Lynx
> " Ta Twoja krytyka to właśnie interpretacja w oparciu o brak fachowej wiedzy, o której pisałem wcześniej. W połączeniu z brakiem chęci poznania okoliczności i sposobów wykonywania zdjęć daje ona u Ciebie niepowtarzalny urok, zwłaszcza że marginalizujesz swój brak zrozumienia omawianych zagadnień jednocześnie doszukując się spisku u samego źródła zdjęć."
- Po przejrzeniu polecanych przez Ciebie klipów -na razie z misji Apollo 11- upewniłem się co do tego,że ten "niepowtarzalny urok" jest bardziej Twoim niż moim dziełem.
Pamiętasz zapewne rozmowę na temat "cienia" na kasku i górnej płaszczyżnie plecaka astronauty - mimo nie najlepszej jakości tych filmów łatwo można było zauważyć że owe "cienie" są ciemniejszymi powierzchniami a właściwie to na kasku tego astronauty była zwykła plama bardzo dobrze widoczna w pełnym-górnym świetle jak również po nachyleniu sie postaci do strefy cienia.
Jeśli te klipy oglądałeś to znaczy że podczas dyskusji na ten temat to jednak chciałeś wyprowadzić mnie w pole.
Ciekawe czy w tłumaczeniu tego faktu również pomocą będzie ziemska wiedza fotograficzna?
> " Czytając mojego poprzedniego posta chyba przeoczyłeś akapity dotyczące zdjęć z sondy Clementine. Może odniósłbyś się do podlinkowanego przeze mnie zdjęcia?..."
- Czytam wszystko a nie odniosłem się do drugiego zdięcia Clementine bo wyczerpałeś temat dotyczący mojego pytania udzieloną odpowiedzią,z którą zgadzam się tzn.- przy odpowiednio ukierunkowanym,dodatkowym oświetleniu nie da się wykonać zdjęcia na którym w jednym kadrze będzie czarny cień za obiektem stojącym na drodze intensywnego światła.
> " W wizjerze hełmu odbija się Ziemia, a te dwa odblaski, o których sam nie wiesz co myśleć, to miernik wiatru słonecznego i flaga. Ciekaw jestem na jakiej podstawie określasz je jako poruszające się."
- Poza dwoma gwiazdami/planetami odbijającymi się w przesłonie kasku wyrażnie widoczny jest nienaturalnie cienki cień fotografującego(?) podobny bardziej do cienia ramienia lądownika niż do ludzkiego i te dwa intensywnie świecące "refleksy" - tak właśnie niektórzy je tłumaczą.
> " Nie bierzesz pod uwagę kierunku odbicia. Żeby lustrzany przedmiot stał się „drugim słońcem” musi odbijać promienie dokładnie w kierunku aparatu. Takich sytuacji na zdjęciach jest sporo, najczęściej dotyczą niewielkich fragmentów folii pokrywającej lądownik i faktycznie, odblaski są na nich wyraźnie prześwietlone. Jeśli chodzi lustrzane elementy o bardzo wysokim albedo, to w misjach księżycowych było ich niewiele, praktycznie tylko folia i panele baterii słonecznych."
- Niemal dokładnie "drugim słońcem" będzie tzw.zajączek,jednak trudno go z czymkolwiek porównać,bo fotografii naszej gwiazdy widzianej z księżycowej powierzchni pewnie nie wykonano.
Różnokolorową folią osłonięte były różne części lądownika w tym jego ramiona-nogi o przekroju walca a w takim przypadku światło odbija się niemal we wszystkich kierunkach,a na dodatek to nie promień światła musi biec w kierunku obiektywu żeby oświetlona powierzchnia została skadrowana.
> " Żadne ze zdjęć nie poszło do kosza :-) Tak się składa, że zdjęcia robię z pełną świadomością tego, jak będą wyglądały po zrobieniu. Nie zdaję się na loterię. Nie zmienisz faktu, że czarne sylwetki widać tylko na jednolitym, bardzo jasnym tle."
- Ot i szczęściarz - żadnej nieprzewidzianej okoliczności,żadnego refleksu - błysku w momencie wyzwalania migawki.
W kwestii czarnej sylwetki na jasnym tle doszliśmy już do porozumienia więc nie będę nic zmieniał,bo nie jestem... "dodatkowym światłem".
> " Rozmycie, jak już pisałem, spowodowane jest małą głębią ostrości. Nie rozumiem za to Twojego sformułowania „ziemsko zabarwiony” - co to znaczy?"
- Znaczy to,że brak atmosfery nie powinien powodować typowo ziemskich zjawisk,czyli zmniejszania jasności powierzchni wraz z rosnącą odległością od obiektywu a nawet powinno być odwrotnie,bo na tle kosmicznej czerni to nawet 'mało jasne' powinno być dużo jaśniejsze.
Kąty odbicia promieni nie powinny odgrywać żadnej roli,bo jasność powierzchni nie zależy od kąta pod jakim na nią patrzymy - przecież odbijane promienie lecą w "swoją stronę" a... fotony zawsze do obserwatora.
> " ... Za różnicę jasności jest odpowiedzialna jaśniejsza warstwa pyłu rozdmuchana gazami odrzutowymi przy lądowaniu."
- Ciekawe z której misji lądownik rozdmuchał warstwę pyłu na połowie widocznej po same "brzegi" powierzchni Księżyca - tym bardziej że twierdziłeś iż silniki były wyłączane kilka metrów nad nią?
> " Albedo lądownika jest znacznie niższe niż 1. Zapominasz też o kierunkach odbicia światła. Zacieniona strona lądownika jest oświetlona promieniami odbitymi od gruntu, a więc kieruje światło ku górze. Bez reflektora skierowanego na powierzchnię gruntu cienie nie mogą być rozświetlone."
- Nieduże albedo lądownika powodować pewnie musiało w jego wnętrzu niezły piekarnik,skoro jednak nie aż tak duże jak to sugerowałem,to ciekawe w jaki sposób odbite promienie od gruntu z albedo 0.1 aż w takim stopniu oświetliły po zacienionej stronie lądownik?- chyba że w próżni to nawet i ciemne potrafi tak oświetlić,że ta oświetlona powierzchnia jest jaśniejsza od oświetlającego ją światła.
Gdyby nawet tamtejsze światło tak się wspaniale odbijało,to sądząc po jasności zacienionej części skafandra i on powinien dużą część oświetlających go promieni odbić w kierunku swojego cienia,bo i skafandry nie miały lustrzanych powierzchni odbijających światło ku górze.
A to że światło odbite od powierzchni kierowane jest ku górze również nie bardzo jest z prawdą zgodne,bo teren nie ma gładkiej powierzchni - dołki,górki i inne nierówności odbijają światło w różnych kierunkach,tak więc nawet te cienie przynajmniej na krawędziach nie powinny być aż tak ostre.
> " Jeśli klisza nie jest czuła na promieniowanie UV, to przepuszczalność obiektywów nie ma nic do rzeczy."
- Nie ma rzeczy idealnych na tym świecie,to że klisza jest czuła na widzialne światło nie oznacza że jest nieczuła na niewidzialne promieniowania - czy są jakieś istotne różnice między czarnobiałą kliszą fotograficzną a tą do zdięć RTG?
Przy badaniach promieni UV naukowcy często reklamowali zakupione filmy,które jak się okazywało prześwietlone były,ale... dopiero po ich eksperymentach.
> " Wszystkie skafandry były oświetlone światłem Słońca – bezpośrednim lub odbitym... Światło odbite przybiera barwę obiektu od którego się odbija i w związku z tym na omawianej właśnie fotce z Apollo 11 lewa strona skafandra astronauty jest żółtawa – oświetlona przez folię z lądownika. „Intensywność bieli” zależy tylko od siły oświetlenia i parametrów ekspozycji."
- Niełatwa jest z Tobą rozmowa,bo dopiero co twierdziłeś że skafandry po zacienionej stronie oświetlane były przez odbite od gruntu promienie,teraz przez folię na lądowniku,który z niskim albedo nie powinien jej posiadać - które z tych stanowisk preferuje Nasa,bo wygląda na to,ze za pomocą swojej prywatnej wiedzy starasz się rozjaśniać to,co nadal jest ciemne.
> " Kamera, której użyto, była skonstruowana z myślą o pomiarach ustawienia sondy w przestrzeni, ale przy okazji dostarczała świetnego materiału do badań korony słonecznej. Była więc wykorzystywana zgodnie ze swoim przeznaczeniem."
- Cóż mam powiedzieć - pomimo tego że umknął jeden z tych trzech 'aspektów' to nie mam podstaw żeby zaprzeczyć temu stanowisku.
> " Pigment nie jest do tego potrzebny. Wystarczy zmiana struktury chemicznej powierzchni pyłu."
- A jednak UV zmienia chemiczną strukturę - filmowa klisza to również chemia,ciekawe tylko jakie są skutki tych zmian dokonujących się bez udziału atmosfery a przede wszystkim tlenu.
> " Wszystko zależy od tego kiedy wyłączy się silniki. Jeśli chciałbyś to zrobić w połowie manewru lądowania, to rzeczywiście grzmotnąłbyś o powierzchnię."
- Jeśli faktycznie miałoby się wyłączać silniki na kilka metrów nad powierzchnią,to najlepszym do tego momentem byłby ten,podczas którego uzyskano by prędkość zerową.
> " Pył stanowi powierzchniową warstwę regolitu. Nie rozumiem po co wspominasz o keramzycie."
- Żeby pokazać dlaczego na Księżycu jest tego pyłu tyle ile jest,gdyby regolit miał konsystencję keramzytu to pewnie tak by się nie pyliło z pod kół łazika.
mariush
> " A cóż takiego „intrygującego i wyjątkowego” jest w fotografiach linii wysokiego napięcia?
Pokażesz mi, o co Ci chodzi?"
- Nie tak intrygujące są same linie,co wykonywane w ich pobliżu fotografie - tak przynajmniej nauka tłumaczy dziwne "zjawy" w postaci gęstej mgły o różnych kształtach widoczne dopiero po wywołaniu filmu.
Niestety na razie nie jestem w posiadaniu adresów ani fotografii tej kwestii dotyczących - jest coś podobnego nawet na tym forum lecz tematy te ledwie "liznąłem" i nie jestem pewien czy dotyczą pobliża linii "HV"
> " Od strony fal krótszych niż 380 nm (dolny kres zakresu widzialnego) kliszy też nic nie grozi. Stanowiący ok. 10 % mocy promieniowania słonecznego ultrafiolet (9,9 % - ultrafiolet bliski UVA, UVB, UVC; 0,1 % ultrafiolet próżniowy UVV) jest za słaby, aby mechanicznie uszkodzić kliszę. Na zdjęciach intensywniejsze promieniowanie UV (np. wysoko w górach) może wywołać co najwyżej nieznaczne zniebieszczenie obrazu..."
- Nie chodzi mi o typowo mechaniczne uszkodzenia,tylko zmiany powstałe w substancji światłoczułej naniesionej na kliszę,a skoro już w górach "coś się dzieje" z błoną,to poza atmosferą zatrzymującą niemal całe promieniowanie będzie działo się dużo więcej,tak więc samymi procentami sprawy nie załatwisz,bo nie tylko "zaniebieszczenie" wchodzi w grę ale i zlewanie się barw.
> " Strumień promieniowania rentgenowskiego (mogącego naświetlić kliszę) emitowanego przez Słońce jest praktycznie żaden. Średnia jego wartość jest rzędu ok. 10^(-9) W/m2. Wzmożone emisje występują tylko podczas rozbłysków słonecznych. W przypadku najsłabszych klasyfikowanych mamy do czynienia ze strumieniami rentgenowskimi o mocy ok. 10^(-8 ) W/m2, a w przypadku najsilniejszych, bardzo rzadkich ze strumieniami o mocy do ok. 10^(-4) W/m2. Przy całkowitym strumieniu promieniowania słonecznego wynoszącym ok. 1370 W/m2 (promieniowanie widzialne ok. 640 W/m2, w przybliżeniu 10^3 W/m2) to tyle, co nic. W warunkach typowej „słonecznej pogody” strumień promieniowania rentgenowskiego to zaledwie ok. jedna bilionowa całkowitej wartości emisji słonecznej. Gdy dodatkowo weźmiemy pod uwagę fakt, że jeden foton promieniowania rentgenowskiego ma energię odpowiadającą ok. 100 000 fotonom promieniowania widzialnego okaże się, że na jeden „złapany” na księżycowym zdjęciu foton rentgenowski przypada ok. 100 biliardów (10^17) fotonów z zakresu widzialnego (przy typowej „słonecznej pogodzie”). Tak jest skala „problemu” – żadnego problemu."
- Coś mi się wydaje że "skala problemu" będzie przybajmniej "nieco" większa,jeśli oderwiesz się od Ziemi,bo te wszystkie przedstawione przez Ciebie dane dotyczą promieniowania do niej docierajacego,w warunkach księżycowych to raczej trudno mówić o "typowo słonecznej pogodzie".
Jeśli nawet atmosfera nie jest w stanie skutecznie zatrzymać promieni UV - dzięki czemu się opalamy,a mimo to radzi sobie z przeważającą jego ilością,to w kosmosie na pewno jest go duuużo więcej - nie mówiąc już o promieniach X zatrzymywanych niemal w całości.
Bardziej wiarygodne dla tego tematu były by dane dotyczące tych promieni jednak zebrane na Księżycu - nie będzie tam przynajmniej potrzeby oczekiwania na sprzyjające warunki.
> " A byłoby jeszcze lepiej, gdybyś cofnął się nieco i sam je znalazł. Podpowiem Ci gdzie: post nr 185, komentarz do 4-go cytowania."
- Może było by i lepiej ale na pewno nie dla mnie,a skoro już tam byłeś to mogłeś skopiować i wkleić zamiast tego "A było by jeszcze lepiej...".Jak niby te posty mam liczyć,skoro ich numeracja mi się nie wyświetla?
> " W sumie to, że nic nie wiesz to nie żadna nowość. Konkretnie: Wykaż w weryfikowalny, ilościowy sposób, że moje argumenty prezentowane w tym temacie są niedorzeczne. Jak na razie snujesz tylko nieprecyzyjne opowieści w stylu: „Bo tak mi się wydaje”.
- Zamiast notorycznego obmyślania tych swoich nad wyraz "merytorycznych" uszczypliwości zabrał byś się lepiej za argumentacje swoich wynóżeń - nie będę w słupkach przedstawiał Ci żadnych Twoich niedorzeczności,które jednak bardziej są w stylu "bo tak mi się wydaje",niż... bo tak się wydaje nauce.
To nie nauka tylko Ty ziemskie dane przypisujesz Księżycowi - to tylko z ostatniej chwili.
> " Jakie reflektory? I o co powinno nam chodzić?
Powierzchnia Księżyca na zdjęciu z Clementine jest czarna, bo nic oprócz gwiazd jej nie oświetla. Podobnie jest z cieniami rzucanymi przez astronautów na powierzchnię Księżyca. I Też są czarniutkie. Natomiast nieoświetlone bezpośrednio przez Słońce części skafandrów księzycowych nie mogły być czarne, bo oświetlało je światło odbite od powierzchni Księżyca."
- Reflektory zaistniały w rozmowie z Lynx'em - czytaj czasami i jego wypowiedzi,znajdziesz tam pewnie odpowiedzi na część swoich a i wnioskować będziesz inaczej.
Od kiedy to księżycowy grunt wzmacnia światło...?- odpowiedz na pytanie dotyczące barwy światła odbitego znajdziesz w ostatniej rozmowie z Lynx'em.
> " Ucięty cień nie jest tu żadną przeszkodą w określeniu kąta padania promieni słonecznych. Starczy tylko trochę ruszyć łepetyną:"
- Ruszyć "łepetyną" to nie problem,trzeba jeszcze wiedzieć jak ruszyć i w którą stronę,bo ten rysunek również jest w stylu... "bo tak mi się wydaje".
Nawet gdyby ten prześwit był taki jak pokazałeś na rysunku,to astronauta musiał by stać nad przepaścią z której wystawały by te dwa wzniesienia - bez przepaści widoczna była by na cieniu "krojąca go" biała linia.
Do wykonania takiego obrazka potrzebne były by dwie szczeliny,przez które przedarły by się promienie,jednak powinny one wyrażnie oświetlić kombinezon w miejscu ich "przedarcia" się.
Zresztą przy takiej pozycji astronauty to nic na 100% nie da się powiedzieć - potrzebne jest inne ujęcie tej samej chwili.
