1 odpowiedź w tym temacie

[Staniq]

Stanisław Supłatowicz urodził się w 1920 r. wśród kanadyjskich indian. Jego matka, Polka zesłana na Syberię, uciekła na Alaskę przed rewolucją bolszewicką. Supłatowicz trafił do Polski tuż przed II wojną światową. Jego odwaga i umiejętności zwiadowcze przeszły do legendy wśród żołnierzy AK.

 

link do filmu:  http://get.wp.tv/?f=...110.h.mp4&rnd=0

 

Sat-Okh (w języku shawnee Długie Pióro) (ur. prawdopodobnie 15 kwietnia 1920 w Kanadzie, zm. 3 lipca 2003 w Gdańsku) − żołnierz AK, pisarz, gawędziarz, artysta.

 

 

 

Domniemana data urodzenia potwierdzona została tylko przez niego samego, gdyż Indianie z plemienia Szaonisów prawa obywatelskie uzyskali dopiero w 1956 roku.

Zgodnie z jego własnymi opowieściami, w inny sposób nie potwierdzonymi, urodził się w osadzie Indian w dorzeczu rzeki Mackenzie w Kanadzie. Był synem polskiej uciekinierki z Syberii Stanisławy Supłatowicz, oraz wojennego wodza plemienia Szaunisów (Szawanezów) Leoo-Karko-Ono-Ma (Wysokiego Orła). Wychowywał się wśród Indian. W 1937 lub 1938 roku przybył wraz z matką do Polski, a w tworzonej wówczas metryce matka zmieniła część jego danych, ukrywając jego indiańskie pochodzenie. W tworzonej dokumentacji jako miejsce urodzenia wpisano Aleksiejewkę w Rosji, rok urodzenia zmieniono na 1925, a jako ojca wpisano Leona Supłatowicza, pierwszego męża matki. Po nim otrzymał także nazwisko, zaś na imię wybrano męską formę imienia matki – Stanisław.

W Wymysłowie niedaleko Tucholi znajduje się prywatne Muzeum Indian Ameryki Północnej im. Sat-Okha.

 

Źródło: wp.pl 

           wikipedia

          internet

[Zaciekawiony]

Dla ciekawych - praca magisterska o jego biografii:

http://www.indianie....a/sat-okh1.html

 

 

Na przestrzeni lat biografia Sata wzbogacała się i rosła w medialną siłę. Krótkie notatki zastąpione zostały cyklami artykułów w prasie ogólnopolskiej. Rozpisywano się o jego twórczości, o działalności na polu Polskiego Ruchu Przyjaciół Indian. Przede wszystkim jednak najwięcej miejsca i czasu poświęcano ciągle jego niezwykłemu życiorysowi, który zupełnie zdominował całą postać. Telewizja eksponowała jego egzotyczną atrakcyjność, prasa rok po roku przedstawiała utarte już szlaki jego biografii, dziennikarze zadawali ciągle te same pytania. Sat-Okh, syn wodza Szawenzów, żołnierz AK, popularny pisarz, usunął w cień człowieka – Stanisława Supłatowicza, który miał do powiedzenia znacznie więcej niż bohater romantycznej historii. „To był właśnie problem Sata – twierdzi Jan Rzatkowski. – Dziesiątki tysięcy ludzi zdawało mu to samo pytanie: Czy on jest czy nie jest Indianinem? Zestaw dziesięciu czy piętnastu pytań był miażdżony w telewizji czy prasie, przez ludzi na zlocie, on już szału dostawał. Wyobraź sobie człowieka, który przez dwadzieścia, trzydzieści lat słyszy ciągle te same, banalne pytania. Później zaczął sobie robić żarty: wymyślał różne ciekawe historyjki, bo czuł się jak automat, jak sekretarka. Nikt też nie chciał z nim rozmawiać o czymkolwiek innym. Stąd też taki mit zrobiono w prasie, ciągle tylko ten życiorys, wszędzie to samo. Nie mógł się przelansować jako człowiek duchowy.