416 odpowiedzi w tym temacie

[Dager]

Mnie najbardziej iuntryguje kwestia "krateru pod lądownikiem". Więc popatrzmy na ujęcia lądowania i startu lądownika. Najpierw lądowanie widoczne w 1:10 ->
Co to za "promienie" wychodzące z pojazdu - czy to są te gazy wylotowe, które w próżni tak gwałtownie się rozpraszają? To w nawiązaniu do wyjaśnienia tej kwestii parę postów wcześniej.
A teraz start, najpierw ujęcie z pokładu lądownika widoczne w 4:03. Jak widać flaga zaczyna łopotać z powodu - jak rozumiem - gazów wydobywających się z silnika. Widać także jakiś "kurz", którym są po prostu gazy wylotowe silnika. Widać także, że pył na powierzchni nie jest poruszany, ale to wynika z wysokości względem powierzchni, na której znajduje się startująca część lądownika. I ostatnie ujęcie ze startu, najbardziej intrygujuące 4:25. Co to za syf wylatuje w postaci tych większych kawałków? Co to za "opary" - płył z powierzchni czy gazy wylotowe?
Oczywiście wiem, że silnik użyty do lądowania, a silnik użyty do startu to co innego.

Nie było i nie mogło być żadnego krateru pod lądownikiem LM. To wymysł.

Te "promienie" (T-01:11), to strugi drobnego pyłu, zdmuchiwanie przez gazy wyrzucane z silnika zniżającego się lądownika. Pył jest odrzucany promieniście pod małym kątem względem powierzchni gruntu i z bardzo dużą prędkością.

Przy starcie z Księżyca (T-04:05), okoliczny pył również jest wzbijany ale główne oddziaływanie gazów wylotowych silnika jest skierowane na podstawe lądownika i słabnie wraz z wznoszeniem modułu.

W T-04:26 widać, udlatujące w różnych kierunkach kawałki izolacji termicznej, oderwane z podstawy lądownika podmuchem gazów wylotowych. Widać też wzbity podmuchem obłok drobnego pyłu, który niebawem opadnie.

W chwili lądowania siła ciągu silnika jedynie równoważyła wagę lądownika. W warunkach księzycowej grawitacji była to wielkość ok. 1,3 tony. W chwili startu powrotnego, silnik górnego modułu wytwarzał siłę ciągu 2,1 razy wyższą od jego wagi, czyli ok. 1,7 tony. W ciągu 1 sekundy spalał on tylko 5,5-5,7kg paliwa.

Załączone grafiki

• 
• 
• 

[kosmonauta80]

Czy są jakieś zdjęcia pokazujące jakiekolwiek efekty oddziaływania na powierzchnię Ksężyca gazów wylotowych silnika podczas lądowania? Ta kwestia mnie najbardziej intryguje.

[Dager]

Najlepiej to oddziaływanie widać na kolorowych filmach, kręconych kamerą 16mm z prawego okna lądownika. Można poszukać takich fragmentów w zestawie ponad dwóch tysięcy klipów NASA.
Link: http://footagevault....?q=Apollo &f=hd

Są też zdjęcia, chocby te dwa przykłady z Apollo 11 i 12. Wymagana jest dobra rozdzielczość skanów.

[real]

Bredzenie o niczym.... hmmmmm bo co mogło powstac z niczego ? ? ,  .... piasek czy na ziemi czy na marsie powstał od czary mary  albo od widzi misie  ODBIÓR .......... to  samo dotyczy ksiezyca i obiektów wszystkich jakie macie na mysli.

Użytkownik real edytował ten post 31.08.2012 - 00:37

[Dager]

real,
Dałeś właśnie przykład bredzenia o niczym. Jeśli nie masz nic do powiedzenia, przynajmniej nie zaśmiecaj tematu.

[kosmonauta80]

Odnośnie tego pyłu jeszcze. Jak wadomo nogi lądownika miały takie niby tależe. Czy nie powinno być w nich odrobinę pyłu z racji oddziaływania gazów wylotowych silnika?

I jeszcze ciekawostka wprowadzjąca ludzi w błąd:

Mam tu na myśli ogień z silnika i te tumany kurzu.

[Dager]

Sekwencja lądowania pokazana w tym filmie z kilku powodów może wprowadzić w błąd. Po pierwsze, pył kłębi się pod lądownikiem jak dym z ogniska w powietrzu, choć wiadomo, że był on wyrzucany spod lądownika na wielkie odległości z prędkością rzędu 2,3 - 2,5km/sek! Podobnie ognisty płomień wydobywający się z dyszy silnika. W rzeczywistości, był on widoczny jedynie we wnętrzu komory spalania, co potwierdziły dokumentalne nagrania z Apollo 17.
Jakieś drobiny księżycowego pyłu zapewne trafiły do wnętrza talerzowatych podpór lądownika, lecz trzeba pamietać, że przy braku atmosfery pył był zdmuchowany na zewnątrz lądownika i opadał niewyobrażalnie daleko.

[Dager]

Dowódca wyprawy Apollo 17 Eugene Cernan wspomina.

Aparat fotograficzny którego używał na Księżycu astronauta Eugene Cernan, wciąż znajduje się tam, gdzie go zostawił 40 lat temu z obiektywem skierowanym w Kosmos. Były astronauta miał wtedy nadzieję, że taki eksperyment pomoże dowiedzieć się więcej o wpływie promieniowania słonecznego na różne materiały. Uczestnik trzech wypraw kosmicznych (Gemini-9 oraz Apollo-10 i Apollo-17) do dziś pamięta moment, gdy po raz ostatni odcisnął w księżycowym gruncie ślad swego buta i żałuje, że nie mógł tego sfotografować.
W swym wystąpieniu z okazji mijającej w tych dniach 40 rocznicy ostatniej wyprawy księżycowej, której był dowódcą, Cernan oświadczył: „Zostawiłem tam swój aparat Hasselblad z obiektywem skierowanym w zenit z myślą, ze ktoś kiedyś go znajdzie i zobaczy, w jakim stopniu promieniowanie słoneczne zdołało wpłynąć na szkło optyki. Wspinając się po drabince statku, nie miałem czym sfotografować swych ostatnich śladów. To przykre. Czy nie lepiej było wtedy zabrać ze sobą aparat i zrobić to ostatnie zdjęcie?”
Jeszcze w 1972 Cernan uważał, że jego podróż nie jest końcem lecz początkiem eksploracji Księżyca i wierzył, że człowiek dotrze na Marsa do końca XX w.


Dowódca wyprawy Apollo 17 Eugene Cernan w kabinie lądownika LM po powrocie z ostatniego księżycowego spaceru.

[Niemir]

A ja tak tylko w kwestii wysokości maksymalnej na jaką wzniósł się człowiek - otóż międzynarodowa stacja kosmiczna ( ISS ) w czasie swojego perygeum orbituje na wysokości 350 a w czasie apogeum 353 km. Jakoś nikt z astronautów nie mówi o promieniach przenikających ich oczy...

[Dager]

A ja tak tylko w kwestii wysokości maksymalnej na jaką wzniósł się człowiek -

Wyjąłem z kontekstu, lecz chyba nie zmienia to istoty rzeczy?

Otóż, wyżej niż ISS człowiek wznosił się już dawno temu. W marcu 1965 kosmonauci Leonow i Bielajew na statku kosmicznym "Woschod"-2 osiągnęli apogeum orbity - 498km.

W lipcu 1966 załoga (Young-Collins) statku "Gemini"-10 połączonego ze stopniem "Agena", dotarła na maksymalną wysokość - 760km.
Dwa miesiące później załoga (Conrad-Gordon) statku "Gemini"-11 po zadokowaniu do stopnia "Agena" uruchomiła jego silnik i podwyższyła apogeum do rekordowych 1370km.
W grudniu 1968 załoga (Borman-Lovell_Anders) statku "Apollo"-8 oddaliła się od Ziemi na odległość - 377.890km. Absolutny rekord oddalenia się ludzi od Ziemi w statku kosmicznym należy do załogi (Lovell-Haise_Swigert) "Apollo"-13 i wynosi - 400.171km. Lot odbył się w kwietniu 1970.

[real]

No i nie długo minie pół wieku od tych podboi niby. Jezeli NASA wycofała swoje starszej generacji wachadłowce załogowe to czym teraz latają do iss z ludzmi i towarem ?. Na ksiezyc mozna by wyslac robota sterowanego z ziemi w czasie rzeczywistym, czyli widzimy to co on i reaguje na wszystkie nasze ruchy prawie ze natychmiast.. Ciekawe czy za mojego zywota doczekam załogowej wyprawy na księzyc

[Rigel]

Absolutny rekord oddalenia się ludzi od Ziemi w statku kosmicznym należy do załogi (Lovell-Haise_Mattingly) "Apollo"-13 i wynosi - 400.171km. Lot odbył się w kwietniu 1970.

Ja tylko w kwestii formalnej: T. Mattingly był podstawowym członkiem załogi Apollo 13, jednak w ostatniej chwili został "uziemiony" przez lekarzy, i jego miejsce jako pilot członu macierzystego zajął J. Swigert

[Dager]

Rigel ,
dzięki za spostrzegawczość.

Przepraszam wszystkich za błąd. Już poprawiłem.

real,

też bym chciał kontynuacji lotów na Księżyc, dlatego, decyzję o skróceniu liczby misji programu Apollo uznaję za błędną , lecz o tym wszystkim (niestety) decydowali politycy a nie naukowcy.
Jeśli już miał bym "prorokować" na ten temat, to dostrzegam opcję Chin, jako motywatora do wznowienia lotów na Księżyc. Chińczycy wyznaczają sobie etapy i je realizują, choć powoli (statystycznie - jeden załogowy lot orbitalny co dwa lata). Za kilka lat będą dysponować rakietą o udźwigu 25 ton (odpowiednik amerykańskiej rakiety DELTA-IVH) a w dalszej perspektywie chcą budować rakiety o udźwigu - 130 ton (odpowiednik amerykańskiego systemu - SLS).

Zatem, bądź cierpliwy, może się doczekasz.

[Dager]

Dziś jest rocznicowa okazja.

Dokładnie 44 lata temu - 16 lipca 1969 załoga misji Apollo 11 wyruszyła w podróż na Księżyc z zamiarem dotarcia na jego powierzchnię. Na orbitę a potem ku Księżycowi wyniosła ich potężna rakieta Saturn V.

[Dager]

44 lata temu dokładnie o tej porze na Ziemię dotarła wiadomość o lądowaniu załogi Apollo 11 na Księżycu. Około 6 godzin później rozpoczął się przekaz telewizyjny ze spaceru Armstronga i Aldrina. Oto kilka ilustracji z tego wydarzenia.

1. Pierwsze kroki Neila Armstronga w pobliżu lądownika - pierwsze obserwacje, pierwsze zdjęcia, pierwsze próbki gruntu. Kadry z filmu poklatkowego, wykonanego automatyczna kamerą filmową z prawego okna lądownika.



2. Pierwsze zdjęcie wykonane na Księżycu przez N. Armstronga.



3. Zsynchronizowane w czasie kadry z przekazu tv oraz z kamery filmowej (film poklatkowy). Obrazy przedstawiają obu astronautów podczas montażu flagi.



4. Ciekawostka - nałożone na siebie dwa kolejne zdjęcia, wykonane w odstępie kilku sekund. Salutujący flagę Aldrin poruszył się, flaga jest nieruchoma.