Znani naukowcy, którzy byli wyśmiewani, opluwani, wyszydzani. Nazywano ich szaleńcami i szarlatanami.
Nikola Tesla
- W swoich czasach czyli przełomie XIX i XX w. był wyśmiewany z nierozumienia oraz zwalczany przez tych którzy zazdrościli mu potencjału i czuli że jest zagrożeniem dla ich interesów. Człowiek o niesamowitej wiedzy i jak większość geniuszy nie znalazł swojego miejsca w czasach w których przyszło mu żyć. Nikola Tesla jest twórcą niemal 300 patentów, które chronią jego 125 wynalazków w kilkudziesięciu krajach świata, i które całkowicie zmieniły ludzką cywilizację. Warto też zapamiętać, że był jednocześnie niemal zapomniany, oszukiwany i wyśmiewany za życia. Okradano go z pomysłów, których sam nie był w stanie zamienić w finansowy sukces.
Ignaz Philipp Semmelweis
-Był młodym węgierskim położnikiem, pracującym w klinice w Wiedniu. Do jego obowiązków należało prowadzenie dokumentacji. Zamartwiał się wysokim odsetkiem zachorowań na gorączkę połogową w swojej klinice, znacznie wyższym niż w drugiej podobnej klinice i wyższym niż u kobiet rodzących w domu. Gdy w 1847 roku umarł jego przyjaciel, zraniony przypadkowo skalpelem podczas sekcji zwłok, Semmelweis stwierdził, że przyczyna śmierci wydaje się podobna do gorączki połogowej (nie znano jeszcze roli drobnoustrojów w przenoszeniu chorób i można było polegać jedynie na wyglądzie tkanek). Tak się składa, że pracownicy pierwszej kliniki brali też udział w autopsjach zwłok. Semmelweis wykazał, że mycie rąk personelu podchlorynem wapnia skokowo obniża liczbę zakażeń wśród kobiet. Statystyki były niezwykle wymowne.
Niestety, ta opowieść nie ma happy endu. Statystyki nie przekonały środowiska lekarskiego. Semmelweis był wyśmiewany bądź ignorowany. Zwolniono go z kliniki wiedeńskiej, robiono mu trudności w dalszej karierze, także w Peszcie, dokąd powrócił, miejscowe środowisko lekarskie raczej go sekowało. Ostatecznie wylądował w zakładzie dla umysłowo chorych, gdzie zmarł od zakażonej rany, która powstała, kiedy szarpał się z pielęgniarzami.
Ludwig Boltzmann
- Austriacki fizyk. Autor podstawowych prac z kinetycznej teorii gazów. Podał statystyczne objaśnienie II zasady termodynamiki.
Określił związek między termodynamiką a mechaniką statystyczną. Wyprowadził równanie transportu, znane jako równanie Boltzmanna. Za pomocą założenia o chaosie molekularnym, tj. braku korelacji między prędkościami zderzających się cząstek gazu (tzw. Stosszahlansatz), otrzymał z tego równanie, tzw. twierdzenie H (czytaj: twierdzenie eta), dotyczące wzrostu entropii. Podał interpretację statystyczną II zasady termodynamiki.
Wprowadził on stałą fizyczną pojawiająca się w równaniach określających rozkłady energii molekuł, nazwaną na jego cześć stałą Boltzmanna.
W 1884 sformułował teoretycznie prawo promieniowania ciał o danej temperaturze (prawo Stefana-Boltzmanna).
Prace Boltzmanna nie były akceptowane przez ówczesne środowisko fizyków. Był obrońcą teorii atomistycznej budowy materii, która była na przełomie XIX i XX wieku mocno krytykowana. Jego najważniejszymi adwersarzami byli Ernst Mach oraz Wilhelm Ostwald.
Wyszydzany przez fizyków Boltzmann spisał swoją fizykę i popełnił samobójstwo
GALILEO GALILEI
(1564-1642) Galileusz (Włoch) był zarazem fizykiem, astronomem i filozofem. W swym dziele "Discorsi" dał podstawy nowożytnej mechaniki i zaczątki nauki o wytrzymałości materiałów. Fizyczny lider zbudował pierwszy teleskop astronomiczny, odkrył kratery na księżycu, cztery księżyce Jowisza, plamy na słońcu, wynalazł udoskonalony zegar, a także odkrył prawa rządzące ruchem ciał. Wiele z jego prac teoretycznych okazało się jeszcze cenniejszych, np. wykorzystywanie matematyki do badań fizycznych oraz obalenie poglądu, że to nie dogmaty potwierdzają teorię tylko doświadczenie. Właśnie teoretycznie Galileusz jako pierwszy wydedukował, że w próżni piórko i kawałek metalu spadają jednakowo szybko - nie mógł tego jednak sprawdzić. (Ową teorię eksperymentalnie udowodnił fizyk i chemik Robert Boyle kilka lat po śmierci Galileusza). Galileo Galilei zasłynął popieraniem i obroną heliocentrycznej teorii Kopernika, jednak znaleźli się tacy dla których prawda nie była istotna, o czym się wkrótce przekonał. W czasach inkwizycji niezdrowo było mieć inne poglądy niż Kościół, a ponieważ poglądy Galileusza były diametralnie różne, nikogo więc nie zdziwi, że i on zmuszony został do milczenia. Jednak nawet kiedy przegrał walkę z inkwizycją nie wyrzekł się swoich poglądów - opuszczał budynek sądu ze znanymi słowami na ustach: "eppur si muove" co znaczy: "a jednak się kręci!". W swych "Dialogach" również popierał teorię Kopernika, a gdzieś na marginesie, chcąc udowodnić, że ciągle trwa w swych przekonaniach napisał: "Umysł stworzony przez Boga jako wolny nie powinien nigdy zostać zniewolony."
MIKOŁAJ KOPERNIK (1473-1543)
- Jest i Polak; co prawda nie w pierwszej trójce, ale tuż za nią. Najwyraźniej zasłużył sobie na to miejsce, mimo, że wielu ludzi podpisałoby się z pewnością pod wypowiedzią pewnego historyka, w której to nazwał on Polaka "konserwatywnym klechą, który wbrew własnej woli dał początek rewolucji", ale w końcu jak pięć wieków temu kopnął Ziemię to do tej pory się kręci. No, dość żartów. Kopernik, jak pewnie wszystkim wiadomo, urodził się w Toruniu, studiował (matematykę, ekonomię, medycynę i astronomię )najpierw w Krakowie, potem w Bolonii, Padwie i Ferrarze, kształcił się na wielkiego uczonego i wierzył, tak jak wszyscy inni, że Ziemia jest nieruchoma, jest w centrum. Jednak, gdy w 1510 roku rozpoczął własne badania kosmosu i starożytnych dzieł w swoim obserwatorium we Fromborku, stwierdził że prawda jest zgoła inna. Jeszcze w tym samym roku podał ogólny zarys teorii heliocentrycznej, który nie został, niestety, wydrukowany. Czy to ze strachu przed inkwizycją, czy też z innych przyczyn dzieło jego życia, noszące tytuł "O obrotach sfer niebieskich", ukazało się dopiero w 1543 roku, a do rąk wielkiego astronoma trafiło gdy straciwszy już pamięć spoczywał na łożu śmierci. Mimo że wydane już, można rzec, pośmiertnie, wywołało ogromny skandal, w szczególności w środowiskach Kościelnych - Święta Inkwizycja umieściła publikacje odkryć Kopernika na liście ksiąg zakazanych.
Darwin
Teoria doboru naturalnego, ogłoszona w 1859 roku przez Karola Darwina w dziele "O powstaniu gatunków drogą doboru naturalnego" stanowiła niewątpliwy przełom w dziejach ludzkiej myśli. Początkowo niedoceniana, czy wręcz wyśmiewana, dziś jest uznawana za największą rewolucję w naukach przyrodniczych od czasu wprowadzenia systemu kopernikańskiego w astronomii
Była głównym powodem kpin z Darwina. Dopiero publikacja wydana rok później, stała się sławna i wzbudziła wiele emocji. Od samego początku zdobywa sobie i zagorzałych zwolenników
i zagorzałych przeciwników.
Teoria ewolucji Darwina jest dzisiaj podstawą nauk biologicznych, ale wywarła wpływ także na innych dziedzinach takich jak filozofia. Przeczyła ona teologicznym teoriom, których tłumaczenie powstania życia na ziemi do tej pory przyjmowała znaczna część społeczeństwa
Leonardo da Vinci
– Mówi się, że swoimi umiejętnościami, postawami i wynalazkami wyprzedzał epokę, o co najmniej 300 lat. Najbardziej znany jest z projektów łodzi podwodnych i maszyny latającej. Był teoretykiem malarstwa, architektem, rzeźbiarzem, matematykiem, biologiem, człowiekiem wszechstronnie utalentowanym. Zasłużył się dla potomnych poznaniem anatomii człowieka. Przez swoją wszechstronność da Vinci, był przez wielu uczonych krytykowany. Zarzucano mu, że nie potrafi zająć się jedną dziedziną i w niej tworzyć, tylko tworzył w każdej po trochu, ale trzeba mu przyznać, że był jednym z największych geniuszy na świecie.
Urgon
Biologii uczyłam się 15 lat temu, wiesz co odkryto od tego czasu? Wystarczy spojrzeć na nagrody Nobla z tej dziedziny :
2000 - „za odkrycia dotyczące przekazywania sygnału w układzie nerwowym”
2001- „za odkrycia kluczowych regulatorów cyklu komórkowego”
2002 -"za odkrycia dotyczące genetycznej regulacji rozwoju organów i programowanej śmierci komórki”
2003 - „za odkrycia dotyczące obrazowania rezonansu magnetycznego”
2004 -„za odkrycia związane z receptorami węchowymi i organizacją układu węchowego”
2005 - „za odkrycie bakterii Helicobacter pylori i jej roli w zapaleniu błony śluzowej żołądka i chorobie wrzodowej”
2006 -„za odkrycie interferencji RNA – wyciszania genów przez dwuniciowe RNA”
2007 -za ich odkrycia zasad rządzących wprowadzaniem specyficznych modyfikacji genowych w myszach z użyciem embrionalnych komórek macierzystych”
2008 -„za odkrycie, że wirus brodawczaka ludzkiego powoduje raka szyjki macicy”[
- za odkrycie wirusa zespołu nabytego braku odporności
2009- „za odkrycie, jak chromosomy są chronione przez telomery i enzym telomerazę”
2010 - „za opracowanie metody zapłodnienia in vitro
2011 - „za ich odkrycia dotyczące aktywacji odporności wrodzonej”
2012 - „za odkrycie, że dorosłe komórki można przeprogramować tak, by stały się one komórkami pluripotentnymi”
2013 - „za ich odkrycia dotyczące maszynerii regulującej transport pęcherzykowy - główny system transportowy w naszych komórkach”
2014 - „za ich odkrycia dotyczące komórek mózgowych odpowiadających za system orientacji w przestrzeni”
Odnośnie DNA - ile można odkryć w ciągu 15 lat, a to tylko najważniejsze rzeczy ( żebyś znów źle nie zrozumiał, wybierz sobie dowolne okresy 15-letnie )
Najważniejsze etapy w historii odkryć DNA
1859 Ch. Darwin Selekcja naturalna i ewolucja
1865 G. Mendel Cechy dziedziczone są według określonych zasad („praw Mendla”)
1866 E. Haeckel Jądro komórkowe posiada czynniki odpowiedzialne za przekazywanie cech dziedzicznych
1869 F. Miescher Pierwsza izolacja DNA
1871 F. Miescher, F. Hoppe-Seyler,P. Plósz Pierwsza publikacja opisująca DNA („nukleinę”)
1879 A. Kossel Identyfikacja puryn i pirymidyn
1881 E. Zacharias„Nukleina” jest obecna w wydłużonych strukturach (nazwanych później chromosomami) w jądrze komórkowym roślin w trakcie podziału
1882 W. Flemming Chromosomy i ich zmienne zachowanie podczas podziału komórkowego
1884- 1885 O. Hertwig, A. von Kölliker, E. Strasburger, A. Weismann Jądro komórkowe zawiera podstawowy materiał dziedziczności
1889 R. Altman „Nukleina” zmienia nazwę na „kwas nukleinowy”
1900 C. Correns, H. de Vries, E. von Tschermak Ponowne odkrycie „praw Mendla”
1902 T. Boveri, W. Sutton Jednostki dziedziczności są zlokalizowane na chromosomach
1902-1909 - A. Garrod Dziedziczne choroby metaboliczne są wynikiem defektów genetycznych powodujących utratę enzymu
1909 P. Levene W. Johannsen Odkrycie rybozy.
1910 T.H. Morgan Drosophila modelem do badania dziedziczenia
1913 A. Sturtevant, T.H. Morgan Pierwsza mapa sprzężenia genetycznego (for Drosophila)
1928 F. Griffith „Czynnik transformujący” umożliwia przeniesienie właściwości jednej bakterii do drugiej
1929 P. Levene Identyfikacja deoksyrybozy i nukleotydów; rozróżnienie RNA i DNA
1939 C. Waddington Epigenetyka
1941 G. Beadle, E. Tatum Koncepcja „Jeden gen – jeden enzym”1944 O.T. Avery, C. MacLeod, M. McCarty DNA jako materiał genetyczny i „czynnik transformujący” Griffitha
1949 C. Vendrely, R. Vendrely, A. Boivin Jądro komórkowe zawiera połowę ilości DNA w porównaniu do komórek somatycznych
1949-50 E. Chargaff Skład zasad azotowych w DNA i „reguła Chargaffa”
1952 A. Hershey, M. Chase Podczas infekcji wirusowej DNA zostaje wprowadzony do bakterii, a białka wirusa zostają na zewnątrz. DNA znajdowany jest w potomnych cząstkach wirusowych
1953 R. Franklin, M. Wilkins J. Watson, F. Crick Analiza rentgenowska kryształu DNA, DNA ma regularną powtarzającą się strukturę. Molekularna struktura DNA
1956 A. Kornberg DNA polimeraza
1957 F. Crick Centralny dogmat biologii molekularnej
1958 M. Meselson, F. Stahl Semikonserwatywna replikacja DNA
1961-66 R.W. Holley, H.G. Khorana, H. Matthaei, M.W. Nirenberg Kod genetyczny
1968-70 W. Arber, H. Smith, D. Nathans Pierwsze wykorzystanie enzymów restrykcyjnych do hydrolizy DNA w specyficznych miejscach
1972 G. Khorana P. Berg Synteza pierwszego genu in vitro. Pierwszy rekombinowany fragment DNA
1973 S. Cohen, H. Boyer Konstrukcja funkcjonalnego plazmidu in vitro (inżynieria genetyczna)
1977 F. Sanger, A. Maxam, W. Gilbert, E.L. Kuff Sekwencjonowanie DNA. Strategia antysensu
1979 A. Wang Struktura Z-DNA
1983 K. Mullis Reakcja łańcuchowa polimerazy
1990 The International Human Genome Sequencing Consortium Początek projektu poznania genomu człowieka
1995 C. Venter Sekwencja nukleotydowa wolno żyjącego organizmu (Haemophilus influenzae)
1996 A. Goffeau Sekwencja nukleotydowa pierwszego eukarionta (S. cerevisiae)
1998 The C. elegans Sequencing Consortium Sekwencja nukleotydowa pierwszego organizmu wielokomórkowego (C. elegans)
1999 K.P. O’Brien Sekwencja nukleotydowa chromosomu ludzkiego 22
2000 Arabidopsis Genome Initiative Sekwencja nukleotydowa genomu Drosophila i Arabidopsis
2001 Celera, NIH (C. Venter, F. Collins) Sekwencja nukleotydowa genomu człowieka
2002 Mouse Genome Sequencing Consortium Sekwencja nukleotydowa genomu myszy
2005 American Association for Cancer Research Warsztaty na temat epigenomu człowieka
2007 J. Rothberg, K. McKernan, J. West Metody głębokiego sekwencjonowania
Odwoływanie się do tego, czego uczyli w podstawówce 15 lat temu, jest conajmniej śmieszne.
http://www.pan.pozna...arciszewski.pdf
http://www.psycholog...l.php?level=263
http://www.reaktor.i...stki/cieka1.htm
https://kierul.wordp...kierul/page/14/
Użytkownik Trzynastka edytował ten post 21.02.2015 - 15:31
? Wiecie, zaraz się okaże, że ruskie odkryły sposób na niesmiertelność, napęd antygrawitacyjny, a właściwie to mają już kolonie koło Alfa Centauri i podbijają wszechświat.
Rosyjski magik podal swoja pseldonaukowa teorie i co poniektorzy wmawiaja, ze jest prawdziwa... 
