160 odpowiedzi w tym temacie

[Latrans666]

@Endinajla Nie ponieważ to co mi rodzice wpajali czy otoczenie niezbyt mnie interesowało jestem jaki jestem sam z siebie. Na podwórku bardziej byłem za szacunkiem i honorem niźli bijatyką kilku na jednego. W domu rodzice wymagali szacunku kiedy moim zdaniem winni sobie na to zasłużyć. Zmuszali mnie do wiary kiedy tak naprawdę od małego było to dla mnie śmieszne a z czasem prymitywne. Gdyby wychowało mnie stado zwierząt daleko bym nie odbiegł od tego jaki jestem. Nie znasz mnie a ja siebie owszem wiem jaki jestem i jaki bym był gdzieś tam. Od zawsze byłem typem buntownika nie zmieniłbym tego tylko dlatego że mogę umrzeć bo coś źle powiem. Tak samo jacy moi rodzice by nie byli byłbym takim samym ateistą. To nie od nich zależy tylko ode mnie i tego jak wszyscy na tym świecie postępują przez daną wiarę.

[Endinajla]

Wiara i społeczeństwo kształtują jednostkę. Ty Latrans666 możesz twierdzić, że nic na ciebie nie wpłynęło, ale wpłynęło. Samo to, że jesteś buntownikiem, to znak, że społeczeństwo odbiło znamię na twojej psychice i osobowości. Już sama nazwa z 666 w tytule może świadczyć, że horrory i ciemna strona przyczyniły się kształtowania twojego  buntowniczego zachowania.

Użytkownik Endinajla edytował ten post 19.08.2016 - 15:16

[Latrans666]

W takim razie nie chce wiedzieć co wpłynęło na twój tok rozumowania.... Obojętnie czy ludzie byliby żądni krwi czy nastawieni pokojowo do dżdżownicy nadal byłbym buntownikiem. Coś mi się nie podoba to moja własna opinia a nie mojego otoczenia. Rodząc się w takim zacofanym kraju nadal szanowałbym kobietę i byłaby dla mnie czymś więcej niż sakwa na kiełbasę (nie licząc typowych girl na raz). Twoje teoretyzowanie jest błędne bo sam mógłbym od tak sądzić że jesteś jaka jesteś bo masz takich a nie innych sąsiadów. Niczym TVN zwalający agresję dzieci na gry komputerowe. 

[Endinajla]

Tą są podświadome mechanizmy,  a ty nawet nie masz pojęcia, jak na ciebie wpływają. Możesz mieć swoją osobowość, ale ona także w pewnym sensie jest kształtowana przez otoczenie. To się nazywa manipulacja. Jesz fast foody bo?... ktoś cię tego nauczył? Nie robisz sobie sałatki z pasikoników bo? Nikt z otoczenia tego nie je? Nie latasz nago po osiedlu, bo...Tak nie wolno? Idziesz na zakupy... Nie wzorujesz się reklamach z ofertami i rabatami? Poczytaj sobie o manipulacji i o przemocy symbolicznej, to zobaczysz jak na każdym kroku ulegasz manipulacji, nawet o tym nie wiedząc.

[Latrans666]

Pudło! Ale toster za starania wygrywasz. Jem fast-foody gdyż tak mi wygodniej, jestem leniwy by samemu to zrobić, nie szkoda mi kasy, smakuje mi to. Żeby nie było nie jem tego co reklamują jak skrzydełka bo nie lubię czegokolwiek z kośćmi. Nie robię sałatki z pasikoników bo nie wiem jak je przyrządzić, nie wiem jak smakują, nie wiem czy te w otoczeniu się nadają (chemikalia). W zasadzie chętnie bym spróbował słyszałem też o podpiekanych w przyprawach podobno smaczne. Nie latam nago po osiedlu bo po prostu nie odpowiada mi to. Nie czułbym się z tym dobrze nawet gdybym miał wielkiego po kolana. Czasem co prawda idę z odpiętym guzikiem,paskiem i rozporkiem żeby zluzować te starsze kobiety aż im rumieńców przybywa ale to żarty. 

[szczyglis]

Ale Endinajla ma tutaj rację - nie możesz stwierdzić, że byłbyś taki sam, tego nie wiesz.

Gdybyś urodził się i wychował w kraju muzułmańskim, gdzie islam i wszechobecna śmierć od małego jest na porządku dziennym, to byłbyś teraz innym człowiekiem. Popatrz sobie na te wszystkie dzieci w tego typu krajach, od małego przyuczane do zadawania śmierci. Taki start tworzy z człowieka maszynę do zabijania, a nie człowieka z empatią. To tylko Tobie się wydaje, że pomimo takiego startu byłbyś normalny i taki sam jak teraz. I nie kłóć się, bo jest to sprawa przebadana tysiące razy, i na zwierzętach i na ludziach. Otoczenie i społeczeństwo ma gigantyczny wpływ na człowieka. To jest najnormalniejsza w świecie oczywistość, że tak to właśnie jest. To są podstawowe mechanizmy społeczne, opisane w tysiącach opracowań naukowych. Z psychiką się nie rodzisz, psychikę kształtuje otoczenie, bo psychika to twór plastyczny, a nie stały i dany raz na zawsze.

Użytkownik szczyglis edytował ten post 19.08.2016 - 19:15

[Latrans666]

Skoro ja sam nie mógłbym dlaczego piszecie że wy wiecie jaki bym był? Nie piszecie prawdopodobnie byłbym tylko stwierdzacie to jako niepodważalne i ustalone. Nie rozumiem jak otoczenie mogło wywrzeć na mnie oglądanie morderstw, gwałtów, przemocy, egzekucji itp. Widzę to co oni co prawda nie osobiście ale nie rusza mnie to jakoś szczególnie bym wydawał z siebie jakieś emocje. To że ktoś od małego jest przyuczany nie oznacza że będzie to robił mógłby być taki jak ja mimo to.

[szczyglis]

 

Nie rozumiem jak otoczenie mogło wywrzeć na mnie oglądanie morderstw, gwałtów, przemocy, egzekucji itp.

Nie porównujesz chyba oglądania filmików na sadisticu do tego samego na żywo? To jak jakbyś napisał, że idziesz na wojnę, bo Cię to nie rusza, gdyż obejrzałeś Szeregowca Ryana. No kolego, bądźmy poważni. Tobie jest trudno wyobrazić sobie innego siebie, bo zwyczajnie jesteś już sobą, ukształtowany i siedzisz w ciekłych kapciach przed komputerem, zamiast tonąć we flakach kolegów na froncie i podskakując na odgłos wybuchającej bomby. Tylko i wyłącznie dlatego. Na ciepłej kanapie to każdy jest po jasnej stronie mocy.

 

Z głupiego Iraku nasi chłopacy (mimo, iż to przecież nie jakaś mega krwawa wojna była) wracali w postaci zombie. Miałem przyjemność pogadać z wieloma, w Warszawie, w szpitalu wojskowym, bo wielu leżało na sali z moim ojcem. Ci żołnierze, wielkie twarde chłopy to były wraki ludzi. Psychika totalnie rozjechana przez to co tam przeżyli. Gdybyś to zobaczył na własne oczy, pogadał na żywo, to byś był przerażony. W telewizji się tym MON nie chwalił, ja jednak widziałem to na żywo i rozmawiałem. A w dodatku przecież mówię tu o już dorosłych, poukładanych ludziach, z pozakładanymi rodzinami, a nie o dopiero kształtującym się dziecku. Przed telewizorem każdy jest bohaterem, życie jednak to nie film.

 

PS. Może jeszcze jeden, bardziej dosadny przykład - gdybyś został za młodu porzucony w lesie i wychowałyby Cię wilki, to byś teraz szczekał i wył do księżyca, a nie pisał na forum, że otoczenie nie ma wpływu na człowieka  Już chyba bardziej obrazowo pokazać się tego nie da.

Użytkownik szczyglis edytował ten post 19.08.2016 - 19:12

[dziewięć]

Zwrócę tylko uwagę, że pewne rasy ludzi są bardziej agresywne niż inne. Mam na myśli Murzynów, Afroamerykan i Arabów jako bardziej agresywnych od białych. Cechy biologiczne mogły stanowić pewien fundament na bazie którego powstała dana kultura i religia. Właściwie to podstaw wszystkiego należny najpierw szukać w cechach biologicznych a dopiero później w czynnikach środowiskowych, które zresztą też często wynikają z genów, jak nie bezpośrednio naszych to rodziców (ale i tak jest bardzo duże prawdopodobieństwo, że te geny odziedziczyliśmy, więc tu wracam do punktu wyjścia- cech biologicznych).

[Latrans666]

@szczyglis To właśnie tak jak z wojskiem. Jedni wracają z wojny są nadal tacy sami jak dawniej. Inni lekko się zmieniają a ich podejście do życia nieco jest inne. Jeszcze inni zmieniają się tak że własne żony traktują jako worki treningowe. Sadistic? Nigdy tam nie byłem tak naprawdę. Wątpię że mogę tutaj upublicznić to co chciałbym więc może coś lżejszego co i tak może być szokiem dla innych. Wpisz sobie w google theYNC (tak razem) a pierwszy wynik powinien cię nakierować na właściwą stronę. Oglądając tam zawarte treści pomyśl że to nawet minimalnie nie równa się z tym co oglądam.

 

EDIT: Najlepiej bezpośrednio wejść w zakładkę "Stars of the YNC" tam jest to o co mi chodzi....

Użytkownik Latrans666 edytował ten post 19.08.2016 - 19:11

[szczyglis]

Doskonale znam strony pokroju theYNC, ale Ty wciąż nie zrozumiałeś do czego ja zmierzam - życie to nie film. Mnie też to nie rusza i co z tego? Uczestniczyć w czymś na żywo, a widzieć coś na filmiku, to tak jakby uprawiać seks, a oglądać porno albo być na strzelnicy, lub poligonie, a grać w Counter Strike'a. Tyle ma jedno z drugim wspólnego.

Użytkownik szczyglis edytował ten post 19.08.2016 - 19:26

[Latrans666]

Dobra dla przykładu jak tak się upierasz mój współpracownik się powiesił w zakładzie. Co najlepsze on wisiał a my pracowaliśmy dalej. Co czułem? Żal, smutek? Nie, czułem zaciekawienie aż poszedłem zobaczyć jak wisi tyle. To tylko śmierć....

 

Edit: Chociaż nie, wróć. Pomyślałem że może będzie wolne od pracy ale szef okazał się bardziej zimny ode mnie.

Użytkownik Latrans666 edytował ten post 19.08.2016 - 19:31

[szczyglis]

Ale to i tak nie jest w żaden adekwatne do tego, o czym piszę. Ja też widziałem dużo śmierci na żywo, widziałem dziewczynę w ciąży jak przejeżdża po niej ciężarówka z piaskiem i rozsmarowuje ją na asfalcie, kilka metrów ode mnie. Widziałem jak autobus przejechał facetowi po nogach i mu je wręcz amputował, widziałem trupy po wypadkach samochodowych i samobójstwo faceta, gdy na moich oczach wyskoczył z balkonu. Też jakoś po nich nie płakałem, ale to niczego nie zmienia, bo to zupełnie inny kaliber jest.

[Latrans666]

Nie do końca. Skoro widując śmierć niezbyt mnie to zmieniło w sumie wgl. bo zawsze chciałem zobaczyć trupa na żywo (byle ze mnie) a kiedy zobaczyłem nadal jestem taki sam. Więc takie przykłady że gdzieś tam zmieniłbym się bo dzieci widzą śmierć a morderstwa to codzienność jest słabe. Tak jak tutaj jestem taki mógłbym być sobą gdzieś indziej. Można najwyżej gdybać że byłoby inaczej ale nie stwierdzać takiego faktu.

[Endinajla]

Latrans666

Widzieć na ekranie a doświadczać w realu to dwie różne kwestie. Widzieć kogoś kto się powiesił a poczuć oddech mordercy za sobą i ostrze noża na swojej szyi, to też dwie różne kwestie. Mogę się założyć, że jakby jakiś morderca w masce, zaciągnął cię do piwnicy, przykuł do łóżka, unieruchomił grubymi pasami, wyciągnął swoje zabawki, a do tego lateksowe rękawiczki, strzykaweczki, parę fajnych substancji takich jak: Tiopental, Pavulon i chlorek potasu, to byś wtedy zrozumiał jak ogromna jest różnica między oglądanym filmem a rzeczywistością.

Użytkownik Endinajla edytował ten post 19.08.2016 - 20:07