16 replies to this topic

[Mariush]

A nie sądzisz, że 11 czy 12 tys. lat temu Ziemia sie inaczej kształtowała? nie nam się na tym to nie bij

Nie mam zamiaru Ci robić krzywdy ;-). 12 tys. lat temu układ kontynentów był praktycznie IDENTYCZNY w porówaniu z obecnym stanem.

[Erik]

W jednym ze swych starych artykułów wysłanych przed laty do „Nieznanego świata” opisywałem, w jak dotychczas jedynie wspomnianym w tym miesięczniku, artykule pod tytułem „Mapa z przed 50 milionów lat”, o mapie Oronteusa Finaeusa z 1532 roku. „Owa, podobnie jak np. późniejsza mapa Mercatora z 1538r.pokazuje obie półkule Ziemi widziane od strony obecnych biegunów geograficznych, z czego mapa Marcatora wydaje się być zmodyfikowaną mapą Oronteusa. W obu przypadkach dziwny jest nie tylko fakt pokazania Ziemi od najmniej znanych, a jednocześnie mało przydatnych ówczesnym nawigatorom i podróżnikom, lodowych obszarów obu biegunów umieszczonych w centralnych punktach mapy. Przy czym również zaskakująco bliski prawdy jest kształt dopiero niedawno poznanej Antarktydy, czy jak dowodzą zdjęcia zrobione przy użyciu echosond i podczerwieni, fakt istnienia wysp pod lodową pokrywą Arktyki, o czym średniowieczni kartografowie po prostu nie mieli prawa wiedzieć. (rys 1 i 2). Również południki na owych mapach przebiegają bardzo blisko ustaleniom, które dziś obowiązują na ten temat, choć wiadomo, że określono je później, czym zajmował się wielki I. Newton. Podobnie kręgi zwrotnikowe i koła podbiegunowe w zasadzie pokrywają się z używanymi obecnie. Podstawową, jeśli nie jedyną, odmiennością zdaje się tu tylko być wielkość Antarktydy, która powinna zmieścić się w kole podbiegunowym, a kąt obrócenia tego kontynentu o jakieś 30 stopni wg stanu rzeczywistego (ale czy na pewno ?) Choć wielu badaczy starających się rozwikłać zagadkę pochodzenia danych, dzięki którym powstała owa i podobne jej mapy, ignoruje pewne fakty, zwalając je na karby niedokładności kartografa, jednocześnie często odnajdując tu pozbawione lodu obszary z okresów międzyglacjalnych i masywy gór, twierdząc, że mimo pewnych niedokładności, tak musiały wyglądać te obszary 10 lub 30 tysięcy lat temu, widząc w tworzeniu tych map rękę zaginionej cywilizacji, której przedstawiciele stworzyli jakieś pra- mapy w tym właśnie czasie. I mimo że Arktyka na owych mapach wydaje się być pozbawiona lodu zupełnie, gdyż widnieją na niej wyspy, jednocześnie nie dziwi nikogo fakt, iż kartograf w przypadku Oronteusa nazywa koło podbiegunowe CIRCULUS ANTARCTICUS, a cały kontynent TERRA AUSTRALIS RE ( czyli Ziemia Królewstwa Australii) . Nie bierze się też pod uwagę faktu, iż na mapie widnieją takie wyspy jak Jawa, Madagarkar, a nawet bez wątpienia błędnie przez kartografa, bo z przeciwnej strony Madagaskaru- usytuowany Zanzibar, a nie zmieściły się tu ani Australia ani Nowa Zelandia. Co w rzeczywistości dowodzi, że mapa ta pokazuje kontynent Australijsko- Antarktydzki z przed około 29 milionów lat, kiedy to obydwa te kontynenty zaczęły się od siebie oddalać, co potwierdzają współczesne teorie dryfu kontynentalnego i mapy geologiczne obrazujące bliźniaczy z mapą Orenteusa obraz tych obszarów już z przed 56 milionów lat, gdy Ziemia Ognista stykała się z Falklandami i Szetladami, a wypiętrzone kontynenty Australii i Antarktydy wraz z wciskająca się w nie Nową Zelandią tworzyły jeden kontynent, a morze Rossa, którego niektórzy uparcie doszukują się na tej mapie jest Morzem Tasmańskim (rys.3).Na pewno trudno dociec, skąd Orenteus wziął inspiracje i czy mapa Mercatora, tak jak wcześniejsze globusy Schonera z 1524r. czy też mapy krakowskiego kartografa Jana ze Stobnicy , były kopiami jakichś archaicznych danych. Wiadomo jednak, że np. mapa Jana ze Stobnicy, który w 1524roku jako pierwszy pokazuje oddzielnie wschodnią i zachodnią półkulę Ziemi, uwzględniając zwężenie panamskie i niemal prawidłowo zarysowując Pacyfik, mimo, że zwężenie panamskie oficjalnie przekroczono dopiero w roku 1513, a Ocean Spokojny przemierzono w 1521 r. ( gdyż piąta wyprawa Kolumba, w której moim zdaniem dokonał tego wyczynu wcześniej , nie jest powszechnie uznawana).Mapa Hadji Ahmeda z 1550r. pokazuje nie tylko pozbawioną lodu Antarktykę i nie istniejące obecnie złączenie Alaski z Syberią, ale oprócz prawidłowo rozmieszczonej Euro-Azji i obu Ameryk widzimy olbrzymią Antarktydę i też ani śladu Australii? (rys 4). Podobnie na sławnej już mapie Piri Rejsa z 1513 r. ostry klin kontynentu Ameryki Południowej łączy się z Antarktydą

Użytkownik Erik edytował ten post 28.12.2010 - 22:10