Też się zgadzam. Zatraciliśmy gdzieś naszą europejskość. Stawiamy na tolerancje i słabości, zamiast na siłę i odrobinę narcyzmu. Wszyscy boją się powiedzieć że my europejczycy jesteśmy dużo lepsi od reszty świata i to my nim rządziliśmy. Zaraz jak ktoś coś takiego powie to lecą w jego strone gromy a najlepsze jest to że lecą gromy ze strony innych europejczyków, tych niby oświeconych. Jednak z takim oświeconym podejście to faktycznie daleko nie zajdziemy i będziemy tracić pole na rzecz innych nacji. Więc pora się opamiętać z tą tolerancją i z tym upadlaniem się. Nie wiem skąd to się wzięło.
Mnie dobija to, że w wielu strefach życia pomaga się niepełnosprawnym kosztem ludzi w pełni sprawnych (jak napiszę "normalnych" to się posypią minusy). Przykład z mojego miasta - mieliśmy kilka problematycznych skrzyżowań z tramwajem (chodziło o lewoskręty), narobili świateł, przez całą ulicę przejeżdża się strasznie długo - na odcinku kilometra światła co 200 metrów. Totalnie niezsynchronizowane, wydzielono lewoskręty, na których ludzie czekali po kilka minut. W końcu ktoś doszedł do wniosku, wyłączymy światła na próbę i zobaczymy. Okazało się, że ludzie sobie dobrze radzili, nie było korków, nie było zbędnego czekania, brak kolizji i wypadków. Światła wyłączyli na stałe. No to się
JEDEN niewidomy upomniał, że nie może teraz do tramwaju sam dojść, bo mu sygnalizator nie piszczy. I dla tego jednego człowieka zastanawiają się czy nie uruchomić świateł. Dodam, że chodzi o osiedle, na którym mieszka jakieś 10 tys. ludzi.
Moja znajoma zatrudnia ludzi na stanowiskach refundowanych z PFRON, jacy to są marudni ludzie. Jedna panna pracuje na cały etat, przychodzi na 8:00 to już o 12 do domu chce iść, bo jest zmęczona. Inny koleś, zatrudniony na pół etatu (4 godziny), przychodzi na 8:00 i o 10:00 max 11:00 do domu się zbiera, bo już się napracował. Raz musiał zostać do 13 (żeby odpracować wcześniejsze wyjścia), to matka jego z pretensjami zadzwoniła, co tak długo, bo on jest chory i nie może tyle pracować. Dodam, że facet jest pod 50-kę! Na drugi dzień się tak rozchorował, że do pracy nie mógł przyjść, bo nie miał siły. Innym razem się rozchorował biedak, akurat w trakcie wypłaty. Szefowa mu do domu pieniądze chciała zanieść, to udawał, że był na balkonie i nie słyszał jak dzwoniła dzwonkiem do drzwi, czy na telefon komórkowy. A potem znowu jego matka zadzwoniła z mordą, że wypłaty jeszcze nie dostał. Pomijam fakt, że siostrę tego kolesia stać na zagraniczne wakacje i zamiast pomóc w opiece nad facetem rozbija się po świecie. Szkoda gadać.
Tak to właśnie jest z pomaganiem ludziom biednym i chorym. Człowiek ma dwie ręce i nogi i chęci do pracy, ale ma problem z dostaniem się dziecka do przedszkola, musi tyrać na czynsz i jedzenie, spłacać raty. A biedny i chory leży i czeka aż mu Państwo da zasiłek, pracę, mieszkanie, darmowe przejazdy, dorzuci się do czynszu.
