Napisano 14.04.2012 - 21:33
Nie wiem czy będzie to kontrargument na teorię że to był zamach, ale powiedzcie mi jedno, jaki interes mieliby w tym Rosjanie żeby pozbyć się tych ludzi?riota
Napisano 14.04.2012 - 21:50
W takim razie czekam, aż pokażesz mi na stronie http://www.niezalezna.pl "tysiąc razy bardziej ubarwione i przeinaczone teksty".Mam rozumieć, że mam szukać po stronach, takich jak Niewiarygodne, SE, Gazeta Wyborcza itp. itd. Najczęściej wybieram niezalezna, bo myślę, że nie "ubarwiają" i nie "retuszują". A wiem, że korzystanie z jednego źródła nie jest poprawne.
Nie ironizuj. Niewiarygodne i super express to nie są dobre źródła. Wyborcza może być. Jeśli myślisz że na niezależnej nie ubarwiają to źle myślisz. Właśnie takie media ubarwiają i przeinaczają tysiąc razy bardziej niż popularnie krytykowana gazeta wyborcza. Skoro potrafisz dostrzec kłamstwa w tym co pisze gazeta wyborcza to tym bardziej powinieneś widzieć manipulacje takich mediów. Masz dziwnie wybiórczy system oceniania. Nie ty jeden.
Widzę, że hipokryzja dalej się rozlewa. W takim wypadku nie czepiaj się z jakich źródeł ja korzystam.Dalej podane źródło mówiące o badaniu szczątków wraku, komentujesz:
Rzeczywiście, najwiarygodniejsze źródło na świecie.
Nie ważne jest źródło, ważne jest czy pisze prawdę czy nie. Liczy się to czy dany fakt miał miejsce a nie kto o tym napisał. A tutaj nie masz powodów żeby się czepiać. Polscy prokuratorzy wraz z innymi specjalistami od techniki lotniczej byli tam i badali ten wrak. jeśli ta strona ci nie odpowiada to masz inne źródło http://www.rmf24.pl/...ideo,vId,357058
Sikorski widział 2 minuty przed katastrofą, że była? Gdzie tak napisali i skąd to wiesz? Aha pewnie na niezależnej.
Pierwsza rozmowa Sikorskiego jest z godziny 8:52 czyli 10 minut po katastrofie
PIERWSZA ROZMOWA
Czas: między godz. 8:52:53 a 8:53:18
http://www.tvn24.pl/...39927,druk.html
Źródło:Według komunikatu, Wojskowa Prokuratura Okręgowa w Warszawie prowadzi przesłuchania świadków i analizy dokumentów związanych z lotem w celu ustalenia dokładnego czasu katastrofy. Jest to odpowiedź na ostatnie doniesienia medialne stawiające hipotezę, że samolot rozbił się wcześniej niż przyjęta 8.56 - zapisy czarnych skrzynek oraz informacja smoleńskiego zakładu energetycznego o zerwaniu sieci przesyłowej przez spadający samolot sugerują, że do katastrofy doszło ok. 8.39-8.41.
Ja też nie widzę sensu dyskutowania z kimś, kto nie czyta postów od początku do końca.Nie wiem czy jest sens dalszej dyskusji z kimś kto stwierdził, że raport z katastrofy powinien być krótszy, bo ludziom nie chce się czytać tak długich tekstów.
Teraz podaj mi powody, dlaczego tak uważasz.masz rację uznaję to za śmieszny argument.
W takim razie poproszę źródło potwierdzające to, co tutaj napisałeś(chodzi mianowicie o ptaki). Żeby nie było - nie twierdzę, że kłamiesz.Wiem że Binienda i inni z jego grona twierdzą że skrzydło nie mogło odpaść jednak wypowiadali się na ten temat konstruktorzy samolotów z Polski i oni twierdzą że w tym miejscu gdzie skrzydło walnęło w brzozę jest ono słabsze i mogło doznać uszkodzenia. Są przecież przypadki gdy zwykły ptak lecąc wbija się w skrzydło i powoduje jego uszkodzenie a co dopiero dużo twardsza brzoza.
Bzdura.Aha pewnie na niezależnej.
Źródło:Macierewicz: Jeśli to nie był zamach, to co?
Wiemy już, że ani błąd pilota, ani brzoza nie spowodowały tragedii. I wiemy, że na pokładzie mogło dojść do eksplozji.
Jeszcze rok temu nikt chyba nie wierzył, że rychło uda się wyjaśnić tajemnicę katastrofy smoleńskiej. Wydarzenia związane z tą tragedią powszechnie porównywano ze zbrodnią katyńską. Analogii jest tak wiele, że obezwładniają: arogancja władz rosyjskich, otwarta niechęć rządu Donalda Tuska, dessinteresment Zachodu skonfundowanego postawą polskiego rządu. A jednak mimo to po 24 miesiącach zespół parlamentarny wspierany przez patriotyczne media, anonimowych badaczy, naukowców zagranicznych i polskich nie tylko obalił rosyjską wersję wydarzeń, lecz także przedstawił najbardziej prawdopodobną hipotezę przyczyn i przebiegu katastrofy.
Samolot rozerwały eksplozje
To, co się stało na lotnisku Siewiernyj w Smoleńsku 10 kwietnia 2010 r., najlepiej oddaje konkluzja raportu nr 456 firmy Grzegorza Szuladzińskiego Analytical Service Company.
„Najprawdopodobniejszą przyczyną katastrofy były dwa wybuchy tuż przed lądowaniem. Jeden z nich miał miejsce na lewym skrzydle, około połowy jego długości, i spowodował wielkie lokalne zniszczenie, w rezultacie rozdzielając skrzydło na dwie części. Efekt wtórny to naruszenie wiązań między frontowym kadłubem i resztą statku powietrznego. Drugi wybuch, wewnątrz kadłuba, spowodował jego gruntowne zniszczenie i rozczłonkowanie. Samo lądowanie (czy upadek) w terenie zadrzewionym, wszystko jedno jak nieudane i pod jakim kątem, nie mogło w żadnym wypadku spowodować takiego rozczłonkowania konstrukcji, które zostało udokumentowane”.
Do tej konkluzji nasi eksperci dochodzili nie tylko bardzo żmudnie, ale przede wszystkim z wielkimi oporami. Bardzo trudno było przyjąć do wiadomości, że Lech Kaczyński i wielka część polskiej elity zostali zamordowani z zimną krwią. Bo choć ustalone fakty nie przesądzają politycznej interpretacji wydarzeń (eksplozje mogli spowodować np. islamscy terroryści), to sam fakt mrozi krew w żyłach, a jego polityczne konsekwencje są ogromne.
Znaczenie ma także brutalna kampania polityczna i propagandowa od momentu tragedii, zakazująca wręcz badania hipotezy zamachu. Hipotezy, którą w normalnych warunkach rozpatrywano by jako najbardziej prawdopodobną. Dlatego też gdy blisko miesiąc temu otrzymałem pierwszy projekt raportu nr 456 autorstwa firmy Analytical Service Company Grzegorza Szuladzińskiego z Sydney, przede wszystkim zacząłem szukać w nim błędów. Trwało to dość długo, przez co autor był zaniepokojony, czy to aby nie strach sprawia, że odkładamy publikację. A to rzeczywiście był strach.
Zbyt wiele jednak faktów się zgadzało, w zbyt dużym stopniu analiza Szuladzińskiego pasowała do badań, które wcześniej przeprowadzili i zespół prof. Kazimierza Nowaczyka, i prof. Wiesław Binienda, i wreszcie inni nasi eksperci.
Badania trajektorii lotu, skrzydła i kadłuba
Zespół prof. Nowaczyka przeanalizował więc na podstawie zapisów systemów TAWS i FMS pionową i poziomą trajektorię lotu oraz wykazał, że po pierwsze Tu-154M nigdy nie uderzył w brzozę, gdyż przeleciał kilkanaście metrów nad nią, po drugie zaś gwałtowna zmiana kursu samolotu przed samą katastrofą dokonała się wcale nie zaraz za brzozą, lecz ponad 140 m dalej. Badania zespołu wskazują, że samolot nigdy nie zszedł poniżej 20 m nad poziomem pasa lądowania, następnie, odchodząc na drugi krąg, wzbił się na 36 m. I tu dochodzimy do najważniejszego odkrycia prof. Nowaczyka, który wnikliwie zbadał zapisy rejestratora parametrów lotu. Okazało się, że rejestrator zanotował dwa silne wstrząsy, do których doszło za brzozą. Badanie FMS wykazało z kolei, że samolot rozpadł się ostatecznie w powietrzu mniej więcej na wysokości 15–17 m, gdy na skutek utraty zasilania elektrycznego doszło do unieruchomienia wszystkich przyrządów nawigacyjnych.
Prof. Wiesław Binienda związany z NASA udowodnił z kolei, że skrzydło nie mogło zostać odłamane przez brzozę. Przeciwnie, eksperymenty prowadzone przez laboratorium prof. Biniendy oparte na programach badawczych NASA udowodniły, że uderzenie skrzydła Tu-154M w brzozę przecina ją bez uszczerbku dla zdolności nawigacyjnych samolotu.
Na eksplozję wskazywała wreszcie rekonstrukcja kształtu samolotu w trakcie katastrofy, wykonana na podstawie zdjęć części i odłamków samolotu leżących na miejscu tragedii. Ta benedyktyńska praca wykonana przez bardzo nieliczny zespół pozwoliła wyodrębnić najbardziej prawdopodobne miejsca eksplozji – na lewym skrzydle i w przedniej części lewego centropłatu.
Świadkowie słyszeli detonacje
Mieliśmy też niemal od początku inne dowody wskazujące na to, że do katastrofy doszło w powietrzu, a słynna brzoza nie miała z nią nic wspólnego. Najważniejszym była relacja żony jednego z posłów lecących samolotem, który w ostatnich sekundach zdążył zatelefonować do niej. Jak opowiadała już 11 kwietnia w ABW, na nagraniu, które odsłuchała z poczty telefonicznej ok. godz. 9:15–9:30, słychać było, jak mąż woła do niej: „Asiu, Asiu”. W tle słychać było szum wiatru wdzierającego się do samolotu i narastający krzyk przerażonych ludzi. A równocześnie słychać było trzask łamiących się ścian samolotu, „jakby pękających wafli”. Nagranie trwało 3–4 s i mimo obietnic ABW nigdy nie zostało odzyskane z poczty głosowej.
Jeszcze dobitniej o przebiegu katastrofy mówi por. Artur Wosztyl, pilot jaka-40 wiozącego dziennikarzy, który wylądował na Siewiernym 40 min przed tupolewem. Wosztyl, który stał na lotnisku w pobliżu swojego jaka, w odległości mniej więcej 300 m od tragedii, mówi, że słyszał, jak „silniki Tu-154M nagle zwiększają obroty, a następnie zabrzmiały trzaski, huki i detonacje. Po nich słychać było dźwięk zamierających silników. I zapanowała cisza”. Relacje pozostałych świadków są identyczne lub bardzo podobne. Większość z nich słyszała detonacje, a niektórzy widzieli także błysk wybuchu wokół lecącego samolotu.
Pytania do Donalda Tuska
Dlatego gdy Szuladziński przysłał swoją analizę udowadniającą, że to eksplozja spowodowała śmierć prezydenta Lecha Kaczyńskiego i całej delegacji, nie można było tych faktów dłużej lekceważyć. Razem bowiem wszystkie te relacje i badania składają się na jedyne spójne wyjaśnienie tego, co się stało. Oczywiście raport Grzegorza Szuladzińskiego to hipoteza, która powinna być zweryfikowana badaniami wraku i oryginałów zapisów z czarnych skrzynek. Wątpię jednak, by to się udało, dopóki rządzi Donald Tusk. Trudno bowiem uniknąć pytania, dlaczego jego rząd, mając silny argument w postaci porozumienia z 1993 r. w sprawie zasad wzajemnego ruchu lotniczego wojskowych statków powietrznych RP i Federacji Rosyjskiej w przestrzeni powietrznej obu państw*, oddał wyjaśnianie tragedii Rosjanom, dlaczego nic nie robi w celu odzyskania wraku, skrzynek, telefonu satelitarnego prezydenta? Dlaczego nie dopuszczono do sekcji zwłok amerykańskich ekspertów sprowadzonych przez rodziny i dlaczego karze się prokuratorów próbujących nawiązać kontakt ze służbami amerykańskimi w celu wyjaśnienia tragedii? I wreszcie dlaczego rząd Tuska odrzucił wszelkie propozycje USA, NATO i UE uczestniczenia przez ich ekspertów w badaniu katastrofy, a jego rzecznik nazywa rozmowy z kongresmenami USA i starania na rzecz powołania komisji międzynarodowej „zdradą stanu”?
Czy premier o tym wiedział?
W trakcie tych blisko dwuletnich badań wiele było momentów wstrząsających, gdy miałem fizyczne wręcz odczucie dotykania zła, tchórzostwa, zdrady. Nigdy nie zapomnę przemówienia premiera Tuska straszącego Polaków wojną z Rosją, jeśli będą się domagali prawdy, oraz wzruszających deklaracji pani minister Kopacz o przekopaniu terenu tragedii na metr głęboko i o wspólnocie pracy polskich i rosyjskich patologów podczas sekcji zwłok ofiar tragedii. Rzecz tylko w tym, że nic z tego nie było prawdą, że wszystkie niemal spośród tysięcy słów wypowiedzianych na ten temat przez Donalda Tuska, Bronisława Komorowskiego i innych przedstawicieli PO były fałszywe.
Dziś mamy do czynienia z nową sytuacją. Nie pytamy, co się stało, i nie koncentrujemy się na polemikach z raportami Anodiny czy komisji Jerzego Millera. Wiemy, że są fałszywe, a eksperci Millera napisali raport, nawet nie badając skrzydła i brzozy, które miały być przyczyną katastrofy. Takie lekceważenie nauki, prawa i własnych obowiązków dyskwalifikuje te ustalenia. Dziś koncentrujemy się na analizie hipotezy eksplozji jako przyczyny katastrofy, bo jest to jedyna hipoteza w pełni wyjaśniająca to, co się stało, i nikt nie przedstawia wiarygodnej alternatywy.
Ale też przychodzi czas na pytania: kto jest za to odpowiedzialny? Co wiedział i do czego zmierzał Donald Tusk, gdy rozdzielał wizyty, gdy oddawał wyjaśnienie tragedii Putinowi, gdy zakazywał ekspertom z USA badania katastrofy i udziału w sekcji zwłok? I na koniec trzeba przywołać pytanie zadane przez Jarosława Kaczyńskiego: skąd Radosław Sikorski już dwie minuty po katastrofie wiedział,** że nikt jej nie przeżył, wszyscy zginęli, a przyczyną tragedii były błędy pilotów? Bo jeśli prezydent Lech Kaczyński i polska elita zginęli w zamachu, to wiedza ministra Sikorskiego staje się straszliwym dowodem współodpowiedzialności rządu Donalda Tuska za tę tragedię.
Źródło:Katastrofa Smoleńska - porozumienie o ruchu lotniczym z 1993 r
POROZUMIENIE między
Ministerstwem Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej a
Ministerstwem Obrony Federacji Rosyjskiej
w sprawie zasad wzajemnego ruchu lotniczego
wojskowych statków powietrznych Rzeczypospolitej Polskiej i Federacji Rosyjskiej w przestrzeni powietrznej obu państw
Ministerstwo Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej i Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej, zwane dalej Stronami, widząc potrzebę uregulowania zasad wzajemnego ruchu lotniczego wojskowych statków powietrznych w przestrzeni powietrznej obu państw, w nawiązaniu do „Porozumienia między Ministerstwem Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej a Ministerstwem Obrony Federacji Rosyjskiej o dwustronnej współpracy wojskowej” podpisanego 7 lipca 1993 roku,
uzgodniły co następuje:
Artykuł 1
Zgłaszanie zapotrzebowań (planów lotów) i wykonywanie lotów wojskowych statków powietrznych w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej i Federacji Rosyjskiej następować będzie zgodnie z międzynarodowymi przepisami ruchu lotniczego, prawem lotniczym obu państw oraz niniejszym Porozumieniem.
Artykuł 2
Zgłoszenia na loty polskich wojskowych statków powietrznych w przestrzeni powietrznej Federacji Rosyjskiej, a także rosyjskich wojskowych statków powietrznych w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej będą przekazywane w drodze noty dyplomatycznej nie później niż 7 dni przed ich wykonaniem, według ustalonego trybu.
Strona, która otrzymała zgłoszenie na wykonanie lotu powinna udzielić odpowiedzi nie później niż 24 godziny przed czasem wlotu w przestrzeń powietrzną odpowiednio - Rzeczypospolitej Polskiej i Federacji Rosyjskiej.
Artykuł 3
Tryb przekazywania zgłoszeń, wskazany w artykule 2 mniejszego Porozumienia, dotyczy przelotów wojskowych statków powietrznych Rzeczypospolitej Polskiej i Federacji Rosyjskiej w ich przestrzeniach operacyjnych (poza drogami lotniczymi, lokalnych linii lotniczych, strefach i rejonach lotnisk cywilnych) obu państw.
Zgłoszenia przelotów wojskowych statków powietrznych Rzeczypospolitej Polskiej i Federacji Rosyjskiej, których trasy przelotów przebiegają w kontrolowanej przestrzeni powietrznej ( w drogach lotniczych, lokalnych linii lotniczych i w rejonach lotnisk cywilnych), są kierowane i uzgadniane na zasadach obowiązujących w cywilnym ruchu lotniczym.
Po uzyskaniu zezwolenia na wykonanie lotu, o którym mowa w ustępie 2 niniejszego artykułu, dowódca wojskowego statku powietrznego zobowiązany jest złożyć uzgodnione zgłoszenie przelotu (plan lotu).
Artykuł 4
Loty polskich i rosyjskich wojskowych statków powietrznych w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej i Federacji Rosyjskiej, na pokładzie których są przewożone niebezpieczne ładunki, mogą odbywać się na podstawie specjalnego zezwolenia sztabów generalnych Stron. Zabrania się wykonywania lotów wojskowych statków powietrznych na pokładzie których znajdują się włączone urządzenia rozpoznawcze.
Artykuł 5
Strony wyznaczają strefę identyfikacyjną o szerokości 15 km (8 mil morskich), którą stanowi część przestrzeni powietrznej każdego z państw, przylegającej z każdej strony równolegle do wspólnej polsko - rosyjskiej granicy państwowej.
W strefie identyfikacyjnej lotów wojskowych statków powietrznych Stron, w zasadzie, nie wykonuje się, z wyjątkiem :
- uzgodnionych lotów z przekraczaniem granic państwowych;
- lotów statków powietrznych bazujących w strefie identyfikacyjnej;
- lotów wykonywanych według systemu startu i zajścia do lądowania na lotniskach położonych w pobliżu strefy identyfikacyjnej;
- lotów wykonywanych w interesie ochrony granicy państwowej;
- lotów na przechwycenie statków powietrznych - naruszycieli granicy państwowej i ustanowionego porządku wykorzystania przestrzeni powietrznej;
- lotów w celu udzielenia pomocy podczas klęsk żywiołowych, katastrof, awarii, sytuacji awaryjnych i innych przypadków zagrażających życiu i zdrowiu ludzi.
W przypadku wlotu w strefę identyfikacyjną Strony zobowiązane są informować się wzajemnie.
W sytuacjach awaryjnych Strony wymieniają dodatkowe informacje, które mogą być pomocne w zażegnaniu określonej sytuacji awaryjnej.
Działania wojskowych statków powietrznych mające na celu udzielenie pomocy w sytuacjach awaryjnych są wykonywane zgodnie z przepisami międzynarodowymi.
W przypadku nieplanowego przelotu granicy państwowej obie Strony sporządzają dokumentację danych lotniczych i wymieniają informacje.
Artykuł 6
Strony zobowiązują się wzajemnie informować o zajęciu przestrzeni powietrznej przez wojskowe statki powietrzne, uczestniczące w ćwiczeniach wojskowych i mogących stanowić potencjalne zagrożenie bezpieczeństwa lotów nad Morzem Bałtyckim, znajdujące się w rejonie informacji powietrznej poza granicami mórz terytorialnych obu państw. Informacje o lotach, o których mowa w ustępie 1 mniejszego artykułu , przekazywane są nie później niż na 24 godziny przed czasem ich wykonywania. W tym celu wykorzystywane będą łącza telefoniczne między ośrodkami Ośrodkiem Koordynacji Ruchu Lotniczego w WARSZAWIE a ośrodkami kierowania ruchem lotniczym w MOSKWIE i KALININGRADZIE.
Artykuł 7
Dla celów wymiany informacji o ruchu lotniczym Strony zestawiają łącza telefoniczne (telefon, telefax) w relacjach:
- WARSZAWA - MOSKWA i
- WARSZAWA - KALININGRAD.
Koszty związane z eksploatacją łączy telefonicznych każda ze Stron ponosi na swoim terytorium państwowym sama.
Szczegóły techniczne dotyczące zestawienia łącz telefonicznych uregulowane będą między ekspertami ministerstw obrony obu Stron.
Ośrodki informacji obu Stron zobowiązują się do sprawdzania sprawności technicznej łączy telefonicznych co najmniej raz w ciągu doby.
Artykuł 8
Przy lądowaniu wojskowych statków powietrznych Rzeczypospolitej Polskiej na lotniskach wojskowych Federacji Rosyjskiej oraz wojskowych statków powietrznych Federacji Rosyjskiej na lotniskach wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej, Strony zobowiązują się świadczyć następujące usługi:
a) bezpłatnie:
- przekazywanie niezbędnych danych o lotniskach wojskowych;
- przekazywanie planów lotów;
- przekazywanie danych meteorologicznych;
- wykorzystanie wojskowych systemów nawigacyjnych na trasie lotu, przy starcie i lądowaniu;
- postój statku powietrznego;
b) odpłatnie:
- zaopatrzenie w paliwo, smary, płyny specjalne i gazy;
- koszty pobytu załogi (wyżywienie, zakwaterowanie, leczenie, użycie środków transportu ) i inne usługi materiałowe.
Usługi świadczone w cywilnych portach lotniczych opłacane będą zgodnie z zasadami i normami obowiązującymi w towarzystwach lotniczych.
Artykuł 9
Strony za świadczone wzajemnie usługi i materiały rozliczać się będą w oparciu o dokumenty sporządzone przez organy finansowe.
Dokumenty rozliczeniowe kompletowane będą przez jedną ze Stron i przekazywane drugiej Stronie dwa razy do roku nie później niż przed upływem 30 dni przed zakończeniem półrocza. Strony zobowiązują się do wnoszenia opłat w ciągu jednego miesiąca od daty otrzymania dokumentu sprawozdawczo-finansowego.
Opłaty za paliwo, smary, płyny specjalne, gazy i inne usługi materiałowe rozliczane będą według cen obowiązujących w państwie Strony świadczącej usługi w dniu ich realizacji.
Opłaty za świadczone usługi wnoszone będą w dolarach USA według kursu centralnego banku państwowego kraju pobytu, obowiązującego w dniu realizacji usługi.
Koszty pobytu załogi opłacane będą na miejscu w walucie państwa Strony świadczącej usługi.
Artykuł 10
W celu ułatwienia korzystania ze środków poszukiwania i ratownictwa (SAR) Strony dołożą starań, aby właściwe organy państwowe podjęły takie ustalenia, które pozwoliłyby wojskowym statkom powietrznym na wlot w jej przestrzeń powietrzną lub lądowanie na terytorium drugiej Strony.
Zasady współdziałania i wykorzystania środków poszukiwawczych i ratowniczych (SAR) będą stanowiły przedmiot odrębnego Porozumienia.
Artykuł 11
W przypadku zaistnienia incydentu w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej lub Federacji Rosyjskiej będącego następstwem działalności lotnictwa wojskowego, Strony podejmą niezbędne kroki wykorzystując bezpośrednią łączność, w celu niedopuszczenia do eskalacji incydentu i szybkiego usunięcia jego skutków oraz wymiany w trybie pilnym informacji o zaistniałych wydarzeniach.
Strona polska takie informacje będzie przekazywać za pośrednictwem Attache Wojskowego Ambasady Federacji Rosyjskiej w Rzeczypospolitej Polskiej, a Strona rosyjska za pośrednictwem Attache Wojskowego Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Federacji Rosyjskiej.
Wyjaśnienie incydentów lotniczych, awarii i katastrof, spowodowanymi przez polskie wojskowe statki powietrzne w przestrzeni powietrznej Federacji Rosyjskiej lub rosyjskie wojskowe statki powietrzne w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej prowadzone będzie wspólnie przez właściwe organy polskie i rosyjskie.
Jednocześnie Strony zapewnią dostęp do niezbędnych dokumentów z zachowaniem obwiązujących je zasad ochrony tajemnicy państwowej.
W sytuacjach awaryjnych Strony zobowiązują się do udzielenia niezbędnej pomocy załogom wojskowych statków powietrznych.
Artykuł 12
Korespondencja radiowa pomiędzy załogami statków powietrznych a służbami naziemnymi, wymiana informacji między Stronami za pośrednictwem kanałów łączności naziemnej, a także inna korespondencja będzie prowadzona w języku rosyjskim do końca 1994 roku, zaś w okresie późniejszym Strony wspólnie określą język wymiany informacji.
Korespondencja finansowa między Stronami prowadzona będzie w języku narodowym Strony wysyłającej.
Artykuł 13
Loty w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej rosyjskich wojskowych statków powietrznych wycofywanych i zabezpieczających wycofanie jednostek wojskowych z terytorium Niemiec realizowane są zgodnie z Porozumieniem między Sztabem Generalnym Wojska Polskiego i Sztabem Generalnym Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej o przelotach tranzytowych wojskowych statków powietrznych Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej w polskiej przestrzeni powietrznej z dnia 29 czerwca 1992 roku.
Artykuł 14
Niniejsze Porozumienie zawiera się na okres pięciu lat i ulega automatycznie przedłużeniu na dalsze okresy pięcioletnie. Każda ze Stron może w dowolnym czasie wypowiedzieć je w formie pisemnego zawiadomienia drugiej Strony. W takim wypadku niniejsze Porozumienie zachowuje ważność w okresie sześciu miesięcy od momentu otrzymania takiego zawiadomienia..
Niniejsze Porozumienie wchodzi w życie z dniem jego podpisania.
Sporządzono w Moskwie dnia 14 grudnia 1993 roku w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, każdy w językach polskim i rosyjskim, przy czym obydwa teksty posiadają jednakową moc.
ZA MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
ZA MINISTERSTWO OBRONY FEDERACJI ROSYJSKIEJ
http://static.pressp...r._(616 KB).pdf
Użytkownik Torek edytował ten post 15.04.2012 - 14:16
Napisano 15.04.2012 - 16:43
Teraz podaj mi powody, dlaczego tak uważasz.
Wiemy już, że ani błąd pilota, ani brzoza nie spowodowały tragedii. I wiemy, że na pokładzie mogło dojść do eksplozji.
W ostatnim cytacie jest opisane porozumienie z 1993r. Polska nie posłużyła się tym porozumieniem bo nie ma ono przepisów wykonawczych. Przeczytaj sobie rozmowę z Markiem Żyliczem, ekspertem z państwowej komisji badania wypadków lotniczych.
Zresztą, ponieważ mogły być wątpliwości, czy był wojskowy, wątpliwie też było zastosowanie porozumienia ministerstw obrony Polski i Rosji z 1993 r., bo dotyczy ono badania incydentów wojskowych. Inna sprawa, że nie dawało nam ono żadnych określonych uprawnień poza dostępem do jawnych dokumentów. A zatem nic by to porozumienie nam nie dało, dlatego słuszne było wybranie aneksu 13.
Napisano 15.04.2012 - 18:01
Nie mam tutaj już nic do napisania.Zobacz sobie. Mówią że brzoza nie mogła zniszczyć skrzydła. Co powiedzą na zdjęcia ptaków wbitych w samoloty? Na trzecim zdjęciu od dołu jest ptak wbity w skrzydło. Skoro ptak może się wbić w skrzydło, to niech nikt mi nie wmawia że brzoza o średnicy 40 cm nie może oderwać skrzydła.
http://www.fodnews.c...rikephotos.html
albo w tym linku http://www.airport-i...-damage_01.html
Nie, masz podać powód, dlaczego tak uważasz.Ale co mam podać dowody że nie zastraszano ekspertów?
Wątpię, aby takowe dali.Niby i jak i co miało by być takim dowodem? chciałbyś jakieś oficjalne pismo od Putina i od Tuska, że nikogo nie zastraszali?
Nadto hiperbolizujesz.Pewnie gdybyś takie pisma dostał to byś twierdził, że kłamią. No ale oni sami nie są na świeci, ktoś inny mógł go zastraszyć. Chcesz oświadczeń od wszystkich żyjących ludzi na ziemi że nie zastraszali tych ludzi? Ja też bym musiał takie oświadczenie bo przecież mogłem go zastraszać.
Widzisz absurd twojego żądania? Jeśli ktoś wysuwa teorię o zastraszaniu czy o czym innym, to on sam powinien ją udowodnić, a nie strona przeciwna.
Źródło:Wszystkie zbrodnie ludzi Putina
Rozmawiał Wacław Radziwinowicz2007-05-22, ostatnia aktualizacja 2007-05-21 19:28
Rozmowa z współautorem napisanej z Aleksanrdem Litwinienką książki "Wysadzić Rosję" Jurijem Felsztińskim*
Wacław Radziwinowicz: Kto zabił Aleksandra Litwinienkę, byłego oficera rosyjskich służb specjalnych, Pańskiego kolegę, z którym napisał Pan książkę "Wysadzić Rosję" wydaną właśnie po polsku?
Jurij Felsztiński: Rosyjskie służby specjalne. Agenci Federalnej Służby Bezpieczeństwa.
A kto późnym latem 1999 r. wysadził w powietrze domy mieszkalne w Bujnaksku w Dagestanie, w Moskwie i Wołgodońsku, zabijając ponad 300 osób?
- Jestem przekonany, że Federalna Służba Bezpieczeństwa. Tego właśnie dowodzi książka, którą napisaliśmy wspólnie z Aleksandrem i za którą on został zamordowany.
Pisaliście tę książkę na emigracji. Nie mieliście możliwości badać sprawy na miejscu, dokonywać wizji lokalnych. A w samej Rosji swoje śledztwo w tej sprawie prowadziła niezależna komisja społeczna, tak zwana Komisja Siergieja Kowaliowa, znanego dysydenta, wtedy jeszcze deputowanego do Dumy.
- Oczywiście wiem o tym - oni kontaktowali się z nami, przekazaliśmy komisji dokumenty, które udało się nam zdobyć.
Przyzna Pan, że Kowaliow i jego ludzie dysponowali materiałem bogatszym niż Panowie. Ale on, zamykając swoje śledztwo - którego zresztą nie udało się doprowadzić do logicznego końca, bo władze Rosji sabotowały, jak mogły, prace komisji - przyznał, że nie może wykluczyć ani tego, że tamtej zbrodni dokonała FSB, ani tego, że zrobili to terroryści czeczeńscy, ani ewentualności, że sprawcą była jakaś trzecia siła.
- Kowaliow miał od początku problemy ze swoim śledztwem. Pamiętam, jak na samym początku pracy swej komisji odpowiadał dziennikarce pytającej go, czy dopuszcza, że to ludzie FSB wysadzili w powietrze domy. Powiedział, że gdyby był o tym przekonany, nie mógłby mieszkać w Rosji. Musiałby wyemigrować.
Z państwem, które morduje dla jakichś celów politycznych setki swoich obywateli, kobiety, dzieci, pogodzić się nie można, z nim można tylko walczyć. Ale Kowaliow, przyzna Pan, to jeden z niewielu nam współczesnych ludzi o krystalicznej uczciwości. On nieraz ryzykował życie dla prawdy, sprawiedliwości. Za jego poglądy i bezkompromisową uczciwość ludzie Władimira Putina stale nazywają go "zdrajcą", "sprzedawczykiem". Gdyby on miał pewność, że domy wysadzili agenci, na pewno ogłosiłby to światu, uczciwość zaś nie pozwala mu przedwcześnie oskarżyć nawet osobistych wrogów.
- Ja też bardzo szanuję Kowaliowa. I przyznam, że nawet mając już właściwie pewność, że zbrodnia z 1999 r. była dziełem ludzi z FSB, też nie mogłem do końca w to uwierzyć. Specjalnie pojechałem do Wiktora Suworowa, autora znanych książek o najnowszej historii Rosji i naszych służbach specjalnych. Zapytałem go: - Ty, Wiktorze, byłeś oficerem radzieckiego specnazu. Gdybyś dostał rozkaz wysadzenia domu w którymś z naszych miast, zabicia niewinnych kobiet, dzieci, wykonałbyś go? - Tak, przecież to rozkaz - odpowiedział. - A gdybyś wiedział, że w tym domu mieszka twój przyjaciel, ostrzegłbyś go? - W żadnym wypadku. Przecież rozkaz to rozkaz. - A gdyby tam była twoja żona? - Też bym nic jej nie powiedział.
Nie zadał mu Pan najważniejszego pytania.
- Jakiego?
Czy sam wydałby swoim podwładnym taki rozkaz.
- Rozkaz wydać łatwiej, niż go wykonać. Rozkazujący nie widzi domu, który każe wysadzić, nie widzi ludzi, których zamorduje.
Co najbardziej według Pana przemawia za tym, że to właśnie służby specjalne wysadzały w powietrze domy w Rosji?
- Historia z "ćwiczeniami" w Riazaniu. Tam w piwnicy domu przy ul. Nowosiołow odkryto zaopatrzone w zapalnik worki z heksogenem, materiałem wybuchowym użytym do wcześniejszych eksplozji w Bujnaksku, Moskwie i Wołgodońsku. Media państwowe początkowo ogłosiły, że milicji udało się zapobiec kolejnej tragedii. Ale zaraz potem FSB ogłosiło, że w Riazaniu nie szykowano żadnej eksplozji, tylko służby specjalne przeprowadziły ćwiczenia, żeby sprawdzić czujność obywateli i miejscowych władz. Że zapalnik był lipny, a worki zawierały nie materiał wybuchowy, tylko cukier. Cała ta wersja kupy się nie trzyma. Wiemy, że w workach był heksogen, a nikt nigdy nie przeprowadza ćwiczeń z użyciem silnych ładunków wybuchowych, tym bardziej w domu zamieszkanym przez ponad sto osób.
"Ćwiczeniami" w Riazaniu bardzo szczegółowo zajmowali się ludzie z komisji Kowaliowa. Jeździli na miejsce, przepytali mnóstwo świadków, w tym i przedstawicieli władz. Zapoznali się z wynikami badań. I nie znaleźli podstaw do wyciągnięcia tak jednoznacznych wniosków jak Wy. Wam natomiast udało się zdobyć dotyczące wybuchów w samej Moskwie pisemne oświadczenia kilku osób, do których nie dotarł nikt inny.
- Tak. Nie pisemny, tylko nagrany na taśmę wideo wywiad z porucznikiem GRU Aleksiejem Gałkinem, który zapewnił, że domy w Moskwie, Bujnaksku i Wołgodońsku wysadziły rosyjskie służby specjalne.
Gałkin mówił to, siedząc w niewoli czeczeńskiej, z której potem uciekł i wszystko odwołał.
- Nie tyle odwołał, ile oświadczył, że nie pamięta, co mówił. Zdobyliśmy też pisemne oświadczenie pochodzących z kaukaskiej Karaczajo-Czerkiesji Timura Batczajewa i Jusufa Krymszamchałowa. Oni przyznali się, że we wrześniu 1999 r. przenosili worki z heksogenem do piwnic moskiewskich domów, które potem wyleciały w powietrze. A w trakcie pracy słyszeli od kolegów, że za tą operacją stał Mikołaj Patruszew, szef FSB. Zdobyliśmy też kilka oświadczeń jeszcze jednego Karaczaja, Aczemeza Goczijajewa. On latem 1999 r. na polecenie kolegi z dzieciństwa Ramazana Dyszekowa, którego uważał za agenta FSB, wynajął pomieszczenia magazynowe w czterech domach mieszkalnych w stolicy. Kiedy zorientował się, że dwa z tych domów wyleciały w powietrze, zawiadomił milicję o pozostałych i zapobiegł kolejnym tragediom.
Oświadczenia Goczijajewa są sprzeczne. On raz mówił, że sam wyszukiwał magazyny, w innym miejscu, że robił to jego podwładny Raul Czinczikow, który potem zginął w tajemniczych okolicznościach.
- Nie pamiętam tej sprzeczności. Teraz sobie nie przypomnę, bo nie mam pod ręką książki.
Mnie nurtuje inne pytanie. Litwinienkę na emigrację ściągnął Borys Bierezowski, on opiekował się nim za granicą, jak rozumiem, sponsorował Waszą książkę.
- Tak, to prawda.
A nie zaprzeczy Pan, że jeszcze w 1999 r. był jedną z najważniejszych postaci na szczycie polityki rosyjskiej. Nie przypadkowo, zanim stał się zajadłym wrogiem dzisiejszego prezydenta, nazywano go w Moskwie "Dżepetto", bo tak jak tamten stary stolarz z bajki wystrugał sobie Pinokia, tak on ze skromnego podpułkownika KGB Putina ulepił wielkiego prezydenta. I jeśli rzeczywiście - jak przekonujecie czytelników - polityczny plan był w tamtym czasie taki, że służby specjalne wysadzają domy po to, by dać Putinowi pretekst do zaatakowania Czeczenii i na fali wojennego entuzjazmu zapewnić mu zwycięstwo wyborcze, to czemu Wasz opiekun nie podzielił się z Wami informacjami na temat mechanizmów wcielania w życie tego planu? Przecież on musiał o tym wszystkim wiedzieć.
- Nie wiedział. Ja dobrze znam, czuję Bierezowskiego. On jest graczem. Intryga jest jego żywiołem. Ale to szachista, a przy tym na pewno nie taki, który po przegranej wali przeciwnika szachownicą w łeb. Pistolet, czołgi, materiały wybuchowe nie są narzędziami, po które on sięga. Bierezowski po przeczytaniu naszej książki powiedział mi, że w czasie kampanii wyborczej Putina w 1999 r. sam często wątpił w zwycięstwo. A Putin, przeciwnie, zawsze był pewny swego. - Przeczytałem to, co napisaliście, i zrozumiałem, że on nie wątpił, bo wiedział, że pomagające mu służby specjalne mają i realizują swój plan, o którym ja nic nie wiedziałem - powiedział mi kiedyś Bierezowski.
W Moskwie w 1999 r. wiele mówiło się o tym, że Bierezowski nie tylko o wszystkim wiedział, ale wręcz zapłacił Szamilowi Basajewowi za atak na Dagestan, co razem z eksplozjami w domach dało Kremlowi pretekst do rozpoczęcia wojny z Czeczenią.
- Jest i taka wersja, ale to tylko wersja.
Nie tylko Wy staraliście się rozwiązać zagadkę tragedii z 1999 r. Wielu ludzi, którzy się tym zajmowali, zginęło w tajemniczych okolicznościach. Poza Litwinienką także Anna Politkowska i jej kolega z "Nowej Gaziety" Jurij Szczekoczichin, Siergiej Juszenkow - aktywny członek Komisji Kowaliowa, Artiom Borowik - szef wydawnictwa Sowierszenno Siekretno. Przed naszą rozmową kontaktowałem się z Andriejem Sokołowem z "Nowej Gaziety", z członkami Komisji Kowaliowa. Oni mają pretensje do Waszej książki nie dlatego, że nie zgadzają się z Waszą wersją o winie FSB i Putina, bo i oni uważają ją za bardzo prawdopodobną, ale o to, że narzucacie ją czytelnikom bez dostatecznych dowodów. Teraz Wasza książka wypromowana jeszcze tragiczną śmiercią Litwinienki będzie ekranizowana w Hollywood. I stanie się dla opinii światowej całą prawdą o wybuchach w Rosji. A to być może pomoże uniknąć odpowiedzialności rzeczywistym sprawcom zbrodni. Zaś rosyjskie służby specjalne, jeśli to one ponoszą winę, zawsze bez większego trudu będę mogły odpowiadać, że oskarżono je bez przedstawienia wystarczających dowodów.
- Zdaję sobie sprawę z tego, że nasza praca nie jest doskonała. Ma wady. Ma luki. Ale nikt na ten temat nie napisał więcej, nie zgromadził więcej dowodów. Straszna śmierć Aleksandra dowodzi, że nasza prawda jest dla kogoś bardzo niebezpieczna. Śledztwo w sprawie eksplozji w miastach rosyjskich prowadzi też od lat FSB. I ona, dysponując ogromnymi pieniędzmi, możliwościami, tysiącami ludzi zrobiła mniej niż my dwaj. Nie chcę do upadłego bronić naszej książki. Jestem przekonany, że pracowaliśmy rzetelnie, napisaliśmy prawdę. Ale jeśli ktoś znajdzie więcej materiałów, dowodów, zbuduje bardziej przekonywającą wersję, uznam jego racje.
Wywiad Wacława Radziwinowicza z Jurijem Felsztińskim będzie wyemitowany we wtorek 22 maja o godzinie 20.00 na kanale TVP Kultura.
*Jurij Felsztiński, historyk, od 1978 r. mieszka w USA. Jest autorem kilku cenionych książek o historii Rosji. Wspólnie z byłym podpułkownikiem FSB Aleksandrem Litwinienką napisał wydana właśnie po polsku książkę pt. "Wysadzić Rosję", w której oskarżył rosyjskie służby specjalne o to, że w 1999 r. wysadziła w powietrze domy w Bujnaksku, Moskwie i Wołgodońsku, zabijając ponad 300 osób tylko po to, by pomóc Władimirowi Putinowi zostać prezydentem. Litwinienko zmarł 23 listopada 2006 r. w Londynie otruty polonem
Źródło: Gazeta Wyborcza
Źródło:Rosja straszy Europę. Pociski przeciw tarczy antyrakietowej
Miedwiediew: Musimy się dozbroić.
Rosyjskie wojsko musi przygotować się, by przeciwdziałać amerykańskim planom tarczy antyrakietowej w Europie, nawet wtedy, gdy między Moskwą a Waszyngtonem trwają rozmowy - mówi prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew.
Jego zdaniem, najpóźniej do 2018 roku rosyjska armia musi być przygotowana na militarną odpowiedź na rozmieszczenie rakiet USA w Europie.
Dodał, że do tego czasu rosyjskie bazy będą uzbrojone w pociski wycelowane w amerykańskie instalacje.
Prezydent Rosji zapowiedział też poważne dozbrojenie sił zbrojonych - informuje PAP.
Moskwa uważa, że budowa tarczy antyrakietowej USA w Europie zagraża jej bezpieczeństwu. Waszyngton oraz NATO zapewniają jednak, że system nie jest wymierzony w Rosję.
Źródło:Zbrodnia bez kary
Autor: Łukasz Grysiak (zredagowany przez: Magda Głowala-Habel)
2012-02-14 14:28:04
U progu XXI wieku – ku samozadowoleniu zachodnich społeczeństw i zbrodniczej obojętności elit – w Czeczenii nadal trwa trudna do pojęcia rzeź.
Chyba nie trzeba nikomu specjalnie tłumaczyć, kim jest Władimir Putin, były agent KGB, były dyrektor jej spadkobierczyni – FSB, były prezydent Federacji Rosyjskiej, obecny premier i… przyszły prezydent. Sumując: ten człowiek jest ponurym tworem sowieckiej bezpieki o mentalności typowego dla czasów stalinowskich czekisty. Jest jedynowładcą dzisiejszej Rosji, bez względu na sprawowane funkcje czy stanowiska. Skąd się wziął na szczytach kremlowskiej hierarchii? Nie chcę zbyt daleko odchodzić od tematu właściwego, więc pokrótce. Wynieśli go do władzy polityczni scenarzyści, oligarchowie i agenci tajnych służb, którzy spiskowali jeszcze za czasów Borysa Jelcyna. Ich celem nadrzędnym było zawrócenie Rosji z drogi – kulawych, – ale jednak reform i stworzenie czegoś na wzór neobolszewizmu, autokracji opartej na "dyktaturze prawa" (określenie samego Putina).
Rozpętanie anty czeczeńskiej kampanii – na fali ogólnoświatowego trendu "wojny z terroryzmem" – było jednym ze sposobów przejęcia pełni władzy w tym ogromnym, rozciągającym się od Białorusi aż po Władywostok państwie, gdzie istnieje dziewięć stref czasowych. Potrzebowali jakiejkolwiek legitymizacji społecznej dla swych przestępczych działań na Północnym Kaukazie, więc zaczęli od straszenia czeczeńskim ekstremizmem i rozpętali narodowy nacjonalizm, zawsze żywotny w rosyjskim narodzie. Potem uciszyli wszystkich przeciwników politycznych, wypędzili bądź wyzamykali opozycyjnych biznesmenów-oligarchów, przejmując ich majątek, zlikwidowali niezależne media i wzięli wreszcie pełnie władzy.
Narodził się rządzący państwem przestępczy układ: kryminalistów z tajnych służb, bandytów zasiadających w Dumie państwowej, zaprzyjaźnionych oligarchów, wojskowych, mafii i pospolitych morderców, wykorzystywanych przez Kreml do mokrej roboty. Na szczycie tego syndykatu zbrodni stoi podpułkownik sowieckiej KGB, Władimir Władimirowicz Putin. Przeciętny Rosjanin, na pytanie: "Kto rządzi Rosją", odpowiada krótko: "Mafia". Obecnie niezadowolenie z naczelnego czekisty Kremla rośnie, ale końca jego despotyzmu nie widać.
Przez całe lata Zachód milcząco patrzył na rozgrywającą się latami rzeź czeczeńskiego narodu. Jeśli ktoś podnosił temat to jedynie pozarządowe organizacje, przeważnie monitowane przez rosyjski Memoriał i bohaterskich dziennikarzy, których większość dziś leży już na cmentarzach. Za sprzeciw wobec putinowskiego syndykatu i wyjawianie rosyjskich zbrodni na Czeczenach zapłacili cenę najwyższą. Oficjalnie zakończono czeczeńską kampanię, jednak rzezie, gwałty, tortury, morderstwa i porwania trwają tam nadal. Obecnie prezydentem republiki jest Ramzan Kadyrow, marionetka na usługach Moskwy, syn zamordowanego Achmeda Kadyrowa. Anna Politkowska – nim ją zabili – nazwała Kadyrowa "tchórzem i mordercą otoczonym bandą kryminalistów w ochroniarskich mundurach". W odpowiedzi Kadyrow oświadczył jednemu ze swych urzędników, że "Politkowską ktoś powinien rozstrzelać w centrum Moskwy", co się potem spełniło. W swoim domu Kadyrow urządził katownię dla przeciwników ojca, obecnie żyje w pałacu otoczony zgrają uzbrojoną po zęby, wykonując potulnie dyrektywy płynące z Moskwy, a jego majątek w znacznej mierze jest wynikiem porwań dla okupu.
Warto wspomnieć jeszcze o 31 grudnia 1999 roku, kiedy podczas trwającej drugiej wojny kaukaskiej, na czeczeńsko-dagestańskim pograniczu pojawił się prezydent Putin wręczając swym żołnierzom noże do podrzynania gardeł wilkom. W kulturze kaukaskiej wilk symbolizuje… Czeczena. Nie wiem czy warto dodawać o ofiarach palonych żywcem przez zdziczałe wojsko rosyjskie, Czeczenkach gwałconych przez rosyjskich dowódców bądź ludziach grzebanych żywcem, ku przestrodze dla innych. Takie praktyki stosowała sycylijska mafia w USA lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych.
Oczywiście, nie da się ukryć, że wśród narodów Kaukazu działają liczni terroryści i ekstremiści, tyle, że celem czeczeńskich kampanii Kremla jest zrównanie z ziemią całego kraju - już carowie do tego dążyli - a nie "walka z terroryzmem". Jeśli nawet zlikwidowali paru szaleńców, to wyłącznie przy okazji. Dla eliminacji grup ekstremistycznych nie wypowiada się wojny całemu narodowi, nie gwałci się kobiet, nie morduje się wieśniaków i ich dzieci, nie pali się ludzi żywcem, i tak dalej. Efektem tych działań Moskwy jest nie tyle likwidacja terrorystów, ale wręcz nasilenie ich działań przeciwko Rosji. Po dwóch wojnach czeczeński radykalizm przybrał na sile. To logiczne, zważywszy na to, co się tam działo przez całe lata.
Wydaje się niewyobrażalne, by u progu XXI wieku, gdy gęby zachodnich polityków tak przepełnione są hasłami o "demokracji", "wolności" i "prawach człowieka", mogło dojść do ludobójstwa na taką skalę. I nikt z zachodnich tuzów polityki czy dyplomacji nie zajał się sprawą. Dało się słyszeć jedynie nieśmiałe pojękiwania na brukselskich bądź waszyngtońskich salonach. Ewentualnie nic nie znaczące gesty Parlamentu Europejskiego, "czczącego" minutą ciszy kolejne ofiary czekistowkich morderców. Jak zawsze – biznes, ropa i gaz! Zachód nie chce drażnić kremlowskiego despoty. Boi się. Więc jeśli nawet część elit ubolewa na czeczeńskim ludobójstwem, nie wychyla nosa. W interesującym wywiadzie z przed paru lat, Andre Glucksmann, francuski filozof, od lat zajmujący się historią Rosji, dowodził, że czołobitne podejście zachodnich elit do wschodniego zamordyzmu ma podłoże o wiele głębsze i sięga czasów carycy Katarzyny II. Gdyby nie dziennikarze – prawdziwi bohaterowie, którzy życiem zapłacili za prawdę o Czeczenii i rządach Putina, nie wiedzielibyśmy nawet 10% tego, co dziś wiemy. To im należy się prawdziwy hołd, część i pamięć.
W czasie rządów Putina ogółem zamordowano dwudziestu dwóch dzienikarzy, kilku obrońców praw człowieka oraz Aleksandra Litwinienkę – byłego oficera FSB, który sprzeciwił się swym mocodawcom, bo odmówił rozkazu zamordowania Borysa Bieriezowskiego, oligarchy będącego wrogiem Putina. Nie pomogło Litwinience nawet to, że uciekł Do Wielkiej Brytanii, FSB ma długie ręce. Otruto go polonem dosypanym do herbaty, a jego agonia trwała dobę nim skonał. Andriej Ługowoj, nadzorca tej operacji zamiast do więzienia, trafił do... Dumy, jako deputowany. W nagrodę. Zanim jednak dopadnięto Litwinienkę, wraz z Jurijem Felsztińskim, opublikowali książkę "Wysadzić Rosję", gdzie czarno na białym udowodnili, że w 1999 roku moskiewscy agenci podkładali bomby pod budynki mieszkalne w Moskwie i Riazaniu, by potem Kreml mógł oskarżyć Czeczenów o "terroryzm" i tym samym zdobyć pretekst do drugiej inwazji na Północny Kaukaz. Jurij Szczekoczichin, dziennikarz słynnej "Nowajej Gaziety", który opublikował tę książkę w Rosji został zamordowany 3 lipca 2003 roku.
"Nowaja Gazieta" szczególnie jest zasłużona w walce o prawdę o czeczeńskich rzeziach i panowaniu kagiebistów na Kremlu. Ze wspomnianej liczby 22 zabitych reporterów, aż sześciu pochodzi z tej gazety. Poza najgłośniejszym morderstwem, na wspomnianej już Annie Politkowskiej zabito jeszcze miedzy innymi Nataszę Estemirową, która po śmierci swej koleżanki nie poprzestała. Nadal ujawniała mroczną prawdę o Czeczenii i Kadyrowie. Kiedy wyraźnie dano jej do zrozumienia, że jej życie wisi na włosku, postanowiła wyjechać z Kaukazu. Nie zdążyła. Jej zwłoki znaleziono niedługo potem. 19 stycznia 2009 r. zamordowano (wraz z rosyjskim obrońcą praw człowieka Stanisławem Markiełowem) współpracowniczkę gazety, dziennikarkę Anastazję Baburową. Starości nie doczekał także Paul Chlebnikow, redaktor rosyjskiej edycji miesięcznika "Forbes", który pisał o mafijnym i gangsterskim kapitalizmie rosyjskim epoki Putina. To tylko bardziej znane przypadki, lista jest znacznie dłuższa.
Władimir Putin i jego zbrodniarze zasługują na Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze. Powinni odpowiadać za ludobójstwo oraz zbrodnie przeciwko ludzkości. Główny prokurator tego trybunału, pani Carla del Ponte, pytana czy będzie to kiedykolwiek możliwe, odpowiedziała krótko: „Wierzę, że kiedyś tak, jednak w obecnej sytuacji geopolitycznej to nierealne”.
To zadziwiające, ale w III RP znajdują się ludzie, którzy biorą Putina w obronę! Jak choćby Adam Michnik w swojej kłamliwej gadzinówce z Czerskiej. Jednak nie zważajmy na ten typ „dziennikarstwa”. Nikt przy zdrowych zmysłach nie będzie brał bełkotu Michnika na poważnie, on już wystarczająco się skompromitował poświęcając dwadzieścia lat swego żywota na obronę byłych ubeków, więc dajmy mu spokój.
Na temat Rosji współczesnej, rządów KGB oraz wojen czeczeńskich można napisać bardzo obszerny tekst. Starałem się jednak uchwycić istotę problemu w najogólniejszym zarysie. Dla tych, którzy chcieli by zapoznać się dogłębnie z tematem polecam następujące pozycje:
Książki:
"Rosja Putina" - Anna Politkowska
"Wysadzić Rosję" – Aleksander Litwinienko, Jurij Felsztiński
"Przestępcy z Łubianki" – Aleksander Litwinienko
"Cień Kremla" – Peter Baker, Susan Glasser
"Partyzan prawdy" – zbiór wywiadów oraz tekstów Władimira Bukowskiego, traktujący bardzo szeroko nie tylko o Putinie, ale całej Rosji po upadku ZSRR, a także o komunizmie i polityce zachodu wobec ZSRR i Rosji obecnej.
Filmy dokumentalne:
"Bunt. Sprawa Litwinienki" – reż. Andriej Niekrasow
"Kto zabił Estemirową" – reż. Mylene Souloy
Prasa:
Teksty z "Nowajej Gaziety" dotyczące rządów Władimira Putina i ludobójstwa w Czeczenii. O ich prawdziwości niech świadczy fakt, że większość autorów tych artykułów została zamordowana na polecenie Kremla.
Źrodło:Putin zemścił się za Gruzję - uważa Marek Król
Marek Król był w końcu lat 80-tych sekretarzem KC PZPR, potem twórcą i redaktorem naczelnym tygodnika "Wprost". Był człowiekiem sukcesu.
Dzisiaj pracuje w "Super Expressie", jest felietonistą, a z tego - jak twierdzi w wywiadzie dla tygodnika "Uważam Rze" - nie da się wyżyć, więc próbuje sprzedać dom, pozostałość po latach jego życiowej prosperity. Pisze książkę, w której znajdą swe miejsce problemy związane z rosyjską agenturą wpływu oraz tragedią smoleńską.
Jak to się stało, że były sekretarz i człowiek współuczestniczący w budowie III RP znalazł się po prawej stronie? - pytają dziennikarze prowadzący wywiad. - "Coś we mnie pękło - odpowiada Marek Król. - Nie wiem, dlaczego, ale nie mógłbym być dłużej tam i udawać, że nie widzę tego totalnego zakłamania. Przecież myśmy (stary zespół 'Wprost') w 2005r. popierali Platformę. Ale potem coś w nas wszystkich pękło".
Ten bunt i niezależność miały swoją cenę. "Niemal wszyscy z dawnego 'Wprost' mają dziś wilcze bilety, nikt ich nie przyjmie do pracy" - opowiada Marek Król. - Jest krytyczny wobec aktualnej rzeczywistości. Nastąpiła deindustrializacja kraju, nie mamy więc przemysłu, nie mamy nauki i patentów. Ale władze i media przekonują nas o sukcesie. "To jest jakieś totalne zakłamanie. Prawda jest taka, że polska nauka jest niebytem, nie liczy się. Polska kultura podobnie".
Manipulatorzy nakręcają nienawiść, bo wiedzą, że tak się wygrywa wybory. Treści, które przekazują, nie mają w ogóle sensu. "Gdyby ich (manipulatorów) czytać dosłownie, to okazałoby się, że szczytem postępowości jest spłodzenie dziecka metodą in vitro po to, by za chwilę dokonać aborcji" - ironizuje rozmówca.
Katastrofa smoleńska była wstrząsającym przeżyciem. Były redaktor "Wprost" nie ma wątpliwości, że to był zamach. Putin zemścił się za Gruzję. "Rosjanie świadomie podjęli decyzję o sprowadzeniu samolotu na krawędź ryzyka. Na granicę śmierci" - twierdzi rozmówca.
- "Wiadomo było, że Rosjanie będą o to podejrzewani" - odpowiadają dziennikarze (bracia Karnowscy).
- "I co z tego. Nawet o to chodziło. Ludzie mają być zastraszeni, więc muszą wiedzieć, kto to zrobił. Niestety, okazało się to skuteczne. Także w Polsce ludzie się boją. Widzą potężny cień rosyjski nad krajem, widzą haniebne zachowanie polskich władz po 10 kwietnia, to klękanie przed Moskwą, niezdolność wyjaśnienia czegokolwiek i wyciągają wnioski. Uciekają w szyderstwo, ślepotę, udają, że nie wiedzą. Tak, nie chcą wiedzieć - podsumowuje Marek Król. - Mam nadzieję, że do czasu".
Nie wiem, nie umiem ci na nie odpowiedzieć.Fragment z wklejonego artykułu. Oczywiście z niezależnej.pl
Wiemy już, że ani błąd pilota, ani brzoza nie spowodowały tragedii. I wiemy, że na pokładzie mogło dojść do eksplozji.
Kilka stron temu zadałem pytania dotyczące tej hipotezy http://www.paranorma...post__p__495019
Raport komisji Millera nie jest źródłem informacji o świecie, Polsce itp. tylko raportem komisji Millera. Zastanów się w końcu czy ty chcesz krytykować moje źródło informacji, czy przywoływać ww. raport.Powiedz mi, jak ty możesz wyrobić sobie zdanie o tym jakie media są wiarygodne a jakie nie, skoro cały czas korzystasz z niezależnej.pl? Przecież żeby ocenić gdzie są wiarygodniejsze informacje, trzeba najpierw zapoznać się z całą resztą źródeł. Zwłaszcza tych najważniejszych, takich jak raport komisji Millera.
Źródło:Rosjanie zacierali ślady? Patolog o Smoleńsku
Artur Jaryczewski 22.03.2012
Jeżeli badań nie wykonali Rosjanie, to polski rząd był zobligowany, żeby przeprowadzić je w Polsce - mówi w wywiadzie dla "Gazety Polskiej codziennie” profesor Michael Baden.
Ekspert uważa, że w sprawie Smoleńska nie można wykluczyć iż doszło do zamachu. - Zdjęcia i filmy, które zostały zrobione tuż po katastrofie, są dowodowo bezcenne. Z tego, co mi wiadomo, w Polsce nie ma takiego materiału.
Światowej sławy patolog podkreśla, że po ekshumacji ofiar katastrofy smoleńskiej powinno się wykonać badania rentgenowskie. - Tomografia komputerowa jest pomocna w diagnostyce chorób. Natomiast przy badaniach ciał niezbędne jest RTG. Jeżeli w samolocie doszło do eksplozji, to fragmenty metalu znajdują się w ciałach osób, które siedziały w centrum wybuchu. W innych ciałach ich nie będzie i dlatego uważam, że należy dokonać ekshumacji wszystkich 96 ofiar katastrofy i przeprowadzić badania, m.in. na obecność metalu. W wypadku katastrofy smoleńskiej ekshumacje i dokładne zbadanie absolutnie wszystkich ciał leży w interesie społecznym.
W maju 2010 r., ponad miesiąc po katastrofie, do Polski przyjechały szczątki ciał ofiar, które decyzją ministra Michała Boniego zostały skremowane. Zarówno Rosjanie, jak i Polacy stwierdzili, że nie można ich było zidentyfikować. - To nieprawda. Można i trzeba było przeprowadzić identyfikację, analizując DNA, i właśnie to badanie jest najbardziej wiarygodne (…) Jeżeli nie wykonali ich Rosjanie, to polski rząd był zobligowany, żeby przeprowadzić je w Polsce (…) To działanie na szkodę własnych obywateli, na szkodę państwa.
- Spopielenie zwłok niszczy DNA i uniemożliwia dalsze badania. Przypominam, że ani jeden fragment ciała z badania z zamachu na WTC nie został skremowany. Przeprowadzałem analizy po ekshumacji rodziny Romanowów i samego cara Mikołaja II. Rosjanie zlecili badania DNA każdego, nawet najdrobniejszego szczątka, by mieć stuprocentową pewność, że jest to carska rodzina - powiedział w wywiadzie dla "Gazety Polskiej codziennie" profesor Michael Baden.
Dlatego tylko wkleiłem porozumienie, bez żadnego komentarza.W ostatnim cytacie jest opisane porozumienie z 1993r. Polska nie posłużyła się tym porozumieniem bo nie ma ono przepisów wykonawczych. Przeczytaj sobie rozmowę z Markiem Żyliczem, ekspertem z państwowej komisji badania wypadków lotniczych.
Zresztą, ponieważ mogły być wątpliwości, czy był wojskowy, wątpliwie też było zastosowanie porozumienia ministerstw obrony Polski i Rosji z 1993 r., bo dotyczy ono badania incydentów wojskowych. Inna sprawa, że nie dawało nam ono żadnych określonych uprawnień poza dostępem do jawnych dokumentów. A zatem nic by to porozumienie nam nie dało, dlatego słuszne było wybranie aneksu 13.
Więcej... http://wyborcza.pl/1...x#ixzz1s7jxeEUh
Wywiadów z Żyliczem i innymi ludźmi związanymi z lotnictwem było mnóstwo, zwłaszcza w telewizji. Widziałem prawie wszystkie. Było tłumaczone co, jak i dlaczego. Gdzieś wtedy był? Trza było patrzeć, to byś coś chociaż wiedział. Widać, że dopiero niedawno zacząłeś się tym interesować.
Zgadza się.Widać, że dopiero niedawno zacząłeś się tym interesować.
Użytkownik Torek edytował ten post 15.04.2012 - 19:15
Dispositif
Napisano 15.04.2012 - 20:07
I wszystko w tym temacie. Rozważania kompletnie oderwane od rzeczywistości, tym bardziej od sensownego logicznego uargumentowania i poparcia dowodowego, są psu na budę. Lotnictwo jest dziedziną techniczną, nie domeną pseudofilozoficznego dyskursu.Nie mam tutaj już nic do napisania.
Napisano 15.04.2012 - 20:23
Tak? No coś takiego. To w jaki sposób przeprowadzono sekcję Gosiewskiego, Wassermana, które miały niedawno miejsce. Nie słyszałem o tym, żeby Boni wydał jakąś decyzję o kremowaniu zwłok. Nie ma on nawet takich kompetencji.W maju 2010 r., ponad miesiąc po katastrofie, do Polski przyjechały szczątki ciał ofiar, które decyzją ministra Michała Boniego zostały skremowane.
Te śmieci w popiele znaleźli?Nie pisząc już o śmieciach w Gosiewskim.
Raport komisji Millera nie jest źródłem informacji o świecie, Polsce itp. tylko raportem komisji Millera. Zastanów się w końcu czy ty chcesz krytykować moje źródło informacji, czy przywoływać ww. raport.
Użytkownik Wszystko edytował ten post 15.04.2012 - 20:28
Napisano 15.04.2012 - 21:03
Właściwie to o czymś zapomniałem. Brzoza jest w bezruchu i na ziemi, nie w powietrzu. Ptak będąc w powietrzu ma swoją prędkość.Zobacz sobie. Mówią że brzoza nie mogła zniszczyć skrzydła. Co powiedzą na zdjęcia ptaków wbitych w samoloty? Na trzecim zdjęciu od dołu jest ptak wbity w skrzydło. Skoro ptak może się wbić w skrzydło, to niech nikt mi nie wmawia że brzoza o średnicy 40 cm nie może oderwać skrzydła.
http://www.fodnews.c...rikephotos.html
albo w tym linku http://www.airport-i...-damage_01.html
Źródło:Mapa katastrofy Tu-154
Ponad wszelką wątpliwość wiadomo już, że do katastrofy doprowadziły dwa wstrząsy, do których doszło, gdy tupolew zostawił za sobą słynną „pancerną” brzozę*. Do odkrycia szczegółów ostatnich sekund lotu Tu-154M z prezydentem na pokładzie przybliżają nas ustalenia naukowców z Ameryki, Australii i Polski, pracujących mimo blokady ze strony rządu. Na załączonej mapie satelitarnej zaznaczyliśmy położenie kluczowych dla katastrofy punktów wynikających z prowadzonych przez naukowców analiz danych, a także miejsc, gdzie przebywali świadkowie, którzy twierdzili, że widzieli płomień i rozbłyski za ogonem samolotu. Te dane i relacje świadków zostały pominięte przez badające katastrofę instytucje polskie i rosyjskie.
Link do mapy:
http://i39.tinypic.com/vy8sj6.jpg
1. Tzw. pancerna brzoza
Brzoza, którą miał ściąć tupolew, w wyniku czego miał stracić część lewego skrzydła. Zdaniem naukowców nie jest możliwe, aby drzewo o średnicy 40 cm spowodowało oderwanie skrzydła 75-tonowej maszyny, nawet jeśli przyjąć, że samolot rzeczywiście je przeciął. Dlatego brzoza dla podkreślenia absurdu wersji MAK określana jest jako „pancerna”.
2. Miejsce, gdzie stał Nikołaj Bodin
Lekarz pogotowia Nikołaj Bodin to świadek, który stał najbliżej „pancernej” brzozy, około kilkunastu metrów od niej. Bodin wyprowadził swój samochód z garażu i właśnie zamierzał do niego wsiąść, by odjechać, gdy nadleciał tupolew. Maszyna przemieszczała się tak nisko, że podmuch powietrza rzucił Bodina na ziemię. Leżąc na plecach, lekarz trzymał się drzwiczek samochodu; bał się, że podmuch może odrzucić go dalej. Jednocześnie obserwował tupolewa. Miał bardzo dobry widok na jego lewą część. Widział, jak zahaczył o brzozę. Zeznał potem podczas przesłuchania przed rosyjskimi prokuratorami, że samolotowi po zetknięciu z brzozą nic się nie stało, nie było widać, by odpadła od niego jakakolwiek część. Zdaniem Bodina tupolew nie zmienił także kierunku lotu – a to nam wmawiają raporty MAK i komisji Millera.
3. Miejsce, gdzie stał Anatolij Żujew
Anatolij Żujew, kolejny świadek ostatnich sekund lotu tupolewa, znajdował się na drodze przy garażach. Z tego miejsca widział samolot od tyłu. Jak twierdzi, za jego ogonem dostrzegł wielki rozbłysk, przypominający olbrzymie żółtko jajka. „Jak samolot wyłonił się na chwilę z mgły, to był to moment, kiedy zaryczały silniki, powstał silny, oślepiający błysk. Po tym błysku próbował nabrać wysokości” – zeznał potem. Tupolew był już wtedy za brzozą, a leciał na wysokości co najmniej kilkunastu metrów nad ziemią.
4. Miejsce, gdzie stał Rustam
Rustam to pracownik hotelu Nowyj i kolejny naoczny świadek ostatnich sekund lotu Tu-154. Dziesiątego kwietnia 2010 r. pracował przed budynkiem hotelu. Widział przelatującego tupolewa na odcinku od brzozy do szosy. Dziennikarzom ekipy filmowej powiedział, że samolot leciał w normalnej pozycji, ogonem do góry, co zaprzecza teorii MAK i komisji Millera, które twierdzą, że tupolew wykonywał nad szosą półbeczkę. Rustam zaświadczył ponadto, że za ogonem Tu-154 widział przypominający kometę płomień długości paru metrów. Tupolew był wtedy za brzozą. To, co widział Rustam, jest zbieżne z obserwacją Żujewa. Co ważne, obaj świadkowie się nie znają. Jeden jest prostym, młodym robotnikiem, drugi dozorcą z pobliskich zakładów.
5. Miejsce dwóch wstrząsów
Na odcinku pomiędzy brzozą a TAWS 38 doszło do dwóch wstrząsów. Odkrył je prof. Kazimierz Nowaczyk z USA, który badał parametry z rejestratora lotu podane na wykresach w załącznikach do raportu MAK oraz do raportu komisji Millera. Chodzi o dwa nagłe załamania przyspieszenia pionowego.
Ustalenia te pokrywają się z wnioskami badań prowadzonych przez dr. Grzegorza Szuladzińskiego z Australii, który dowodzi, że głównymi przyczynami katastrofy były dwie eksplozje, mające miejsce tuż przed lądowaniem. Jedna nastąpiła na lewym skrzydle, druga wewnątrz kadłuba. Drugi wybuch spowodował rozległe uszkodzenia (przypominające wywinięte denko otwartej konserwy) i rozczłonkowanie kadłuba, a wreszcie oderwanie lewego skrzydła od korpusu samolotu. Awaryjne lądowanie w zadrzewionym terenie nie może, zdaniem specjalisty, spowodować takiego wywinięcia stalowej konstrukcji samolotu i jego fragmentacji na tak drobne kawałki.
6. TAWS 38
Punkt, gdzie znajdujący się w tupolewie TAWS, dał ostatni sygnał, tzw. TAWS 38.
Mówiąc ogólnie, TAWS to system ostrzegania przed przeszkodami, bazujący na danych wgranych do komputera oraz na wskazaniach GPS i wysokościomierza. Zainstalowany jest w większości używanych obecnie samolotów i alarmuje załogę przed zagrożeniami związanymi z nieprzewidzianym zbliżaniem się do ziemi. W końcowej fazie tragicznego lotu tupolewa TAWS dawał sygnały „Terrain ahead” (ziemia przed tobą), a potem „Pull up” (wznieś się). Na koniec odezwał się TAWS 38. Było to 140 m w linii prostej za „pancerną” brzozą.
Istnienie TAWS 38 potwierdzają wykresy w załącznikach do raportu MAK. Jednak sam raport MAK, podobnie jak raport komisji Millera, kompletnie go ignoruje. Prawdopodobnie dlatego, że TAWS 38 zaprzecza wersji, iż tupolew gwałtownie skręcił w lewo w wyniku zderzenia z brzozą. Przeciwnie, potwierdza wersję świadka Bodina, że samolot dalej leciał prosto.
Włączenie TAWS 38 sygnalizowało, że sensory na goleniach kół odebrały silne uderzenie typowe dla zderzenia kół z ziemią przy lądowaniu. Jak mogło do tego dojść? Musiało nastąpić uderzenie spowodowane czymś innym. Raport MAK i komisja Millera zupełnie nie odnoszą się do tego zagadnienia.
7. Obszar przed szosą
Zadrzewiony samosiejkami obszar, który Rosjanie wykarczowali w lecie 2010 r. Nawieziono tam ziemię, a teren wyrównano. To w środku tego terenu znajduje się punkt, gdzie odezwał się TAWS 38, dlatego obszar 8 nachodzi na odcinek opisany w punkcie 7.
Gdy tupolew przelatywał nad tym obszarem, Żujew i Rustam widzieli płomień za ogonem samolotu.
8. Autokomis
Znajdujący się na otwartym powietrzu komis używanych samochodów. Komis otoczony był metalowym parkanem. Tragicznego ranka wbiły się w niego małe fragmenty tupolewa. Jeden z takich stalowych elementów przeleciał koło głowy stojącego tam człowieka, omal nie pozbawiwszy go życia. Ekipa „Misji specjalnej” we wrześniu 2010 r. zarejestrowała dziury, które pozostały po tych odłamkach.
Komis obecnie jest zlikwidowany. Parkan zdemontowano.
9. Miejsca położenia oderwanej części skrzydła
Według MAK i komisji Millera, fragment skrzydła oderwał się po uderzeniu w brzozę. Zdaniem prof. Wiesława Biniendy, naukowca z USA, gdyby rzeczywiście „pancerna” brzoza zdołała oderwać ten fragment skrzydła, zgodnie z zasadami aeronautyki upadłoby ono kilkadziesiąt metrów wcześniej.
10. Miejsce zamrożenia FMS
FMS to główny komputer pokładowy. Zasilanie FMS zanikło, gdy tupolew znajdował się ok. 15 m nad ziemią, kilkadziesiąt (60–80) metrów przed miejscem rozbicia o ziemię. Fakt ten, potwierdzony przez polską prokuraturę, został zignorowany przez MAK i komisję Millera.
11. Lewy statecznik
Na zdjęciu satelitarnym z 11 kwietnia jest usytuowany co najmniej o 20 m dalej od rozbitego samolotu, niż to utrwalono na następnym zdjęciu z 12 kwietnia. Sprawę odkrył prof. Kazimierz Nowaczyk. To oznacza, że duży, ważący ponad sto kilogramów element został w niewiadomym celu przysunięty przez Rosjan do pozostałych szczątków wraku. W tym położeniu widnieje na grafikach w raporcie MAK.
12. Monitoring warsztatu KIA
Kamera na rogu budynku warsztatu KIA ma monitorować parking należący do KIA. Ale obejmuje także połać terenu, gdzie doszło do uderzenia tupolewa w ziemię. Parę tygodni przed katastrofą kamera przestała nagrywać obraz.**
13. Miejsce, gdzie stał Władimir Safonienko
Pracownik warsztatu KIA natychmiast po katastrofie ruszył na miejsce zdarzenia. To on nagrał komórką słynny film, na którym słychać strzały podobne do wystrzałów z broni palnej. Fakt, że zaraz po rozbiciu naszej maszyny słychać było strzały, potwierdzili milicjanci z ochrony lotniska, którzy pobiegli w kierunku samolotu.
14. Posterunek straży pożarnej
To stąd ruszyły wozy straży do gaszenia małych ognisk na terenie katastrofy. Jeden ze strażaków powiedział potem, że samolot „jeszcze w powietrzu zapalił się po tym, jak zahaczył o drzewa”.
15. Miejsce postoju Jaka-40
Jak-40 z dziennikarzami na pokładzie wylądował 1 godz. 20 minut przed rządowym tupolewem. Załoga czekała przy jaku na jego przylot. Artur Wosztyl i Rafał Kowaleczko zeznali, że tuż przed katastrofą słychać było, jak maszyna zwiększa moc silników do maksymalnych obrotów. Potem usłyszeli wybuchy, a następnie dźwięk gaśnięcia silników. „Po wszystkim nastąpiła cisza”.
16. Miejsce, gdzie leżały szczątki ofiar katastrofy
Na miejscu katastrofy nie prowadzono akcji ratunkowej. Nie wiadomo, na jakiej podstawie, skoro wiele ofiar leżało twarzami do ziemi, a wiele ciał zachowało się w nienaruszonym stanie.
Szczątki ofiar przebadano prowizorycznie. Polscy lekarze nie brali udziału w sekcjach, choć takie zapewnienia składała w kwietniu 2010 r. minister zdrowia Ewa Kopacz. Po pseudosekcjach w Moskwie ciała zaszyto, pozostawiając w środku śmieci. Nie przeprowadzono badań płuc, nie zrobiono rentgena na obecność metali w ciele. Szczątki wpakowano do worków plastikowych. Światowej sławy amerykański specjalista patolog prof. Michael Baden (uczestniczył w autopsjach w sprawie śmierci prezydenta Kennedy'ego, Martina Lutera Kinga, cara Mikołaja II) w Polsce nie został dopuszczony do autopsji, które przeprowadzono po ekshumacji szczątków posła Przemysława Gosiewskiego i prezesa IPN Janusza Kurtyki. Prof. Baden zwrócił uwagę na zaniechania, których dopuściła się prokuratura – po ekshumacji nie zrobiono np. rentgena szczątków.
17. Miejsce, gdzie złożono szczątki wraku
Zaraz po katastrofie wrak samolotu poddano prowadzonej świadomie dewastacji. Do niszczenia użyto koparek (zgniatanie, rozciąganie, odłamywanie poszczególnych elementów), pił tarczowych (cięcie tak istotnych elementów, jak lotki czy przewody hydrauliczne), łomów (wybijanie szyb). Następnie szczątki złożono na otwartym powietrzu na płycie bocznej lotniska. Największe z nich ułożono w obrysie samolotu. Tysiące drobnych fragmentów, których nikt nawet nie zamierzał badać, rzucono bezładnie, jak złom, na wspólną pryzmę.
Przez pierwsze pół roku szczątki wraku leżały bez żadnej osłony pod gołym niebem. Potem prowizorycznie przykryto je plandekami wojskowymi. W krajach zachodnich szczątki segreguje się, poddaje badaniom chemicznym, następnie na szkielecie odbudowuje się maszynę, by wskazać miejsce nietypowych dla zwykłego wypadku lotniczego odkształceń.
Źródło:Czy ci, którzy za dużo wiedzieli o tragedii smoleńskiej musieli zginąć?
Trudno bez szczegółowej wiedzy wyrokować, łatwiej stawiać tezy, ale obowiązkiem mediów jest informowanie, a nad zgonami osób związanych z katastrofą smoleńską wciąż w środkach masowego przekazu panuje grobowa cisza (grobowa par excellence). 10 kwietnia to nie tylko śmierć 96 osób z prezydentem Lechem Kaczyńskim na czele. To także śmierć siedmiu innych, których odejście owiane jest do dzisiaj tajemnicą.
Grzegorz Michniewicz
23 grudnia 2009 r. (czyli po ustaleniu wizyt w Smoleńsku przez Tuska i Putina) ginie Grzegorz Michniewicz, dyrektor generalny Kancelarii Premiera Tuska (z oficjalnej informacji wynika, że powiesił się na kablu od odkurzacza). Michniewicz podlegał Tomaszowi Arabskiemu. Zginął w dniu, kiedy do Polski po remoncie z szeregiem usterek powrócił Tu-154M. Ten sam, który kilka miesięcy później rozbił się pod Smoleńskiem. Śmierć Michniewicza zaskoczyła wszystkich, którzy go znali. Nikt nie widział w nim potencjalnego samobójcy. Dyrektor w Kancelarii Premiera Tuska jeszcze tuż przed mniemanym samobójstwem dzwonił do żony, umawiając się na następny dzień. Wysyłał SMS-y do znajomych. Śmierć Michniewicza w dużej mierze została przez media przemilczana.
Bp Mieczysław Cieślar
18 kwietnia 2010 r. w wypadku samochodowym ginie ewangelicki biskup Mieczysław Cieślar. Miał być następcą ks. Adama Pilcha, pełniącego obowiązki naczelnego kapelana ewangelickiego w Wojsku Polskim, który poniósł śmierć w Smoleńsku. Cieślar zajmował się w sposób ekspercki sprawami inwigilacji środowisk protestanckich przez Służbę Bezpieczeństwa PRL. Media sprawę śmierci Cieślara przemilczały.
Krzysztof Knyż
2 czerwca 2010 r. Krzysztof Knyż zmarł w Moskwie na sepsę (według oficjalnej wersji). Co ciekawe, zachodnia prasa pisała, że został zamordowany we własnym mieszkaniu. Był operatorem kamery "Faktów" TVN. Miał sfilmować podchodzenie do lądowania polskiego samolotu prezydenckiego na lotnisku w Smoleńsku. Według dostępnych informacji był jednym z pierwszych reporterów, któremu udało się znaleźć w miejscu wypadku, zanim rosyjskie siły specjalne zmusiły ich do opuszczenia terenu. Czy materiał, który sfilmował, był prawdziwą przyczyną śmierci Knyża? Na to pytanie media nie szukały odpowiedzi. TVN, dla którego zmarły operator pracował, podał jedynie krótką informację o śmierci operatora.
Prof. Marek Dulinicz
6 czerwca 2010 r. ginie w wypadku samochodowym prof. Marek Dulinicz, szef grupy archeologicznej, która niebawem miała wyjechać do Smoleńska i rozpocząć prace badawcze na terenie upadku Tu-154M. Dulinicz miał być inicjatorem tej ekspedycji. Aktywnie starał się o przyspieszenie wyjazdu. Do misji archeologicznej w Smoleńsku doszło dopiero pięć miesięcy po jego śmierci. Prace polskich archeologów prowadzone były na potrzeby rosyjskiej, a nie polskiej prokuratury, czyli każde znalezisko będące dowodem w śledztwie mającym ustalić przyczyny katastrofy, było od razu oddawane Rosjanom. Śmierci Dulinicza media “salonu” nie odnosiły w kontekście innych tajemniczych zgonów po katastrofie.
Siergiej Tretjakov
W czerwcu 2010 r. w Stanach Zjednoczonych ginie Siergiej Tretjakov, uciekinier z Rosji, były agent KGB, a potem Służby Wywiadu Zagranicznego (SVR), który w 2000 roku podjął współpracę z Amerykanami. Według dziennikarzy włoskiego tygodnika “L'Espresso”, o czym informowała "Nasza Polska" w zeszłym numerze, międzynarodowi obserwatorzy nie wierzą w naturalną śmierć byłego funkcjonariusza SVR, który miał umrzeć na zawał serca (swego czasu podano, iż zmarł, zachłysnąwszy się kawałkiem mięsa). Z dokumentów opublikowanych przez WikiLeaks wynika, że agent Tretjakow korespondował z szefem Stratforu, jednej z agend CIA. W korespondencji dokonał rekonstrukcji wydarzeń z 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem. 12 dni po katastrofie konkludował: “Rosjanie mają takie plany (scenariusze), aby zabić innych zachodnich przywódców, które mogą być wykonane”. Tretjakov zwrócił przy tym uwagę, że złe stosunki między Władimirem Putinem a Lechem Kaczyńskim nie były tajemnicą. Sprawą zajęły się media zagraniczne, ale niestety polskie śmierć tę przemilczały.
Eugeniusz Wróbel
15 października 2010 r. w Zalewie Rybnickim znaleziono poćwiartowane zwłoki Eugeniusza Wróbla. Ta szósta smoleńska śmierć wydaje się najbardziej dramatyczna i pozostawiająca po sobie najwięcej pytań. Wróbel był wybitnym ekspertem zajmującym się m.in. sprawami stricte lotniczymi. W niektórych dziedzinach był uważany za największego specjalistę w Polsce. Zajmował się tematyką komputerowych systemów sterowania lotem samolotów, precyzyjną nawigacją satelitarną dla lotnictwa, przepisami i prawem lotniczym. Był wiceministrem transportu w rządzie PiS. Według ustaleń prokuratorskich został zabity i poćwiartowany przez własnego syna, który najpierw przyznał się do zbrodni, a następnie jej zaprzeczył. Syn błyskawicznie został uznany za niepoczytalnego i odizolowany poprzez poddanie obserwacji psychiatrycznej. Do śmierci Wróbla jego rodzina była uważana za wzorową. Nic nie wskazywało na chorobę psychiczna syna. Pokój, w którym miał dokonać zbrodni, nie zawierał żadnych śladów świadczących o ćwiartowaniu piłą. Trudno wyobrazić sobie szaleńca tnącego piłą własnego ojca, który następnie z pietyzmem doprowadza pokój do czystości. Minister Wróbel, ekspert komisji sejmowej badającej przyczyny katastrofy smoleńskiej, zdążył wypowiedzieć wiele krytycznych opinii na temat upadku tupolewa.
Dariusz Szpineta
2 grudnia 2011 r., podczas urlopu w Indiach, w hotelowej łazience powiesił się lub został powieszony 39-letni Dariusz Szpineta, założyciel firmy Ad Astra Executive Charter, pilot, ekspert lotniczy, autor opracowania "Operacja »Kłamstwo smoleńskie«", w którym poddał krytycznej analizie dokumentację lotu rządowego tupolewa do Smoleńska 10 kwietnia 2010 roku. Dwa lata wcześniej ujawnił prokuraturze fakty korupcji w Urzędzie Lotnictwa Cywilnego, gdzie za łapówki handlowano licencjami pilota. Wcześniej parokrotnie wypowiadał się w mediach w sprawie Smoleńska, wskazując, że lot Tu-154M był lotem wojskowym. Znajomi z 13-osobowej grupy, która pojechała do Indii, mówią, że przed śmiercią był w dobrym nastroju. Dariusz Szpineta był zawodowym pilotem i instruktorem pilotażu oraz wielkim miłośnikiem lotnictwa. Media przemilczały i tę śmierć...
Robert Wit Wyrostkiewicz
Artykuł ukazał się w najnowszym numerze "Naszej Polski" Nr 14 (857) z 3 kwietnia 2012 r.
Źródło:''Rz'': Na wniosek Rosjan przeprowadzono lustrację załogi Tu-154
ps, PAP | 14.04.2012 , aktualizacja: 14.04.2012 08:58
Prokuratura w ramach pomocy prawnej Rosjanom wystąpiła do IPN o sprawdzenie danych dwóch pilotów Tu-154, który rozbił się pod Smoleńskiem. Badano przeszłość trzech pokoleń rodzin mjr. Arkadiusza Protasiuka i ppłk. Roberta Grzywny - donosi "Rzeczpospolita".
Naczelna Prokuratura Wojskowa nie była w stanie powiedzieć, dlaczego w tych dwóch przypadkach zwróciła się dodatkowo do IPN. - Wymaga to szczegółowego sprawdzenia w aktach śledztwa, co powoduje, że nie mogę udzielić odpowiedzi na to pytanie już dziś. Udzielę jej najszybciej, jak będzie to możliwe - podał rzecznik NPW płk Zbigniew Rzepa.
Instytut przekazał śledczym dokumenty. - Prezes IPN Łukasz Kamiński wyraził zaniepokojenie taką prośbą i poinformował o niej prokuratora generalnego Andrzeja Seremeta. Zgodnie jednak z prawem jesteśmy zobowiązani do przekazywania takich informacji prokuraturom - wyjaśnia rzecznik IPN Andrzej Arseniuk.
Sprawdzono aż trzy pokolenia
Jak stwierdza "Rz", zakres żądanych danych był zaskakująco szeroki - sprawdzono aż trzy pokolenia rodzin pilotów. Nie odkryto śladów współpracy z tajnymi służbami.
Wdowa po Arkadiuszu Protasiuku jest zaskoczona sprawą. - Nie wiem, jak te informacje mogłyby pomóc śledztwu - mówi.
Źródło:Będzie posiedzenie komisji sprawiedliwości ws. lustracji załogi Tu-154M
PAP | dodane (12:20)
Szef sejmowej komisji sprawiedliwości Ryszard Kalisz (SLD) zapowiedział, że zwoła posiedzenie komisji poświęcone sprawie lustracji pilotów Tu-154M, którą - jak podała "Rzeczpospolita" - przeprowadzono na wniosek rosyjskich śledczych. Kalisz zaznaczył w TVN24, że jeśli doniesienie gazety są prawdą, to jest to "skandal".
Sobotnia "Rzeczpospolita" poinformowała, że prokuratura, w ramach pomocy prawnej Rosjanom, wystąpiła do IPN o sprawdzenie danych dwóch pilotów Tu-154, który rozbił się pod Smoleńskiem. Według gazety badano przeszłość trzech pokoleń rodzin mjr. Dariusza Protasiuka i ppłk. Roberta Grzywny.
O zwołanie posiedzenia komisji sprawiedliwości w tej sprawie zaapelowała do Kalisza w niedzielę w TVN24 posłanka Solidarnej Polski Beata Kempa. Jak mówiła, chodzi o to, by prokuratorzy odpowiedzieli na pytanie, "dlaczego taki wniosek - o inwigilację naszych polskich pilotów - został zrealizowany".
Kalisz, pytany w TVN24 czy zwoła posiedzenie, odparł: "tak". Wcześniej jednak - jak zapowiedział - skontaktuje się z Prokuratorem Generalnym Andrzejem Seremetem.
- Muszę z nim ustalić, czy prokuratura jest w stanie na te pytania odpowiedzieć. Jeżeli by tak było jak napisała "Rzeczpospolita", to moim zdaniem byłby to skandal - oświadczył Kalisz. Według niego prokuratura mogła odmówić realizacji wniosku o pomoc prawną rosyjskich śledczych ws. polskich pilotów.
Oburzenie faktem lustracji pilotów Tupolewa wyraził też poseł PO Adam Szejnfeld. - Chciałbym się dowiedzieć od prokuratury, czy to bada, jak to bada i będzie wysyłała te dokumenty, to moim zdaniem jest jakiś skandal"- powiedział.
IPN potwierdził, że przekazał śledczym dokumenty. Sprawdzono trzy pokolenia rodzin pilotów - nie odkryto śladów współpracy z tajnymi służbami - podała "Rz". Zakres tego wniosku był szeroki - obejmował wiele osób, co wywołało zaniepokojenie prezesa IPN Łukasza Kamińskiego i poinformowanie prokuratora generalnego.
Wojskowa Prokuratura Okręgowa, żądając tych informacji, powołała się na wniosek o pomoc prawną Komitetu Śledczego Federacji Rosyjskiej. Rzecznik Naczelnej Prokuratury Wojskowej płk Zbigniew Rzepa tłumaczył w Polsacie, że każdy wniosek prawny jest analizowany pod kątem tego, czy jest zgodny z porządkiem prawnym danego państwa. - Polska prokuratura nie dopatrzyła się podstaw do tego by wniosku nie wykonywać - podkreślił.
Bzdura.Wklejasz mi jakieś arty o Putinie które mają potwierdzać że ci eksperci byli zastraszani.
Dodam, że nie twierdzę, że to prawda.Czemu wklejam artykuły niezwiązane z tematem? Po to, aby ci udowodnić, że mam powody, aby twierdzić, że eksperci mogli być zastraszani.
Nie wiadomo, w jaki sposób mogli by im zagroźić. Co i tak może być wątpliwe.Ale jeśli przyjmiemy taką wersje to dziwne że żaden z tych ekspertów nawet pary nie puścił że mu ktoś groził. Można by iść w zaparte i twierdzić że tak się boją że nawet słówka nie pisnęli. Ale to wątpliwe bo pozwolono im wrócić do Polski więc chociaż cześć mogła donieść do właściwych organów że ich ktoś zastraszał.
Tak? No coś takiego. To w jaki sposób przeprowadzono sekcję Gosiewskiego, Wassermana, które miały niedawno miejsce.
http://www.polskieradio.pl/5/3/Artykul/571470,Ekshumacja-Gosiewskiego-Zbezczeszczono-zwlokiTe śmieci w popiele znaleźli?
W takim razie cytuję:Raport komisji jest o katastrofie, czyli o tym w jakim celu został napisany. Informacji o świecie szukaj w innych źródłach. Raport ten przywołuję bo jest on podstawą do dyskusji w tym temacie.
Najpierw piszesz o mojej niekompetencji wynikającej z korzystania z jednego źródła, a potem o raporcie komisji Millera.Powiedz mi, jak ty możesz wyrobić sobie zdanie o tym jakie media są wiarygodne a jakie nie, skoro cały czas korzystasz z niezależnej.pl? Przecież żeby ocenić gdzie są wiarygodniejsze informacje, trzeba najpierw zapoznać się z całą resztą źródeł. Zwłaszcza tych najważniejszych, takich jak raport komisji Millera.
Raport komisji Millera nie jest źródłem informacji o świecie, Polsce itp. tylko raportem komisji Millera. Zastanów się w końcu czy ty chcesz krytykować moje źródło informacji, czy przywoływać ww. raport.
Pisze to osoba, która widzi prawdę absolutną w raportach MAK i komisji Millera.To tyle. Daruję sobie dalszą dyskusję bo nie odpowiada mi zniżanie się do tak niskiego poziomu.
Użytkownik Torek edytował ten post 15.04.2012 - 23:25
Napisano 15.04.2012 - 21:27
Jaki biznes w mówieniu że Polska tak naprawdę nie ma gazu i nie będa go wydobywać mają USA`ańskie firmy?odp łupki a konkretnie gaz
patriota zadbałby aby Polska miała z tego korzyści a inni sami zobaczycie jak zadbają
za chwile powiedza że nie ma u nas żadnego gazu łupkkowego i bedziemy dalej z najdroższym gazem na świecie na 30 lat
Napisano 15.04.2012 - 21:51
Chociażby próbki Jet A-1 z Okęcia w kwietniu 2010.
A na miejscu coś pewnie też - http://www.pg.gov.pl...p?0,821,18,161.
Profesjonalizm godny miłującego Donalda:)Z twierdzeniem, że wrak jest w tym wypadku kluczowym dowodem bym polemizował.
Gdy samolot spada z FL360, wtedy i owszem.
Tutaj sprawa była dość łatwa i oczywista, zarówno dla środowiska
CFIT to żadna nowość, pewne okoliczności sprzyjające widać od razu.
Tak? No coś takiego. To w jaki sposób przeprowadzono sekcję Gosiewskiego, Wassermana, które miały niedawno miejsce. Nie słyszałem o tym, żeby Boni wydał jakąś decyzję o kremowaniu zwłok. Nie ma on nawet takich kompetencji.
Te śmieci w popiele znaleźli?
Raport komisji jest o katastrofie, czyli o tym w jakim celu został napisany.
I wszystko w tym temacie. Rozważania kompletnie oderwane od rzeczywistości, tym bardziej od sensownego logicznego uargumentowania i poparcia dowodowego, są psu na budę. Lotnictwo jest dziedziną techniczną, nie domeną pseudofilozoficznego dyskursu.Nie mam tutaj już nic do napisania.
Napisano 16.04.2012 - 07:44
Pozwolę sobie przypomnieć moje pytanie.Czy ktoś z osób które są pewne co do tego, że to nie był zamach mógłby pomóc mi w rozwiązaniu "zagadki", która męczy mnie od bardzo długiego czasu? Chodzi mi dokładnie o to skąd wzięło się tam zawiesie?
Dispositif
Napisano 16.04.2012 - 14:12
Gdzie to zostało zaprzeczone w sposób niepozostawiający wątpliwości? Bajki o TOGA, "może wcisnęli, może nie, ale pewnie wcisnęli" są myśleniem życzeniowym i próbą wybielania za wszelką cenę załogi. Dla mnie stwierdzenie "odchodzimy" nie jest decyzją. W Koreanie na STN w 1999 też pierwszy oficer mamrotał pod nosem "bank angle", nic z tego nie wynikło.brednie o braku decyzji o odejściu
No wybacz, że mnie przy tym nie było. Akurat mi coś wypadło.hahaha, pewnie też..a może pewnie wszystko, a może pewnie nic?
Gdy samolot spada z niewyjaśnionych przyczyn z 11 km, to większość jest chyba w stanie zgodzić się, że jest to trudniejsze śledztwo od stosunkowo częstego pierdyknięcia w ziemię na podejściu. Ile takich katastrof było przez ostatnie 40 lat? Trylion.a gdy nie spada FL360 to już nie?
Użytkownik Don Corleone edytował ten post 16.04.2012 - 14:14
Napisano 16.04.2012 - 15:36
Wiem, że odnajdywano szczątki ofiar długo po tej katastrofie. Ale nigdzie nie ma informacji o tym, że ktoś wydał decyzję o ich spaleniu. Na pewno nie mógł być to Boni, który w tamtym czasie ani obecnie nie miał takich kompetencji.szczątki odnajdywano długo po pogrzebach i żałobie. Nie ciała, a szczątki. A Ty biedaku nie zrozumiałeś.
Podczas analizy pracy układu elektroenergetycznego samolotu nie stwierdzono sygnałów świadczących o niesprawności któregokolwiek ze źródeł zasilania pierwotnego oraz wtórnego. Systemy oraz urządzenia na samolocie były zasilane zgodnie z ich warunkami technicznymi podczas całego lotu.Użytkownik Wszystko edytował ten post 16.04.2012 - 16:22
Napisano 17.04.2012 - 09:09
@Wszystko
Właściwie to o czymś zapomniałem. Brzoza jest w bezruchu i na ziemi, nie w powietrzu. Ptak będąc w powietrzu ma swoją prędkość.Zobacz sobie. Mówią że brzoza nie mogła zniszczyć skrzydła. Co powiedzą na zdjęcia ptaków wbitych w samoloty? Na trzecim zdjęciu od dołu jest ptak wbity w skrzydło. Skoro ptak może się wbić w skrzydło, to niech nikt mi nie wmawia że brzoza o średnicy 40 cm nie może oderwać skrzydła.
http://www.fodnews.c...rikephotos.html
[...]
Napisano 17.04.2012 - 09:31
http://tvp.info/informacje/polska/dalszy-ciag-sporu-o-zderzenie-z-brzoza/6292734– Kontakt z brzozą przy pierwszej radiolatarni i kontakt z brzozą przy drugiej, która miał odciąć fragment skrzydła samolotu, nie mogły mieć miejsca dlatego, że w tych dwóch miejscach samolot znajdował się ok. 14 metrów wyżej niż podaje MAK – powiedział prof. Kazimierz Nowaczyk, fizyk polskiego pochodzenia z Uniwersytetu Maryland.
Według MAK i komisji Millera, fragment skrzydła oderwał się po uderzeniu w brzozę. Zdaniem prof. Wiesława Biniendy, naukowca z USA, gdyby rzeczywiście „pancerna” brzoza zdołała oderwać ten fragment skrzydła, zgodnie z zasadami aeronautyki upadłoby ono kilkadziesiąt metrów wcześniej.
Użytkownik Wszystko edytował ten post 17.04.2012 - 09:50
Napisano 24.04.2012 - 23:14
Źródło:Badali parasolkę, wykluczyli wybuch
Ekspertyza biegłych dotycząca przebadania dziewięciu próbek wystarczyła, aby ferować opinię, że na pokładzie Tu-154M nie stwierdzono obecności materiałów wybuchowych ani promieniowania.
Dotarliśmy do ekspertyzy wykonanej w Wojskowym Instytucie Chemii i Radiometrii.
But z uszkodzeniem w postaci rozerwania i nadpalenia. Wycinek swetra o wymiarach 16 cm na 18 cm. Dwa banknoty o nominale 100 i 50 zł. Kawałek ułamanej parasolki, wycinek spodni dżinsowych, egzemplarz książki pt. „Śpij mężnie" z uszkodzeniem w postaci nadpalenia. Wycinek rękawa o wymiarach 17 cm na 13 cm. Wycinek nogawki spodni o wymiarach 47 cm na 21 cm – to jedyne próbki, jakie pobrano do zbadania na obecność materiałów wybuchowych i promieniowania radioaktywnego.
Prowadząca śledztwo dotyczące katastrofy smoleńskiej Wojskowa Prokuratura Okręgowa w Warszawie powołała się na opinię biegłych z Wojskowego Instytutu Chemii i Radiometrii w Warszawie (z 18 czerwca 2010 r.).
Śledczy nie podają jednak, że przebadano zaledwie dziewięć próbek i wśród nich nie było szczątków rządowego tupolewa. Dlaczego? Nie wiadomo – warto jednak przypomnieć, że przed pobraniem próbek do badania przez Wojskowy Instytut Chemii i Radiometrii do Polski trafiły fragmenty Tu-154M (w tym części z kokpitu), które przedstawiciele „Gazety Polskiej" przekazali wojskowej prokuraturze. Przekazano także inne przedmioty, m.in. paszport jednej z ofiar katastrofy.
– Badania tych kilku przedmiotów nie mogą być potraktowane jako wiarygodna ekspertyza wykluczająca eksplozję przede wszystkim dlatego, że przeprowadzono je na wyselekcjonowanych próbkach i na obecność tylko niektórych materiałów wybuchowych – mówi nam Antoni Macierewicz, szef parlamentarnego zespołu ds. zbadania przyczyn smoleńskiej katastrofy.
Naukowcy podkreślają, że liczba przebadanych próbek jest zbyt mała, by wydawać jednoznaczną opinię.
– To, że w dziewięciu próbkach nie stwierdzono materiałów wybuchowych, nie oznacza, że ich nie było na pokładzie Tu-154M – mówi nam naukowiec z Instytutu Chemii.
Dla porównania: badając katastrofę lotniczą, która miała miejsce 21 grudnia 1988 r. w szkockim Lockerbie, brytyjscy eksperci w poszukiwaniu materiałów wybuchowych sprawdzili każdy, nawet najmniejszy przedmiot będący na pokładzie samolotu, a także cały wrak samolotu. Brytyjskie śledztwo ostatecznie wykazało, że był to zamach bombowy przeprowadzony przez libijskich agentów na zlecenie Kaddafiego.
Ekspert Millera szkaluje pilotów Tu-154
"Tutaj mamy do czynienia z załogą, która nawet nie jest w stanie wykonać poprawnie procedury odejścia na drugi krąg. Mamy do czynienia z załogą, która fałszuje dokumenty, mówiące, jakie minima posiada, mówiące o tym, czy zostało wykonane sprawdzenie umiejętności pilotażowych" - powiedział w Radiu Zet o pilotach Tu-154 Maciej Lasek, przewodniczący Państwowej Komisji Badania Wypadków Lotniczych. Jednocześnie stwierdził, że ekspertyzy MAK są dla niego równorzędnym dowodem jak badania ekspertów z Krakowa.
Tłumacząc się z kłamstwa, polegającego na przypisaniu jednego z głosów gen. Andrzejowi Błasikowi, Maciej Lasek powiedział: Dla mnie równorzędnym dowodem jak dowód wykonany przez Centralne Laboratorium Kryminalistyczne, czy ekspertów z Krakowa, jest również ekspertyza MAK. Żadna z tych ekspertyz nie wyklucza obecności osób postronnych w kabinie wtedy.
Lasek z pogardą odniósł się także do naukowców z USA, prezentujących odmienny pogląd na katastrofę niż on sam i "specjaliści" z MAK: Ja się spotykam z wieloma ekspertami, którzy racjonalnie podchodzą do badania tego wypadku. Eksperci zespołu Macierewicza nie należą do tej grupy. Jeżeli pomija się oczywiste fakty, w jaki sposób doszło do tego wypadku, jeżeli pomija się obciążenia skrzydła samolotu w końcowej fazie i ich wpływ na to, jak może zostać urwane skrzydło, to dyskusja na tym poziomie, moim zdaniem, nie ma sensu.
A o pilotach Tu-154 powiedział: Czytaliśmy, kiedyś był publikowany w którejś z gazet wywiad z pilotem Air Force One i tam są najlepsi z najlepszych, a tutaj mamy do czynienia z załogą, która nawet nie jest w stanie wykonać poprawnie procedury odejścia na drugi krąg. Mamy do czynienia z załogą, która fałszuje dokumenty, mówiące, jakie minima posiada, mówiące o tym, czy zostało wykonane sprawdzenie umiejętności pilotażowych.
Przypomnijmy, że Komisja pod przewodnictwem Jerzego Millera, w której zasiadał Maciej Lasek, jest chyba jedyną w świecie, która badała katastrofę bez posiadania kluczowych dowodów. Nie sprowadzono do Polski i nie przebadano w polskich placówkach naukowo-badawczych ani wraku, ani oryginałów czarnych skrzynek. Zapisy rozmów w kokpicie oparto na ustaleniach Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego - nie zawahano się przy tym dokonać fałszerstwa, przypisując wbrew biegłym jeden z głosów generałowi Andrzejowi Błasikowi. Komisja nie posiadała części dokumentów z przeprowadzonych jakoby w Rosji sekcji zwłok, nie wyjaśniła też różnic i sprzeczności z ich identyfikacji.
Zespół Millera przez 15 miesięcy nie zdołał ustalić, co się stało z jednym z kluczowych dowodów w sprawie – nagraniem wideo z wieży w Smoleńsku, które pozwoliłoby sprawdzić, jak przebiegała praca kontrolerów tuż przed katastrofą (zapis w tajemniczy sposób został utracony, a Rosjanie stwierdzili w raporcie MAK, że „analiza wykazała brak wideozapisu z powodu skręcenia przewodów pomiędzy kamerą a magnetowidem”).
Eksperci ministra nie dociekali też, dlaczego dziwnym trafem nie odnaleziono na miejscu katastrofy – choć nie była to przepastna głębia oceanu – rejestratora lotu K3-63. Na str. 62 raportu Millera napisano, że „rejestrator K3-63 jest rejestratorem eksploatacyjnym przeznaczonym do rejestracji parametrów: czasu, wysokości barometrycznej, prędkości przyrządowej, przeciążenia normalnego (pionowego). Zapisane dane wykorzystywane są do wykonania szybkiej analizy parametrów lotu, kiedy nie ma dostępu do urządzeń umożliwiających analizę parametrów z systemu MSRP lub rejestratora ATM-QAR”. Rejestrator K3-63 nie został odnaleziony, choć ma większe rozmiary niż inne rejestratory i skrzynka ATM, i powinien znajdować się w opancerzonym zasobniku pod podłogą w kabinie pasażerskiej.
Co więcej - przebieg ostatnich sekund lotu Tu-154 eksperci Jerzego Millera określili głównie na podstawie zupełnie niewiarygodnych zdjęć Rosjanina Siergieja Amielina. Choć Polacy mieli rzekomo swobodny dostęp do miejsca katastrofy, po wykonanych przez polskich specjalistów fotografiach drzew, które ścinał samolot, nie ma ani śladu.
Kim jest autor fotografii, ważniejszych – jak wynika z raportu Millera – niż oryginały czarnych skrzynek, sekcje zwłok czy badanie wraku?
Siergiej Amielin zasłynął publikowanymi w internecie zdjęciami ze Smoleńska i wykonywanymi na ich podstawie analizami, ukazującymi rzekomą trajektorię Tu-154. W książce pt. „Ostatni lot” omówił szeroko tylko te hipotezy, które są wygodne dla Rosjan. O pracy kontrolerów Amielin napisał np.: „Chcę tu mocno podkreślić, że działania kontrolerów nie spowodowały katastrofy!”.
W „dziele” Amielina znalazły się też fragmenty broniące honoru putinowskiej Rosji: „Wielu Polaków postrzega Rosję jako »imperium zła«, w którym o wszystkim decyduje wszechpotężne KGB. A przecież rzeczywistość od dawna jest inna i najlepszym tego dowodem jest stosunek większości społeczeństwa rosyjskiego i najwyższego kierownictwa dzisiejszej Rosji do sprawy katyńskiej”. Autor wyraził też zaufanie do Tatiany Anodiny: „Uważam [...], że strona techniczna sprawy zostanie zbadana bardzo rzetelnie. Do tej pory nie było podstaw, by zarzucać MAK stronniczość”.
Źródło:
http://niezalezna.pl...-pilotow-tu-154
Źródło:Rosjanie podsłuchiwali Klicha
Rosyjskie służby specjalne oplotły ekspertów, którzy na terenie Rosji badali przyczyny katastrofy smoleńskiej siecią podsłuchów. Edmund Klich, akredytowany przy rosyjskim komitecie lotniczym MAK ujawnia informacje o inwigilowaniu polskich specjalistów w swojej książce - podaje "Fakt".
- Każdy krok naszych ekspertów lotniczych z komisji był dokładnie śledzony przez Rosjan. Wiedzieli o wszystkim, o czym rozmawiają nasi badacze, co ustalają i co raportują polskim władzom - wynika z informacji Klicha.
– Niedługo po tym, gdy dowiedziałem się, że wojsko zwija łączność specjalną i nie będę miał jak słać meldunków do Warszawy, spotkałem się z Morozowem. Zaproponował mi, że może załatwić, by moje meldunki były przesyłane bezpośrednio do premiera Donalda Tuska. A ja wcześniej pytałem naszych szyfrantów, czy mają możliwość przesyłania moich pism prosto do premiera, bez żadnych pośredników. Skąd Morozow o tym wszystkim wiedział?! – relacjonuje Klich.
- Dziwna sprawa. W tym Marriotcie zawsze dawali mi tylko dwa apartamenty, albo ten, albo ten. Nawet mówiłem kolegom, że pewnie nie chce im się przenosić pluskiew (miniaturowych mikrofonów) do innego pokoju – opowiada Edmund Klich.
Użytkownik Torek edytował ten post 26.04.2012 - 22:06
0 użytkowników, 1 gości, 0 anonimowych
