79 odpowiedzi w tym temacie

[Zaciekawiony]

A może coś z klasyki?

 

"Innocents" - "W kleszczach lęku" - 1961

 

Młoda guwernantka opiekuje się dziećmi w ponurej angielskiej rezydencji. Po pewnym czasie zauważa dziwne zachowanie dzieci, uważa że ktoś ma na nie zły wpływ. Zaczyna sądzić że posiadłość jest nawiedzona przez duchy zmarłej pary dawnych służących, którzy chcą się posłużyć dziećmi w niemoralnym celu. Film straszy głównie konsekwentnie budowaną atmosferą niepokoju i mroku, częściowo pomaga tu dobra muzyka i kostiumy. Podobnie jak w oryginalnej powieści fabuła wprowadza wątpliwość, czy za wydarzeniami stoją duchy czy urojenia głównej bohaterki.

Niektóre momenty przypominają mi atmosferą "Innych" - możliwe zresztą że Hiszpanie jakoś się inspirowali.

 

Jeśli chodzi o tytuł, to panuje tu pewne zamieszanie - angielski znaczący tyle co "Niewiniątka" podoba mi się o wiele bardziej niż "W kleszczach lęku", polska wersja pochodzi od książki Henry'ego Jamesa,. której adaptacją jest film, ale jest to raczej nie zbyt udane tłumaczenie. Oryginalna powieść nazywała się "The Turn of the Screw" co znaczy dosłownie "dokręcanie śruby" i nawiązuje do powolnego zwiększania nacisku groźnej sytuacji na główną bohaterkę.

[Dagmii]

Z wymienionych wyżej serdecznie polecam "Coś za mną chodzi'', ''Czarownicę", ''Cybernatural'' i "Babadook".

 

Od siebie polecam film z tego roku, "Prawda czy wyzwanie". Na początku wydaje się być typowym głupim horrorem skierowanym do nastolatek i tak właściwie jest nim do samego końca, ale co jest w nim intrygującego to użycie najnowszych technologii, m. in. część scen pokazana jest z perspektywy filmików na Snapchacie. 

 

 

Bardzo polecam też film "Shut in" (inny tytuł to ''Intruders"), chociaż nie jest to typowy horror, może trochę bardziej thriller. Fabuła dotyczy kobiety cierpiącej na agorafobię; do jej domu włamują się złodzieje, a ona tak bardzo boi się wyjść, że nie ucieka i zostaje z nimi w środku.

 

 

Inny ciekawy horror, którego jeszcze nie ma w temacie to "Jeepers creepers", po polsku bodajże ''Smakosz''. Film doczekał się trzech części, z czego trzecia miała problemy z wydaniem i poszła prosto na DVD, bo reżyser został skazany za pedofilię.

Użytkownik Dagmii edytował ten post 08.07.2018 - 17:54

[Zaciekawiony]

W ramach wieczornego seansu filmowego obejrzałem sobie Suspirię z 1977 roku. Ostatnio pojawił się remake, więc to dobra okazja aby powtórzyć klasykę. Film jest na prawdę dobry ale nierówny, niektóre efekty specjalne trochę słabo wypadły (np. łeb psa rozszarpującego gardło muzyka), główne aktorki grają dość anemicznie, sama fabuła została poprowadzona trochę po łebkach. Zwłaszcza widać to w zakończeniu, gdzie niby wyjaśniają się pewne tajemnice, ale pozostaje wiele zagadek i pewne elementy filmu się nie kleją.

 

Dobrze wypadła scenografia. Wystrój wnętrz bardzo artystyczny, zasadniczo nawiązuje do klasycznych secesyjnych wzorów, z wijącymi się roślinno-wężowatymi wzorami, robi klimat. Momentami widać nawiązania do Eschera (szkoda, że nie pojawiło się miejsce z przeplatającymi schodami). Momentami pojawiają się dobrze dobrane symbole okultystyczne. Do tego zaskakujące, ostre, bardzo kontrastowe oświetlenie. Duża część zdjęć nocnych dzieje się w świetle czerwonym, niebieskim lub zielonym, które wydaje się być raczej symboliczne niż rzeczywiste, obrazując emocje czy atmosferę chwili.
Klimat filmu podbija muzyka, momentami ostra, nieprzyjemna, kiedy indziej bardziej łagodna, wprowadzająca nastrój tajemnicy.

Zastanawia mnie, czy Argento mógł inspirować się polskim filmem "Sanatorium pod klepsydrą" Hasa, który pojawił się kilka lat wcześniej (i który też bardzo mi się podobał). Widać między nimi pewne podobieństwa odnośnie scenografii i użycia światła.