Współczesny spirytyzm
Współczesny spirytyzm opiera się na tezie, że wszechświat nie jest żadnym statycznym ani stworzonym środowiskiem, ale jest nimi obydwoma i wciąż się rozwija i zmienia. Fundamentalnym przekonaniem współczesnego spirytyzmu jest to, że celem wszechświata jest sprzyjanie ewolucji ducha, poprzez mechanizm ewolucji życia we wszystkich jego formach we wszechświecie.
To fundamentalne przekonanie tworzy podstawę dla trzech zasad, które są założeniem współczesnego spirytyzmu:
Wszystkie rzeczy istnieją, jednak formy energii oraz cała energia stale zmieniają formę. Duch jest formą energii, która rozwija się jako konsekwencja rozwoju życia i umysłu. Twoja dusza jest częścią większej puli wszystkich dusz wszystkich żywych istot.
Celem życia jest rozwój duszy, zarówno twojej własnej, jak i dusz wszystkich innych żywych istot. Całe życie, dusza i energia przeplatają się.
Istnieją niezliczone drogi przez życie, jesteś odpowiedzialny, ponieważ obierasz swoją własną ścieżkę decyzji, które podejmujesz i przyjmujesz ich konsekwencje. Szczęście i wzrost duchowy osiągniesz, gdy będziesz kroczył wybraną przez siebie ścieżką, zaś nieszczęście i stagnację duchową - gdy będziesz błądził lub gdy pozwolisz innym manipulować sobą. Twoja dusza stale wzrasta przez cały czas Twojego istnienia i kontynuuje swój wzrost przez wiele wcieleń.
Życie istnieje jako podstawa dla rozwoju ducha. Aby zrozumieć tą wiarę, musisz najpierw zrozumieć drabinę ewolucji określoną przez współczesny spirytyzm:
Energia => Materia nieorganiczna => Materia organiczna => Życie => Umysł => Duch
Cała materia, pochodząca z naszego pożywienia, która wraca na ziemię i i powietrze, którym oddychamy, początkowo zostały stworzone, gdy siły ciężkości i fuzja jąder nuklearnych w reakcji termonuklearnej w gwiezdnych piecach gwiazd i supernowej połączyły pierwiastki wodoru i helu w skomplikowane i ciężkie cząsteczki. Cięższe pierwiastki krzemu, węgla, żelaza także przyczyniły się do powstania ziemi.
Nasza planeta została stworzona przez te same siły gwiezdnego rozwoju, które niegdyś przyczyniły się do powstania Słońca. Pierwotnie pozbawiona życia, ziemia złożona była z nieorganicznych pierwiastków, organiczne mieszaniny i cząsteczki powstawały przez miliardy lat. Te organiczne cząsteczki były prekursorami życia i w końcu połączyły się, tworząc proste, pojedyncze komórki, zaś proces organicznego rozwoju przyczynił się do powstania życia, które istnieje dziś.
Ponieważ sieć życia powiększyła się, przyczyniło się to do różnorodności organizmów żywych. Wraz z życiem nastąpił rozwój mózgu i umysłu. Wraz z rozwojem bardziej złożonych zwierząt, jak ssaki, rozwinął się również mózg, by zaspokoić bardziej złożone potrzeby tych zwierząt, szczególnie naczelnych, które ewoluowały, by przetrwać w szybko zmieniającym się środowisku. Ponieważ mózg rozwinął się oraz zwiększyła się jego objętość, spowodowało to zawiłość w strukturze społecznej naczelnych, ostatecznie prowadząc wraz z ewolucją Homo sapiens do ukształtowania świata, w którym dziś żyjemy.
Duch jest następstwem rozwoju umysłu. Tak, jak życie rozwinęło się i ekspandowało przez wieki, tak również rozwijał się duch - duchowa i nieśmiertelna część człowieka i wszystkich istot żywych. Twój duch (lub dusza) jest częścią continuum życia Twojego gatunku, w naszym przypadku gatunku ludzkiego. Zarówno ty jak i część większej społeczności reprezentujecie wszystkich ludzi. Każde nowe życie jest wcieleniem ducha - gdy ciało umiera, twój duch nadal żyje i dojrzewa przez doświadczenie, które zyskujesz i decyzje, które podejmujesz w twoim życiu.
Powodem twojego istnienia jest doskonalenie twojego ducha. Decyzje, które podejmujesz i działania, które czynisz w swoim życiu, w szczęściu lub w nieszczęściu, będą kształtowały i powodowały wzrost twojego ducha.
Twoja dusza (lub duch) jest częścią ciebie i reprezentuje twoją naturę duchową. Jest tym, co prowadzi cię przez życie, małym głosem lub pierwotnym instynktem, który podpowiada, jaki kierunek powinieneś przyjąć lub jaką decyzję powinieneś podjąć. Gdy twój umysł i ciało stoją w zgodzie z twoim duchem, poznasz to przez uczucie szczęścia i zadowolenia, które osiągnąłeś, ponieważ będzież podążał odpowiednią dla ciebie ścieżką. Podobnie gdy jesteś chory, nieszczęśliwy i niezadowolony, wówczas ten czas pokaże, czy naprawdę słuchasz swojej duszy i sumienia (powiązanie twojej duszy i umysłu).
Każda droga życia jest inna. Gdy pozwalamy sobą manipulować na ścieżce wybranej przez innych (naszych rodziców, rówieśników, Kościół lub społeczeństwo), zamiast odpowiedniej dla nas ścieżki, jesteśmy nieszczęśliwi i niespokojni. Spójrz wgłąb siebie, by określić, czy podążasz dobrą ścieżką - nie tą nakazywaną przez innych.
Istina, www.istina.rin.ru
Tłumaczenie z jęz. angielskiego: Ivellios, http://www.paranormalium.pl
=================================================
Notka tłumacza: Termin "spirytyzm" oznacza szereg zjawisk "odkrytych" w drugiej połowie XIX wieku - określenie "nowy", "współczesny" miało na celu odróżnienie tych zjawisk od pierwotnych kontaktów z duchami, charakterystycznymi dla wszelkich kultur. W taki właśnie sposób określenia "neospirytyzm" używa między innymi Maurice Maeterlinck w broszurce "Śmierć".
Sam spirytyzm jest doktryną filozoficzną skodyfikowaną w "Księdze duchów" i "Księdze mediów" przez Allana Kardeca we Francji w drugiej połowie XIX wieku. Obydwie książki Kardeca ukazały się niedawno w języku polskim nakładem wydawnictwa KOS.
W tekście artykułu zauważyć można, iż jego autorka dopiero odkrywa spirytyzm - tak jest w istocie, ponieważ w Rosji - inaczej, niż na Zachodzie - nie było tak rozwiniętego ruchu spirytystycznego, było za to kilku wybitnych badaczy-spirytystów, jak na przykład Iwan Aksakow, autor książki "Animizm i Spirytyzm".
W artykule nie ma ponadto odniesień do historii spirytyzmu - a to dlatego, że w Rosji jest bardzo ograniczony dostęp do klasycznych tekstów "w temacie", inaczej, niż na Zachodzie - gdzie dostęp do takowych dzieł jest praktycznie nieograniczony, tam też istnieje ich bardzo dużo.
