgenem znaleziono ich jeszcze 29 tkwiących w ciele Fisha).
Jeden z psychiatrów opowiedział później ze Fish wyglądał jak starszy, dobroduszny pan, któremu można powierzyć swoje dzieci, lecz jednocześnie byl to bardzo okrutny sadysta, homoseksualista, pedofil. Jako malarz miał wstęp do piwnic i podziemi przez ponad 50 lat, a także nieograniczony dostęp do niewinnych dzieci. Ustalono ze Fish zgwałcił I zamordował minimum 100 dzieci, według innych ustaleń ponad 400
Został stracony 16 stycznia 1936.
Tłumaczenie własne na podstawie strony http://www.prairiegh....com/crime.html
