1 reply to this topic

[­­ ­­ ­­ ­­ ­­]

[attachment=5861:bonneville_crater-768x511.jpg]

Naukowcy z Open University (OU) odkryli proces, który może tłumaczyć tajemnicę tego jak powstawał marsjański krajobraz przy braku znaczących ilości wody.

Eksperymenty przeprowadzone w komorze symulacji marsjańskich OU Mars Simulation Chamber, która potrafi symulować warunki atmosferyczne panujące na Marsie wskazują, że rzadka atmosfera Marsa (7 hPa w porównaniu do ok. 1000 hPa na Ziemi) w połączeniu z okresami stosunkowo wysokich temperatur powierzchni prowadzi do gwałtownego wrzenia wody na powierzchni. Proces ten może unosić duże ilości piasku i inych osadów, który zaczyna „lewitować” na powierzchni wrzącej wody.

Oznacza to, że w przeciwieństwie do Ziemi, stosunkowo niewielkie ilości ciekłej wody przemieszczające się po powierzchni Marsa mogą prowadzić do znaczących ruchów wydm, powstawania uskoków i innych cech powierzchni charakterystycznych dla Czerwonej Planety.

Dr Jan Raack z Open University, główny autor badania powiedział, że: „Choć planetolodzy wiedzą już, że powierzchnia Marsa pokryta jest wieloma wydmami piaskowymi, wąwozami i okresowo pojawiającymi się liniami na stokach czyli cechami świadczącymi o transporcie osadów wzdłuż zboczy, wciąż zastanawiamy się co za ten transport odpowiada”.

„W naszych badaniach odkryliśmy, że ten efekt lewitacji spowodowany wrzeniem wody w warunkach niskiego ciśnienia umożliwia gwałtowny transport piasku i osadów po powierzchni. To nowe zjawisko geologiczne, którego nie obserwujemy na Ziemi może być kluczowe dla naszej wiedzy o podobnych procesach zachodzących na innych planetach”.

Dr Raack przeprowadził swoje eksperymenty w Hypervelocity Impact (HVI) Laboratory w OU.

„Ustalenie źródeł owej wody w stanie ciekłym będzie wymagało dalszych obserwacji, jednak badania wskazują, że wpływ stosunkowo niewielkich ilości wody na Marsie na formowanie cech jego powierzchni może być znacząco niedoszacowany”.

„Musimy dogłębniej zbadać w jaki sposób woda lewituje na Marsie. Europejski łazik ExoMars 2020 dostarczy nam kluczowych informacji na ten temat pozwalając nam lepiej zrozumieć naszego najbliższego sąsiada”.

News dodany przy użyciu smartfona.
Źródło: http://www.pulskosmo...braz-marsa/amp/

[Dager]

Globalny krajobraz Marsa jaki znamy ze zdjęć orbitalnych, tworzą tysiące wielkich kraterów uderzeniowych, gigantyczne depresje, olbrzymie sieci spękań tektonicznych i zapadlisk, formacje dawno wygasłych wulkanów oraz lodowe czapy w obu strefach polarnych planety.

 

1. Mars widziany z pokładu indyjskiego orbitera MOM:

 

Krajobraz powierzchniowy Marsa badany przez lądowniki oraz zdalnie sterowane pojazdy kołowe, znamy jedynie wycinkowo z siedmiu miejsc, do których te roboty dotarły. Poza dwoma lądownikami posadzonymi  w średnich szerokościach aerograficznych (Viking-2 i Phoenix), pozostałe osiadły na równinach w strefie równikowej planety.

 

2. Mapa Marsa z zaznaczonymi punktami lądowania wszystkich misji zautomatyzowanych robotów:

 

Z mapy tej wynika, że na razie dysponujemy ograniczonymi danymi na temat marsjańskiego krajobrazu, gdyż ziemskie sondy jeszcze nie dotarły do innych, kluczowych miejsc o odmiennych cechach. Sądzę, że powinny zostać zbadane obrzeża obu marsjańskich czap polarnych, stożki gigantycznych wulkanów (np. Olympus Mons), strefa rowów (Vallis Marineris) oraz mało poznane obszary o ciemnej barwie (np. Syrtis Major). Wymienione miejsca zaznaczyłem czerwonymi strzałkami.