Witam wszystkich, na wstępie- jeśli to nieodpowiedni dział do takich rzeczy proszę o przeniesienie.
Jakiś czas temu (więc mogą być jakieś luki, postaram się je zaznaczyć) śniło mi się coś niby trochę dziwnego, ale utkwiło mi to w pamięci do teraz, a jako że sny są tym co dzieje się w umyśle, uznałem że należy poprosić o pomoc w interpretacji.
Zaczęło się od tego, że wcieliłem się w żołnierza, walczyłem na jakimś polu, pełnym okopów oraz innych konstrukcji typowych dla pola bitwy. Byłem tam sam, na ogromną ilość wrogów, którzy z tego co pamiętam byli nazistami, aczkolwiek dzielnie ich mordowałem, do czasu 'przejścia' snu do następnej części. Tu nasuwają się pierwsze pytania... Dlaczego byłem tam sam? Dlaczego walczyłem akurat z nazistami? W sensie, nie jestem ani nazistą, ani rasistą, jedyne co to lubię czarny humor, kawały o takiej, jakby to ująć, tematyce... Czuję jednak dziwną urazę do Niemców za IIWŚ, może to dlatego akurat naziści byli moim nemezis.
W kolejnej części snu szedłem z kolegą, z którym w 'prawdziwym życiu' zazwyczaj się sprzeczamy, ale jesteśmy dla siebie jak bracia... Byliśmy na tym samym polu z części pierwszej, pomimo że nie było tam tych samych konstrukcji co wcześniej po obudzeniu się po prostu to czułem. Nagle, ni stąd ni zowąd, zobaczyliśmy jakąś dziewczynę. Oczywiście, podeszliśmy do niej, żeby sprawdzić kto ją 'zdobędzie' (nie pamiętam kompletnie jak dokładnie wyglądała, tego nie wiedziałem od obudzenia się, pamiętam jedynie że była niesamowicie piękna). Ja, pomimo że poza snami 'podryw' niespecjalnie mi wychodzi, czarowałem ją swoimi słowami, a kumpla kompletnie nie zauważała, tak jakby go nie było. Po jakimś czasie zorientowałem się, że naprawdę zniknął, zacząłem się oglądać. Gdy spowrotem spojrzałem na ową dziewczynę, miała inną twarz, tą akurat zapamiętałem, jako że to twarz jednej z moich koleżanek, która notabene mi się w sumie podoba, nie tylko wyglądem (no bo cóż, miss universe to ona nie jest, ale jest dość ładna), ale też przez jej wnętrze...
Wtedy się obudziłem, kompletnie zdezorientowany, zmieszany, zamulony...
Moja mała teoria jest taka, głównie przez wspólne elementy, że pierwsza część była metaforą drugiej. W pierwszej byłem całkiem sam podczas walki, tak samo jak w drugiej byłem sam podczas podrywu. Ba, sama walka była pewnie metaforą owego podrywu, biorąc pod uwagę to że obie czynności szły mi tak gładko. Tylko czemu walka z nazistami? I czemu dziewczyna zmieniła twarz, z takiej której nie rozpoznałem, tudzież nie pamiętam na dobrze mi znajomą? Proszę o podzielenie się opiniami, poprawienie czegoś...
