Szacunek, respekt, tolerancja, akceptacja... W tym temacie te słowa są ze sobą powiązane. Może wyjaśnię co ja pod tymi słowami rozumuję.
Szacunek - zachowując do kogoś szacunek, nie mam prawa określać np. kogoś idiotą, tylko dlatego, że ktoś używając zasad poprawnej polszczyzny, wygłasza slogany sprzeczne z moimi (czy ogółem ludzi) przekonaniami, mam natomiast prawo stwierdzić, że plecie niedorzeczności, nie zna tematu, gada bzdury itd. W kontekście tego tematu, pomimo własnej hetero orientacji, nie mam prawa określać kogoś pedałem, tylko dlatego, że piszę o sobie iż jest homoseksualistą. Szacunek polega tu na nie obrażaniu strony, która prezentuje inne podejście do życia i obyczajów, nie upadlaniu jej z takich czy innych powodów. Szacunek to bezwarunkowe prawo każdego człowieka, umożliwiające mu poszanowanie własnej godności.
Respekt - to uznanie czyiś osiągnięć, jakaś ewentualnie nieprzeciętna zdolność, podziw dla samozaparcia itp. Respekt to także jakaś obawa, np. przed lwem patrząc mu wprost w ślepia, z odległości kilku metrów
Tolerancja - coś co nie pozwala mi dyskryminować ludzi ze względów religijnych, kulturowych, koloru skóry czy przekonań. Tolerować można także pewne sytuacje, które nie do końca się nam podobają, ale godzimy się je takimi pozostawić.
Akceptacja - To, że ktoś jest homo, nie oznacza wcale tego, że jestem zobowiązany żyć według takich zasad. Nie oznacza tego, że skoro okazuje ze swojej strony szacunek polegający na nie upadlaniu tej osoby, to jestem zobowiązany do okazywania jakiegoś specjalnego traktowania takich osób, oraz klepania ich po plecach. Akceptacja oznacza uznanie ich jako części społeczeństwa, która ma swoje prawa, ale wg ograniczeń wynikających sensu stricto z natury istnienia gatunku ludzkiego. Tolerując homoseksualistów, nie koniecznie musisz akceptować ich styl bycia, i być automatycznie za tym, by mogli adoptować dzieci.
Uprzejmość - jest wtedy kiedy komuś ot tak posłużę pomocą, wytłumaczę kierowcy którędy ma się udać do celu. Uprzejmy mogę też być wtedy, kiedy przepuszczę kogoś w kolejce, choć nie będę miał takiego obowiązku.
To wszystko musi działać w obie strony. Uważam także, że jak kuba bogu, tak bóg kubie. Jeśli ktoś jest dla ciebie nie fair, nie masz obowiązku być fair dla niego. Z drugiej strony jednak, jeśli ktoś jest fair dla ciebie, wypadałoby być takim samym w stosunku do niego.
Mam przyjaciół homo. z którymi nie raz byłem na piwie. nie zaglądam im do łóżek, ani oni nie wmawiają mi że homo cacy, hetero be...
Zatem obalasz twierdzenie, że ktoś homo = zło totalne ? Można z nimi jednak przysiąść, napić się browca, pogadać, mogą pomimo swojego zapatrywania jednak nie narzucać swojego światopoglądu innym, i dyktować im ? Nie mam żadnej pewności, że tak jest, ale być może znasz jeszcze inne osoby, u których faktycznych preferencji nie znasz. Dlatego uważam, że w tym przedmiocie powoływanie się na statystyki dotyczące ile jest homo, ile bi itd. nie ma najmniejszego sensu, bo niby jak miano by je obiektywnie sporządzać ? Jestem natomiast przekonany, że osób typowo homoseksualnych, jak i biseksualnych jest znacznie więcej, niż to co pokazują statystyki.
...I tak szanuję ich za to ja cy są co sobą reprezentują. Nie zmienia to w żadnym wypadku mojego postrzegania tego co dzieje się wokół nas. Nahalnego wciskania że odchył jest normą.
To znaczy postrzegania czego ? tego, że usłyszysz w TV wypowiedzi kilku gejów czy lesbijek, i uznasz to za całość zjawiska ? Mam znajomego muzułmanina, wierz mi człowiek naprawdę w porządku. Jakbym się opierał w pełni na tym co serwują media, musiałbym dokonać na niego jakiegoś zamachu, bo tak ci ludzie są kreowani przez środki masowego przekazu, że mam prawo mieć obawy, o własne życie czy zdrowie. Swego czasu mieszkaliśmy razem w tym samym domu. Nie sądzisz chyba, że mało znaczące (mało sensacyjne) informacje nadawają sie do mass mediów ? W przypadku osób homoseksualnych te informacje są po większej części wyrwane z kontekstu całej problematyki.
Ja tu nie piszę, Kotko, o zjawiskach typu bezdomność (sam nie wiesz ile nieszczęścia...), tylko o rzeczach, które ludzie świadomie popełniają i zasługują tym na pogardę.
A czy ktoś kto nie dopuścił się czynu pedofilskiego, ale posiada same skłonności pedofilskie zasługuje z tego powodu na pogardę ? Czy sam sobie wybrał te skłonności ? W potocznym rozumieniu pedofil to ten kto dopuszcza się takiego czynu, tak i ja podchodzę też do tej sprawy. Tyle tylko, że jednorazowy nawet kontakt seksualny z osobą małoletnią, nie jest wzorcem utrwalonym, i z tego właśnie powodu pod względem medycznym, nie można ocenić czyiś preferencji. Ktoś kogo czysta głupota pchnęła do "zobaczenia jak to jest z małolatą" nie będzie stanowić takiego zagrożenia dla społeczeństwa po otrzymaniu kary, jak osoba która przejawia takie skłonności i je praktykuje. Skłonności same w sobie nie oznaczają od razu tego, że trzeba iść gwałcić. Gdyby tak było, samotne osoby musiały by chodzić i dokonywać gwałtów. Dla społeczeństwa istotny jest aspekt, że jak ktoś ma skłonności danego typu, to od razu równoznaczne jest to z praktykowaniem.
To są właśnie te kwestie których osobiście pojąć nie jestem w stanie. By określać kogoś nie na podstawie tego jaki jest, a na podstawie samych poszlak jaki być może.
Użytkownik michal28 edytował ten post 01.06.2013 - 09:02
