Witam wszystkich forumowiczów. Na ten temat natknąłem się całkiem przypadkowo, i zaciekawił mnie do tego stopnia, że postanowiłem zarejestrować konto by móć zabrać głos w dyskusji. Zaznaczam na wstępnie, że wszelkie stwierdzenia zawarte w tym poście są tylko moimi własnymi przypuszczeniami. Zatem do rzeczy.
1. Postęp cywilizacyjny.
Człowiek, jako istota rozumna na przestrzeni wielu setek czy tysięcy lat rozwijał swoją świadomość w różnym tempie. I tak, póki ktoś przez czysty przypadek nie wykonał koła w kształcie okręgu uważał, że lepszego niż kwadratowe zrobić się nie da. Podobnie jak w przypadku wykorzystania ognia do upieczenia upolowanej zwierzyny... gdyby nie przypadek w postaci uderzenia pioruna w zwierze, tamci ludzie nadal by jedli mięso surowe. Potrzebowano także narzędzi do polowań. Wynalezione koło, zaczęto następnie przerabiać i mocować do dzid, dzięki czemu rzucona dzida nie mogła już swobodnie wylecieć z ciała upolowanego zwierzęcia. Cały czas następowała ewolucja uwzględniająca zdobyte wcześniej umiejętności i wiedzę. Ludzie z czasów "kwadratowych kół" mieli tą świadomość, że tak jest poprawnie. Jak kolwiek by tego nie nie określić, tak uważali to za coś poprawnego; uważali tak bo nie znali pojęcią okręgu. Na swój jednak sposób nastąpiła u nich myśleniowa rewolucja. Patrząc na nich przez pryzmat czasu można wysunąć stwierdzenie - notabene trafne zresztą, że byli to ludzie zacofani. Oczywiście o samych sobie nie mogli tego powiedzieć, ich standard życia, wymogi, pasje, były adekwatne co do osiągnięć. I tak jak my dzisiaj mówimy o nich "prymitywni" tak za taką samą ilość czasu następni ludzie (o ile przetrwają) powiedzą o nas to samo.
Postęp, niezależnie czego on dotyczy zawsze opiera się na zdobytej wiedzy i umiejętnościach. Szybkość postępu natomiast wynika prędkości przekazywania i dostępności owej wiedzy, a także ilości ludzi potrafiących tą wiedzę umiejętnie wykorzystać. Na przestrzeni wielu lat, świadomość otaczającej rzeczywistości wzrastała/wzrasta wraz z postępem cywilizacyjnym.
2. Homo Sapiens
Gdyby jeszcze w roku 14xx ktoś rzucił publicznie stwierdzenie, że to Ziemia obiega słońce, a nie słońce Ziemię, uznany by był za szaleńca, tudzież durnia tak jak dzisiaj Ci wszyscy, którzy publicznie twierdzą, że coś takiego jak UFO istnieje. Sięgając pamięcią do czasów jeszcze odleglejszych, warto w gwoli przypomnienia nadmienić, iż niegdyś myślano, że Ziemia nie jest kulą tylko płaską powierzchnią. Zapisana zapewne gdzieś w naszych genach, cecha do szukania odpowiedzi na podstawowe pytania ludzkości powoduje, że jesteśmy istotami odkrywczymi. Z drugiej jednak strony, nasz potencjał umysłowy wynika z autoświadomości otaczającej nas rzeczywistości. Oznacza to jednocześnie, że jeśli nasza świadomość świata jest mała (kwadratowe koła) to i nasza produktywność wynikająca z posiadanej wiedzy także. Te dwa etapy spotykamy na codzień. Najpierw poznajesz wiedzę danego np. zawodu, a dopiero później przystępujesz do wykoania tego, o czym była mowa w teorii. Odbywa się to z pokolenia na pokolenie. Każde pokolenie korzysta ze spuścizny poprzedniego pokolenia, i wzbogacając je o swoje własne, zostawia następnemu pokoleniu.
W każdym pokoleniu istnieje pewna granica, której dotknięcie, czy też próba jej przekroczenia powoduje niebezpieczeństwo narażenia się na publiczne ośmieszenie, wytykanie palcami itp. Teorie dotyczące kulistej planety zamiast płaskiej, czy też tego, że Ziemia obiega słońce, a nie słońce Ziemie; były także czymś takim. To całkowicie naturalne, że ciężko nam jest dopuścić do własnej świadomości coś bardzo abstrakcyjnego. Abstrakcyjność to kolejna kwestia, która wynika ze świadomości. Skoro nasza świadomość otaczającego świata jest taka, że postęp technologiczny rozwija się szalenie szybko, to jednocześnie łatwiej uznamy za całkiem możliwą sytuację stworzenia sztucznej inteligencji. Wracając teraz do pkt. 1 można wyrażnie zauważyć gigantyczny skok w naszej świadomości. Zmieniliśmy nas samych, jak i to co nas otacza. Na przestrzeni tego całego okresu, jaki dzieli nas od tych prymitywnych ludzi, zwiększyliśmy poprzez naszą świadomość ilość wykorzystywanego umysłu. Oczywiście pociąga to za sobą też negatywne konsekwencje. Poprzez materializm, dobra materialne które posiadamy, posiadaną wiedzę czyniącą mądrych i mądrzejszych; zrobiliśmy się niczym hieny, chcemy się nawzajem pożreć, jeden drugiego chce doobić, wykpić. Wydaje mi się, że nasz gatunek osiągnał pod względem technologicznym chyba wszystko to na co mógł pozwolić nasz umysł. Mamy samochody, komputery, leki, telefony, robotykę, bomby jądrowe... Myślę, że o ile uważam doskonalenie znanych nam dotąd technologii za pewnik, to nie przypuszczam by na przestrzeni kilkudziesięciu lat powstało coś zupełnie nowego. Mam na myśli np. coś takiego jak telefon, samochód itp. Moim zdaniem osiągnieta została granica naszej (obecnej) twórczości.
3. Mentalność
Wszyscy pamiętamy datę 21.12.2012. Przeszliśmy do ery wodnika. Z informacji jakie można było znależć wynikało jasno, że era wodnika będzie jakgdyby czasem doskonalenia duchowości, krokiem ku wyższej świadomości. Niemniej jednak, przedewszystkim powtarzało się jak mantrę, że kalendarz owych Majów kończy się na tym dniu. No i skoro nie ma następnego dnia, to mamy koniec świata... Takie oto właśnie nastawienie wskazuje, że mentalność zdecydowanej większości ludzi opiera się dzisiaj o to, o czym się mówi w światowych mediach. Jeżeli coś się mówi w dzienniku to znaczy, że to prawda, jeżeli ten sam dziennik coś zdementuje, to znaczy ze to kłamstwo. To tak jak z naszym prawem, kiedy jakiś narkotyk byłby zalegalizowany to osoby odurzające się nim, nie postrzegano by jako tych z marginesu, a przynajmiej tak by podchodziła do tego znaczna część ludzi. Nie uznawano by tego jako coś "nieczystego" Inaczej mówiąc, zdecydowana większość ludzi określa normę i poprawność postępowania, w skutek tego co im się odgórnie narzuca. Podlegają często manipulacjom, sami nie zdawając sobie najczęściej sprawy, w którym momencie są manipulowani. Ich widzenie świata wynika z tego co obejrzą w TV, przeczytają w brukowcu, czy też usłyszą od znajomych. Są to tym samym ludzie, którzy mają mocno zawężone horyzonty, zamknięte umysły. O ile jak wspomniałem w pkt.2 nie przewiduje jakiś nowych produktów technologicznych, o tyle z uwagi na pewne fenomeny już występujące, przewiduję rewolucję w świadomości ludzkiej.
No dobrze, ale zapyta ktoś, czy to w ogóle na temat wątku jest... jak najbardziej.
Przyjęło się twierdzić, że jak dotąd nie znaleziono form życia pozaziemskiego. Oczywiście poszukujemy, ale nie wiem czy ma to sens twierdzić, że jesteśmy sami skoro owe żywe istoty nas odwiedzają ? Są na to materiały wideo, zdjęcia, naoczni świadkowie, a światowe media i świat naukowy stoją murem, że jak dotąd nie doszukano się inteligentnych form życia w kosmosie (...) Więc skoro przeczymy istnieniu tego co nam się ukazuje na całym świecie, skoro taimy prawdę chowając w podziemiach statki obcych z ew. katastrof, skoro nie podajemy do publicznej wiadomości faktu istnienia UFO; to się pytam po jakiego grzyba ( i czego) my tak właściwie szukamy, skoro i tak niczego nie chcemy zaakceptować ? Ich rozwój w stosunku do naszego jest tak przewyższający, jak nasz rozwój do tych wspomnianych prymitywnych ludzi. Póki nasza świadomość nie zaakceptuje fenomenu UFO i nie zrobi kroku w przód, nigdy żadnej cywilizacji nie będziemy w stanie przyjąć za zaistniałą. Bo życie jakie tu znamy samo w sobie jest szczególne, kształtowane na przestrzeni tysięcy czy milionów lat. My wyglądamy w ten sposób, obce cywilizacje mogą (i sądze że będą) wyglądać diametralnie inaczej. Mogę przypuszczać, że boimy się tego czego szukamy, więc po co szukamy skoro się boimy ? To ta nasza mentalność.
Moje zdanie jest takie, że kręgi zbożowe są w pewnym rodzaju hieroglifem, stosowanym niegdyś przez nas do zapisu informacji. Obce cywilizacje pozostawiają nam informacje być może o nich samych, o układach gwiezdnych, ukazują plany ich miast itp. Ciemnogród jaki u nas na planecie panuje powoduje, że nie potrafimy rozwiązać sami ze sobą spraw, a co dopiero wyciągać rękę do gwiazd, i poszukiwać innych cywilizacji. By nawiązać taki kontakt trzeba osiągnąć pewien pułap świadomości, porzucić stereotypy jakimi karmią nas media. Trzeba się zjednoczyć i określić formy relacji, trzeba opatentować sposób komunikacji pomiędzy naszymi cywilizacjami. Zdaje sobie sprawę, że wg. zdecydowanej większości ludzi brzmi to jak science-fiction, ale by myśleć o szukaniu życia na innych planetach, po primo należy odpowiedzieć sobie na pytanie, czy ludzkość jest mentalnie gotowa do takiego poznania. Wydaje mi się że jednak nie, skoro odrzuca wszelkie argumenty wskazujące, że sami nie jesteśmy. Może ludzie po prostu szukają swojego identycznego odpowiednika ? Tak samo próżnego i zakłamanego. Ludzkość podjęła się na wyrost czegoś, czego na tą chwilę nie może jeszcze zrozumieć. Czasem się zastanawiam, po co w ogóle ludzkość szuka inteligentnych form życia pozaziemskiego.
Dodano: 31-01-2013
Oceniając jednak to w sposób chłody zauważam, że obce cywilizacje nas odwiedzające zdawają sobie sprawę z naszego stanu świadomości. Całkiem możliwe, że wtedy kiedy stąpali po naszej planecie ludzie prymitywni, do takich odwiedzin ze strony obcych nie dochodziło. Nie dochodziło bo ich wówczas wiedza otaczającego świata, jak i również praw fizyki powodowała tak właściwie żadną świadomość. Jednakże, postęp jaki zrobiliśmy pozwala nam spojrzeć na inne galaktyki, mamy odrzutowce, latamy w kosmos, rozumiemy dlaczego puszczony przedmiot spada na ziemię i dlaczego planety nie odlecą od gwiazdy dalej niż określony dystans. Wydaje mi się, że ze względu właśnie na nasz obecny stan świadomości obce cywilizacje po małym kroczku, ale permanentnie do przodu chcą nas z nimi oswoić. Te wszystkie czynniki miały także miejsce wtedy, kiedy żyli ludzie prymitywni. W żadne UFO wierzyć nie trzeba, to nie kwestia wiary, a wiedzy, że sami nie jesteśmy.
Użytkownik michal28 edytował ten post 31.01.2013 - 14:21
![;]](https://www.paranormalne.pl/public/style_emoticons/default/smile5.gif)
