W Laosie znajdują się dziwne kamienne słoje. Miejsce nazywane jest „azjatyckim Stonehenge” i jest jednym z najbardziej tajemniczych na ziemi. Słoje rozproszone są po całym płaskowyżu Xieng Khouang, na obszarze kilku mil kwadratowych. W niektórych miejscach słoje występują pojedynczo, w innych grupami.
W 1930 roku rozpoczęły się pierwsze badania archeologiczne, dzięki którym uczeni przypuszczają, że słoje pochodzą z epoki żelaza ponad 2000 lat temu. Mogły służyć do starożytnych praktyk pogrzebowych.
Do tej pory odkryto ponad dziewięćdziesiąt miejsc w prowincji Xieng Khouang. W każdym z tych miejsc znajduje się od jednego do 400 kamiennych słoi, które mają od jednego do trzech metrów średnicy.
Słoje są bez dekoracji, oprócz jednego słoja, który jest udekorowany płaskorzeźbami po zewnętrznej stronie. Przypuszcza się, że słoje miały pokrywy, ozdobione motywami zwierzęcymi ( tygrysy, małpy, żaby ), które znaleziono w innym miejscu.
Kamienne słoje wykonano z granitu, piaskowca i wapienia. Większość z nich wykonano jednak z piaskowca wykazując się wysokim poziomem wiedzy o materiałach i technikach ich obróbki.
Badaczom nie udało się wyjaśnić zagadki niezwykłych obiektów. Do tej pory są dwa przypuszczenia jeśli chodzi o przeznaczenie tajemniczych słoi, które naukowcy biorą pod uwagę:
1. Słoje mogły służyć jako krematoria, do palenia ciał po śmierci. Tak przypuszcza geolog i archeolog Madeleine Colani, która w 1930 roku, w słojach znalazła spalone zęby i kości, więcej niż jednej osoby.
2. W 1994 roku Eiji Nitta z Uniwersytetu w Kagoshimie wysnuł ciekawą hipotezę mającą odzwierciedlenie w nowoczesnej tradycji Azjatów : słoje mogły służyć do „zanurzania” ciał w celu uwolnienia duszy zmarłego oczekującego na ostateczny pochówek.
Wydaje się, że kremowano młode osoby, tak twierdził w 2004 -2005 roku Julie Van Den Bergh, archeolog z UNESCO.
Co więcej, wydaje się, że tajemnicze słoje umieszczone są wzdłuż starożytnych szklaków handlowych, szczególnie na szlaku solnym.
Według legend i tradycji Laosu, kiedyś tereny te były zamieszkałe przez cywilizację gigantów. Legendy mówią o królu zwanym Khun Cheung, który po krwawej i wygranej wojnie z wrogiem zbudował słoje do picia „lao lao”, lokalnego wina ryżowego.
Alternatywnym wyjaśnieniem przeznaczenia wielkich słoi może być teoria, że mogły one służyć do gromadzenia wody deszczowej, aby podróżni przechodzący przez ten teren mogli z niej korzystać.
Podczas wojny amerykańsko – wietnamskiej Laos bardzo ucierpiał. Spadło tam wiele bomb, niektóre z nich do dziś leżą płytko w ziemi. Tylko trzy skupiska słojów zostały oczyszczone z niewypałów. Teren ten jest jednym z najniebezpieczniejszych miejsc badań archeologicznych na świecie.
Tłumaczenie własne
źródło : http://ambranna.blog...e-nel-laos.html
