632 odpowiedzi w tym temacie

[Hologram]

MrOsamaful

No tak. Tyle że ciało się rozkłada, staje się materią nieorganiczną. Częścią większej całości, więc nadal istniejemy, więc nie tak jak przed urodzeniem. Jeśli chodzi o świadomość, fale mózgowe, wierzę że jest to tak jak przepływ prądu w np: komputerze. Jest to potencjał, potencjalny stan który może być. W pewnym momencie tracimy świadomość, ale cały czas jest potencjalna szansa że znów będziemy. Ktoś włączy komputer, uruchomi go, prąd znowu zacznie płynąć. Następuje błysk, wybuch, przemiana katalizowana przez DMT. A w tym momencie jesteśmy w innym, skomplikowanym wymiarze, stanie świadomości, naszą funkcję świadomego myślenia podtrzymuje jakiś rodzaj odzdziaływań kwantowych związanych z niezrozumiałymi dla fizyki prawami.

[denaturat]

myślę, że na pewno jest coś dalej. nie wiem co, ale jest.

raz miałam nawet całkiem ciekawy sen: podcięłam w nim sobie żyły i znalazłam się w dziwnej przestrzeni, pełnej ciepłych kolorów. było mi tam dobrze. na środku było wielkie jezioro. pojawiła się znajoma* postać (przypominająca człowieka, płci męskiej) która wyjaśniła mi, że mogę z nią iść dalej, albo zawrócić, ponieważ jeszcze nie umarłam i zależy to tylko ode mnie. wskazał mi jezioro. podeszłam i zobaczyłam przez nie moich bliskich płaczących nade mną wykrwawiającą się. i wróciłam.

był to jeden z dziwniejszych snów jakie miałam i trochę się różnił od tych, które miewam zazwyczaj.

*widuję tą postać w wyobraźni, snach od kilku lat, po prostu o niej myślę, czasami nawet sobie ucinamy pogawędki i wiem, że jest po prostu, nie wiem skąd się to wzięło i dlaczego, ale nie jest to dla mnie jakaś problematyczna kwestia i nigdy nie traktowałam tego jako czegoś paranormalnego - po prostu jest to coś między mną a tą postacią

[Dave1]

Temat śmierci powinien być bardzo ściśle powiązany z tematem narodzin - to tam należy szukać wielu odpowiedzi. Wielu z Was pewnie myśli że po śmierci nic nie ma - że jest się poza świadomością istnienia - że jest tak jak podczas snu, w którym nic Wam się nie śni.

W sumie jest też taka opcja, ale myślę że to byłoby zbyt proste - wszak przed naszymi narodzinami też to przeżywaliśmy (spekulując lekko), a jednak coś tchnęło nas do życia w tym organizmie którym władamy, o określonym czasie i w określonym miejscu na globie.

Pytaniem istotnym jest - co nas tchnęło do życia, dlaczego akurat w tym czasie, dlaczego akurat ten organizm (kiedy do wyboru były miliardy innych, w tym zwierzęcych). Dlaczego nie średniowiecze lub XIX wiek? Na te pytania nikt nigdy nie odpowie, nawet gdyby reinkarnacja faktycznie istniała to po prostu nie ma możliwości potwierdzenia tych rewelacji - pamięć człowieka bezpowrotnie przepada wraz ze śmiercią mózgu. Pytaniem istotnym jest również czy byłbym tym samym człowiekiem będąc "wcieleniem" w innym organizmie? Świadomość bym posiadał, ale miałbym fizycznie zbudowany inaczej mózg, inne cechy odziedziczone po rodzicach, inne środowisko i problemy - może nie miałbym nawet czasu rozmyślać nad tajemnicą istnienia. Po prostu byłbym kimś zupełnie innym, miałbym jednak możliwości kontroli ciała, możliwość zapiętywania i myślenia oraz odbierania bodźców zewnętrznych tak jak i teraz.
W zwiazku z powyższym tak naprawdę mogę być każdym z Was, mogę być każdym organizmem żywym na Ziemi. Właściwie egoistycznie byłoby gdybym to nazywał "ja" - niech będzie że to jesteś "Ty" albo "natura". Czy zatem będę miał kiedyś możliwość kontroli ciała innego organizmu? Moim zdaniem cały czas mam taką możliwość. Tylko nie mogę tego doświadczyć, bo cieleśnie jestem ograniczony do panowania tylko nad obecnym ciałem. Ale to tylko gdybanie, nigdy nie udowodnię że tak jest. Poza tym mam problem z tym aby dokładnie sprecyzować zagadnienie. Nie jestem w stanie podać zadnego innego przykłądu. Może jakaś mądrzejsza głowa podsunęłaby mi jakiś pomysł jak wyrazić w słowach to co chcę przekazać?


Natomiast co sie wydarzy po śmierci?
Moim zdaniem są dwie opcje:

a) rodzaj reinkarnacji, z tą różnicą że to już nie będe ja - tak jak wyżej napisałem - inne ciało, inny mózg, inne środowisko. To wszystko sprawi ze będe miał jedynie możliwość odbierania bodźców tak jak teraz, możliwość zapmiętywania i myślenia, możliwość kontroli ciała. Natomiast nie będę juz tą samą osobą, nie będe myślał w ten sposób jak obecnie.

b) ogólna teoria względności zakłada możliwość odbywania podróży w czasie. W związku z tym - jakby sie hipotetycznie cofnąć o kilka lat wstecz - to zobaczyć będzie można siebie i innych ludzi w przeszłości - będą tam normalnie funkcjonować niczym w innym wymiarze. Zatem nie wykluczam takiej możliwości, że po śmierci znów urodzę się w tej samym organizmie, w tym samym miejscu i czasie po czym przeżyję po raz nieskończony z kolei DOKŁADNIE to samo.

Użytkownik Dave1 edytował ten post 28.07.2012 - 12:08

[Lenticularis]

Biorąc pod uwage to co napisałeś nazwanie tematu "moja hipoteza" wprowadza w błąd bo może i napisałes swoimi słowami, ale takie hipotezy od dziesiątek a i setek lat już są.

[Dave1]

Biorąc pod uwage to co napisałeś nazwanie tematu "moja hipoteza" wprowadza w błąd bo może i napisałes swoimi słowami, ale takie hipotezy od dziesiątek a i setek lat już są.

Być może. W kazdym razie ja niestety nie natrafilem na nie. W każdym razie na pewno czymś się różnią. Jeżeli masz jakieś wiarygodne źródła to chętnie bym przeczytał.

Niech ten temat będzie raczej tematem który pozwoli nam zrozumieć cokolwiek jeśli chodzi o narodziny, egzystencję i śmierć. Wymiena opinii z innymi umysłami na ten temat może być ciekawa.

[Connor]

Pytaniem istotnym jest - co nas tchnęło do życia, dlaczego akurat w tym czasie, dlaczego akurat ten organizm (kiedy do wyboru były miliardy innych, w tym zwierzęcych). Dlaczego nie średniowiecze lub XIX wiek? Na te pytania nikt nigdy nie odpowie

Ja odpowiem. Dlaczego teraz? Bo tak Cię mama urodzila. Jakbyś urodzil się zwierzęciem to byś się zastanawial dlazczego akurat zwierzę a nie czlowiek. Takie rozumowanie jest bez sensu.

Użytkownik Ratohnhaké:ton edytował ten post 28.07.2012 - 13:03

[Po_prostu]

dlaczego akurat ten organizm (kiedy do wyboru były miliardy innych, w tym zwierzęcych)

Polecam wiersz Szymborskiej... nie pamiętam tytułu, chyba "Zdumienie" ;x -tam Szymborska zawarła swoje refleksje na ten temat

Jakbyś urodzil się zwierzęciem to byś się zastanawial dlazczego akurat zwierzę a nie czlowiek

No raczej nie zastanawiałby się nad tym będąc zwierzęciem

To raczej przypadek. Jesteś właśnie tym, kim jesteś- z przypadku.

Użytkownik Po_prostu edytował ten post 28.07.2012 - 13:21

[Connor]

No raczej nie zastanawiałby się nad tym będąc zwierzęciem

No to chyba oczywiste ale chcialem mu przekazać o co mi chodzi w jak najlepszy sposób. Może nie za najlepszy ale myślę, że zrozumie o co mi chodzilo.

[radzio]

A kto mi powie jak to jest z tą reinkarnacją? Skoro na swiecie jest coraz wiecej ludzi, to musi znaczyć że dusz tez przybywa. Więc jesli reinkarnacja istnieje to ktos gdzies je tworzy, ale kto? Skoro chrzescijaństwo tego nie uznaje, to czy istenie Boga i reinkarnacji wykluczają sie nawzajem? O ile sie nie myle to do ktoregoś roku reinkarnacja byla uznawana przez Kosciol.

[Dave1]

Dusza nie istnieje.

[Wszystko]

Najpierw w tekście napisał, że jest możliwa opcja reinkarnacji, a potem w kolejnym poście, że dusza nie istnieje.
Nieźle. Przemyśli jeszcze raz swoje poglądy a potem wróć.

[Dave1]

Dusza jest niematerialnym bytem (a żeby było śmieszniej ów byt posiada świadomość według Chrześcijaństwa) poza ciałem i istnienie czegoś takiego wykluczam, natomiast dopuszczam możliwość występowania reinkarancji ale bez świadomego pobytu poza światem materialnym w międzyczasie.

Użytkownik Dave1 edytował ten post 29.07.2012 - 11:52