52 odpowiedzi w tym temacie

[Aeni]

A po co ma się ujawniać, nie ma takiej potrzeby. Poza tym jeśli ktoś zna dobrze mentalność ludzi to wie, że dla większości coś co jest dziwne, inne jest jednocześnie obce i wrogie.
Im nie potrzeba medialnego rozgłosu i poklasku, bo to co do nich należy nie jest widowiskowe. To nie cyrk.
Ich inność ujawniona stanowiła by dla nich zagrożenie ze strony tzw. społeczeństwa na rzecz którego w rzeczywistości służą. Niestety niewielu jest takich, którzy są w stanie zrozumieć i zaakceptować.
Za to tłumy takich, którzy chwycili by za kamień...
Społeczeństwo jeszcze nie dojrzało, a ci którzy są na tyle świadomi żeby zrozumieć należą do mniejszości...

[Oxidosis]

Witam, przeczytałem cały artykuł i myśle, że jest to coś naprawdę dziwnego. Na pewno istnieją tacy osobnicy, ja też czasami czułem się, że jestem dzieckiem indygo. Także posiadam niebieskie oczy, czuję się lepszy od innych chociaż tego nie wygłaszam, a najbardziej zastanawia mnie jedna rzecz. Jakim cudem pamiętam, jak byłem w macicy mojej matki? Jestem bliżniakiem, więc posiadam dziwne zdolności, że jak śnie o czymś, to dokładnie dzieje się to na następny dzień, ta sama sytuacja co pojawiła się u mnie we śnie. Pamiętam, jak byłem w macicy i jak ruszałem nóżkami. Jest to dla mnie dziwne, ale co tam i tak nie uwierzycie. Chociaż jestem prawie pewien, że takowym dzieckiem nie jestem.

Pozdrawiam!

[J.T Yorke]

O tak znam parę ludzi z tego forum które są indygo i mają misje... na wkręcać ludziom że mają dar... -.-
Uważam że to jest nic innego jak wkręt i do póki nie poznam żadnego indygo który będzie w stanie mi zaprezentować swoje niesamowite zdolności będę uważał że oni nie istnieją. Równie dobrze ja bym mógł wy myśleć jakąś bajkę że np. jestem dzieckiem Ulumundgigeyo i mam misję zjeść koty a cechą szczególną dzieci Ulumundgigeyo jest strasznie wybujała wyobraźnia i apetyt na koty. I nagle wszyscy by pisali "kurcze jestem dzieckiem Ulumundgigeyo spożyłem kota mojego kolegi"

[rain man]

W sumie niewiem czy jestem takim dzieckiem, chyba prędzej pasuję do opisu dzieci neostrady:(, ale nie zazdroszczę dzieciakom ktorych rodzice są przeświadczeni o ich wyjątkowości, opiekunowie tych "dzieci indygo" zapewne osłaniają je przed światem, przed wszystkimi zagrożeniami które mogą zakłócić rozwój tych "cudownych" dzieci, to sprawia że wiele z tych dzieci o których się tyle pisze nie będzie sobie umiało poradzić w normalnym życiu:(

[Aeni]

Niebieskie oczy? A to dobre...
Błękitna jest jedynie aura (pole energetyczne posiadane przez wszystkie istoty żywe w tym również rośliny). Ludzie Indygo pochodzą z wielu ras, to nie Aryjczycy!!!!!!!
Indygo nie mają pamięci poprzednich wcieleń to bzdura, tak samo jak ich rzekome zdolności super paranormalne.
Ich umiejętności są naturalne dla każdego człowieka tyle, że uaktywnione że się tak wyrażę.
Nietypowe zachowanie w dzieciństwie nie jest wyznacznikiem tego, że dziecko jest "indygo". Tak samo jak pewne zdolności. To czy dany człowiek jest Indygo jest w stanie stwierdzić tylko drugi Indygo. Ludzie przekonani, że ich dziecko jest Indygo i "wychowujące" je w jakiś specjalny sposób robią mu tylko krzywdę, niszczą psychikę na podstawie tego, że ktoś założył, że to "takie wrażliwe istoty". Guzik prawda, wrażliwe tylko na emocje i silne oddziaływania psi, ale nie kruche. W ich misji potrzebna jest siła tak charakteru jak i fizyczna dlatego jak wyżej wspomniałam mogą w dzieciństwie sprawiać opiekunom pewne problemy wychowawcze.
Nie wciągajmy w to mesjanizmu.

[Jakob]

Imponujące... Ciekawe kto z Was potrafi ujrzeć ludzką aurę?

[Paleoantropolog]

Nikt Ale za to jest wielu specjalistów od wciskania bzdur

[Kocica]

Dzieci indygo i kryształowe to takie fajne nazwy dla wyjątkowych dzieci rodem z New-age. Problem w tym, że opisy, jak takie dzieci rozpoznać jest tak opisany, że pasuje do większości dzieci. W dodatku rodzice mają w zwyczaju przypisywanie swoim pociechom szczególne zdolności, talenty, inteligencję itp (normalne). Dlatego szczerze nie wierzę w tego typu bzdury.
Każdy człowiek jest na swój sposób wyjątkowy i unikalny. Żal mi jest tych dzieci, które rosną w przeświadczeniu o tym, że mają jakąś nadprzyrodzoną moc i są kimś lepszym od innych dzieci ze swojego podwórka. W taki sposób, robi się dzieciom krzywdę.