Skocz do zawartości


Zdjęcie

Grawitomagnetyzm, frame-dragging effect

Lense-ThirringGrawitacja Wleczenie czasoprzestrzeni Gravity-Probe B Antygrawitacja

  • Zaloguj się, aby dodać odpowiedź
1 odpowiedź w tym temacie

#1

\\V//.
  • Postów: 36
  • Tematów: 3
  • Płeć:Kobieta
Reputacja neutralna
Reputacja

Napisano

Kiedyś trafiłam na opis interesującego zjawiska jakim jest grawitomagnetyzm - temat do tej pory tutaj nie poruszany i praktycznie w polskich źródłach nie ma opisu zjawiska. Po krótce jest to dodatkowe pole jakim mogą na siebie oddziaływać obiekty wirujące - stąd pomyślałam, że może być to zjawisko interesujące dla osób zajmujących się wyjaśnieniem zjawiska UFO.

Grawitomagnetyzm jest składową "magnetyczną" pola grawitacyjnego. Podobnie jak poruszające się ładunki wytwarzają pole magnetyczne - poruszająca się masa (lub wirująca) wytwarza pole grawitomagnetyczne.

 

Skutkiem tego oddziaływania w skali kosmicznej jest fakt, że nieuwzględnienie tego oddziaływania wpływa na błędną prognozę miejsca, gdzie dany obiekt astronomiczny powinien znajdować się po długim czasie (przykładowo po 30 latach). Efekt badała sonda Gravity Probe B - uzyskano wynik zgodny z przewidywaniami wynikającymi z teorii. Efekt, który zaobserwowano został nazwany frame-dragging (wleczenie czasoprzestrzeni). Inna nazwa tego zjawiska to Lense-Thirring precession.

 

Efekt ogólnie jest słaby, lecz niektórzy naukowcy podnosili w swoich teoriach oraz eksperymentach, że może zostać wzmocniony i w szczególności powstawać w pobliżu nadprzewodników i generować zmienne pole grawitacyjne. Sposób wzmocnienia nie został jednak do tej pory wystarczająco wyjaśniony. W niektórych eksperymentach uzyskano efekt, który dało się obserwować gołym okiem (np. eksperymenty Podkletnova).

 

Ogólne omówienie zjawisk grawitoelektromagnetycznych występujących w nadprzewodnikach:

http://arxiv.org/ftp...607/0607086.pdf

 

Efekty obserwowane w nadprzewodnikach - przykładowy eksperyment:

 

He recently surprised the “experimental anti-gravity research community” by revealing what he calls a “Superconducting Force-Beam Generator” that he claims produces an output of hundreds of pounds of “pure gravitational force.”

Podkletnov says the gravitational beam on his machine is generated by a 3 to 5 megavolt drop onto a four-inch wide superconductor. The superconductor is enclosed in a wrapped solenoid which creates a magnetic field around the machine.

The pulses from the beam are powerful enough to punch holes through brick, concrete and put large dents in light metals. The beam appears to maintain its strength for an extended distance.

http://perdurabo10.t...ousek/id63.html


Użytkownik \\V// edytował ten post 29.05.2014 - 04:02

  • 2

#2

\\V//.
  • Postów: 36
  • Tematów: 3
  • Płeć:Kobieta
Reputacja neutralna
Reputacja

Napisano

Dorzucam do tematu spis badań w dziedzinie grawitomagnetyzmu. Jedno z badań ze spisu ( 8) mówi o potwierdzeniu zmierzenia efektu w laboratorium przez naukowców finansowanych przez ESA.

 

Streszczenie: Naukowcy podczas 3-letnich badań wykonali 250 eksperymentów z użyciem nadprzewodników mających na celu pomiar magnetycznej składowej pola grawitacyjnego. Podczas badań zmierzona została wartość natężenia pola grawitomagnetycznego jako 1017 razy większa od wynikającej z teorii. Naukowcy po zakończeniu badań przez 8 miesięcy omawiali i analizowali wyniki badań pod kątem możliwych popełnionych błedów. Po tym czasie opublikowali swoje wyniki. Publikacja nastąpiła na jednodniowej konferencji w ESTEC w Holandii dnia 2006-03-21.

 

O ile dobrze zrozumiałam treść - wyjaśniają, że właściwości elektromagnetyczne nadprzewodników są wytłumaczone na bazie teorii kwantowej poprzez fakt, że fotony (przenoszące oddziaływania elektromagnetyczne) zyskują niezerową masę. Postawili więc hipotezę, że gdyby grawitony również mogły posiadać niezerową masę w warunkach, jakie panują w nadprzewodniku - powstałaby nieprzewidzianie duża dodatkowa siła grawitomagnetyczna. Poniżej tekst po angielsku:

 

In parallel to the experimental evaluation of their conjecture, Tajmar and de Matos also looked for a more refined theoretical model of the Gravitomagnetic London Moment. They took their inspiration from superconductivity. The electromagnetic properties of superconductors are explained in quantum theory by assuming that force-carrying particles, known as photons, gain mass. By allowing force-carrying gravitational particles, known as the gravitons, to become heavier, they found that the unexpectedly large gravitomagnetic force could be modelled.

 

Dodam od siebie, że jeżeli natura pola grawitacyjnego jest tak podobna do elektromagnetycznego jak tu opisana - zmienne pole grawitomagnetyczne powinno indukować w efekcie grawitacyjne - powodujące przyciąganie lub odpychanie obiektów posiadających masę. Oznacza to, że wirujący dysk nadprzewodzący poruszany wzdłuż osi obrotu powinien generować na obiektach znajdujących się w pobliżu siłę prostopadle skierowaną do ruchu dysku, proporcjonalną do masy obiektu znajdującego się w pobliżu (grawitacyjne pole wirowe). Podobnie jak dzieje się przy indukowaniu prądu w cewce przez poruszający się wewnątrz niej magnes.

Ponadto dwa wirujące dyski nadprzewodzące powinny na siebie oddziaływać dodatkową siłą - podobnie jak dwa magnesy.


Użytkownik \\V// edytował ten post 31.05.2014 - 12:50

  • 1




Inne tematy z jednym lub większą liczbą słów kluczowych: Lense-ThirringGrawitacja, Wleczenie czasoprzestrzeni, Gravity-Probe B, Antygrawitacja

Użytkownicy przeglądający ten temat: 1

0 użytkowników, 1 gości oraz 0 użytkowników anonimowych