98 odpowiedzi w tym temacie

[Paleoantropolog]

Jak dla mie to ten dzieciak ma jakąś jakby niedopasowaną twarz.

[CzarnyGrizzly]

Wg mnie nie jest to przypadek, że mają takie twarze ale co ja tam mogę wiedzieć o XIX wieku

[TRUP]

Wszyscy na tym zdjęćiu są martwi.

[Padael]

Zaiste, bo nikt się nie rusza

[Irreversible89]

Może ta fotografia przedstawia Eliphaleta Remington, ale w takim razie niemożliwe, żeby była na nim jego żona oraz matka Phila, bo zmarła w 1841 roku, chyba, że miał kolejną. Nie może to byc również Phil, ani jakikolwiek z jego synów czy córek. Nie mam zielonego pojęcia kto jest na tym zdjęciu cos mi sie wydaje, że zdjecie jest po prostu źle podpisane...


źródło:
http://www.nndb.com/.../123/000172604/

http://familytreemak...1/UHP-0857.html

[Damantris]

A ja mam pytanie do osób, które już tu się wypowiadały jako interesujące się tematem zdjęć post mortem. Bo był okres, kiedy takie upamiętnianie bliskich było bardzo popularne, ale zastanawia mnie jedna rzecz... Był zwyczaj, żeby zmarłych do takiego zdjęcia zawozić do studia fotograficznego czy też raczej to fotograf ze sprzętem przyjeżdżał do rodziny zmarłego? Pytam, ponieważ zauważcie w linku wrzuconym przez Pdjakowa (klik), że sporo z prezentowanych tam fotografii ma identyczne tło - po prawej stronie zasłona, po lewej załom ściany ze wzorem, a u dołu widać powtarzający się taki sam układ ozdobnych listew poziomo wzdłuż ścian. M.in. djęcia nr 1, 8, 9 (ale na nim po lewej też są na ścianie jakieś listewki udające na dalszych zdjęciach okno), 11, 16... Lista się jeszcze ciągnie.
Naprawdę rodzina targałaby ze sobą zmarłego do studia fotograficznego?

[pishor]

Naprawdę rodzina targałaby ze sobą zmarłego do studia fotograficznego?

Pomysł chyba jeszcze bardziej makabryczny niż sama "pamiątka" - prościej chyba dowieźć do domu zmarłego odpowiednie elementy tła.
Zawsze zadziwiała mnie i szokowała jednocześnie ta skłonność ludzi do upamiętniania na zdjęciach zwłok bliskich im osób. Teraz jakby mniej popularne zjawisko ale pamiętam jeszcze końcówkę ubiegłego wieku kiedy to dość popularnym zjawiskiem było fotografowanie zmarłych w otwartej trumnie - często z najbliższą rodziną ustawioną w tle. Jakoś nie wyobrażam sobie takich zdjęć w rodzinnym albumie...

[grzegov97]

A mnie to wygląda na jakieś manekiny bądź innego rodzaju plastik albo jakiś fotomontaż.

Użytkownik grzegov97 edytował ten post 04.11.2013 - 18:12

[ufo1987]

Pomimo, że powodem dla którego w tamtym okresie takie fotki robiono było to że chciano mieć pamiątkę po zmarłej osobie bo wcześniej nie było możliwości takiej fotki wykonać (za życia) to osobiście wolałbym zachować we wspomnieniach widok bliskiej osoby z jej uśmiechem na twarzy, żywej aniżeli pośmiertnie. Jak mają być przyjemne wspomnienia gdy w przyszłości patrzy się na taką fotkę i widzi się praktycznie tylko zwłoki bliskiej osoby? To chyba nic przyjemnego bo za każdym razem jak popatrzy się na fotkę, która miałaby być miłym wspomnieniem wcale taka nie jest. Ale co do samych fotek to wszystkie z tamtego okresu mają niesamowity klimat, nie tylko post mortem, wszystko to jest niezwykle intrygujące.

Użytkownik ufo1987 edytował ten post 04.11.2013 - 21:10

[Skrobek]

 

Naprawdę rodzina targałaby ze sobą zmarłego do studia fotograficznego?

Pomysł chyba jeszcze bardziej makabryczny niż sama "pamiątka" - prościej chyba dowieźć do domu zmarłego odpowiednie elementy tła.
Zawsze zadziwiała mnie i szokowała jednocześnie ta skłonność ludzi do upamiętniania na zdjęciach zwłok bliskich im osób. Teraz jakby mniej popularne zjawisko ale pamiętam jeszcze końcówkę ubiegłego wieku kiedy to dość popularnym zjawiskiem było fotografowanie zmarłych w otwartej trumnie - często z najbliższą rodziną ustawioną w tle. Jakoś nie wyobrażam sobie takich zdjęć w rodzinnym albumie...

 

Mam też takie zdjęcia w domu.Tylko muszę je poszukać bo ich dawno nie oglądałem.Ale tak jak opisane wyżej rodzina w kaplicy dookoła trumny z ciałem.A kiedy ostatecznie zaprzestano robić takie zdjęcia w Polsce? 1980? 1989?

[pishor]

.A kiedy ostatecznie zaprzestano robić takie zdjęcia w Polsce? 1980? 1989?

 

 Zależy pewnie od wielu czynników, region kraju, mijescowość, konkretni ludzie. Ja kojarzę ostatnie zdjęcie z 1995 r. Tzn. wiem, że było zrobione, bo nigdy nie skusiłem się żeby go zobaczyć.

[Ksiądz Cerber]

(...)
Naprawdę rodzina targałaby ze sobą zmarłego do studia fotograficznego?

W mojej rodzinie robiono takie zdjęcia, ale zmarły już leżał w trumnie. Zdjęć jest sporo, a ostatnie pochodzi chyba z 1978r. Zdjęcia robił mój krewny swoim aparatem. Ojciec mi nawet mówił jak się ten aparat nazywał, ale wyleciało mi z głowy. Oprócz krewnego, zdjęcia robił fotograf, który dojeżdżał do "klienta". Wiem, bo z tyłu fotografii widnieją pieczątki. 

 

Z własnego doświadczenia wiem, że zdjęcia te tworzone są po dziś dzień. Sama będąc na pogrzebie w 2011 roku byłam świadkiem ich wykonywania. 

Użytkownik CarolineŸ edytował ten post 29.01.2014 - 16:19

[Zaciekawiony]

Ale co innego zdjęcie rodziny przy trumnie, a co innego portrety upozowanego nieboszczyka.

[Ksiądz Cerber]

No u mnie w rodzinnych zbiorach jest zdjęcie jak rodzina stoi przy trumnie, rodzina opłakuje wuja, który młodo zginął, a mój ojciec (wtedy 8 lat) stoi i patrzy się na fotografa z uśmiechem i miną "co ja tutaj robię"