Heron z Aleksandrii zwany także Heronem Macedońskim
Od 200 roku p.n.e. do początku naszej ery świat był pogrążony w ciągłych wojnach, które poważnie go zniszczyły i przez które wszedł pod panowanie Rzymu. Zamieszkująca na ziemiach podbitych ludność była ciągle nękana podatkami przez urzędników rzymskich przez co poziom jej życia stale się obniżał, podupadała również kultura. Upadły też szkoły greckie, jedne z największych na świecie w Aleksandrii, Pergamonie, Antiochii i Rodosie, straty poniosła więc nauka, a z nią podupadła antyczna matematyka.
W tej epoce żył również Heron z Aleksandrii, którego nazywano też Heronem Mechanikiem. Nie są znane dokładne daty jego urodzin ani śmierci, ale przyjmuje się, że żył w okresie od I w. p. n. e. do III w. n. e. Fakt ten mówi nam o tym, że w przeciągu 400 lat nie wydarzyło się w matematyce rzymskiej nic co spowodowałoby jej szybki rozwój, co więcej znaczy to, że w matematyce istniał swoisty zastój.
W księdze - "Dioptri" Heron opisuje zaćmienie słońca,datowane na 62 r. n. e , które prawdopodobnie obserwował. Dopiero to pozwoliło stwierdzić iż naukowiec żył i pracował w I w. n.e., przypuszczalnie pomiędzy 50 r. n.e. a 120 r. n.e. Prawdopodobnie Heron był nauczycielem, na co wskazywałby zbiór matematycznych definicji oraz komentarzy do „Elementów” Euklidesa. Heron znał dorobek klasyków greckiej matematyki, często ich cytował w swoich dziełach, ale nie zajmował się czymś, co było abstrakcyjne. Czerpał z twórczości klasyków po to, aby stosować to do praktyki, swe prace pisał dla ludzi, szczególnie inżynierów.
„Metrica” co oznacza - nauka o pomiarach - jest jego największym dziełem. Składa się ona z trzech ksiąg, z których pierwsza zawiera wiadomości na temat miar przestrzeni i ich mierzenia. Znajduje się w niej sławny wzór Herona dotyczący obliczenia pola trójkąta przy znajomości wymiarów wszystkich trzech jego boków (z przeprowadzonym bardzo jasno dowodem wraz z przykładami liczbowymi, które wymagały obliczenia pierwiastków kwadratowych liczb wymiernych, czego dokonał na podstawie babilońskich metod przybliżonych).
Pierwsza księga kończy się rozważaniami na temat przybliżonego obliczania pól figur płaskich, które są ograniczone krzywymi.
Wzór Herona na pole trójkąta :
W drugiej księdze można przeczytać o obliczaniu objętości, a zakończona jest informacją na temat sposobu mierzenia objętości „nieprawidłowych” brył przez Archimedesa, który zanurzał bryły w cieczy i obliczał objętość wypartej cieczy.
Trzecia księga dotyczy podziału figur na płaszczyźnie i w przestrzeni na części w stosunku liczbowym.
Inną księgą Herona jest „Geometrici", która jest podobna w treści do "Metrici", ale jej różność polega na tym, że jest napisana bardzo prostym językiem w elementarnej formie. Nie ma wyprowadzania wzorów, ale są one poparte prostymi i przejrzystymi przykładami. Niektórzy historycy uważają, że forma w jakiej napisana jest ta książka przypomina papirusy Achnesa sprzed 2000 lat p.n.e.
Twierdzenie Herona - które znalazło zastosowanie w fizyce a konkretniej optyce
Heron był także znakomitym mechanikiem. Zbudował wiele niezwykłych urządzeń mechanicznych, m.in. pierwszy silnik parowy. Był autorem dzieł "Pneumatyka", "Automaty", "Mechanika", "Metryka" i "Zwierciadła".
Najsłynniejszą maszyną była "aeolopile" ("bania wiatrowa"), metalowa kula połączona z kotłem wody. Kula ta miała dwie rury, przez które wydostawała się para z gotującej się wody, obracając urządzenie. Można to uznać za pierwszy silnik parowy, a nawet protoplastę silnika odrzutowego.
Bania Herona :
Na silniku parowym opierały się też zaprojektowane przez Herona automatycznie otwierające się drzwi oraz urządzenie, którego jedyną funkcją było zadziwianie widzów - kocioł wytwarzający strumień pary utrzymujący w powietrzu przedmioty. Dziełem Herona był też automat na monetę wykonany dla aleksandryjskiej świątyni. Po wrzuceniu monety otrzymywało się święconą wodę do rytualnego obmycia.
Fontanna Herona
Grek był także mistrzem w budowie automatów. Budował mechaniczne teatry, w których poruszane skomplikowanymi systemami przekładni figurki same odrywały przedstawienia. Poza tym był jednym z pierwszych specjalistów od efektów specjalnych. Na potrzeby teatrów konstruował urządzenia wydające odgłosy gromów, zmieniające tło sceny czy umożliwiające efektowne pojawienie się aktora grającego boga.
Pojedynczy element automatycznego teatru Herona. Ręka wprawiana w systematyczny ruch za pomocą kółka zębatego i obciążników.
Organy - śpiewające ptaki :
Heron budował także maszyny oblężnicze takie jak trebusz, katapulta czy balista.
Człowiek ten był niewątpliwie jednym z najwybitniejszych uczonych, jego wynalazki wyprzedzały swoje czasy o kilkaset lat. Był przedstawicielem epoki, która zrywała ze skostnieniem i hamującą postęp tradycją. Heron skupił się na tym, jak nauka może praktycznie pomagać ludziom. Jego wynalazki miały służyć człowiekowi a nie wydumanym ideom.
( domeny publiczne,wikipedia, bryk.pl )
Użytkownik Trzynastka edytował ten post 16.02.2015 - 16:59
