Czy to zdarzyło się naprawdę? Czy to tylko bajka o tajemniczej łodzi i pięknej dziewczynie, czy realna historia, przekazana przez rybaków? Bez względu na to, czym była utsuro-bune, przekaz o niej pozostanie na zawsze unikatowym i najbardziej niezwykłym w historii Japonii.
CO OZNACZA „UTSURO-BUNE”?
Utsuro-bune, po japońsku 虚舟 alboうつろ舟, znaczy tyle co „pusta łódka”. Najstarsze opisy utsuro-bune pochodzą z książek opublikowanych w 1815 r. Tam przytaczane są teksty z opisem zdarzenia oraz ilustracje. Pod koniec epoki Edo opisy tajemniczej dziewczyny spotyka się w japońskiej poezji.
TAJEMNICZE WYDARZENIE
Na początku 1803 roku japońscy rybacy zauważyli osobliwy metalowy statek z kryształowymi oknami, dryfujący po morzu u brzegów prowincji Hitachi. Według relacji świadków, wewnątrz znajdowała się tajemnicza kobieta o bladoróżowej cerze i rudych włosach. Mówiła w nieznanym języku i ściskała w rękach kwadratową skrzynkę. Miejscowi zepchnęli ją z powrotem w morze na jej dziwnym okręcie. Mogłoby się wydawać, że to bajkowa historia, ale ta sama kobieta i ten sam dryfujący statek byli widziani w różnych miejscach, a wszystkie ich opisy wyglądają podobnie. Ufolodzy twierdzili, że było to spotkanie z UFO. Ale UFO jest obiektem latającym, nie łodzią. Poza tym, utsuro-bune miała kształt pierwszych łodzi podwodnych i, być może, była próbą nowej technologii statków oceanicznych.
OPIS OBIEKTU
Tajemniczy obiekt, podobny do niewielkiej łódki, został zauważony na morzu niedaleko od brzegu. Miejscowi rybacy wzięli swoje łódki i popłynęli na jego spotkanie. Doholowali obiekt na płyciznę. Nie był podobny do żadnej z łodzi, które do tej pory widzieli. Statek miał ok. 3,3 m wysokości i 5,5 m średnicy. Był okrągły, jak kula i przypominał kadzielnicę z przykrywką. Wierzchnie pokrycie było czerwone, lakierowane i ze szklanymi panelami. Całość była wodoszczelna, na szwach zalana czymś w rodzaju smoły. W dolnej części statek posiadał żebra z metalu – możliwe, że z brązu albo z żelaza. Metalowe pokrycie chroniło statek przed uderzeniem o morskie skały.
Spotkanie z nieznajomą
Wszyscy byli zdumieni, kiedy otworzyło się wyjście i w drzwiach pojawiła się kobieta. Twarz miała koloru bladoróżowego, a włosy i brwi jasnorude. Włosy spływały jej na plecy, a do nich doczepione były białe taśmy z nici albo tkaniny. Suknię miała z dziwnego materiału, obcisłą u góry i luźną na dole.
Kiedy próbowano z nią rozmawiać, odpowiadała w nieznanym języku. Miała ok. 1,5 m wzrostu i trzymała w rękach kwadratową skrzynkę, której nie wypuszczała ani na chwilę. Nikomu nie pozwalała się nawet zbliżyć do niej.
Rybacy obejrzeli wnętrze tajemniczego statku i znaleźli dwa arkusze zapisane w nieznanym języku oraz dwa niewielkie pojemniki z wodą pitną. Japończycy nie wiedzieli, co począć z nieznajomą kobietą i jej łódką. Uznali, że ponosi ona karę i została puszczona na morze w tym dziwnym statku. Skoro jej los jej w rękach bogów, to najlepiej odprawić ją z powrotem na wodę. Miejscowi rybacy nie chcieli mieszać się w jej przeznaczenie.
Świadkowie twierdzili, że w środku pusta łódka była pokryta dziwnymi napisami, ale nikt nie potrafił ich rozczytać.
JEDEN Z OPISÓW ZDARZENIA
Najbardziej szczegółowy opis tajemniczego wydarzenia przedstawił japoński pisarz Kyokutei Bakin (1767-1848) w swoim utworze z 1825 roku pt. „Toen shōsetsu”:
„Zdarzenie miało miejsce 22 lutego, wiosną 1803 roku. Na morzu przed wybrzeżem o nazwie Hara-yadori na obszarze szogunatu Tokugawa, zauważono z brzegu łódź. Rybacy wyciągnęli ją na brzeg. Była okrągła i przypominała kształtem rodzaj „kohako”, kadzielnicy. Jej średnica wynosiła ponad 3 ken (ok. 5,4 m). W górnej części łodzi znajdowały się zakratowane okna, uszczelnione rodzajem gumy. Dno statku było wzmocnione żelaznymi płytami, które miały go chronić przed zniszczeniem na morskich skałach. Jako że okna były przejrzyste, ludzie mogli zajrzeć go środka, gdzie ujrzeli kobietę o obcym wyglądzie. Jej włosy i brwi były czerwone, a twarz różowa. Wyglądało, jakby długie, białe włosy zostały doczepione do jej naturalnych. Te jej długie włosy mogły być z wełny albo z plecionych nici. Rodzaju jej fryzury nie znalazłby nikt w żadnej literaturze. Dalej, ponieważ język kobiety był dla nikogo niezrozumiały, nie można było zapytać o jej pochodzenie. Obca kobieta trzymała w ręku kwadratowe pudełko, o wymiarach ok. 2 shaku (ok. 60 cm). Wyglądało, że to pudełko było dla niej bardzo ważne, ponieważ stale mocno je trzymała i nie pozwalała się do niego zbliżyć. Ludzie zbadali rzeczy wewnątrz łodzi. Było tam 2 sho wody (ok. 3,6 l) w małej butelce. Były też dwie maty do spania, rodzaj ciasta i jakieś zgniecione jedzenie. Podczas gdy ludzie dyskutowali, co należałoby począć z łodzią, kobieta obserwowała ich przyjaźnie. Pewien starzec ze wsi powiedział:
>>Ta kobieta może być córką króla z dalekiego kraju, która tam została wydana za mąż. Ale ponieważ po ślubie kochała innego mężczyznę, ten został skazany na śmierć. Jako że była księżniczką i cieszyła się wielką sympatią, została jej darowana kara śmierci. Zamiast tego została zamknięta w utsuro-bune, puszczona na morze i pozostawiona swemu przeznaczeniu. Jeśli ten wniosek jest prawdziwy, to w kwadratowym pudełku znajduje się odcięta głowa jej kochanka. W przeszłości na pobliski brzeg została wyrzucona łódź z kobietą, a w łodzi znaleziono głowę przymocowaną do deski. Biorąc pod uwagę tamtą informację z drugiej ręki, zawartość tego pudełka może być podobna. To tłumaczyłoby, dlaczego skrzynka jest dla niej tak ważna i dlaczego trzyma ją ciągle w ręku. Wiele by nas kosztowało, aby dowiedzieć się wszystkiego o kobiecie i jej łodzi. Jako że jest w zwyczaju takie łodzie zostawiać na pełnym morzu, powinniśmy tę kobietę z powrotem umieścić w łodzi i odesłać dalej. Po ludzku biorąc może to wyglądać okrutnie, ale jednak wydaje się być w tym określone przeznaczenie<<.
I tak podjęli rybacy decyzję, aby kobietę w jej łodzi z powrotem wyprawić w morze, gdzie popłynęła dalej.”
Kim była ta tajemnicza dziewczyna? Podróżniczką w czasie? Przybyszem z obcej planety? Czy po prostu zwykłym człowiekiem, tylko z jakiegoś nieznanego kraju?
że było to UFO lub coś tego pokroju.
