heh - bardo n, Mc bierdzie – grzebień tkacki, skaliste wzgórze. Do dziś podhalańskie berdy ‘dzikie skały’. Staropolskie bardo = wzgórze zobacz K. Rymut (por. słoweńskie, chorwackie brdo = góra, wzgórze, serbskie брдо.)
Berdo ‘skalisty szczyt lub grzbiet góry’, wtórnie ‘wzgórze - M. Jurkowski (1967). Słowiańskie *bŕdo ‘rodzaj góry’ jako termin geograficzny i nazwa własna. [W:] Studia z filologii polskiej i słowiańskiej 6. ss. 147–156.
ciekawe czemu służyła góra w miejscowości Bardo na Dolnym Śląsku przykładowo- ze źródełkiem i stópką w skale i dlaczego tam jest obecnie miejsce kultu katolików, zapewne podobała się góra misjonarzom, bo oczywiście musiało być źródełko. Nie wszystkie nazywano bardo oczywiście. nazw na wzgórza było wiele. jest to jednak jedno ze słowo kluczy w poszukiwaniach miejsc.