wiem wszystko
paranauka znaczy - obok, równolegle.
Gdzie znalazłeś tlumaczenie znaczenia tego słowa jako - pseudonauka ?
Energia w nas samych
Rozpoczęty przez
Gość_Niedoskonały
, 16.11.2010 - 17:23
18 odpowiedzi w tym temacie
#16
Aidil.
-
-
- Postów: 4469
- Tematów: 89
Są ci co wstają z łózka, i ci co ewentualnie wstają z kolan.
- Płeć:Kobieta
Reputacja
znakomita
Napisano 18.11.2010 - 05:56
#17
Wszystko.
-
-
- Postów: 10021
- Tematów: 74
- Płeć:Mężczyzna
- Artykułów: 1
Reputacja
znakomita
Napisano 18.11.2010 - 07:52
Paranauka (przed. para-, gr. pará: przy, obok, poza czymś) – część wiedzy, bardzo bliska wiedzy racjonalnej, czy nawet naukowej, która teoretycznie powinna poddawać się racjonalnej kontroli (weryfikacji), ale obejmuje pomysły i hipotezy nie spełniające mocnej zasady racjonalności, tzn. nie posiadające odpowiedniego uzasadnienia. W efekcie paranauka obejmuje wiedzę stojącą poza oficjalnym nurtem naukowym, z których uczeni czerpią jednak pomysły i hipotezy robocze. Paranauka stanowi swego rodzaju "przedsionek" wiedzy naukowej[1].
Pseudonauka – rodzaj nieakceptowanego powszechnie przez środowisko naukowe zbioru twierdzeń, które aspirują do miana nauki, lecz nie spełniają jej podstawowych reguł, a w szczególności nie są oparte o metodę naukową i nie są intersubiektywnie weryfikowalne (nie mają oparcia w sprawdzalnych i możliwych do powtórzenia doświadczeniach).
Pseudonauka posługuje się językiem naukowym, jednak uzasadniane nim teorie i twierdzenia naukowe nie znajdują potwierdzenia w badaniach naukowych. W skrajnej sytuacji stoją nawet w sprzeczności z teoriami sprawdzonymi naukowo.
Posługiwanie się artykułami pisanymi przez radiestetów okazało się kiepskim pomysłem. Bo wystarczyło kilka minut na google żeby obalić to co pisze ten koleś.
Pseudonauka – rodzaj nieakceptowanego powszechnie przez środowisko naukowe zbioru twierdzeń, które aspirują do miana nauki, lecz nie spełniają jej podstawowych reguł, a w szczególności nie są oparte o metodę naukową i nie są intersubiektywnie weryfikowalne (nie mają oparcia w sprawdzalnych i możliwych do powtórzenia doświadczeniach).
Pseudonauka posługuje się językiem naukowym, jednak uzasadniane nim teorie i twierdzenia naukowe nie znajdują potwierdzenia w badaniach naukowych. W skrajnej sytuacji stoją nawet w sprzeczności z teoriami sprawdzonymi naukowo.
Posługiwanie się artykułami pisanymi przez radiestetów okazało się kiepskim pomysłem. Bo wystarczyło kilka minut na google żeby obalić to co pisze ten koleś.
Użytkownik wiem wszystko edytował ten post 18.11.2010 - 08:01
#18
żaba.
-
-
- Postów: 1070
- Tematów: 32
- Płeć:Mężczyzna
Reputacja
bardzo dobra
Napisano 18.11.2010 - 08:23
ta, albo skończy się na "co się gapisz ch#u ?! " albo " o co ci chodzi koleś? "Ale jest inny rodzaj wymiany energii - widzisz obcą osobę w metrze, autobusie albo na ulicy, jest smutna, przygnębiona, może załamana; wystarczy odrobina empatii, wystarczy uśmiechnąć się do niej bezinteresownie, bez żadnych oczekiwań, bez fałszu w oczach i myślach - by wywołać uśmiech na twarzy tej drugiej osoby! I co się wtedy dzieje? Otóż dzieje się coś niesamowitego - WZRASTA energia tamtej osoby, ale też WZRASTA nasza własna! Potem każde pójdzie w swoją stronę, ale doładowana pozytywną energią.
ogólnie wizja i pomysł fajny, ale nie zawsze praktyczny hehe
#19
Gość_Niedoskonały
Gość_Niedoskonały.
-
- Tematów: 0
Napisano 22.11.2010 - 16:24
Cieszę się, że pomysł Ci się spodobał.ta, albo skończy się na "co się gapisz ch#u ?! " albo " o co ci chodzi koleś? "
ogólnie wizja i pomysł fajny, ale nie zawsze praktyczny hehe
Pisząc ten temat, nie miałem na myśli wywołania w was takich działań na co dzień, w jakiś masowy sposób. Mogłoby to zaburzyć równowagę naszej szanownej kuli ziemskiej!
Chodziło mi raczej o pewne rzadkie sytuacje, kiedy empatycznie daje się wyczuć, że jakaś osoba rozpaczliwie szuka pomocy... Trochę zaskoczyła mnie dyskusja teoretyczna, o jakichś dowodach, istnieniu - lub nie - takiej energii, interpretacjach nazewnictwa, etc.
Ronaldo ma rację, że zazwyczaj takie próby "uśmiechania się" kończą się dość drastycznie - jeśli facet uśmiechnie się do faceta, to pewnie "pedał", jeśli do kobiety - pewnie "podrywacz", jeśli do dziecka - "pedofil" jakiś...
Dlatego osobiście doradzam uważną obserwację - to po pierwsze; czasem nie trzeba żadnych słów, nawiązuje się pewna nić empatycznego zrozumienia, sytuacja sama staje się klarowna - to po drugie. Ostatni krok to już wyzwolenie własnej energii, zazwyczaj podświadome, samoistne - samo zdarzenie nie wpływa na codzienne nasze życie, jest tylko incydentalne, ale jego waga dla tej drugiej osoby może być bardzo duża.
To tyle tytułem uzupełnienia. Pocieszające jest to, że sporej części osób tu występujących, taki pomysł się podoba.
Użytkownicy przeglądający ten temat: 1
0 użytkowników, 1 gości oraz 0 użytkowników anonimowych
