10 replies to this topic

[deadpixelated]

Hey, potrzebuję Waszych wskazówek dotyczących derealizacji. Mianowicie, w jaki sposób pozbyć się jej skutków oraz samej derealizacji. Z góry nie biorę postów, dotycząch udania się do lekarza.

[Dexter]

Palisz marihuanę ? Mnie dopadła gdy w wieku 17 lat kopcilem jak smok wawelski. Po odstawieniu przeszło, jednak dopiero po kilku miesiącach. Teraz, po kilku dobrych latach zapomniałem już jak to było w trakcie, ale pamietam ten wszechobecny niepokój.

Użytkownik Dexter edytował ten post 15.10.2017 - 14:33

[deadpixelated]

Nie palę od długiego czasu

[owerfull]

Hey, potrzebuję Waszych wskazówek dotyczących derealizacji. Mianowicie, w jaki sposób pozbyć się jej skutków oraz samej derealizacji. Z góry nie biorę postów, dotycząch udania się do lekarza.

Jeśli nie chcesz iść do lekarza i brać leków, to pozostaje Ci czekać. Nic innego nie pomoże, sam miałem takie coś przez 2 lata.

[TheToxic]

Poszperaj w necie a na pewno coś znajdziesz. Tak czy inaczej życzę zdrowia, w spojlerze zostawiam link do poczytania

 

Spoiler

http://www.zaburzeni...-mia-t3500.html

[Zaciekawiony]

Masz jakąś przewlekłą stresującą sytuację? Albo konflikt psychologiczny? Coś takiego może mocno obniżyć motywację do czegokolwiek.

[deadpixelated]

Bardzo Wam dziękuję, a szczególnie Tobie TheToxic. Jestem na etapie praktykowania rozwoju osobistego, wiem co robić, by DD minęło.

[Komarzyca]

Najgorsza przypadłość jaka łatwo może człowieka złapać, obyś jak najszybciej z tego wyszedł.

[deadpixelated]

Jeśli jest ktoś, kto cierpi na to zaburzenie - piszcie pw. Rozmowa bardzo pomoże.

[CandyFlossWizard]

Ja na to cierpię od dzieciństwa. Pojawia się i znika. Najważniejsze to nauczyć się ignorować to uczucie. Nie jest to łatwe, ale to jedyny sposób, żeby zniknęło. Wtedy masz ponownie normalny kontakt ze swoim ciałem. Mi też pomogły wyczerpujące ćwiczenia fizyczne i przejście na zdrowszy tryb życia. Miałem niedawno okres w swoim życiu, kiedy to cholerstwo mnie trzymało kilka miesięcy bez przerwy. Tak jak pisałem wcześniej, trzeba nauczyć się to ignorować, wtedy to dosłownie mija w przeciągu kilku minut. Jeśli ktoś na to cierpi, to proponuję brutalnie wziąć się w garść i zacząć ogarniać swoje życie, medytacja też bardzo pomaga.  

[bilindab]

deadpixelated :

Mój pierwszy raz z epizodem DD, jak pewnie się to zwykle odbywa u wszystkich, nieco mnie przeraził, ale instynktownie wiedziałem, że strach tylko może to wszystko potęgować, więc po prostu starałem się zatrzymać. I obserwować. Potem czułem przez dłuższy czas bardzo dziwny spokój. Zaznaczam, że byłem trzeżwy i czysty.

Teraz epizody DD to dla mnie nawet ciekawe doświadczenia. Może dtalego, że to tylko epizody. 

Ale ja jestem mocno inny, żyję ze sztuki i ona mnie wszędzie otacza, zwłaszcza ta odrealniona. I tak sobie ułożyłem życie, żeby móc być sobą bez względu na wszystko. Nie muszę się przed nikim z niczego tłumaczyć. Przed samym sobą przede wszystkim.

Jeśli problem Cię przerasta i nie chcesz mimo wszystko iść po prochy albo na jakieś pogadanki, to moja rada jest taka: postaraj się nie bać.

 

Pozdro