39 odpowiedzi w tym temacie

[Padael]

Przy FEDzie Amber Gold to niewinne dziewice, popatrzcie jak może zginąć w 8 miesięcy równowartość zadłużenia Polski czyli 1 bilion dolarów

Użytkownik Padael edytował ten post 29.04.2013 - 22:12

[Kelt]

Ma ktoś może informacje ile Polska posiada złota? Albo coś o tym ile go straciliśmy w trakcie II WŚ? Byłbym wdzięczny za informacje

[mylo]

Mamy ok 100 ton złota.

link

[Avenarius]

trzymanie złota przez niemców zagranicą wywodzi się z czasów zimnej wojny i obaw, że szybki i z zaskoczenia atak Układu Warszawskiego doprowadzić mógłby do zajęcia czasowo niemiec zachodnich i utraty rezerw złota,

stąd pomysł "zabezpieczenia" go zagranicą

trzymanie naszych rezerw zagranicą dodatkowo uzasadniano brakiem odpowiedniego skarbca

Mydlenie oczu, w przypadku wygranej wojny przez państwa kapitalistyczne, ZSRR i tak musiałby zrabowane złoto zwrócić, podobnie jak III Rzesza po II wojnie światowej. W przypadku wojny przegranej, Niemcy musiałyby swoje złoto grzecznie wydać tak jak Francja po wojnie z Prusami 1871.

[noxili]

Ma ktoś może informacje ile Polska posiada złota? Albo coś o tym ile go straciliśmy w trakcie II WŚ? Byłbym wdzięczny za informacje

Podczas II wojny światowej Niemcy zagrabiły Polsce prawie 139 ton złota. Zasadność tych roszczeń potwierdziła powołana 27 września 1946 roku przez rządy USA, Wielkiej Brytanii i Francji Komisja Trójstronna dla Restytucji Złota Monetarnego z siedzibą w Brukseli. Zgodnie z prawem międzynarodowym złoto powinno wrócić do Polski, jednak od 1948 roku stanowi depozyt USA, Wielkiej Brytanii i Francji w Bank of England w Londynie

- Gdy złoto wywiezione z Polski do Niemiec zostało odzyskane, decyzją rządów trzech koalicjantów: USA, Wielkiej Brytanii i Francji zdeponowano je, czyli złożono na przechowanie w banku w Londynie. Jego wartość wynosi obecnie około 14,3 mld zł, nie licząc wielokrotnie wyższych od jego wartości odsetek i zysków z operacji finansowych, w których było wykorzystywane. Polacy mają prawo wiedzieć, co dzieje się z ich narodową własnością o ogromnej wartości. Dlaczego ta sprawa do dziś stanowi temat tabu? – pyta Wiesław Serwach z Kołobrzegu, który od czterech lat próbuje bezskutecznie zainteresować nią polskie władze.

Zagrabione przez Niemców,
zawłaszczone przez aliantów

Jak wyliczyli historycy, tylko na obszarze Generalnego Gubernatorstwa do początku 1940 r. Niemcy zabrali z polskich sejfów bankowych dewizy i różne kosztowności (także biżuterię) o wartości 2 238 149 ówczesnych marek niemieckich. Samych metali szlachetnych wywieziono do Niemiec 28 ton. Przez następne pięć lat wojny - do 1945 r. zagrabili wielokrotnie więcej.
Zgodnie z prawem międzynarodowym, restytucja tego złota jest nieuregulowaną dotychczas sprawą związaną z odszkodowaniami wojennymi. Niemcy już kilka lat po wojnie wywiązały się całkowicie z zobowiązań wobec wszystkich państw zachodnioeuropejskich i Izraela (kompensaty finansowe i reparacje) oraz ich obywateli w zakresie roszczeń cywilnoprawnych. Tymczasem wobec strony polskiej – państwa i obywateli – mają poważne zaległości. W myśl prawa międzynarodowego roszczenia państwa poszkodowanego o odszkodowania wojenne nie ulegają – podobnie jak zbrodnie wojenne – przedawnieniu. Zasadność polskich roszczeń potwierdziła powołana 27 września 1946 r. przez rządy USA, Wielkiej Brytanii i Francji specjalna komisja pod nazwą: Komisja Trójstronna dla Restytucji Złota Monetarnego z siedzibą w Brukseli, będąca efektem odbytej na przełomie listopada i grudnia 1945 r. w Paryżu konferencji reparacyjnej poświęconej problemowi odszkodowań od Niemiec. Zgodnie z jej postanowieniami powstał wspólny fundusz (pula), z którego miał nastąpić przydział złota proporcjonalnie do strat poniesionych przez państwa poszkodowane przez Niemcy z powodu dokonanych przez nie grabieży i zaboru mienia.

Milczenie premiera Tuska

- Komisja Trójstronna przesłała do wypełnienia wszystkim zainteresowanym państwom opracowany przez siebie kwestionariusz. Dysponują nimi rządy USA, Wielkiej Brytanii, Francji i oczywiście Polski. Premier Donald Tusk powinien go bezzwłocznie publicznie ujawnić, biorąc pod uwagę wagę sprawy. Tymczasem premier Tusk i jego rząd od dwóch lat nabrali w tej sprawie wody w usta - mówi „GP” Wiesław Serwach, który wysłał dwa pisma w tej sprawie do premiera Tuska. Napisał także do prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Jego pismo Kancelaria Prezydenta przekazała 26 lutego 2008 r. ministrowi finansów z prośbą o „dokonanie analizy problemu i poinformowanie o zajętym stanowisku Kancelarii Prezydenta RP oraz autora listu”.
Po prawie siedmiu miesiącach milczenia ze strony ministra finansów Jana-Vincenta Rostowskiego Wiesław Serwach 12 października 2008 r. pisze w tej sprawie do prezydenta RP, Lecha Kaczyńskiego.
3 grudnia 2008 r. Kancelaria Prezydenta ponownie występuje do ministra Rostowskiego. - Mimo upływu roku minister nie reaguje, dając tym dowód swojej arogancji wobec polskich obywateli i lekceważenia głowy państwa polskiego – mówi Serwach.

Ofiarowali Polacy, rozgrabili komuniści

Zagrabione przez Niemców złoto to tylko część złotej epopei dotyczącej wojennych losów polskiego złota. Bulwersujące są losy złotego FON-u, czyli Funduszu Obrony Narodowej, który powstał przed wybuchem II wojny światowej w wyniku wielkiej ofiarności całego narodu polskiego. Polacy oddawali najcenniejsze rodowe kosztowności, by pomóc ojczyźnie w obliczu zbliżającej się napaści Niemiec hitlerowskich. Po wojnie zwrócony komunistycznym władzom przez jego administratorów, Polaków na uchodźstwie, został przez włodarzy PRL rozkradziony.
Jedna z wersji mówi, że powodem mordu na małżeństwie Jaroszewiczów 1 września 1992 r. była jego wiedza o pozostałym z rabunku złocie FON. To właśnie Piotr Jaroszewicz w 1977 r., jako premier rządu, powołał zespół, który miał zająć się selekcją i zagospodarowaniem skarbu. Dobrowolne ofiary społeczeństwa na dozbrojenie armii - były precedensem na skalę światową. Społeczeństwo na apel władz zareagowało spontanicznie i w olbrzymiej skali.

Gdy wybuchła II wojna światowa skarb przewieziono Marsylii, gdzie został przekazany władzom RP, które rezydowały pod Paryżem. Po upadku Francji część majątku zdołano ewakuować na Wyspy Brytyjskie. Podczas II wojny światowej rząd polski na uchodźstwie kontynuował zbiórkę na FON, głównie wśród Polonii amerykańskiej i kanadyjskiej.

W 1945 r. władze RP przeznaczyły FON na pomoc dla byłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych, AK i innych formacji podziemia w kraju oraz pozostałych po nich rodzin. W 1975 r. skarbem we Francji zainteresowały się władze PRL. Edward Gierek, ówczesny I sekretarz PZPR, wykorzystując prywatne znajomości z premierem Francji Valerym Giscard d’Estaing uzyskał zgodę na zwrot polskiego depozytu. Złoto zaś, które w grudniu1944 r. dotarło do Londynu, w maju1945 r. przekazane zostało VI Oddziałowi (Specjalnemu) i przejęte przez pułkowników Mariana Utnika, Stanisława Nowickiego oraz Ignacego Chwiałkowskiego. Ów „Komitet Trzech” postanowił przekazać w tajemnicy i wbrew rządowi emigracyjnemu zasoby złote FON władzom komunistycznym w kraju.
W 1949 r. Sejm podjął uchwałę o likwidacji Funduszu Obrony Narodowej jako instytucji. Tymczasem w skarbcu NBP leżały depozyty FON-u. Ci, którzy przekazali złoto FON do kraju, zostali podstępnie aresztowani pod zarzutem szpiegostwa, działania na rzecz imperialistów i próby obalenia ustroju siłą. Stanęli przed komunistycznym sądem w tzw. procesie Tatara. Skazano ich na kary od 15 lat więzienia do dożywocia. Przeżyli w więzieniach prawie 7 lat.

Roztrwonione rezerwy przedwojennego złota

Podobny los jak złoto FON spotkał rezerwy złota zgromadzone przed wojną przez Bank Polski. Według danych z sierpnia 1939 r., Bank Polski posiadał złoto w sztabach w ilości blisko 38 ton i wiele złotych monet. 1 września 1939 r. zasoby złota Banku Polskiego były warte 463,6 mln złotych. W obliczu nadciągającej wojny część złota postanowiono wywieźć do oddziałów terenowych we wschodniej części kraju. Sztaby wartości 170 mln zł przechowywano w Brześciu nad Bugiem, Lublinie, Siedlcach i Zamościu, a złoto wartości ponad 100 mln zł znajdowało się w depozytach Banku Polskiego ulokowanych od dawna za granicą, głównie w Banku Francji, Banku Anglii oraz bankach amerykańskich i szwajcarskich.
Los rezerw polskiego złota opisał szczegółowo Janusz Wróbel w publikacji łódzkiego IPN. Transport złota dotarł kolejno do Rumunii, Turcji, Syrii, Bejrutu i Tulonu, gdzie je wyładowano. W maju 1940 r., kiedy Niemcy najechały na Francję, polskie złoto wywieziono do Maroka. W Londynie, gdzie działał polski rząd na uchodźstwie, starano się złoto z Afryki odzyskać i przetransportować do Ameryki. Polscy urzędnicy bankowi dotarli do Afryki w styczniu 1944 r. Złoto przewieziono do fortu w Dakarze. Rząd polski na uchodźstwie zdecydował, by jego część zdeponować w Anglii, a resztę w Ameryce. W Polsce powstał komunistyczny Rząd Tymczasowy. Komuniści nabrali apetytu na złoto Banku Polskiego. W 1946 r. władze PRL weszły w jego posiadanie, pozostawiając je w depozytach w tamtejszych bankach. Jak pisze historyk Jan Wróbel, urzędnicy z Banku Polskiego i rząd na uchodźstwie nie zrobili w zasadzie nic, aby przeszkodzić komunistom w przejęciu złota.

W 1952 r. zlikwidowano Bank Polski. Jego funkcję przejął utworzony przez komunistów Narodowy Bank Polski. Rolę głównego dysponenta polskiego złotego skarbu odgrywał odtąd Hilary Minc, jeden z najbliższych współpracowników Bolesława Bieruta. Gdy trzeba było za granicą zrobić poważniejsze zakupy, Minc spieniężał kolejne partie polskiego złota. W ten sposób bardzo szybko złoto roztrwoniono, nie informując o tym nawet społeczeństwa.

http://www.gazetadob...dex.php?art=522

[MEfi.]

(...)
W 1952 r. zlikwidowano Bank Polski. Jego funkcję przejął utworzony przez komunistów Narodowy Bank Polski. Rolę głównego dysponenta polskiego złotego skarbu odgrywał odtąd Hilary Minc, jeden z najbliższych współpracowników Bolesława Bieruta. Gdy trzeba było za granicą zrobić poważniejsze zakupy, Minc spieniężał kolejne partie polskiego złota. W ten sposób bardzo szybko złoto roztrwoniono, nie informując o tym nawet społeczeństwa.

Poczytajcie sobie więcej o panu Mincu. Wieeele rzeczy stanie się jaśniejsze...

[Dostoyevsky]

USA nie takie przekręty już robiły i nadal stoją na piedestale, kto drukuje pieniądze i kto ma główną walutę światową ten dzieli i rządzi.

[Padael]

(...)
W 1952 r. zlikwidowano Bank Polski. Jego funkcję przejął utworzony przez komunistów Narodowy Bank Polski. Rolę głównego dysponenta polskiego złotego skarbu odgrywał odtąd Hilary Minc, jeden z najbliższych współpracowników Bolesława Bieruta. Gdy trzeba było za granicą zrobić poważniejsze zakupy, Minc spieniężał kolejne partie polskiego złota. W ten sposób bardzo szybko złoto roztrwoniono, nie informując o tym nawet społeczeństwa.

Poczytajcie sobie więcej o panu Mincu. Wieeele rzeczy stanie się jaśniejsze...

Jest istotny element łączący pana Hilarego Minca, szefa FED Bena Shaloma Bernanke, byłego szefa Alana Greenspana...

[MEfi.]

To jest gorsza pajęczyna niż mafia, to jest rak toczący współczesną cywilizację. Z przerażeniem odkrywam kolejne dziedziny życia skażone tą zarazą. Zastanawiam się, czy jest jakakolwiek możliwość pozbycia się tego pasożyta, który zatruwa niemal wszystko...
Obawiam się, że nie ma już ratunku...

[Avenarius]

To jest gorsza pajęczyna niż mafia, to jest rak toczący współczesną cywilizację. Z przerażeniem odkrywam kolejne dziedziny życia skażone tą zarazą. Zastanawiam się, czy jest jakakolwiek możliwość pozbycia się tego pasożyta, który zatruwa niemal wszystko...
Obawiam się, że nie ma już ratunku...

Ja od lat powtarzam że ta cywilizacja powoli ale nieodwołalnie się kończy, wskazują na to wszystkie wskaźniki w skali makro. Pod kątem ekonomicznym, demograficznym i ideologicznym kraje Europy sa całkowitymi bankrutami, które wegetują na złudnych blaskach minionej chwały. Patrząc pod kątem historycznym, możnaby stwierdzić że żyjemy w czymś w rodzju początku ostatniego stulecia Cesarstwa Rzymskiego - pozornie fasada wciąż się dumnie trzyma, ale tak na prawdę cała konstrukcja przegniła do cna od wewnątrz już chyli się ku upadkowi.

[MEfi.]

Pierwszym zwiastunem upadku cywilizacji jest zarzucenie fundamentu kulturowo-obyczajowo-religijnego. Drugim takie rozwarstwienie społeczeństwa, że traci ono spoinę która wiąże je w monolit. Trzecim, ostatnim, takim, który gdy następuje to nie da się już odwrócić, są przemieszczenia dużych grup ludzkich. Armia zatrzyma ofensywę wojska, ale nie zatrzyma setek tysięcy, czy milionów cywili.

Nieco odbiegliśmy od tematu...

[frosti]

@MEfi.

Dlatego od zatrzymywania cywili rząd ma policje...

[cichy45]

Tak na prawdę to nikt nie wie co się w FEDzie dzieje. FED nie odda złota bo go po prostu nie ma

[MEfi.]

Dlatego od zatrzymywania cywili rząd ma policje...

Żadna policja nie zatrzyma pochodu kilkuset tysięcy cywilów. Są metody zapanowania nad dużymi masami ludzkimi, ale są sytuację gdy służby są bezsilne.
Wiesz jak plemiona germańskie sforsowały limes? Robili niewielki wyłom, a zanim nadciągnęły legiony, po drugiej stronie było już pół miliona ludzi.
Przyjdzie czas że Chińczycy zajmą Syberię. Myślisz że użyją do tego wojska? Nie, z Chin wyjdzie 50 milionów ludzi i po prostu pójdą na północ.

Wracając do tematu, to podejrzewam, że FED to tylko wierzchołek góry lodowej.

[Robakatorianin]

Dlatego od zatrzymywania cywili rząd ma policje...

Żadna policja nie zatrzyma pochodu kilkuset tysięcy cywilów. Są metody zapanowania nad dużymi masami ludzkimi, ale są sytuację gdy służby są bezsilne.

Polecam:
https://www.youtube.com/watch?v=SUbKin-zrj4
https://www.youtube.com/watch?v=7sKseQ59Bs4
Mimo nieznacznie większej liczbie demolujących nad siłami porządkowymi zamieszki trwały nawet tydzień.

Co do samego FED-to jest to największe zło tego świata. Oni mogą w znacznym stopniu pociągać za sznurki dołączone do politycznych marionetek zasiadających w kluczowych miejscach świata.
Pozwolę sobie dołączyć filmik który już był wielokrotnie umieszczany w podobnych tematach:
https://www.youtube.com/watch?v=o3RbM7Z-xU0