1 odpowiedź w tym temacie

[Legendarny.]

Naukowcy z Portoryko poinformowali o zarejestrowaniu osobliwych sygnałów emitowanych przez gwiazdę znajdującą się zaledwie 11 lat świetlnych od Ziemi. Jak zwykle w takiej sytuacji informacja bardzo szybko rozprzestrzeniła się po internecie, bowiem wiele osób zaczęło interpretować nietypowe sygnały jako dowód na odkrycie obcego życia w pobliżu czerwonego karła o nazwie Ross 128 – choć naukowcy od razu rzucili się do studzenia nastrojów.

 

pulskosmosu.pl

 

„Gdybyście się zastanawiali, ponownie pojawiająca się hipoteza uwzględniająca obcych znajduje się na szarym końcu naszej listy zawierającej dużo lepsze wytłumaczenia obserwowanego zjawiska”, napisał na swoim blogu Abel Mendez, dyrektor Planetary Habitability Laboratory na Uniwersytecie Portoryko w Arecibo.

 

Nietypowe sygnały po raz pierwszy pojawiły się w kwietniu i maju obecnego roku, kiedy badacze rozpoczęli badanie serii małych i stosunkowo chłodnych czerwonych karłów.

 

Jak na razie nie mamy żadnych informacji o tym czy Ross 128 posiada jakiekolwiek planety, ale „zauważyliśmy bardzo osobliwe sygnały w 10-minutowym dynamicznym widmie uzyskanym z Ross 128”.

 

Sygnały zostały zaobserwowane 13 maja o godzinie 00:53 GMT i „składały się z szerokopasmowych, kwazi-okresowych i niespolaryzowanych pulsów o silnej dyspersji” informuje Mendez.

 

„Podejrzewamy, że sygnały nie stanowią lokalnych interferencji radiowych (RFI) ponieważ obserwujemy je tylko w przypadku Ross 128, a obserwacje innych gwiazd prowadzone tuż przed i po obserwacji tej gwiazdy nie wykazują podobnej charakterystyki”.

 

pulskosmosu.pl

 

Istnieją trzy główne możliwości wytłumaczenia owych sygnałów:

 

• może to być sygnał podobny do rozbłysków słonecznych,
• może to być sygnał wyemitowany przez inny obiekt w polu widzenia Ross 128,
• może to być błysk z satelity krążącego wokół Ziemi na dużej wysokości.

 

Z uwagi na fakt, że sygnały najprawdopodobniej są za słabe, aby mogły być zarejestrowane przez inne radioteleskopy na świecie, Mendez informuje, że naukowcy z Obserwatorium Arecibo nawiązali współpracę z astronomami z programu SETI w celu wykorzystania teleskopów Allen Telescope Array oraz Green Bank Telescope do obserwacji gwiazdy po raz drugi w minioną niedzielę.

 

Wyniki tych obserwacji powinny być opublikowane jeszcze przed końcem tygodnia.

 

 

Źródło: pulskosmosu.pl

[Dr Röck]

Trochę więcej na ten temat z kosmonauta.net

 

Trwa program nasłuchu czerwonych karłów za pomocą radioteleskopu w Arecibo. W przypadku pobliskiego czerwonego karła Ross 128 zarejestrowano dość niecodzienne wyniki.

 

Ross 128 to jedna z najbliższych gwiazd w otoczeniu Układu Słonecznego. Odległość tego czerwonego karła od Słońca to 10,9 roku świetlnego. Gwiazda została odkryta mniej niż 100 lat temu – w 1925 roku przez amerykańskiego astronoma Franka Elmora Ross’a. Tak późne odkrycie pobliskiej gwiazdy ma związek z niską jasnością Ross 128 – jest to około +13,5 magnitudo.

Masa Ross 128 to 15% masy Słońca, a jej promień to około 20% promienia naszej Dziennej Gwiazdy. W porównaniu ze Słońcem, Ross 128 emituje zaledwie 0,035% światła na zakresie widzialnym. Ten czerwony karzeł emituje nieco więcej światła na zakresie podczerwonym – jest to około 0,35% ilości promieniowania podczerwonego emitowanego przez nasze Słońce. Od czasu do czasu Ross 128 emituje silne rozbłyski, aczkolwiek w porównaniu z wieloma innymi czerwonymi karłami tych rozbłysków jest mniej.

 

Jak na razie nie wykryto żadnego obiektu (brązowego karła czy egzoplanety) krążącego wokół Ross 128.

 

Nasłuch radiowy czerwonych karłów

Obserwacje na zakresie radiowym mogą pozwolić na wykrycie mniejszych obiektów orbitujących wokół czerwonych karłów, a także dostarczyć informacji na temat środowiska magnetycznego oraz ewentualnej zmienności tego typu gwiazd. Łącznie te dane mogą poszerzyć naszą wiedzę na temat  możliwości zaistnienia życia na planetach krążących wokół czerwonych karłów.

 

By zbadać te zależności astronomowie z Planetary Habitability Laboratory (PHL) z uniwersytetu Arecibo w Puerto Rico postanowili wykorzystać potężny radioteleskop Arecibo i wykonać nasłuch wybranych czerwonych karłów. Obserwacje wykonano na paśmie C, czyli w zakresie pomiędzy 4 a 5 GHz.

W pierwszej części obserwacji, wykonanych w kwietniu i maju 2017, wykonano nasłuch następujących czerwonych karłów: Gliese 436, Ross 128, Wolf 359, HD 95735, BD +202465, V* RY Sex oraz K2-18. Z tych gwiazd jak na razie wykryto egzoplanety u Gliese 436 i K2-18.

 

Ciekawy sygnał z Ross 128

 

Wstępna analiza sygnału z Ross 128 pozwoliła na identyfikację kilku ciekawych cech w spektrum. Podobnej charakterystyki sygnału nie odebrano od żadnej z innej gwiazdy nasłuchiwanej w ramach tego programu. Odebrany sygnał miał szerokopasmowe impulsy o “kwazi periodycznej” charakterystyce z “silnymi cechami rozpraszania”.

 

Astronomowie z PHL uważają, że mogą być trzy wyjaśnienia tego zjawiska. Jest możliwe, że astronomowie zarejestrowali rozbłysk Ross 128. Jest także możliwe, że zarejestrowano emisję radiową od jakiejś odległej gwiazdy pola, a nie od Ross 128. Wreszcie, zarejestrowany sygnał mógł pochodzić od satelity, który w trakcie nasłuchu przeleciał przez pole widzenia radioteleskopu w Arecibo. Co ciekawe, żadne z tych wyjaśnień nie wydaje się być prawdopodobne – przykładowo, rozbłyski z czerwonych karłów są rejestrowane na niższych częstotliwościach.

 

Oczywiście, są możliwe są jeszcze i inne wyjaśnienia, w tym możliwość odebrania sztucznego sygnału wygenerowanego przez inną cywilizację znajdującą się niedaleko Ross 128. Jest to oczywiście bardzo mało prawdopodobne wyjaśnienie zarejestrowanego zjawiska.

 

Kolejne obserwacje

 

Astronomom z Arecibo udało się uzyskać dodatkowy czas na nasłuch Ross 128. Obserwacje wykonano 16 lipca. Astronomowie mają nadzieje, że dodatkowe dane pozwolą na wyjaśnienie wcześniej zarejestrowanego sygnału. Wstępne wyniki mają być znane w ciągu kilkunastu dni.

 

 

 

I oryginalna informacja Mendeza:

We are conducting a scientific campaign from the Arecibo Observatory to observe red dwarf star with planets. These observations might provide information about the radiation and magnetic environment around these stars or even hint the presence of new sub-stellar objects including planets. So far, we observed Gliese 436, Ross 128, Wolf 359, HD 95735, BD +202465, V* RY Sex, and K2-18. Only Gliese 436 and K2-18 are known to have planets. Observations were done between April and May 2017 in the C-band (4 to 5 GHz).

Two weeks after these observations, we realized that there were some very peculiar signals in the 10-minute dynamic spectrum that we obtained from Ross 128 (GJ 447), observed May 12 at 8:53 PM AST (2017/05/13 00:53:55 UTC). The signals consisted of broadband quasi-periodic non-polarized pulses with very strong dispersion-like features. We believe that the signals are not local radio frequency interferences (RFI) since they are unique to Ross 128 and observations of other stars immediately before and after did not show anything similar.

We do not know the origin of these signals but there are three main possible explanations: they could be (1) emissions from Ross 128 similar to Type II solar flares, (2) emissions from another object in the field of view of Ross 128, or just (3) burst from a high orbit satellite since low orbit satellites are quick to move out of the field of view. The signals are probably too dim for other radio telescopes in the world and FAST is currently under calibration.

Each of the possible explanations has their own problems. For example, Type II solar flares occur at much lower frequencies and the dispersion suggests a much farther source or a dense electron field (e.g. the stellar atmosphere?). Also, there are no many nearby objects in the field of view of Ross 128 and we have never seen satellites emit bursts like that, which were common in our other star observations. In case you are wondering, the recurrent aliens hypothesis is at the bottom of many other better explanations.

Therefore, we have a mystery here and the three main explanations are as good as any at this moment. Fortunately, we obtained more time to observe Ross 128 next Sunday, July 16, and we might clarify soon the nature of its radio emissions, but there are no guarantees. We will also observe Barnard’s star that day to collaborate with the Red Dots project. Results from our observations will be presented later that week. I have a Piña Colada ready to celebrate if the signals result to be astronomical in nature.

 

http://phl.upr.edu/l...y/notes/ross128

http://astronomia-ud...arecibo-barnard

 

Podaję, bo brzmi to dość ciekawe i może warto śledzić co będzie dalej.