632 odpowiedzi w tym temacie

[OOBE]

Nemida.

Wyobraź sobie że patrzysz na lustro Wody. Z zewnątrz woda wygląda, jakby była zypełnie niezależna, poruszana mechanicznie cząstkami powietrza, wprawiana w ruch przez przypadkowe siły. Na poziomie makroskopowy, czyli poziomie "zewnętznym" łatwo opisać prawa rządzące tą wodą, można przewidzieć jej ruch, zbadać jej jakość, gęstość itd. Lecz, kiedy zaglądamy coraz głębiej w prawa natury, atomy, protony, elektrony, kwarki, leptony, struny i być może jszcze głębiej, to możemy zadawać pytanie, jak bardzo dalece nieskończona jest zależność midzy cząstką H2O a superstruną czy czymś co ją tworzy jeszcze niżej (nikt tego nie wiem, nie ma żadnych naukowych dowodów). A teraz odnieś swoje spostrzeżenia wobec umysłu, świadomości, mechanicznej - a jakże. Jeśli woda, "martwa materia"wykazuje nieskończenie wielki potencjał w skali submolekularnej, i jej mechaniczna natura jest tak skomplikowna, to jakiż naukowiec może obalić np: OOBE. Jeśli OOBE jest jak woda - z zewnątrz jest tylko zbiorem praw chemiczni-biologiczno-fizycznych, zaś w swej głębi, po drugiej stronie lustra, wizje te mogą mieć znaczenie symboliczne dla naszego doświadczenia, a są oparte na prawach fizyki. Tak jak książka na stole, woda w szklance, to wszystko nadaje temu kształt, tak prawa chemiczno-fizyczno-biologiczn nadają kształt doświadczeniu symbolicznemu. Wszystko chce wykazać że po śmierci nie ma nic bo umysł nie jest opart już o prawa B-CH-F. Ale głębia natury i symbolika doświadczenia, wykształtowna też na bazie ewolucji biologicznej, może istnieć w nieskończoności.

Użytkownik OOBE edytował ten post 10.11.2012 - 01:56

[Neck]

ja tez myślę, że NIC, gdy śpimy, nie wiemy co się dzieje, po prostu śpimy. czasami mamy wrażenie, że minęło parę minut, a to już budzik dzwoni. myślę, że smierć to takie spanie, którego nigdy nieb będzimy mieli dość, więcw sumie coś przyjemnego...

[ServusSnajper]

Namida, nie wierz we wszystko co napisza Ci w książkach.

Nie jest tak, że we wszystko wierzę. Skłaniam się ku temu, że jest to prawdziwe, bo wyjaśniono to naukowo i przeprowadzono badania i eksperymenty. Tak na 100 procent nie można wiedzieć, ale jednak zawsze coś się wydaje bardziej, a co innego mniej prawdopodobne w zależności, kto poda bardziej szczegółowe i przekonywujące argumenty.

[żaba]

jak już wielokrotnie mówiłem - wg mnie DMT jest kluczem i jest najbliższa śmierci. jeżeli chcemy poznać śmierć, trzeba poznać dobrze DMT. to jest temat rzeka, więc nie bd pisał więcej - ale po śmierci może być zupełnie coś czego się żaden z nas nie spodziewa, a to wszystko funkcjonuje na wielu skomplikowanych płaszczyznach o których dowiedzieć się nie sposób będąc człowiekiem (no chyba, że zaufają dmt..)

[Dave1]

Temat był juz omawiany
Zapraszam:

http://www.paranorma...__1#entry511658

[Staniq]

up@
Masz rację.

http://www.paranorma...-czy-go-nie-ma/

Nie byłeś pierwszy.

[Connor]

Połączyłem te dwa tematy wyżej wymienione do tego.

[Grazioso]

Te relacje mogą być dla Was śmieszne, głupie itp. Ja podchodzę do tego z mieszanymi uczuciami. Prawdą jest, że będę sceptyczny, jeżeli tego sam nie przeżyję.

Ja przezylem smierc kliniczna dwukrotnie w odstepie kilku dni. Rozwalilem sie na moto i potem tak ledwo-ledwo bylo ze mna. Nie doswiadczylem zadnego opuszczania ciala ani niczego takiego, ale jak sie ocknalem po pierwszej reanimacji w karetce, to rzeczywiscie czulem powrot z czegos bardzo przyjaznego i cieplego, tak ze pozniej juz majac pelna swiadomosc tego, co sie stalo, wiedzialem, ze ciezko i trudno jest wrocic do zycia. Bylem tym na tyle wystraszony, ze przy nastepnej zapasci bylem na tyle skoncentrowany na tym, ze chce ponowie wrocic a nie umrzec, ze jak sie ponownie obudzilem, to juz niczego przyjemnego nie odczuwalem z okresu kiedy bylem nieprzytomny. Lekarze mi powiedzieli potem, ze drugi raz bylem w stanie smierci klinicznej i ze nie przypuszczali, ze przezyje. Wiem ze to dziwnie brzmi, ze mozna sie skoncentrowac na tym zeby nie umrzec, ale tak wlasnie bylo. Po pierwszej reanimacji na okraglo myslalem tylko o tym, ze jak ponownie nie dam rady, to mam tylko walczyc i sie nie poddawac i sie udalo. Ale zadnego opuszczania ciala i widzenia siebie z gory nie doswiadczylem. Ale po tym wszystkim juz nie boje sie smierci. Wydaje mi sie, ze jest bezbolesna i przyjemna wiec jak przyjdzie na mnie czas, no to przyjdzie i tyle.

[Staniq]

Up@
Takie właśnie mam zdanie na temat śmierci klinicznej. Ciągle uważam, że cale to oglądanie siebie itd, to są projekcje mózgu, takie jak sny.

[żaba]

tylko, że ludzie też potrafili dokładnie opisać osoby, to co się działo podczas zabiegu, rzeczy których nie widzieli wcześniej i nie mogli zobaczyć podczas itd.

[Staniq]

up@
To właśnie powoduje, że mnie to interesuje. Gdyby wszystko było spójne od początku do końca, to prawdopodobnie nie było by tego tematu.

[Aidil]

Up@
Takie właśnie mam zdanie na temat śmierci klinicznej. Ciągle uważam, że cale to oglądanie siebie itd, to są projekcje mózgu, takie jak sny.

i

up@
To właśnie powoduje, że mnie to interesuje. Gdyby wszystko było spójne od początku do końca, to prawdopodobnie nie było by tego tematu.

Mało powiedziane nie spójne.  Te dwie sytuacje wręcz się wykluczają.  Projekcją trudno nazwać to co się widzi.

Użytkownik Aidil edytował ten post 14.11.2012 - 13:10

[Staniq]

i

- no i?

[Aidil]

i

- no i?

Szybki jesteś ^^,

[Staniq]

Aidil @
Sny też się "widzi", a potem potrafi opowiedzieć je ze szczegółami. Dlatego ta analogia.
Czy człowiek w stanie śmierci klinicznej zawsze leży z otwartymi oczami?

Użytkownik Staniq edytował ten post 14.11.2012 - 13:15