Doniesienia z Bagdadu zatrzęsły w poniedziałek branżą naftową na świecie. - Zasoby ropy w Iraku, którą można wydobyć, wynoszą 143,1 mld baryłek - powiedział na konferencji prasowej iracki minister ds. ropy naftowej Hussein Al-Shahristani. To o 24 proc. więcej, niż dotąd podawano w statystykach.wyzysk do wyczerpania wszelkich zapasów ropy naftowej
To ciekawe i również błędne. Oczywiście wszystko wynika z braku wiedzy i niechęci do sprawdzania realnych faktów.
Największe złoża w Iraku wydobywa BP (British Petroleum - po nazwie można się zorientować że to nie są Amerykanie.) i chiński CNPC. Wydobywają tam chociażby konsorcja Tureckie.
Więc wiesz.
Al-Shahristani dodał, że Irak ma też potwierdzone zasoby 33,5 mld baryłek ropy, które są obecnie klasyfikowane jako "niewydobywalne". Przy tym ogłoszone wczoraj dane o irackich zasobach nie obejmują złóż w Kurdystanie, na północy kraju.
Ale już te dane, które ogłoszono w poniedziałek w Bagdadzie, oznaczają prawdziwą rewolucję dla branży naftowej. Po zwiększeniu potwierdzonych zasobów ropy Irak zostanie trzecim pod względem zasobów ropy państwem w kartelu naftowym OPEC, awansując na miejsce zajmowane dotąd przez Iran. W kartelu OPEC większe zasoby ropy mają tylko Arabia Saudyjska i Wenezuela. I już teraz Bagdad zapowiada, że w związku ze zwiększeniem swoich rezerw będzie zabiegać w OPEC o prawo do zwiększenia eksportu ropy. To ma kluczowe znaczenie dla odbudowy gospodarki Iraku, którego dochody budżetowe w 95 proc. pochodzą z eksportu ropy. We wrześniu Irak przedłużył z Turcją o 15 lat kontrakt na eksport swojej ropy za pośrednictwem terminalu w porcie Ceyhan nad Morzem Śródziemnym, który jest połączony ropociągiem z irackimi polami naftowymi. Bagdad negocjuje też z Syrią budowę dwóch ropociągów do nowych eksportowych terminali nad Morzem Śródziemnym.
Pod koniec zeszłego roku Bagdad przyznał w przetargu koncesje na eksploatację swoich złóż ropy dziesięciu międzynarodowym konsorcjom, które wyłożą dziesiątki miliardów dolarów na rozbudowę irackiego potencjału naftowego. To właśnie eksperci tych konsorcjów przeprowadzili badania, które pozwoliły skorygować w górę dane o zasobach ropy w Iraku.
Read more: http://wyborcza.biz/...l#ixzz2CnccNcwo
Read more: http://wyborcza.biz/...l#ixzz2CncH1THy
Teheran i Bagdad zaczęły się ostro licytować, kto ma więcej ropy i gazu. Wczoraj irański minister ds. ropy Masud Mirkazemi ogłosił, że po nowych badań Iran zwiększył swoje zasoby ropy ze 138 do ponad 150 mld baryłek. Mirkazemi dodał , że do marca 2011 r. te dane "zdecydowanie" zostaną powiększone.
To replika na oświadczenia rządu Iraku, który przed tygodniem ogłosił o zwiększeniu rezerw irackiej ropy ze 115 do ponad 143 mld baryłek. Po tej informacji Irak na kilka dni zajął miejsce Iranu jako kraju, który ma trzecie co do wielkości - po Arabii Saudyjskiej i Wenezueli - zasoby ropy naftowej na świecie oraz w OPEC, kartelu państw-największych eksporterów ropy na świecie.
Read more: http://wyborcza.biz/...l#ixzz2CndioYA4
Nowa rzeczywistość, w jakiej znalazła się BP, oznaczała zmiany – spółka musiała skupić się na poszukiwaniu nowych złóż ropy. Wieloletnie prace prowadzone na Alasce zakończyły się sukcesem – w 1969 roku natrafiono na jeden z największych zbiorników ropy w historii na kontynencie północnoamerykańskim. W tym samym czasie w Wielkiej Brytanii prowadzono również badania nad złożami wzdłuż wybrzeża nad Kanałem La Manche i na Morzu Północnym – z odkrytego wówczas złoża "Forties" można było wytwarzać 400 tys. baryłek czystej ropy naftowej dziennie.
Przypadające na lata 70. XX w. zmiany na Bliskim Wschodzie i decyzja najbogatszych państw regionu – Iranu, Iraku, Arabii Saudyjskiej, Abu Dhabi i Kataru – o nacjonalizacji swoich złóż ropy naftowej oznaczała dla BP konieczność zmian dotychczasowej strategii i poszukania nowych złóż ropy w innych częściach świata.
Kolejnym ważnym krokiem w historii koncernu był rok 1987 – wówczas to brytyjski rząd sprzedał ostatni posiadany pakiet akcji BP. W pełni sprywatyzowana spółka przeprowadziła reorganizację, skupiając się na tym, co zawsze leżało u podstaw jej działalności: poszukiwaniu, udoskonalaniu, transporcie i sprzedaży paliw.
Przełom stuleci przyniósł kolejne zmiany. W obliczu silnej konkurencji w branży energetycznej oraz postępujących światowych fuzji koncerny BP i Amoco połączyły się, tworząc BP Amoco. Następnie do portfolio dołączyło ARCO. Grupę uzupełniły także Castrol, producent olejów silnikowych, oraz jedna z najbardziej znanych europejskich marek paliwowych – niemiecki Aral.
W 2000 roku BP przedstawiła nowy, ujednolicony globalny logotyp. Zielono-żółto-biały Helios symbolizuje energię we wszystkich jej formach.
This article may require cleanup to meet Wikipedia's quality standards. No cleanup reason has been specified. Please help improve this article if you can. (May 2009)
Amoco Amoco logo.svg The 1970–2002 logo
Industry Oil
Fate Acquired by BP
Founded 1889
Defunct 2002
Headquarters Amoco Building
(now Aon Center)
Chicago, Illinois, U.S.
Website Amoco.com
Amoco Corporation, originally Standard Oil Company (Indiana), was a global chemical and oil company that was founded in 1889 around a refinery located in Whiting, Indiana, United States.
It later absorbed the American Oil Company, founded in Baltimore in 1910 and incorporated in 1922 by Louis Blaustein and his son Jacob. Amoco merged with BP in December 1998 forming BP Amoco, later renamed to BP, though the Amoco name continued at most stations until 2002.
The firm's innovations included two essential parts of the modern industry, the gasoline tanker truck and the drive-through filling station.[1] Its headquarters were located in the Amoco Building (now the Aon Center) in Chicago, Illinoi
Standard Oil (Indiana) was formed in 1889 by John D. Rockefeller as part of the Standard Oil trust. In 1910, with the rise in popularity of the automobile, Indiana Standard decided to specialize in providing gasoline to consumers. In 1911, the year it became independent from the Standard Oil trust, the company sold 88% of the gasoline and kerosene sold in the Midwest. In 1912 it opened its first gas service station in Minneapolis, Minnesota.
When the Standard Oil Trust was broken up in 1911, Indiana Standard was assigned marketing territory covering most of the Midwestern United States, including Indiana, Michigan, Illinois, Wisconsin, Minnesota, North Dakota, South Dakota, Iowa, Kansas, and Missouri. It had the exclusive rights to use the Standard name in the region. It purchased the Dixie Oil Company of Louisiana in 1919 and began investing in other oil companies outside its Standard marketing territory.
Blaustein incorporated his business as the American Oil Co. in 1922. In 1923 the Blausteins sold a half interest in American Oil to the Pan American Petroleum & Transport company in exchange for a guaranteed supply of oil. Before this deal, Amoco was forced to depend on Standard Oil of New Jersey, a competitor, for its supplies. Standard Oil of Indiana acquired Pan American in 1925, beginning John D. Rockefeller's association with the Amoco name.[3]
In the 1920s and 1930s Indiana Standard opened up dozens more refining and oil-drilling facilities. Combined with a new oil-refining process, Indiana Standard created its exploration and production business, Stanolind, in 1931. In the following years, a period of intense exploration and search for oil-rich fields ensued; the company drilled over 1000 wells in 1937 alone.
Widzisz wiedza jest na wyciągniecie reki tylko trzeba chcieć zkorzystac!
Dalej twierdzisz że BP nie ma powiązań z rynkiem amerykańskim??
Edytował Pit
