“EIN MANN MUSS TUN, WAS ER TUN MUSS. UND EINE FRAU WIRD IHM SAGEN WAS DAS IST.”
Oczywiście moja wolna interpretacja bez żadnych negatywnych zamiarów.
Nowy teledysk Taylor Swift wyzywa na pojedynek kobietą w zieleni z reklamy KENZO.
Kobieta w zieleni gdzieś tam się pojawia ale jedyna co mi przyszło do głowy aby ustalić jej tożsamość to teledysk IZAL – La mujer de verde (Kobiete w zieleni) 5:07 min.
Widząc pewne związki długości utworów Taylor Swift z Biblią postanowiłem sprawdzić jaki rezultat otrzymam w wypadku tego teledysku.
Biblia Tysiąclecia, Stary Testament, Księga Sędziów
5.6 Za dni Szamgara, syna Anata,
za dni Jaeli opustoszały drogi,
a chodzący szlakami udeptanymi,
po krętych drogach kroczyli.
5.7 Zanikło życie w osiedlach,
zanikło w Izraelu,
aż powstała Debora,
powstała jako matka w Izraelu.
Może to przypadek ale Debora jest najlepszą kandydatką na kobietę w zieleni w całej Bibli.
Zatem wojna toczy się pomiędzy Deborą a władcami zniewolenia.
Delicate 0:13
I The Economist
To Debora wzywa Baraca do ataku na Siserę i wyzwolenia ludu z ucisku Jabina, króla Kanaanu.
Fragment o Deborze z https://www.religie.424.pl
Księga Sędziów opisuje burzliwy okres. Hebrajczycy znaleźli się na terenie Ziemi Obiecanej, ale nie byli tam sami. Poszczególne plemiona izraelskie zajęły przyznane sobie tereny, nie bardzo jednak potrafiły zdobyć się na jakieś wspólne akcje przeciwko miejscowej ludności, która ze zrozumiałych względów stawiała opór przybyszom i na ogół uzyskiwała nad nimi przewagę, zmuszając do płacenia haraczy. W nieunikniony sposób dochodziło również do pewnej asymilacji Hebrajczyków z ludnością Kanaanu, w tym również do włączania się w miejscowe kulty religijne. Epoka ta otrzymała swą nazwę od określenia, jakim obdarzano przywódców Hebrajczyków w tym okresie czasu. Są oni w Biblii nazywani sędziami, ale nie tylko sprawowali sądy, lecz stawali się również wodzami plemion Izraela. Pośród sędziów szczególne miejsce zajmuje Debora. Z jednej strony dlatego, że jest wśród nich jedyną kobietą, urząd sędziowski miał zaś przecież również pewien wymiar sakralny – sędzia głosił Prawo i wykładał jego przepisy, jego funkcje były u Hebrajczyków zastrzeżone dla mężczyzn. Debora nie dość, że była sędzią, to jeszcze jest określana mianem prorokini.
Po śmierci Ehuda Izraelici znów zaczęli czynić to, co złe w oczach Pana, i Pan wydał ich w ręce Jabina, króla Kanaanu, który panował w Chasor. (...) Wówczas Izraelici wołali do Pana. Jabin bowiem miał dziewięćset żelaznych rydwanów i nielitościwie uciskał Izraelitów przez lat dwadzieścia. W tym czasie sprawowała sądy nad Izraelem Debora, prorokini, żona Lappidota. Zasiadała ona pod palmą Debory, między Ramą i Betel w górach Efraima, dokąd przybywali Izraelici, aby rozsądzać swe sprawy.
(Ks. Sędz. 4, 1-5)
Debora bez wątpienia była obdarzana wielkim poważaniem i dysponowała realną władzą. W Biblii prorocy i prorokinie to osoby szczególne – przekazują Izraelitom otrzymane bezpośrednio od Boga wezwania, informacje czy przestrogi. Pismo św. posługuje się często sformułowaniem, że Bóg „przemawia przez nich”. „Prorocy wypowiadają słowa, które w ich przekonaniu sam Jahwe wkłada im w usta. Mówią, a nie piszą. Są ludźmi słowa żywego, mówionego.” Swe wypowiedzi prorocy zaczynają najczęściej od sformułowań: „Tak mówi Pan”, „Wyrocznia Pana” itp.
Debora w swojej przepowiedni rozkazuje przywódcy Izraelitów rozpoczęcie wojny. Ten jednak zgadza się rozpocząć walkę tylko w towarzystwie Debory. Jest on po prostu przekonany, że to prawdziwa reprezentantka Boga, że Bóg spełni swe obietnice, gdy prorokini będzie towarzyszyła wodzowi. Przebieg walki potwierdził przepowiednię Debory – wróg został pokonany.
Po raz kolejny kobieta zostaje postawiona wyżej od mężczyzn – przejmuje ich funkcje, rozkazuje im, rządzi ich losem. W czasach współczesnych Jezusowi było to nie do pomyślenia. Widzimy więc jak bezpodstawne są oskarżenia niektórych badaczy mówiące o poniżaniu kobiet w Biblii. Debora nie tylko ukazana jest na równi z mężczyznami, ona ich przewyższa. Jest sędzią i prorokinią. W czasach, kiedy kobieta była tylko własnością męża, kiedy nie mogła istnieć jako samodzielna istota jest to szczególne wyróżnienie. Można to nawet określić jako rewolucyjną zmianę. Należy pamiętać o panującej wówczas dominacji mężczyzn i o tym, że i Pismo św. jest przez nich redagowane. Wprawdzie są to księgi natchnione, jak wierzą chrześcijanie, lecz wielokrotnie ich autorzy nie potrafili wyzwolić się z obowiązujących wówczas norm. W przypadku Debory jest inaczej. To ona staje się przekazicielką słów Boga, jej powierzane są tajne plany i proroctwa. Debora staje bliżej Pana i dopiero za jej pośrednictwem słowa Boga przekazywane są ludziom. Jej postać jest przykładem wyróżnienia i wywyższenia kobiety. „Chrześcijańskie doświadczenie chrztu sprawia włączenie w jedno ciało Chrystusa, zaś osiągnięta w ten sposób jedność zakłada pełną równość mężczyzn i kobiet. Jej podłożem i warunkiem jest równość wynikająca z dzieła stworzenia.” Przedmiotem dokonanego przez Jezusa dzieła zbawienia są wszyscy ludzie, zaś zróżnicowanie płci i różne inne uwarunkowania nie odgrywają w tym żadnej roli.
Aleksandra Dudzisz - "Pozycja kobiety w Biblii" - fragment pracy magisterskiej
Użytkownik ppp edytował ten post 17.03.2018 - 23:55