1208 replies to this topic

[Aquila]

Z tego co wiem badania naukowe nie stwierdziły "zwiększonej szansy 'zostania' homoseksualistą w przyszłości" w przypadku dzieci wychowywanych przez pary homoseksualne. Wykazały, że dzieci takie nie różnią się niczym od dzieci wychowanych w tradycyjnych rodzinach - no, może poza zwiększoną tolerancją dla osób o odmiennej orientacji seksualnej. 

[Mortalis]

Jakie badania? Przy obecnej propagandzie nie zdziwiłbym się gdyby te badania były finansowane przez zwolenników lbg.. Z nastawieniem na konkretny wynik.

 

Jestem zdecydowanym przeciwnikiem adopcji. Nie mam nic do homoseksualistów, nie interesuje mnie kto z kim jest,  ale adopcja zdecydowanie odpada. 

Użytkownik Mortalis edytował ten post 05.05.2016 - 21:33

[Panjuzek]

Z tego co wiem badania naukowe nie stwierdziły "zwiększonej szansy 'zostania' homoseksualistą w przyszłości" w przypadku dzieci wychowywanych przez pary homoseksualne. Wykazały, że dzieci takie nie różnią się niczym od dzieci wychowanych w tradycyjnych rodzinach - no, może poza zwiększoną tolerancją dla osób o odmiennej orientacji seksualnej. 

 

 Problem z tymi badaniami polega na tym, iż przeprowadzane są na małej próbie, i z reguły wynik jest założony na początku badań.  W innym wypadku trudno jest uzyskać granty na takie badania.

 Ale sę też badania wykazujące negatywny efekty wychowywania dzieci przez pary homo:

 

 

W 2012 roku prof. Mark Regnerus przeprowadził badania „Nowe badania struktury rodziny”. Dzieci wychowane przez pary homoseksualne miały znacznie gorsze wyniki w 25 spośród 45 punktów branych pod uwagę w czasie badań.
# Dzieci par homoseksualnych m.in. o wiele częściej (w porównaniu z tymi mającymi matkę i ojca) mają kłopoty z prawem, częściej palą marihuanę i częściej myślały o samobójstwie w poprzednim roku; jest wśród nich ponad 3 razy więcej bezrobotnych niż wśród tych, które miały rodziny normalne, czyli matkę i ojca; prawie 4 razy więcej wychowanków par homoseksualnych korzysta z pomocy społecznej.
# Kolejna zatrważająca statystyka dotyczy sytuacji, kiedy osoby w pewnym momencie zostały zmuszone do seksu wbrew ich woli. Dotyczy to 31 proc. tych wychowanych przez matkę lesbijkę, 25 proc. przez ojca geja i 8 proc. z pełnych rodzin biologicznych. 6
Te wyniki nie spodobały się homoaktywistom i po ich naciskach, badania zostały dokładnie sprawdzone przez władze uczelni na której Regnerus pracuje. Szybko okazało się, że zostały one prawidłowo przeprowadzone i nie można mieć do nich żadnych zarzutów (link).

http://www.stowarzys...-06Regnerus.pdf

 

 I jeszcze taki przykład z życia. Chodzi o Pasztunów. Gdzie młodzi chłopcy sypiają ze swoimi starszymi opiekunami, a gdy sami dorosną robią to z następnymi młodymi chłopcami. Ciekawe czemu tęczowe badania nie wspominają o tej niewielkiej populacji, gdzie homoseksualizm i pedofilia, usankcjonowane są tradycją i wierzeniami.

[Daniel.]

Topielica co temat to rozwala system. Najpierw uważa, że nie powinno się pomagać ludziom zdesperowanym, którzy chcą się zabić, a teraz napisała, że może i homo jest chorobą, ale to nie ważne, a oni i tak powinni adoptować dzieci.

A potem takie dziecko wpadnie w depresje zniszczone tym chorym widokiem i będzie chciało się zabić, a Topielica powie "a to idź się zabij", bo ratowanie samobójców to głupota. Nieźle jak na rocznik 89.

[Zaciekawiony]

Badania Regenerusa były omawiane w tym temacie jakieś 20 i 30 stron temu. W dużym skrócie - zbyt małe grupy badane, zły dobór grup, złe porównania.

[Panjuzek]

up@

 dokładnie takie same zarzuty można skierować do strony przeciwnej.

 

 Badań potwierdzających to zjawisko jest więcej

 

Niewiele odkryć w zakresie nauk społecznych zostało równie definitywnie udowodnione, jak fakt, że dzieci najlepiej rozwijają się wychowywane przez własnych rodziców – matkę i ojca, pozostających w związku małżeńskim. Niezależna grupa badawcza  Child Trends podsumowała dowody w następujący sposób:
„Badania przejrzyście udowadniają, że struktura rodziny wpływa na dzieci, a struktura rodzinna, która jest najbardziej pomocna to rodzina której podstawą jest dwoje biologicznych rodziców pozostających w nisko-konfliktowym związku małżeńskim.” (1)

Homoseksualni aktywiści utrzymują, że obecność zarówno matki jak i ojca nie jest istotna, ważne jest by mieć dwóch kochających rodziców. Jednak nauki społecznie po prostu nie potwierdzają tego roszczenia. Dla przykładu: dr Kyle Pruett z Yale Medical School w swojej książce Fatherneed wykazał, że ojcowie wnoszą w rodzicielstwo elementy, których nie są w stanie dostarczyć matki (2). Z drugiej strony dr Brenda Hunter udokumentowała wyjątkowy wkład matek w swej książce The Power of Mother Love. (3)

Prawda jest taka, że większość badań nad „homoseksualnym rodzicielstwem” jest skażona poważnymi problemami metodologicznymi (4). Jednak nawet pro-homoseksualni socjologowie Judith Stacey i Timothy Biblarz donoszą, że dane źródłowe z kluczowych badań wykazują, że twierdzenie o „braku różnic” jest fałszywe.

W przeglądzie badań (dotyczących głównie lesbijek), opisanym w artykule publikowanym w  American Sociological Review  z 2001 stwierdzili, że:

    dzieci lesbijek mają silniejszą skłonność do zachowań niezgodnych z tradycyjnymi normami ról płciowych;

    dzieci lesbijek częściej angażują się w zachowania homoseksualne;

    córki lesbijek są bardziej „skłonne do przygód seksualnych a mniej do zachowania seksualnej czystości”;

    „współ-rodzicielskie” związki lesbijskie rozpadają się częściej niż małżeństwa heteroseksualne. (5)

Badanie z 1996 r, przeprowadzone przez australijskiego socjologa porównałodzieci wychowywane przez heteroseksualne pary małżeńskie, heteroseksualne konkubinaty i konkubinaty homoseksualne. Odkrył on, że dzieci z heteroseksualnych małżeństw rozwijały się najlepiej, a dzieci z par homoseksualnych najgorzej w 9 z 13 kategorii rozwojowych mierzących zarówno umiejętności akademickie jak i społeczne (6).

Bezsporna wyższość (jeśli chodzi o wpływ na rozwój dzieci) heteroseksualnych małżeństw złożonych z biologicznej matki i biologicznego ojca dzieci ; ograniczone lecz wiele mówiące badania nad dziećmi wychowywanymi przez pary homoseksualne; nieodłącznie towarzyszące homoseksualnym relacjom zagrożenia zdrowia fizycznego i psychicznego (patrz mit 5 i 6) oraz dysfunkcjonalne zachowania (patrz mit 8 i 10) – kombinacja wszystkich tych czynników sugeruje, że powinniśmy być wręcz przesadnie ostrożni rozważając celowe umieszczanie dzieci pod opieką homoseksualistów, niezależnie czy w ramach rodziny zastępczej, adopcji czy wykorzystania technologii sztucznego wspomagania rozrodu.

(1) Kristin Anderson Moore, et al., 2002. “Marriage from a Child’s Perspective: How Does Family Structure Affect Children and What Can We Do About It?”, Child Trends Research Brief  (Washington, D.C.: Child Trends) (June): 1
(2) Kyle D. Pruett, Fatherneed: Why Father Care is as Es­sential as Mother Care for Your Child (New York: The Free Press, 2000).
(3) Brenda Hunter, The Power of Mother Love: Trans­forming Both Mother and Child (Colorado Springs: Waterbrook Press, 1997).
(4) Robert Lerner and Althea K. Nagai, No Basis: What the Studies Don’t Tell Us About Same Sex Parenting (Washington: Ethics and Public Policy Center, 2001).
(5) Judith Stacey and Timothy J. Biblarz, “(How) Does the Sexual Orientation of Parents Matter,” American Sociological Review 66 (2001), s. 159-83.
(6) Sotirios Sarantakos, “Children in three contexts: Family, education and social development,” Children Australia 21, No. 3 (1996): 23-31.

http://www.homoseksu...-nich-szkodliwe

Użytkownik Panjuzek edytował ten post 05.05.2016 - 23:02

[Topielica]

Moim zdaniem adopcja przez pary homoseksualne to kwestia czasu.

Co do teraźniejszości- jeśli para homoseksualna chce mieć dzieci- to je ma.Lesbijki mają łatwiej- wiadomo. Facet zawsze może znaleźć surogatkę. 

Co do gejów- to wątpie ,żeby wielu chciało wychowywać dzieci, bo preferują w większości się nie wiązać w żaden sposób.

Poza tym jestem ciekawa ilu z was tak naprawdę poznała jakąś parę homoseksualną

 

Topielica co temat to rozwala system. Najpierw uważa, że nie powinno się pomagać ludziom zdesperowanym, którzy chcą się zabić, a teraz napisała, że może i homo jest chorobą, ale to nie ważne, a oni i tak powinni adoptować dzieci.

A potem takie dziecko wpadnie w depresje zniszczone tym chorym widokiem i będzie chciało się zabić, a Topielica powie "a to idź się zabij", bo ratowanie samobójców to głupota. Nieźle jak na rocznik 89.

Pozdrawiam;p Nie przeinaczaj moich słów;p Już mi się nie chce tego sprostowywać. 

[Daniel.]

Moim zdaniem adopcja przez pary homoseksualne to kwestia czasu.

Sprecyzuj jakie państwo masz na myśli, bo chyba nie Polskę?

[Topielica]

 

Moim zdaniem adopcja przez pary homoseksualne to kwestia czasu.

Sprecyzuj jakie państwo masz na myśli, bo chyba nie Polskę?

 

Strzelam ,że w Polsce pary homoseksualne będą mogły wziąć ślub tak za 10-15 lat a adoptować dzieci za 25-30;D 

[D.B. Cooper]

Strzelam ,że w Polsce pary homoseksualne będą mogły wziąć ślub tak za 10-15 lat a adoptować dzieci za 25-30;D

... strzelaj dalej.

Użytkownik D.B. Cooper edytował ten post 06.05.2016 - 17:09

[Staniq]

 

Strzelam ,że w Polsce pary homoseksualne będą mogły wziąć ślub tak za 10-15 lat a adoptować dzieci za 25-30;D

... strzelaj dalej.

Dalej nie....tam już Wieki Ciemne będą.

[Zaciekawiony]

Nie każdy homo to "pedzio".