Autor tematu był wczoraj po 18:00 i nic niezwykłego nie napisał. Sądzę , że temat nadaje się do zamknięcia i tak się dziwię , że doczekał się 4 stron. Nie chcę improwizować ale najbardziej realnym wytłumaczeniem jest dla mnie fakt , że Inspektor Lewis albo wytrzeźwiał , albo jest po zejściu ( narkotyki ) ewentualnie odstawił leki powodujące halucynację jak "Sirdalud" o którym wspomniałam w innym temacie.
A teraz słowo do autora.
Panie inspektorze , mając 32 lata , powinno się być zagorzałym sceptykiem i ze względu na płeć i ze względu na wiek. Do czegoś to zobowiązuje. Powinno się pracować i dbać o rodzinę i sprawy przyziemne a nie wspominać i żyć zdarzeniem z przed 25 lat na dodatek uważając , że w/w zdarzenie miało wpływ na dalsze paranormalne przypadki w życiu. Taka opowieść nie zdziwiłaby mnie , jeśli opowiedziało by ją dziecko. Natomiast jeśli twierdzi tak człowiek dorosły , twardo stąpający po ziemi ( co wykluczam ) to widocznie przyczyna jest w głowie i radzę szybko udać się do lekarza i nie mówię tego złośliwie a raczej z dobrego serca , ponieważ nie musisz być chory psychicznie , aczkolwiek może być to obrzęk lub guz mózgu. A na pewno nie raz nie dwa uderzyłeś się głowę.
Druga sprawa to pamięć.
Podejrzane jest dla mnie zapamiętanie takich szczegółów po tylu latach, ja wiem że wakacje w Darłowie były pewnie najwspanialszym przeżyciem ale cała ta historia nie przemawia do mnie. Jestem w podobnym wieku i stres , praca , nawał obowiązków wywołują u mnie stan realnego podejścia do życia i nawet jeśli żyję w tym biegu codziennych obowiązków chcąc przypomnieć sobie co robiłam w zeszłym tyg na obiad , nie jestem w stanie 
a co tu mówić o tygodniu albo miesiącu albo roku.
Wiem , że nie można porównywać jedzenia do epizodu z życia, natomiast jest gdzieś szkopuł , który sam wyjdzie z biegiem czasu 
Użytkownik TheToxic edytował ten post 12.12.2016 - 09:27
Temat jest zamknięty
