Matematyka przez wielu jest uważana za nudną dziedzinę nauki, wydawałoby się, że jej wciąż nierozwiązane problemy dotyczą raczej bardzo złożonych pojęć i przeciętna osoba nie znajdzie tu żadnych inspiracji, jak chociażby w fizyce. Wyobraźmy sobie jednak, że wciąż istnieje takie pobudzające wyobraźnie zagadnienie. W XVII wieku, Pierre de Fermat, jeden z najwybitniejszych matematyków w historii sformułował elementarne twierdzenie teorii liczb. Zrozumieć jest je w stanie nawet uczeń szkoły podstawowej, mówi ono tylko tyle, że sumy dwóch liczb naturalnych podniesionych do potęgi równej co najmniej 3, nie da się przedstawić jako jednej liczby naturalnej podniesionej do tej samej potęgi. Co zatem stanowi w nim problem ? Dowód na jego słuszność ! Notatkę informującą o tym przełomowym odkryciu znaleziono bowiem dopiero po śmierci francuskiego uczonego, była ona opatrzona jedynie adnotacją o tajemniczej treści: znalazłem zaiste zadziwiający dowód tego twierdzenia. Niestety, margines jest zbyt mały, by go pomieścić
To jedno krótkie zdanie przez ponad 300 lat spędzało sen z powiek wielu matematyków, dopiero w 1994 roku Brytyjczyk Andrew Wiles napisał zajmującą 100 stron pracę, która ostatecznie wykazała poprawność twierdzenia (będącą dowodem "nie wprost", mówiącą o tym, że fałszywość podważałaby inne już zbadane twierdzenie o krzywych eliptycznych). To jednak wcale nie oznacza zamknięcia sprawy, rozumowanie współczesnego naukowca ma bowiem niewiele wspólnego z wiedzą jaką dysponowano w epoce Fermata. Jeśli wierzyć jego zapiskowi, to odnalazł on nieporównywalnie bardziej trywialny sposób potwierdzenia swojej tezy, który wciąż jest poszukiwany i stanowi jedną z największych zagadek matematyki. Swego czasu kwestionowano czy w ogóle rozwiązanie kiedykolwiek istniało, a komentarz autora mówi prawdę.
Oparte na artykule z Wikipedia.org
