Autora tego tematu prosiłbym o sprostowanie swojego pierwszego posta z 2006 roku, ponieważ zawiera on kompletne bzdury. Jeśli spojrzysz na czerwoną kartke potem zobaczysz najprawdopodobniej zielono-niebieską poświate. I to właśnie się nazywa powidokiem. Wynika to z tego, jak się uczyliśmy w podstawówce, że światło białe dzieli się na 3 podstawowe kolory: Czerwony, Zielony i Niebieski (jak ktoś się bawi grafiką komputerową czy tworzeniem stron internetowych to łatwo sobie skojarzy, że stąd się wziął system RGB (Red, Green, Blue)). Więc prosta sprawa: patrzysz na coś czerwonego, oczy Ci się męczą, więc już nie odbierają czerwonego skladnika i jak spojrzysz na ścianę to widzisz tylko zielony i niebieski.
Aury natomiast to co innego. Jest to raczej otoczka energetyczna, której niekoniecznie się widzi. A właściwie bardzo mało osób ją fizycznie widzi, większość osób, nawet którzy się zajmują tymi rzeczami, predzej ją tylko odczuwa mentalnie. Ewenetualne fizyczne "widzenie" aury zaś może mieć związek z np. synestezją - czyli łączeniem zmysłów - niektórzy ludzie widzą dźwięki, słyszą zapachy, czują litery. Jednakze są to wyjątkowe przypadki. Tajemnice ludzkiego mózgu są niezbadane. Tak samo jak są np. ludzie autystyczni, którzy potrafią mnozyć w myślach 20 cyfrowe liczby. Jak oni to robią?
Jednakże wracając na ziemię to proponowałbym przestać zajmować się usilnymi próbami zobaczenia, bądź wmówienia sobie, że powidok to aura, a zajęcie się tym od strony poważnej, traktowanie aury jako pewnego rodzaju otoczki energetycznej. Aury nie są kolorowe. To tylko energia (pomijając osoby, które z jakichś powodow "widzą" te aury, ale cóż... to jest dar). Jednakże energię można czuć, można wizualizować sobie nawet w wyobraźni kolory, które się intuicyjnie odczuwa, można coś z tym zrobić. Widzenie zaś powidoku to żadne wydarzenie mistyczne, ale jedynie dowód, że nauczyciele z podstawówki mieli rację, a my przespaliśmy ich lekcje...
Oraz. Dla wszystkich, którym dalej się zdaje, że to co widzą, to jest "aura":
http://pl.wikipedia....
