Z braku dowodów na hologramy i jaszczury jest to tylko wiara jak każda inna. Niczym nie różni się to od wiary chrześcijańskiej.
w oparciu o eksplorację kontinuum czasoprzestrzennego
A chrześcijanin oprze się na swojej modlitwie, dzięki której też tam czegoś doświadcza. Ktoś tam się uleczył z jakiejś choroby bo się niby modlił etc. I to też są tego samego gatunku argumenty na to, że moja wiara lepsza od Twojej. Buddysta ma jeszcze inne doświadczenia etc.
We wszystkim tym łatwo się pogubić, bo wszechświat to gąbka wielowymiarowych zależności
Czyli coś na zasadzie "świat jest za skomplikowany by powstał sam, musiał go stworzyć Bóg".
Ja np. wyznaje tezę przeciwną, świat jak najbardziej może być skomplikowany i zmierzać do większej komplikacji bez istnienia Boga. Dlatego, że istniał od zawsze, coś co nie ma początku i końca może być tylko nieskończonością. I stąd moim zdaniem bierze się nieskończoność wszystkiego co nas otacza, łącznie z nami samymi, ponieważ w szerszym obrazie całości, nic nigdy nie ginie. Jedyne co robi to się przekształca, jedne pierwiastki w inne. Jak dla mnie na pewne pytania nie ma odpowiedzi bo ich zadawanie jest nie na miejscu. Nie będę pytać dlaczego świat nie miał początku i czemu nie ma końca, bo pytanie to ma tylko sens w tym skrawku nas otaczającym. Innymi słowy gdybym umiejscowił się jako obserwator gdzieś w środku z oddali i obserwował całość to zadał bym pytania inne. Pytał bym, dlaczego na Ziemi macie początek i koniec ? Co to jest ? Bo dla mnie oczywista jest nieskończoność. Bóg nic nie musiał tworzyć, bo od zarania dziejów pierwotna materia ma takie tendencje do komplikacji i tylko tyle. I stawianie tu pytania dlaczego tak, jest powrotem do kwestii początku i końca. Po prostu tak jest i tyle. A dlaczego pierwiastki miały by nie reagować na siebie i nie tworzyć nowych bardziej skomplikowanych form ? Kto powiedział, że punktem odniesienia powinna być prostota ? Tzn ja wiem kto, wszelkie religie gdzie rzeczy niezrozumiałe przypisuje się komuś ponad nami. Ja nie potrzebuje zrozumienia komplikacji własnego stworzenia, bo ja tworze dalsze komplikacje w otoczeniu !
By to zrozumieć weźmy program komputerowy, programowanie. Programista dzisiejszy nie musi znać podstawowych poleceń obsługi urządzeń jak za czasów assemblera. Teraz się używa wysokopoziomowych języków, gdzie jedno polecenie wykonuje pod sobą cały szereg innych, który dzisiejszy programista nie zna, aby z nich korzysta. Wcześniej ktoś napisał jednak te wcześniejsze polecenia i nie był to Bóg a człowiek. To załóżmy, że ktoś się rodzi bez świadomości skąd się wziął język wysokopoziomowy, i tylko go zna, używa. Po jakimś czasie zdaje sobie sprawę z tego, że "o kur..." to moje jedno polecenie to tak naprawdę cała sekwencja mniejszych poleceń sterujących komputerem. WOW, kto to stworzył, to tak skomplikowane, że chyba tylko Bóg by zrozumiał te pojedyncze punkty sterowania procesorem czy kartą grafiki. Bóg musiał więc stworzyć komputer a ja z niego tylko korzystam, z gotowych poleceń.
Dla mnie więc punktem wyjścia jest zrozumienie, że przede mną zaszły owszem skomplikowane procesy...ale ja tworze kolejne, które dla przyszłych pokoleń też mogą być takowe. Jestem elementem całości, i nie jest dane mi rozumieć całość bo jestem jej cząstką. By ewolucja szła dalej ja muszę swoje istnienie poświęcić na jej kontynuowanie a nie rozwodzenie się nad tym co dokonało się wcześniej. Gdyby tak się nie działo, to wszyscy by nadal pisali w assemblerze. Już dawno temu czytałem artykuł o systemie Windows, nie ma w tej firmie ani jednego człowieka znającego całość, taki co by wiedział wszystko o systemie Windows od A do Z. Jest za to kilkaset osób, gdzie każdy zajmuje się małą cząstką tworzącą całość. Czyli można nie znając całości być tylko jej częścią i stworzyć produkt, który ma sens jako całość. Niby niesamowite, jednak w odniesieniu do otaczającego nas świata robi się z człowieka mała istotkę podlegającą jakiemuś Bogu. Ja mówię odwrotnie, nikt nie jest mała istotką, bo te miliony ludzi tworzą produkt, to że skala większa niż system Windows, nie przeraża mnie to na tyle by zacząć wierzyć w Boga. Wręcz przeciwnie, nie czuję się wcale mały, a odpowiedni do zadań jakie mogę wykonywać na Ziemi, uczestnicząc w tym wielkim projekcie o nazwie świadome życie.
Dlaczego więc odrzucamy komplikację jako coś normalnego. Skoro sami potrafimy ją tworzyć ! Tuż pod naszym nosem i w tej chwili każdy kto to czyta z niej korzysta !
A co ja akurat mogę w tej machinie uczynić ? Mogę jedynie przedstawiając swój pogląd, starać się przekonać innych by nie zasłaniali naturalności komplikacji kolejną wiarą tym razem w hologramy...
Dla mnie kolejnym krokiem ewolucji jest akceptacja a nie ucieczka w kolejne fikcje. Tym bardziej z 2012 wiążę spore nadzieje, tym niemniej odwrotne do większości
Bo im bardziej wydumane fantazje polegną tym bliżej do akceptacji.
