Dwa oblicza islamu - ukryte i ujawnioneWstęp Po ostatnich atakach terrorystycznych na amerykański World Trade Center i Pentagon, w światowych mediach rozpoczęła się bardzo wyraźna debata dotycząca natury islamu. Widzimy jak media zmieniły swoją postawę z jednej skrajności – wyraźnie anty-islamskiej na drugą skrajność – pro-muzułmańską, prezentując polityczną i humanistyczną równowagę.
Chrześcijaństwo bardzo wyraźnie uczy nas miłości do wszystkich ludzi – nawet naszych wrogów – lecz w żaden sposób nie znaczy to, że mamy stać się ślepi na rzeczywistość i prawdę, ani zbłądzić wskutek błędnej informacji.
Aby dokonać rzetelnej oceny czegokolwiek, należy uświadomić sobie wszystkie dostępne aspekty danej sprawy, i z tego powodu to studium odsłoni pewną stronę islamu, która nie została precyzyjnie przedstawiona przez żadne z popularnych mediów. Fakty będą oparte o prawdziwe teksty pochodzące z uznanej interpretacji Koranu
[The Meaning of THE HOLY QURAN, Abdullah Yusuf Ali1992] – zauważ, że użyłem terminu ‘interpretacja’ a nie ‘tłumaczenie’ ponieważ islam zabrania dosłownego tłumaczenia swej ‘świętej księgi’ – z tego powodu tekst arabski Koranu został także zamieszczony, aby nie było możliwe postawienie zarzutu błędnej interpretacji.
DWA OBLICZA ISLAMU W następstwie ataków z 11 września wielu muzułmanów (i nie-muzułmanów powodowanych celami politycznymi) na całym świecie próbuje przedstawiać islam jako religię pokoju i miłości, chcąc zdystansować się od tych wstydliwych i brutalnych wydarzeń… mówią oni, że w islamie nie ma w gruncie rzeczy żadnej przemocy.
Jednak jest oczywiste, że sprawcy tych zdarzeń opierają się na wyraźnych i bezdyskusyjnych wersetach Koranu, jasno przedstawionych w oświadczeniu Osamy Bin Ladena w sieci CNN. W oparciu o tę przesłankę, Bin Laden, Talibowie i m.in. grupa muzułmanów filipińskich z Abu Saiafem, otwarcie zadeklarowali wojnę przeciwko Stanom Zjednoczonym Ameryki w imię islamu, posługując się tymi cytatami z Koranu:
‘I Allach (Bóg) sprowadził z ich twierdz tych ludzi Księgi (tj. żydów i chrześcijan), którzy im pomagali (niewierzący), I rzucił w ich serca strach. Część z nich zabiliście, a część wzięliście do niewoli. I On dał wam w dziedzictwo ich ziemię, ich domostwa i ich’ (Sura Al-Ahzab 33:26 i 27) Wielu jest zdezorientowanych, czy islam jest religią przemocy, czy pokoju.
Kiedy rzeczywiście studiujemy księgę islamu – Koran – odkrywamy, że islam ma dwa oblicza. Każde z nich przedstawia pewien etap rozwoju charakteru Mahometa: pierwszy w Mekce, a drugi w Medynie.
PIERWSZE OBLICZE ISLAMU Charakter Mahometa w Mekce W Mekce, gdzie Mahomet rozpoczął swoją nową religię w roku 610 A.D, nie był jeszcze mocny. Aby być zaakceptowanym przez wszystkich ludzi, przedstawiał pokojowy i pełen miłości obraz islamu, unikając jakiejkolwiek wzmianki o przemocy. Oto niektóre cytaty z Koranu mówiące o tym pierwszym etapie:
1. Mahomet nakazywał być cierpliwym dla swoich przeciwników w Surze Al-Muzammil (73:10)
‘Znoś cierpliwie to, co oni mówią! Uciekaj od nich ucieczka piękną (dostojną)’ 2. Mahomet nakazywał nie narzucać islamu siłą w Surze Al-Baqarah (2: 256)
‘Nie ma przymusu w religii!’ 3. Mahomet nakazywał mówić w sposób uprzejmy do „ludzi Księgi” (chrześcijanie i żydzi) w Surze Al-Ankabut (29:46)
‘I nie sprzeczajcie się z ludem Księgi inaczej, jak w sposób uprzejmy (jak w zwykłej dyspucie) ... i mówcie: "Uwierzyliśmy w to, co nam zostało zesłane, i w to, co wam zostało zesłane. Nasz Bóg i wasz Bóg jest jeden i my jesteśmy Mu całkowicie poddani (w islamie)."’DRUGIE OBLICZE ISLAMU Charakter Mahometa w Medynie Mahomet po ucieczce do Medyny w roku 622 AD i jego naśladowcy urośli w siłę i liczebnie. Stał się nieustępliwym wojownikiem, któremu zależało na rozszerzaniu swojej religii mieczem, i jest to przesłanie, które teraz dalej żyje. Oto niektóre dowody z Koranu mówiące o tym etapie:
1. Głosił on, że Bóg nakazał mu zabijać swoich przeciwników w Surze Al-Baqarah (2:191)
„I zabijajcie ich, gdziekolwiek ich spotkacie, ...” Imam Abdullah Yusuf Ali komentuje ten werset następująco:
“Ten fragment ilustrują wydarzenia, które miały miejsce w Hudaybiyyah [bitwa] w szóstym roku hidżry [eksodus Mahometa z Mekki do Medyny]. Muzułmanie byli w tym czasie silną i wpływową społecznością”. (The Meaning of the Holy Quran s77).
2. Twierdził, że Bóg nakazał mu zabijać każdego, kto odrzuca islam w Surze Al-Baqarah (2:193)
‘I zwalczajcie ich, aż ustanie prześladowanie i religia będzie należeć do Boga.’ Imam Abdullah Yusuf Ali komentuje ten werset następująco:
“Islam nie pozwala na złe postępowanie, i jego mężowie nie będą szczędzić swojego życia w obronie honoru, a religię, której się trzymają zachowają świętą. Wierzą w odwagę, posłuszeństwo… i ciągłe dążenie z wszelkich swoich sił… Oni nie cofną się przed wojną jeśli wymaga tego ich honor a sprawiedliwy imam oczekuje tego” (The Meaning of the Holy Quran s77).
3. Twierdził, że Bóg nakazał mu zwalczać ludzi Księgi (chrześcijan i żydów) w Surze At-Tawba (9:29)
‘Zwalczajcie tych, którzy nie wierzą w Boga (Allacha) i w Dzień Ostatni... i nie poddają się religii prawdy (islam) – spośród tych, którym została dana Księga – dopóki oni nie zapłacą daniny (podatku) własną ręką i nie zostaną upokorzeni ...” Imam Abdullah Yusuf Ali komentuje ten werset następująco:
„Bezpośrednia walka dla słusznej sprawy; idź naprzód odważnie i walcz udowadniając sobie, że jesteś godny Allacha” (The Meaning of the Holy Quran s.446).
4. (Sura At-Tawba 9: 12)
„…Zwalczajcie wtedy imamów niewierności…” Imam Abdullah Yusuf Ali komentuje ten werset mówąc:
„Katalog ich grzechów jest ustalony, jest jasne, że byli oni agresorami w najgorszym z możliwych względzie; i wojna stała się nieunikniona”. (The Meaning of the Holy Quran s.440).
5. (Sura At-Tawbah 9: 14)
„Zwalczajcie ich! Bóg ukarze ich przez wasze ręce i okryje ich wstydem; i dopomoże wam zwyciężyć ich. On uleczy piersi ludzi wierzących” Imam Abdullah Yusuf Ali komentuje ten werset następująco:
„Kiedy Prawo Allacha jest przyjęte, ogień oburzenia zostaje ugaszony i prawdziwy pokój islamu zostaje osiągnięty” (The Meaning of the Holy Quran s.441).
6. (Sura At-Tawbah 9: 123)
„O wy, którzy wierzycie! Zwalczajcie tych spośród niewiernych, którzy są blisko was. Niech się spotkają z waszą surowością. I wiedzcie, że Bóg (Allach) jest z bogobojnymi!” Imam Abdullah Yusuf Ali komentuje ten werset mówiąc:
„Kiedy konflikt staje się nieunikniony, najpierw należy oczyścić nasze otoczenie z wszelkiego zła …Musimy stawić solidny i twardy opór złu” (The Meaning of the Holy Quran s.475).
7. (Sura Al-Anfal 8: 65)
„O proroku! Pobudzaj wiernych do walki! Jeśli wśród was jest dwudziestu cierpliwych, to zwyciężą dwustu; a jeśli jest stu wśród was, to oni zwyciężą tysiąc niewiernych, ponieważ oni są ludźmi, którzy nie rozumieją.” Imam Abdullah Yusuf Ali komentuje ten werset następująco:
„W walce mężowie wiary nie zrażają się. Czy osobiście pokonają przeciwnika czy zginą ich sprawa zwycięży. Są pewni zwycięstwa ponieważ (1) mają boską pomoc, i (2) mówiąc nawet po ludzku, ci, którzy występują zbrojnie przeciwko prawdzie są głupcami, a na ich pozornej mocy nie można polegać”. (The Meaning of the Holy Quran s.431). Dodaje: „Dżihad (święta wojna) prowadzi się w pewnych ściśle określonych warunkach, które ustala islam i chwała dla Allacha”. (The Meaning of the Holy Quran s.431).
8. (Sura Al-Baqarah 2: 216)
“Przepisana wam jest walka …” Imam Abdullah Yusuf Ali komentuje ten werset następująco:
„Walczyć dla prawdy jest jedną z najwyższych form dobroczynności (jałmużny)”. (The Meaning of the Holy Quran s.86).
Zauważ:
Walka jest formą dobroczynności (
jałmużną)
w islamie!!!
9. (Sura Al-Anfal 8:60)
„Przygotujcie przeciwko nim, ile możecie sił i oddziałów konnicy, którymi moglibyście przerazić (w sercu) wroga Boga i wroga waszego …” Imam Abdullah Yusuf Ali komentuje ten werset następująco:
„Do każdej walki uzbrój się w najlepszą zbroję i najlepszą broń przeciwko twojemu wrogowi, aby wpoić mu przyzwoity szacunek dla ciebie i dla sprawy, którą reprezentujesz”. (The Meaning of the Holy Quran s.429).
TA SAMA IDEOLOGIA I STRATEGIA Problemem w ocenie islamu na Zachodzie, który jest w przeważającej mierze chrześcijański, jest to, iż traktuje się go jako inną wiarę – jak chrześcijaństwo – i w ten sposób każdy indywidualnie ma prawo do oddawania czci temu, komu chce. To prawda, lecz problem tkwi w tym, że islam nie jest podobny do chrześcijaństwa.
Chrześcijaństwo jest systemem wiary i moralnością, które mogą istnieć w każdym narodowym lub państwowym systemie, natomiast islam ma swój własny system polityczny i sądowniczy ucieleśniony w szari’acie (prawo), który rządzi każdym muzułmaninem. Z tego powodu fundamentaliści islamscy, którzy żyją w kraju nawet umiarkowanie islamskim ze świeckim systemem politycznym, będą próbować obalić ten system, ponieważ w sposób niewystarczający ucieleśnia on istotę islamu będącego „religią i państwem”.
To studium w żaden sposób nie ma zamiaru przedstawić, że wszyscy muzułmanie są źli, ponieważ to nie jest wcale prawda – jest wielu umiarkowanych muzułmanów, którzy są dobrymi i konstruktywnymi członkami społeczeństwa, jednak nawet tych fundamentaliści traktują jako odstępców, ponieważ nie idą wiernie za Koranem, w ten sposób zasługując na taki sam koniec jak wszyscy nie-muzułmanie, to znaczy śmierć. Tym samym problem leży w islamie a nie w muzułmanach. Wiemy, że w każdej religii, lub każdej wierze, rolą wierzącego jest stosować nauczanie swojej wiary i w ten sposób te nauki stają się zasadami, według których on żyje – każdy „wierny” muzułmanin musi żyć według Koranu.
Islam wszędzie na świecie a szczególnie na Zachodzie ma tę samą ideologię i strategię. Zaczynają od pierwszego etapu słabości wywołując wrażenie, że są pełni pokoju i miłości. Wykorzystują demokrację i prawa człowieka na Zachodzie, aby rozszerzać swoja wiarę. Po tym jak staną się silni nie wahają się zabijać ludzi i niszczyć cywilizację Zachodu, która – według ich wierzeń – jest przeciwna doktrynom islamu, tak jak widzieliśmy to w zamachach terrorystycznych na World Trade Center w Nowym Jorku i na Pentagon w Waszyngtonie.
Świadectwa znanych muzułmanów 1. Mohammed Hassanein Heikal, znany muzułmanin egipski, pisarz, w swojej słynnej książce “Autumn Furor” („Jesienna Bruzda”) odnosi się do tego faktu następująco:
Element dżihadu (święta wojna) pojawił się w ideologii Abul Alaa Al-Maududiego (fanatyczny muzułmanin z Egiptu). Poszedł on dalej rozróżniając dwa oddzielne etapy, przez które przechodzi muzułmańska społeczność:
Etap słabości – w nim wspólnota muzułmańska nie jest zdolna zatroszczyć się o swój własny los. W tym przypadku – według jego sposobu myślenia – muszą się wycofać w celu przygotowania się do realizacji drugiego etapu.
Etap dżihadu (święta wojna), który następuje, kiedy wspólnota islamska zakończy swoje przygotowanie i jest gotowa do wyjścia ze swojej izolacji, aby pokierować swoim losem poprzez dżihad.
W ten sposób Abul Alaa Al-Maududi dokonał porównania między tymi dwoma etapami: słabości oraz dżihadu z jednej strony a walką Mahometa w Mekce i potem w Medynie z drugiej.”[Following the same strategy of Mohammed].
2. Hassan Abdulla Al-Torabi – najbardziej fanatyczny przywódca sudańskich muzułmanów zwykł mówić otwarcie:
“Udajemy słabych do czasu aż staniemy się silni”
3. Imam Abdullah Yusuf Ali komentuje Surę Al Baqarah (2:191) „I zabijajcie ich, gdziekolwiek ich spotkacie ...”:
“Ten fragment ilustrują wydarzenia, które miały miejsce w Hudaybiyyah [bitwa] w szóstym roku Hidżry [eksodus Mahometa z Mekki do Medyny]. Muzułmanie byli w tym czasie silną i wpływową społecznością”. (The Meaning of the Holy Quran s77).
To jest prawdziwy islam i jego dwa oblicza.
Jak bardzo powinniśmy być świadomi tego, co dzieje się wokół nas.
o. Zakaria Botros
tłum. butros ze strony www.fatherzakaria.net
www.arabia.alleluja.pl
